توصیه‌های مشاوران مالیاتی در سرمایه‌گذاری غیرفعال
سرمایه‌گذاری منفعل، یک استراتژی برای کسانی است که مایل هستند در دراز مدت در این مسیر باقی بمانند، زیرا این روش در طول سال‌های متمادی روند صعودی را در بازار کل به خود جلب می‌کند. البته که راه‌های متعددی برای سرمایه‌گذاری وجود دارد و یک مشاوره مالیاتی می‌تواند رویکردهای گوناگونی را برای یک بازدهی قوی ایجاد کند. با این حال اگر قصد دارید که سرمایه خود را در این مسیر به کار بگیرید، بهتر است نگاهی دقیق‌تر بر سرمایه‌گذاری غیرفعال داشته باشید.
سرمایه‌گذاری منفعل چیست؟
همانطور که از نام آن برمی آید، این روش به عنوان “خرید و نگهداری” طبقه‌بندی شده است. در اصل مشاوران مالیاتی به شما خواهد گفت که این یک تاکتیک سرمایه‌گذاری مستقیم محسوب می‌شود که برای جلوگیری از خرید و فروش گسترده خواهد بود، در حالی که سرمایه‌گذاری اوراق بهادار در طولانی مدت متمرکز است. در نتیجه این امر، کسانی که از این روش بهره‌مند می‌شوند، به جای تلاش برای برخورد با چالش‌های بازار سرمایه گذاری غیرفعال بورس، از افزایش قیمت‌های ثابت برخوردار خواهند شد. این در مخالفت مستقیم با چیزی است که مانند مدیریت فعال، از آن برای دستیابی به بالاترین بازدهی استفاده می‌شود.
اوراق بهادار منفعل معمولا شامل چندین نوع سرمایه‌گذاری است. در بین این صندوق‌ها، صندوق‌های معامله شده با مبادله صندوق‌های شاخص همراه است. این صندوق‌ها به جای اینکه از اوراق بهادار خاصی مانند سهام و یا اوراق قرضه استفاده کنند، به تنوع در سرمایه‌های فردی نیاز خواهند داشت، مشاوران مالیاتی به شما خواهد گفت که کدام یک از روش‌ها، پاسخگوی نیازهای شماست.
به عنوان مثال یک صندوق سهام ممکن است که در سهام خاصی از بازار درگیر باشد، در این بخش شکست‌های عمیق‌تری از این سرمایه‌گذاری‌ها به وجود خواهد آمد.
1- صندوق‌های متقابل: هنگام خرید هر یک از این صندوق‌ها، شما در شرکت‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنید که اوراق قرضه را به نام خود خرید و فروش می‌کنند. به عبارت بهتر، صندوق‌های متقابل نیاز به نوعی از مدیریت حرفه‌ای و تنوع در سطح خالص خود دارند.
2- وام‌های مبادله شده: شما می‌توانید به همان راحتی که آنها را خرید می‌کنید، امنیت آن را نیز خریداری کنید. بسیاری از شاخص‌های مربوط در این روش، از سهام و شاخص اصلی بازار پیروی می‌کنند و در عین حال برخی از آنها دارای توانایی‌های بالایی در ردیابی عملکرد بازار هستند.
3- صندوق‌های شاخص: برای سرمایه‌گذاری بسیار ارزشمند محسوب می‌شوند، با این حال مشاوره مالیاتی درباره ریسک‌ها و چالش‌های موجود آن به شما اطلاع خواهد داد. این صندوق‌ها باعث شده‌اند که بسیاری از سرمایه‌گذاران ترجیح دهند از آنها استفاده نمایند.
بررسی جوانب مثبت و منفی سرمایه‌گذاری غیرفعال
هر استراتژی در سرمایه‌گذاری شامل نقاط قوت و ضعف بسیار زیادی است که سرمایه‌گذاری منفعل نیز از این قاعده استثنا نیست. مدیریت منفعل درباره امنیت به همان اندازه سرمایه‌گذاری مهم خواهد بود. از آنجایی که این روش تمایل زیادی به پیروی از قوانین بازار دارد، در طول زمان به رشد مداوم خود ادامه می‌دهد، بنابراین برای کسانی که از این شیوه استفاده می‌کنند، احتمال اینکه سرمایه خود را در بلند مدت از دست بدهند، کم است.
