با راه‌اندازی پروژه‌های جدید، جنبه‌های ناشناخته‌‍ای از عملکرد توکن‌ها کشف میشه!
کوین ها،توکن ها و تفاوت هایشان با یکدیگر
کوین، پولی دیجیتال است که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجادشده و ارزش را در طول زمان ذخیره می‌کند. کوین درواقع یک معادل دیجیتالی پول است که بیت کوین مشهورترین نمونه آن است.
بیت کوین، مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین است (دفتر کلی عمومی که در آن‌همه تراکنش‌ها قابل رویت‌اند). در این زنجیره داده‌ها به طور جمعی ذخیره و بین شرکت‌کنندگان شبکه بلاک چین به اشتراک گذاشته می‌شوند. تکنولوژی بلاک چین، شفافیت را تضمین می‌کند و احتمال کلاهبرداری نیز را کاهش می‌دهد.
برخی از کوین‌ها مبتنی بر پروتکل اصلی بیت کوین هستند مثل لایت کوین و برخی دیگر بر روی بلاک چین فعالیت می‌کنند مانند ارز ریپل و مونرو. توجه داشته باشید که کوین‌ها برای انجام کاری فراتر از عملکرد پول در نظر گرفته نشده‌اند. کوین‌ها دارای ویژگی‌های مشابهی با پول هستند:
و عرضه محدودی دارند
مشخصه‌های اصلی کوین‌ها عبارتند از:
به بلاک چین باز عمومی متصل‌اند: به هرکسی این امکان داده میشود که به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.
قابلیت ارسال، دریافت و استخراج دارند.
از کوین‌ها در چه مواردی استفاده میشود؟
معمولاً از کوینهای دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده میشود. نمونه‌ای از این کوین‌ها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. غالبا کوین‌ها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. از موارد استفاده کوین‌ها می‌توان به چند مورد زیر اشاره کرد:
برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)
به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آنها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)
یک نوع “واحد” محسوب میشود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آنها قیمت‌گذاری کنید)
برای مثال، می‌توان از بیت کوین برای پرداخت کالا و خدمات در سراسر اینترنت و بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز استفاده کرد. شما می‌توانید این ارز دیجیتال را برای مدت‌زمان طولانی ذخیره و بعداً آن را با چیز دیگری که ارزشش برابر است معاوضه کنید. به غیر از استفاده‌های پولی، بیت کوین هیچ کاربرد دیگری ندارد. اما کوینهای دیجیتالی دیگری نیز وجود دارند که دارای ویژگی‌های بیشتری هستند. برای مثال:
اتریوم (ETH) برای انجام معاملات بر روی شبکه Ethereum استفاده میشود (به عنوان سوخت تراکنش‌ها). بر روی شبکه Ethereum می‌توان توکن ایجاد کرد، اما برای ارسال یک توکن همچنان به ارز دیجیتال اتریوم نیاز است که این‌ها هزینه‌های ماینینگ را تامین می‌کنند (به کامپیوترهایی پرداخت می‌شوند که در شبکه اتریوم به تائید تراکنش‌ها مشغول‌اند.)
در اختیار داشتن مقادیری از ارز دیجیتال دش (DASH) نیز به کاربران این امکان را می‌دهد تا در خصوص تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند.
توکن دارایی دیجیتالی است که می‌تواند به عنوان یک روش پرداخت (در یک پروژه خاص)، عملکردهایی مشابه با کوین‌ها را انجام دهد، اما تفاوت کوین و توکن اصلی در این است که کوین، این حق را نیز به دارنده می‌دهد که در شبکه مشارکت نماید. توکن‌ها معمولاً بر روی پلتفرم یک بلاک چین دیگر ایجاد می‌شوند.
توکن‌ها ممکن است بیانگر سهم یک شرکت باشند، برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا پروژه‌ای خاص استفاده شوند و یا به عنوان دارایی‌های دیجیتال عمل کنند. به عنوان مثال، “بلیط یک کنسرت” یک توکن است که شما در یک‌زمان خاص و یک مکان خاص از آن استفاده می‌کنید.