یکی از مهم‌ترین اصول سرمایه‌گذاری غیرفعال که بسیاری از مشاوران مالی آن را توصیه می‌کنند، حفظ و نگهداری سرمایه در بلند مدت است و به دلیل آنکه خرید و فروش به ندرت اتفاق می‌افتد، هزینه‌های متحمل شده کم خواهد بود، به این معنی که در طول زمان، کمتر بازده خود را از دست خواهید داد. بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری، شامل رویکرد منفعل هستند. همه آنها دارای ویژگی‌های مشترک چندگانه هستند: مدیریت حرفه‌ای و تنوع ذاتی.
هنگامی که شما در بخش سهام، اوراق قرضه و یا هر بخش دیگری به صورت یکنواخت سرمایه‌گذاری می‌کنید، انتخاب شما برای آن دسته از افرادی که به آنها نیاز دارید و زمانی که سرمایه خود را خرید و فروش می‌کنید، متفاوت خواهد بود.
با توجه به اینکه متخصصین سرمایه‌گذاری این سهم را مدیریت می‌کنند، شما مزایای زیادی را به دست خواهید آورد. برای سرمایه‌گذارانی که مایل به مدیریت سرمایه خود هستند، سرمایه‌گذاری منفعل لزوما بهترین گزینه نخواهد بود، این روش به استراتژی‌ها و شناخت‌هایی از بازار نیاز دارد که باید به فردی کاردان مثل یک مشاوره مالیاتی سپرده شود. اوراق بهادار منفعل معمولا شامل اکثر صندوق‌هایی است که تحت اختیارات مدیران صندوق قرار دارد. بنابراین در حالی که عملکرد کلی آنها بازده نهایی شما را مشخص می‌کند، تصمیمات سرمایه‌گذاری تحت کنترل شما نخواهد بود.
با توجه به کمبود ویژگی‌های سفارشی‌سازی و انعطاف‌پذیری که این روش ارائه می‌دهد، ممکن است سرمایه‌گذاران منفعل احساس کنند که به اندازه کافی در مدیریت پول خود دخیل نیستند. با این حال در صورتی که به خوبی بدانید که چه کاری انجام می‌دهید، به کمک یک مشاوره مالیاتی می‌توانید برنامه خود را با بهترین ابزار و رویکردها پیش ببرید. در حقیقت حتی سرمایه‌گذاران هوشمند چالش‌های قابل توجهی را تحمل خواهند کرد.
سرمایه‌گذاری منفعل به لحاظ فنی می‌تواند بازگشت پایین‌تری از استراتژی‌هایی به همراه داشته باشد که به دنبال جذب بازار و معاملات هستند. با این وجود در مقایسه با این معاملات، سرمایه‌گذاران به صورت غیرفعال و به صورت مرتب متوجه رشد آرام و پایدار آن خواهند شد.
سرمایه‌گذاری منفعل در برابر مدیریت فعال
این دو روش دو قطب مخالف هستند. بسیاری از سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند که تجارت خود را متناسب با روند بازار آغاز کنند. در مقابل این مسئله سرمایه‌گذاران منفعل در طول سال‌ها روند بازار را مطالعه می‌کنند. نکته‌ای که مهم است به آن توجه داشته باشید این است که هر کدام از این رویکردها به صورت ذاتی از مزایای مختص به خود بهره‌مند هستند.
در هر صورت یک فرد سرمایه‌گذار قادر خواهد بود تا به کمک یک مشاوره مالیاتی آنچه مناسب‌تر است را انتخاب نماید. تصمیم گیری شما بسته به ریسک‌پذیری شما خواهد داشت، بهتر است درباره خطرات مسیر از مشاوره مالیاتی خود اطلاع کسب کنید. سرمایه‌گذاری‌های متقابل، یک روش یکسان برای افرادی است که از قدرت ریسک بالایی دارند.
به همین دلیل اگر سرمایه‌گذاری خطرات بالایی داشته باشد، نمونه کارهای فعال می‌تواند مناسب‌تر واقع شود.
اهداف سرمایه‌گذاری شما می‌تواند یک عامل تعیین‌کننده باشد که منجر به بهبود سبک مدیریت می‌شود. با توجه به این مسائل سرمایه‌گذاری‌هایی که لازم است انجام دهید، متفاوت خواهد بود.
اگر مایل هستید که به صورت فعالانه کارهای خود را مدیریت کنید، احتمالا نیاز به هزینه‌های بیشتری در سرمایه‌گذاری غیرفعال خواهید داشت، می‌توانید این درباره این هزینه‌ها با مشاوره مالیاتی خود مشورت کنید. بسیاری از افرادی که روش‌های منفعل را انتخاب می‌کنند، ترجیح می‌دهند که اوراق بهادار را خریداری و نگهداری کنند و هزینه‌های غیرمستقیم خود را در این روند کاهش دهند.
از آنجایی که سرمایه‌گذاری منفعل یک رویکرد دراز مدت ذاتی است، برای کسانی که به دنبال اهداف بلند مدت هستند، بهتر خواهد بود. پیش از اقدام برای سرمایه‌گذاری در بازار، لازم است که زمان زیادی را برای یادگیری تمام تاکتیک‌های موجود صرف کنید. هرچند سرمایه‌گذاری به روش غیرفعال از مزایای فراوانی برخوردار است، بدان معنا نخواهد بود که این روش برای تمام افراد مناسب است.
استخراج ابری (Cloud Mining)، چگونه یک درآمد غیرفعال داشته باشیم؟ (قسمت اول)
استخراج ابری (Cloud Mining) روشی به مراتب امن‌تر برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال و کسب درآمد غیرفعال ثابت بدون استفاده مستقیم از تجهیزات یا سخت‌افزار ماینیگ است.
استخراج ابری فرآیند استخراج ارز دیجیتال بدون استفاده مستقیم از تجهیزات یا سخت افزار استخراج است. این فرآیند به کاربران اجازه می دهد تا بیت کوین یا آلت کوین ها را بدون نیاز به مدیریت منابع خود استخراج کنند.
در استخراج سنتی کریپتو، ارز دیجیتال از طریق یک فرآیند محاسباتی پردازش و تولید می شود. ماینرها باید مسائل پیچیده ریاضی را با استفاده از سخت افزار استخراج حل کنند تا با کوین یا توکن مخصوص آن ارز پاداش بگیرند. فرآیند استخراج ابری مشابه استخراج سنتی است، اما ماینرها به جای استفاده از منابع سخت افزاری خود، منابع را از یک ارائه دهنده خدمات اجاره می کنند.
با ورود سرمایه گذاران بیشتر به صحنه ارزهای دیجیتال، استخراج پیچیده تر شد و به قدرت محاسباتی بیشتری نیاز داشت. به همین دلیل، بسیاری از افرادی که قبلاً کریپتو را با استفاده از سخت‌افزار خود استخراج می‌کردند، اکنون به دلیل هزینه‌های بالای برق و فرسودگی سخت‌افزارشان، آن را مقرون به صرفه نمی دانند. بنابراین استخراج ابری به یک گزینه جذاب برای سرمایه گذاران تبدیل شده است.
استخراج ابری چگونه کار می کند؟
در استخراج ابری، ارائه دهندگان شخص ثالث، توان محاسباتی را به ماینرها اجاره می دهند. این به این معنی است که ماینرها مجبور نیستند منابع خود برای خرید دستگاه های استخراج مصرف کنند، که به طور کلی نیاز به سرمایه گذاری اولیه زیادی دارد. همچنین استخراج ابری نیاز ماینرها به نگهداری و به روز رسانی تجهیزات خود را برطرف می کند.
نحوه کار به این صورت است که ارائه‌دهنده خدمات یک ریگ ماینینگ می‌خرد یا می‌سازد و سپس قدرت هش را به ماینرها اجاره می‌دهد. سپس ارز دیجیتال استخراج شده به کیف پول ماینر ارسال می شود. در بیشتر موارد، ارائه‌دهنده سرمایه گذاری غیرفعال خدمات راه‌حل استخراج به‌عنوان یک سرویس را نیز ارائه می‌کند که به استخراج‌کنندگان اجازه می‌دهد مدیریت تجهیزات استخراج خود را برون‌سپاری کنند.
در مورد خود فرآیند ماینینگ، تقریباً شبیه نحوه عملکرد استخراج ارزهای دیجیتال است. تراکنش ها تأیید می شوند و به یک بلاکچین اضافه می شوند و در نتیجه توکن های های جدیدی ایجاد می شود. هر بار که یک تراکنش تایید می شود و به بلاکچین اضافه می شود، یک بلوک جدید ایجاد می شود. سپس ماینرها با افزودن بلوک های تایید شده به زنجیره، ارز دیجیتال پاداش می گیرند.