شما نمی‌توانید به رستوران بروید و صورتحساب خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، این بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکن‌های دیجیتالی مشابه هستند و از آنها فقط در یک پروژه خاص استفاده میشود. ایجاد یک توکن آسان‌تر از ایجاد یک کوین است، چراکه نیازی به ایجاد کد جدید و یا تغییر کد موجود ندارد و شما فقط باید از یک الگوی استاندارد از پلتفرم‌هایی مانند Ethereum استفاده کنید که مبتنی بر بلاک چین است و به هر شخصی این امکان را می‌دهد تا در طی چند مرحله توکن ایجاد کند. Ethereum اولین پلتفرمی بود که روند ایجاد توکن را ساده‌تر کرد.
انواع توکن
توکن‌ها انواع مختلفی دارند که در این طبقه‌بندی گنجانده می‌شوند که شامل:
توکن‌های امنیتی
این نوع از توکن‌ها بیانگر یک دارایی مانند مشارکت در منابع فیزیکی، شرکت‌ها، جریان‌های درآمدی و یا حق دریافت سود سهام است به لحاظ عملکرد، این توکن‌ها شبیه به سهام، اوراق قرضه یا مشتقات هستند.
توکن‌های کاربردی
این دسته از توکن‌ها، دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم می‌کند. همچنین می‌توان از آنها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد.
توکن‌های پرداختی (کریپتوکارنسی‌ها)
معمولاً توکن‌های این دسته، هیچ کارکرد یا ارتباطی با پروژه‌های توسعه‌ای دیگر ندارند. در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسی‌ها ذخیره ی ارزشی است (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنش‌های مالی فراهم میشود. این ارزها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند، با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند.
توکن ها چگونه ساخته می‌شوند؟
برای ایجاد یک token در پلتفرم بلاک چین، استانداردهایی وجود دارد که تمام این ها را تیم بستر بلاک چین میزبان تعریف کرده است. در حال حاضر، اتریوم، میزبان حدود ۸۵ درصد از کل توکن هاست. برای ایجاد یک توکن در بستر بلاک چین اتریوم باید با زبان برنامه نویسی سالیدیتی (Solidity)، مهم‌ترین زبان برنامه نویسی بلاک چین کار کنید. لازم به ذکر است که استاندارد ساخت token در بستر بلاک چین اتریوم ERC-20 نام دارد.
تفاوت بین کیف پول توکن و کوین
یک تفاوت مهم بین توکن و کوین، کیف پول و نحوۀ ذخیره‌سازی این دارایی‌های دیجیتال است. هر کوین، نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی دارد که در یک بلاکچین منحصر به فرد قرار دارد. یعنی کیف بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند و نمی‌توان برای مثال دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.
این قانون در مورد توکن‌ها صدق نمی‌کند. شما می‌توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه ارسال کنید. گاهی ممکن است این دارایی در کیف پول آنلاین شما نشان داده نشود، اما تراکنش تایید شده و امکان دسترسی به آن وجود خواهد داشت، هرچند گاهی نیاز به دانش فنی دارد. در مقالۀ زیر مفصل درمورد کیف پولهای ارز دیجیتال بخوانید.
تعریف ICO در ارزهای دیجیتال
در تعریف لغوی، اصطلاح ICO در ارزهای دیجیتال، از مخفف عبارت Initial Coin Offering و به معنی پیش‌فروش اولیه کوین است. در واقع ICO ها همان عرضه‌های اولیه بورس هستند اما در دنیای ارزهای دیجیتال. چگونه در ICO ها شرکت کنیم؟ آیا شرکت در عرضه‌های اولیه در ارزهای دیجیتال سودآور است؟ چه ابزارهای نظارتی برای کنترل آنها وجود دارد؟ چگونه ICO های جدید را شناسایی کنیم؟ (در مقاله ای جداگانه از صفر تا صد ICO ها در ارزهای دیجیتال را باهم بررسی خواهیم کرد.)