بسیاری از وب سایت های استخراج ابری خدمات ابری را برای ماینرها ارائه می دهند. از این میان می‌توان به StormGain، BeMine و ECOS اشاره کرد. اکثر سایت‌های استخراج ابری بخش کوچکی از درآمد شما را به عنوان کمیسیون دریافت می‌کنند. برخی از پلتفرم‌ها، مانند ECOS، برنامه‌های ماهانه را بدون کمیسیون ارائه می‌کنند.
مدل ها و انواع استخراج ابری
دو مدل رایج برای استخراج ابری وجود دارد:
استخراج میزبانی شده
هر دوی این مدل ها مزایا و معایب خود را دارند. قبل از شروع استخراج ابری، انتخاب مدل مناسب برای نیازهای خود بسیار مهم است
لیزینگ هش ریت
لیزینگ هش ریت یک مدل محبوب برای استخراج ابری ارزهای دیجیتال است. با استفاده از این مدل، شما مقدار مشخصی از قدرت هش را از یک ارائه دهنده استخراج ابری اجاره می کنید; بنابراین می توانید ارزهای دیجیتال را استخراج کنید. مزیت اینجا این است که شما مجبور نیستید برای راه اندازی ریگ ماینینگ خود پولی سرمایه گذاری کنید.
ارائه‌دهنده استخراج ابری، رایانش ابری اجاره‌ای را از یک مزرعه ماینینگ فراهم می‌کند; به این معنی که شما لازم نیست نگران نگهداری تجهیزات استخراج باشید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که; برای قدرت هشینگی که می خواهید اجاره کنید هزینه ای بپردازید و می توانید استخراج را شروع کنید.
یک ماینر باید یک حساب کاربری در یک ارائه دهنده استخراج ابری ایجاد کند و جزئیات خاصی را در حین ثبت نام ارائه دهد. این موارد شامل جزئیاتی مانند قدرت هش مورد نیاز و همچنین مدت قرارداد مورد نظر آنها می شود.
قدرت هش با میزان قدرت ماینینگ مورد نیاز شما تعیین می شود. مهم است که مقدار مناسبی از قدرت هش را انتخاب کنید، زیرا تعیین هزینه بستگی به قدرت انتخابی شما دارد.
هش به تابع ریاضی مورد استفاده برای استخراج ارزهای دیجیتال اشاره دارد. نرخ هش سرعتی است که یک ماینر می تواند این عملکرد را انجام دهد. این بدان معنی است که شما باید برای نرخ هش بالاتر هزینه بیشتری بپردازید. با این حال، نرخ هش بالاتر همچنین به این معنی است که می‌توانید ارزهای دیجیتال بیشتری استخراج کنید.
دوره قرارداد مدت زمانی است که می خواهید قدرت هش را اجاره کنید. اکثر ارائه دهندگان قراردادهای کوتاه مدت و بلند مدت ارائه می دهند.
برای مطالعه اخبار مرتبط با رمزارزها در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.
سرویس علمی و دانشگاهی
رییس پارک نوآوری و فناوری صنعت نفت در گفت‌وگو با ایسنا مطرح کرد
احیای ۱۸ ماهه چاه‌های غیرفعال از سوی دانش‌بنیان‌ها/اعلام فرمول تعیین دستمزد برای شرکت‌های همکار
طرح احیای چاه‌های غیرفعال پروژه‌ای است که با محوریت پارک صنعت نفت و گاز به اجرا درآمده تا طی آن از توان شرکت‌های دانش‌بنیان در احیای این نوع چاه‌ها استفاده شود و به گفته رییس این پارک، شرکت‌های حاضر در این طرح باید در بازه ۱۸ ماهه به بهره‌برداری از چاه‌های غیرفعال برسند.
به گزارش ایسنا، بر اساس گزارش وضعیت انرژی دنیا منتشر شده توسط شرکت بی‌پی (BP) در سال ۲۰۲۰، ایران با داشتن ۱۵۶ میلیارد بشکه ذخایر اثبات شده نفت، دارای رتبه چهارم جهان است و نرخ تخلیه مخازن ایران (نسبت تولید به ذخایر) در پایین‌ترین سطح در میان کشورهای منطقه و عضو اوپک قرار دارد.
نرخ تخلیه میادین ایران یک درصد است و این وضعیت نامطلوب کشور از نظر نرخ تخلیه مخازن نسبت به استانداردهای جهانی، عمدتا ناشی از عواملی چون "عدم توسعه‌یافتگی میادین کشف شده"، "عدم بهینه بودن توسعه و "تولید از میادین در حال بهره‌برداری" می‌شود. یکی از راهکارهای رفع این چالش بهره‌برداری از چاه‌های غیرفعال است که می‌تواند به عنوان یک راه حل کوتاه مدت، وضعیت تولید نفت کشور را بهبود بخشد.
بر اساس آمارهای منتشرشده سالانه توسط اوپک، نسبت چاه‌های تکمیل شده به ذخایر هیدروکربنی ایران ۱۵ است؛ عددی که نشان می‌دهد ایران از نظر این شاخص در پایین‌ترین سطح در بین کشورهای اوپک قرار دارد، در حالی که متوسط تعداد چاه تکمیل شده به ذخایر اثبات شده برای کشورهای اوپک بیش از ۳ برابر این شاخص برای ایران است. این عدد برای کشورهای حاشیه خلیج فارس نظیر عربستان، امارات متحده عربی و کویت بین ۴۰ تا ۶۰ است.
این شاخص نشان می‌دهد تمرکز بالایی بر استخراج حداکثری ذخایر اثبات شده و تبدیل آن به ثروت عمومی وجود دارد.
در این راستا شرکت ملی نفت ایران طرح پیشران "احیای چاه‌های غیرفعال و کم‌بازده نفتی" را تعریف کرده و اجرای آن به پارک فناوری و نوآوری نفت محول شده است. این پارک در قالب این طرح درصدد است تا با همکاری شرکت‌های دانش‌بنیان و فناور واجد صلاحیت، راهکارهای فناورانه را برای احیای چاه‌های نفتی کم بازده پیاده سازی کند.
بر اساس آمارهای موجود ۳۹۳۲ حلقه چاه نفتی در کشور وجود دارد که از این تعداد ۲۵۲۵ حلقه چاه فعال و ۶۱ حلقه در حال تکمیل و یا سرمایه گذاری غیرفعال تعمیر قرار دارد. همچنین ۷۱۰ حلقه چاه به دلیل محدودیت‌های فناوری، محدودیت منابع مالی بسته است.
شیوه واگذاری چاه‌ها به شرکت‌های دانش‌بنیان به این صورت است که یک چاه غیر فعال به یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان و یا فناور واگذار می‌شود و در صورت موفقیت ۴ چاه غیرفعال دیگر به این شرکت واگذار می‌شود و در صورت عدم موفقیت، مجددا چاه غیر فعال دیگری به این شرکت واگذار خواهد شد.
شیوه واگذاری چاه‌های نفتی غیر فعال به شرکت‌ها
زمان‌بندی احیای چاه‌های غیر فعال از سوی شرکت‌های متقاضی به این صورت است:
پرداخت دستمزدها به شرکت‌ها بر اساس فرمول ذیل خواهد بود:
احیای چاه‌های نفتی غیرفعال با حضور بخش خصوصی
اسماعیل کفایتی، رییس پارک نوآوری و فناوری صنعت نفت در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه ما چند طرح پیشران برای توسعه فناوری و نوآوری در صنعت نفت تعریف کردیم، گفت: از آن جمله می‌توان به طرح احیای چاه‌های غیر فعال اشاره کرد که این طرح در مرحله نهایی شدن قرار دارد.
وی در این زمینه خاطر نشان کرد: اگر بخواهیم چاه‌های جدید نفتی را راه‌اندازی کنیم، باید ۱۰ تا ۱۲ میلیون دلار سرمایه گذاری کنیم، ولی احیای چاه‌های کم بازده را با یک تا دو میلیون دلار می‌توانیم احیا کنیم و این فرصتی برای شرکت‌های دانش‌بنیان است.
رییس پارک صنعت نفت، این پارک را نهاد محوری برای همکاری با شرکت‌های دانش‌بنیان در این حوزه نام برد و یادآور شد: برای این منظور فراخوانی منتشر شد و در این طرح برخی شرکت‌ها از دانشگاه‌هایی چون دانشگاه شیراز، صنعتی شریف و امیرکبیر در قالب شرکت‌های دانش‌بنیان دانشگاهی مشارکت دارند و در کل ۴۸ مجموعه برای مشارکت در این طرح اعلام آمادگی کردند.
وی با بیان اینکه برای انتخاب فناوران رویکرد سختگیرانه اتخاذ نشده است، گفت: هر شرکت و یا دانشگاهی که ادعا کرد فناوری در زمینه احیای چاه‌های کم بازده دارد، مورد پذیرش قرار گرفتند و امیدواریم این تعداد شرکت تا انتهای پروژه همکاری خود را با ما ادامه دهند.