مقایسه توکن (Token) و کوین (Coin) با چند مثال ساده
در مثالی دیگر، تصور کنید که یک زوج جوان برای شروع زندگی سرمایه اولیه برای خرید خانه را ندارند. این زوج مجبور میشود برای شروع زندگی یک خانه را از صاحب خانه اجاره کند و به صورت ماهیانه اجاره خانه را به صاحب خانه پرداخت کند. آن ها چه زمانی می‌تواند صاحب خانه شود؟ زمانی که درآمد آن ها به حدی برسد که اعتبار مالی آن دو به اندازه خرید یک خانه شود و همچنین در صورت داشتن سرمایه، ضرورت خانه دار شدن را بین خودشان حس کنند. اکثر توکن ها نیز پس از اینکه با واکنش خوبی از سمت کاربران مواجه شدند، مقدمات تبدیل شدن به کوین را مهیا می‌کنند.
البته که مقایسه توکن ها با سایت هایی نظیر، سایت موزیک دقیق و درست نیست؛ چرا که زمانی که صحبت از سرمایه و پول مردم است، امنیت باید اولویت باشد. بنابراین توکن ها مانند کوین ها دارایی های مهمی هستند. از طرف دیگر، شاید تیم توسعه دهنده یک توکن، سرمایه اولیه راه اندازی دیتاسنترهای مختلف را داشته باشد اما ترجیح دهد برای شروع کار روی بستر بلاک چین یک کوین کار کند؛ بنابراین، قطعا این دو مثال، توضیح کاملی از تفاوت بین کوین و توکن نیست؛ اما تا حد زیادی منظور را می‌رساند.
صحبت پایانی
به طور کلی، تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد:
کوین‌ها بلاکچین اختصاصی دارند اما توکن‌ها از بستر سایر بلاکچین‌ها برای فعالیت خود استفاده می‌کنند.
کوین‌ها معمولاً فقط واسطه معاملات هستند، اما توکن‌ها کاربردهای مختلفی در شبکه دارند.
هر کوین، نیاز به کیف پول و آدرس اختصاصی دارد، اما توکن‌ها را می‌توان در تمام آدرس‌های بلاکچین میزبان ذخیره کرد.
کارمزد شبکه در کوین‌ها، از خود کوین برداشت میشود، اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمزارز بومی بلاکچین کسر میشود.
تفاوت کوین و توکن
تفاوت کوین و توکن | توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد […]
تفاوت کوین و توکن | توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد یک توکن به‌جای بلاک چین اختصاصی را بررسی میکنیم. همچنین چگونگی ذخیره‌سازی توکن‌ها در کیف پول‌ها را توضیح داده و در پایان انواع دسته‌بندی توکن‌ها را نام می‌بریم.
کوین (Coin) چیست؟
یک کوین مانند لایت‌کوین، از طریق ایجاد تغییراتی در کد اصلی بیت‌کوین ایجاد میشود. به این ارزهای دیجیتال، آلتکوین (Altcoin) نیز گفته میشود، زیرا به تناوب بیت‌کوین، می‌توانند استفاده شوند و کاربردهای آنها شبیه بیت‌کوین است.
بنابراین ویژگی‌های آلتکوین‌ها با بیت‌کوین مشابه است:
قابل تعویض: یعنی یک واحد از آنها معادل واحدهای دیگر است. (مثلا ۱ لایت‌کوین با ۱ لایت‌کوین دیگر تفاوتی ندارد)
قابل تقسیم: ۱ واحد از آنها را می‌توان به واحدهای کوچکتری تقسیم کرد.
قابل پذیرش: به عنوان یک روش برای تبدیل ارزها می‌توان از آنها استفاده کرد.
عرضه محدود: عرضه آنها محدود شده و کل عرضه ثابت باقی می‌ماند. (به استثنای برخی)
یک شکل: همه نسخه‌های آن ارز دارای ارزشی یکسان هستند.
پرتابل: قابل نقل و انتقال هستند و می‌توانند به سایر ارزها تبدیل شوند.
ماندگار: می‌توان آنها را چندین بار استفاده کرد، بدون اینکه از ارزش آنها کاسته شود.
همچنین کریپتوکارنسی‌های دیگری همانند مونرو (Monero) با نماد XMR وجود دارد که براساس کدهای بیت‌کوین ایجاد نشده ولی به آنها نیز کوین (Coin) گفته میشود زیرا خود دارای بلاکچین اختصاصی هستند و ویژگی‌های بالا در موردشان صدق می‌کند.