کفایتی به روند پذیرش شرکت‌ها در این پروژه اشاره کرد و توضیح داد: شرکت‌ها بعد از ارسال پروپوزال‌های خود، در این پارک مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و هر کدام از این شرکت‌ها که موفق به یافتن سرمایه‌گذار شوند، ما با آنها قراردادی به امضا می‌رسانیم و امیدواریم تا پایان شهریور ماه قراردادهای این شرکت‌ها نهایی شود.
به گفته وی، این شرکت‌ها در بازه ۱۸ ماهه باید به بهره‌برداری از چاه‌های غیر فعال برسند. تعرفه‌ای که به ازای احیای هر چاه تعیین شده که بر اساس آن هر شرکت به ازای هر بشکه‌ای که از چاه‌های غیر فعال استخراج می‌کند، دستمزدی را دریافت خواهد کرد.
کفایتی با بیان اینکه این طرح در شورای اقتصاد به تصویب رسیده است، گفت: طی کردن مناقصات، مشکل اصلی بوده که شرکت‌ها در همکاری با حوزه‌های نفتی داشتند و با اجرای این طرح ترک تشریفات مناقصات اجرایی شده و بستر خوبی فراهم شده که شرکت‌های دانش‌بنیان فعال در این حوزه وارد عرصه‌های عملیاتی شوند.
رییس پارک صنعت نفت خاطر نشان کرد: با توجه به تقاضاهای جدید از سوی شرکت‌های دانش‌بنیان درصدد هستیم مرحله دوم فراخوان را منتشر کنیم، ضمن آنکه مشاهده کردیم چند شرکت خارجی متقاضی همکاری با ما هستند.
وی، ورود فناوری‌های متعدد برای فعال کردن چاه‌های غیر فعال را از مزایای مهم اجرای این طرح نام برد و یادآور شد: با اجرای سرمایه گذاری غیرفعال این پروژه فرصتی برای ما ایجاد شد که به سمت ایجاد آزمایشگاه بزرگی از تجربیات فناوری‌ها حرکت کنیم و اگر این طرح با موفقیت اجرایی شود، دستاوردهای آن می‌تواند به ۴ هزار چاهی که هم اکنون در حال بهره‌برداری هستند، سرریز شود.
کفایتی، در خصوص نحوه سرمایه گذاری بر روی پروژه احیای چاه‌های غیر فعال، توضیح داد: در جلسات مختلف B۲B که میان صاحبان فناوری و سرمایه‌گذاران برگزار شد، سرمایه‌گذاران این حوزه از جمله صندوق‌های مالی را معرفی کردیم.
رییس پارک صنعت نفت تاکید کرد: شرکت‌های دانش‌بنیان و فناور حاضر در این طرح باید خودشان نسبت به انتخاب سرمایه‌گذار اقدام کنند.
به گزارش ایسنا، واحدهای فناور حاضر در طرح پیشران احیای چاه‌های نفتی غیر فعال مجاز به ثبت اختراع فناوری احیا خواهند بود، مشروط به آنکه حق بهره‌برداری شرکت ملی نفت ایران را به صورت رسمی در گواهی ثبت اختراع درج کنند.
شرکت ملی نفت ایران با آغاز پرداخت دستمزد برای اولین چاه احیا شده، مجاز به بهره‌برداری از فناوری مربوط به هر طریق از جمله برگزاری مناقصه خواهد بود. مالکیت نفت به شرکت ملی نفت ایران در تمام دوره قرارداد، تعلق دارد.
منابع مالی این طرح از طریق سرمایه‌گذاری جسورانه، شرکت فناور، شرکت خدمات فنی چاه، صندوق صنعت نفت، صندوق نوآوری و شکوفایی، صندوق‌های پژوهش و فناوری، بانک‌ها، بازار سرمایه و سرمایه‌گذاران غیر دولتی تامین خواهد شد.
«صندوق سرمایه‌گذاری بخشی» در راه ورود به بازار سرمایه
رئیس اداره امور صندوق‌های سرمایه‌گذاری بورس گفت: در راستای توسعه سرمایه‌گذاری غیرمستقیم و توسعه کمی و کیفی نهادهای مالی، مقررات مرتبط با «صندوق سرمایه‌گذاری بخشی» به زودی ابلاغ می شود.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بازار سرمایه ایران، سیاوش پرویزی‌نژاد با بیان اینکه توسعه سرمایه‌گذاری غیرمستقیم و توسعه کمی و کیفی نهادهای مالی به عنوان یکی از رسالت‌های مهم سازمان بورس و اوراق بهادار به‌شمار می‌رود، اظهار کرد: در همین راستا، سازمان بورس پس از بررسی نظرات فعالان بازار سرمایه در ارتباط با «صندوق سرمایه‌گذاری بخشی»، مقررات صندوق یادشده را تدوین کرد و اکنون این مقررات در شرف ابلاغ قرار گرفته است.
وی ادامه داد: «صندوق سرمایه‌گذاری بخشی» از «دستورالعمل تأسیس صندوق‌های سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار با درآمد ثابت، مختلط، در سهام و در اوراق بهادار مبتنی بر کالا» تبعیت می‌کند که این دستورالعمل در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ تصویب و در تاریخ ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۱ ابلاغ شد.
پرویزی‌نژاد با بیان اینکه ساختار این نوع صندوق هم می‌تواند «قابل معامله» و هم « مبتنی بر صدور و ابطال» باشد، تصریح کرد: در صورتی که صندوق ساختار مبتنی بر صدور و ابطال داشته باشد، نیازی به استفاده از رکن ضامن نقدشوندگی وجود ندارد.
به گفته رئیس اداره امور صندوق‌های سرمایه‌گذاری سازمان بورس، این نوع صندوق می‌تواند با مدیریت فعال یا مدیریت غیرفعال اداره شود. در صورتی که صندوق مدیریت غیرفعال داشته باشد، مدیر صندوق باید رویه تشکیل و بازبینی پرتفوی خود را به سازمان بورس ارائه دهد.
وی ساختار «صندوق سرمایه‌گذاری بخشی» را از نظر مفهومی همانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری شاخصی برشمرد و افزود: در صندوق سرمایه‌گذاری بخشی، شاخص یک صنعت خاص ره‌گیری خواهد شد و حد نصاب سرمایه‌گذاری در یک صنعت حداقل ۷۰ درصد و در سهام یک ناشر حداکثر ۳۰ درصد است.
پرویزی‌نژاد خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه تمرکز این صندوق بر یک صنعت خاص است، انتظار می‌رود نوسانات واحدهای سرمایه‌گذاری این نوع سرمایه گذاری غیرفعال صندوق نسبت به صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام بیشتر باشد.
آئین‌نامه غیرفعال شدن کارپوشه مودیان مالیاتی وارد مرحله اجرا شد
آئین‌نامه اجرایی غیرفعال کردن کارپوشه مؤدیان موضوع تبصره ماده (۲۴) قانون مالیات بر ارزش افزوده با ابلاغ معاون اول رئیس‌جمهور وارد مرحله اجرا شد.
به گزارش ایمنا، هیئت وزیران در جلسه سیزدهم شهریورماه ۱۴۰۱، به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی (سازمان امور مالیاتی کشور) و به استناد تبصره ماده (۲۴) قانون مالیات بر ارزش افزوده، آئین نامه غیرفعال کردن کارپوشه مؤدیان موضوع تبصره مذکور را تصویب کرد.
بر اساس ماده ۲۴ قانون مالیات بر ارزش افزوده، پس از استقرار سامانه مؤدیان، فعال بودن کارپوشه مؤدی در سامانه مزبور به این معنی است که او از نظر سازمان، شرایط لازم برای دریافت مالیات و عوارض از خریداران را دارد. در صورتی که مؤدی شرایط لازم برای دریافت مالیات و عوارض را از دست بدهد، سازمان موظف است بلافاصله کارپوشه وی را در سامانه مؤدیان غیرفعال کند.
بانک مرکزی موظف است ترتیبی اتخاذ کند که به‌محض غیرفعال شدن سرمایه گذاری غیرفعال کارپوشه مؤدی در سامانه مؤدیان، تمام دستگاه‌های پایانه فروشگاهی (pos) مرتبط با آن، غیرفعال شود.
در این ماده از قانون پیش بینی شده بود که آئین نامه اجرایی غیرفعال نمودن کارپوشه مؤدی حداکثر ظرف سه‌ماه پس از ابلاغ این قانون، با پیشنهاد سازمان امور مالیاتی به تصویب هیئت وزیران برسد و به این ترتیب با ابلاغ آئین نامه از سوی «محمد مخبر» معاون اول رئیس جمهور، این ماده قانونی وارد مرحله اجرا شد.