این کوین‌ها با نام‌های مختلفی خوانده می‌شوند: کریپتو، کریپتوکوین، کریپتوکارنسی، ارز رمزنگاری‌شده، رمزارز و ارزهای رمزپایه.
برای ساده‌تر کردن فهم موضوع، می‌توان ارزهای رمزنگاری‌شده را به عنوان دسته اصلی دانست، در زیر آن، کوین‌ها به عنوان یک زیردسته جای می‌گیرد و توکن‌ها نیز به عنوان یک زیر دسته دیگر شناخته میشود.
با این حال، بلاک‌چین‌هایی همانند اتریوم و ریپل باید در زیر دسته کوین‌ها جای بگیرند زیرا با وجودیکه صرفا برای نقل و انتقال ارزش از آنها استفاده نمی‌شود، دارای ویژگی‌های ذکر شده کوین‌ها هستند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند.
اما موضوع توکن متفاوت است و وقتی در ادامه، ویژگی‌های توکن (Token) ها را شرح دادیم، متوجه می‌شوید با کوین‌ها تفاوت دارند.
توکن (Token) چیست؟
توکن نیز نوعی ارز رمزنگاری شده است که معمولا بر روی پلتفرم یک بلاکچین دیگر ایجاد میشود. معمولا توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک دارایی و… استفاده می‌شوند.
توکن‌ها نیز خود دارای انواع مختلفی هستند.
برای مثال، پروژه Golem را در نظر بگیرید. نماد توکن این پروژه GNT است و بر پایه بلاکچین اتریوم ساخته شده (یعنی دارای بلاکچین اختصاصی نیست). اگر شما بخواهید از اپلیکیشن غیرمتمرکز Golem استفاده کنید، باید توکن GNT را در اختیار داشته باشید.
بنابراین توکن‌ها روی یک بلاکچین دیگر، یک دارایی دیجیتال محسوب می‌شوند اما با وجود ارزش بازاری که در اختیار دارند، یک کوین یا ارز دیجیتال با بلاکچین مستقل نیستند.
به عبارتی دیگر کوین‌هایی همانند اتریوم می‌توانند بطور کاملا مستقل وجود داشته باشند ولی بر فرض مثال اگر روزی بلاکچین اتریوم از بین برود، توکن GNT نیز وجود نخواهد داشت، زیرا این توکن بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده است.
توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟
در بازار ارزهای دیجیتال، یک «توکن» (Token) ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم جابه‌جا میشود.
بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهم‌ترین چیزی که یک توکن را با «کوین» (Coin) متمایز می‌کند، داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است. طبق این تعریف، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد.
بیت کوین ، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.
از بزرگترین توکن‌های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوی (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.
جالب است بدانید که ۲,۸۰۰ ارز دیجیتال از ۳,۹۰۰ ارز دیجیتالی که در زمان نگارش این مقاله در صرافی‌ها معامله می‌شوند، در حقیقت توکن هستند و از بلاک چین‌هایی مانند اتریوم، بایننس چین (Binance Chain)، ایاس و تزوس استفاده می‌کنند. اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرد، وب‌سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) بود.
برای اینکه متوجه شوید یک ارز دیجیتال کوین است یا توکن می‌توانید به صفحه اختصاصی آن در وب‌سایت ارزدیجیتال مراجعه کنید.
فراموش نکنید که توضیحات ارائه‌شده درباره تفاوت کوین و توکن، بر اساس ذهنیت موجود در بازار بود. از نگاه کلی‌تر و دقیق‌تر، هر واحد ارزی مستقل در یک شبکه می‌تواند توکن در نظر گرفته شود. با این تعریف، اتر، ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم هم یک توکن محسوب میشود، اما در بازار اتر را یک کوین در نظر می‌گیرند.
بیشتر توکن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال، «توکن‌های کاربردی» هستند. این توکن‌ها امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم می‌کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل‌استفاده است.