به موجب این آئین نامه، در موارد زیر کارپوشه مؤدیان غیرفعال بوده است، اما مؤدی امکان ورود به سامانه را داشته است و امکان ثبت حافظه جدید و صدور صورتحساب در کارپوشه را ندارد:
- بر اساس ماده (۶) قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مؤدیان، اگر که سقف اعتبار فروش تکمیل شده باشد.
- مطابق بند (پ) ماده (۲۰) قانون، چنانچه در مشارکت‌های مدنی صاحبان مشاغل (اعم از اختیاری و قهری) نماینده تعیین نگردد و یا تکالیف مالیاتی واحد شغلی توسط نماینده انجام نشود.
- فوت نماینده مشارکت‌های مدنی صاحبان مشاغل تا زمان تعیین نماینده جدید مشارکت.
- اعلام تعطیلی موقت واحد کسب و کار بر اساس ماده (۱۳) قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مؤدیان.
همچنین در صورت وقوع هریک از موارد زیر، کارپوشه غیرفعال بوده و دسترسی نام کاربری مؤدی محدود می‌شود، طوری که مؤدی با این کاربری محدود شده امکان تسلیم اظهارنامه، پرداخت و ثبت اعتراض را داشته اما امکان ارسال صورتحساب را ندارد:
- اشخاص حقوقی موضوع ماده (۲۱) قانون، بعد از تاریخ ختم تصفیه
- فوت اشخاص حقیقی در صورت فعالیت با عنوان صاحبان مشاغل انفرادی
- فوت اشخاص حقیقی در پرونده صاحبان مشاغل در صورت وجود پرونده مشارکتی که منجر به انفرادی شدن پرونده صاحبان مشاغل شود.
- در صورت ابطال پروانه کسب و کار برای پرونده صاحبان مشاغل مکان محور و ابطال مجوز کسب و کار برای پرونده صاحبان مشاغل مجوز محور
- تعطیلی دائم و یا انحلال واحد کسب و کار بر اساس ماده (۱۳) قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مؤدیان
- اعلام تغییر محل فعالیت و یا به اجاره واگذار کردن واحد کسب و کار برای پرونده‌های مکان محور، بر اساس ماده (۱۴) قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مؤدیان
ابلاغ آئین نامه اجرایی حمایت از تولید گوشی‌های هوشمند داخلی
محمد مخبر امروز _یکشنبه بیستم شهریورماه_ آئین نامه اجرایی بند ( ن) تبصره (۷) قانون بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور، مصوب هیئت وزیران، با هدف حمایت از تولید گوشی‌های هوشمند داخلی و صنعت ریز الکترونیک (میکرو الکترونیک)، را برای اجرا ابلاغ کرد.
منابع این آئین نامه از حقوق ورودی واردات گوشی‌های همراه ساخته شده خارجی بالای ۶۰۰ دلار تأمین و ۱۰۰ درصد منابع مذکور به منظور حمایت از تولید گوشی‌های هوشمند داخلی و صنعت ریز الکترونیک (میکرو الکترونیک)، برای افزایش سرمایه شرکت مادر تخصصی صندوق حمایت از تحقیقات و توسعه صنایع پیشرفته اختصاص یافته و مطابق آئین نامه مصرف می‌شود.
علاوه بر این، اعتبارات موضوع این آئین نامه به منظور حمایت از تولید گوشی همراه هوشمند داخلی و صنعت ریز الکترونیک (میکرو الکترونیک)، ارتقای سطح فناوری و کیفیت تولید محصولات، توسعه صادرات، حمایت از طرح (پروژه) های تحقیقاتی منتهی به تولید نمونه صنعتی و آزمایشگاهی به منظور حمایت از سرمایه گذاری، تسهیلات و یارانه سود، در قالب برنامه‌های مصوب کارگروهی متشکل از وزرای ارتباطات و فناوری اطلاعات، صنعت، معدن و تجارت، دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و معاون علمی و فناوری رئیس جمهور اختصاص می‌یابد که حداقل ۷۰ درصد و حداکثر ۹۰ درصد آن برای حمایت از تولید گوشی همراه هوشمند داخلی و حداقل ۱۰ درصد و حداکثر ۳۰ درصد برای حمایت از صنعت ریز الکترونیک (میکرو الکترونیک) خواهد بود.
دیدگاه شما