برای مثال، اگر پروژه‌ای با این هدف کار خود را آغاز کند که بلیت اتوبوس‌های بین‌شهری را تنها با توکن‌های مخصوصی بتوان خریداری کرد، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت‌ها خواهد بود و نمی‌توان به‌عنوان مثال از آن برای خرید غذا از رستوران استفاده کرد. در ادامه مقاله به‌طور مفصل درباره انواع توکن‌ها می‌خوانید.
ساخت توکن برای توسعه‌دهندگان بلاک چینی بسیار راحت‌تر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل است و در بیشتر مواقع پروژه‌ها می‌توانند بدون نیاز به هزینه‌های نجومی برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف اولیه خود برسند.
پروژه‌هایی که قصد توسعه یک بلاک چین را دارند، معمولاً ابتدا از یک بلاک چین واسطه برای خود توکن ایجاد کرده و پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه سکه (ICO) برگزار می‌کنند و در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال دیگر توکن‌های خود را پیش از راه‌اندازی پروژه به فروش می‌رسانند. ارزش این توکن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت پروژه و حرکت آن در راستای اهدافش خواهد داشت.
همچنین، برخی توکن‌ها پس از اینکه به حد کافی توسعه پیدا کردند، به‌دنبال ایجاد بلاک چین اختصاصی خودشان می‌روند و به کوین تبدیل می‌شوند.
در حالی که کوین‌ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، توکن‌ها روی کیف پولهای بلاک چینِ میزبان ذخیره می‌شوند. به‌عنوان مثال، تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول‌ها و آدرس‌های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است. در ادامه درباره کیف پولهای توکن‌ها بیشتر می‌خوانید.
تفاوت کوین با توکن
توکن و کوین دو اصطلاح رایج در بازار ارزهای دیجیتال به حساب می‌آیند وافراد زیادی به اشتباه از این دو واژه برای اشاره به تمام دارایی‌های دیجیتال در دسترس استفاده می‌کنند. تفاوت زیادی میان توکن‌ها و کوین‌ها وجود دارد که در ادامه این مطلب به آنها میپردازیم برای این که با تفاوت کوین با توکن بیشتر آشنا شوید تا انتهای مطلب با ما همراه باشین.
مفهوم کوین
به نوعی ارز دیجیتال که به طور مستقل کار می‌کند و برای خودش یک شبکه بلاک چین خصوصی دارد کوین یا همان آلتکوین گفته می شود . اکثر آلتکوین های موجود در بازار کریپتوکارنسی یک نسخه از بیت کوین هستند که با استفاده از پروتکل اصلی بیت کوین ساخته شده و فقط تعدادی اصلاحات به کد اصلی آنها افزوده شده است. پس اگر کد اصلی نوشته شده برای یک کوین تغییر کند، در حقیقت یک کوین جدید به وجود آمده است. بیت کوین معروف ترین کوین شناخته میشود و بیت کوین‌کش، لایت کوین، دوج کوین، و بسیاری دیگر نمونه هایی از کوینهای مطرح بازار هستند.
از کوین چه استفاده هایی میشود
1.برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)
2.به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آنها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر تفاوت توکن با کوین مبادله کرد)
3.یک نوع واحد محسوب میشود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آنها قیمت‌گذاری کنید)
مفهوم توکن
توکن (token) نوعی ارز رمزنگاری شده است که معمولا بر روی پلتفرم یک بلاکچین دیگر ایجاد میشود. معمولا توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک دارایی و… استفاده می‌شوند. توکِن امنیتی (Security token) سخت‌افزاری کوچک است که برای ورود کاربر یک سرویس رایانه‌ای به سامانه به‌کار می‌رود. این دستگاه یک دستگاه فیزیکی است که در اختیار کاربران مجاز قرار می‌گیرد تا بتوانند برای استفاده از یک سیستم کامپیوتری هویت آنها تشخیص داده شود.
توکن امنیتی برای اثبات هویت فرد به صورت الکترونیکی استفاده میشود. (برای مثال نحوه دسترسی به حساب بانکی از راه دور). از توکن به علاوه یا به جای رمز عبور معمولی برای احراز هویت مشتری که خواهان ورود به سیستم است، بهره می‌برند. توکن به عنوان یک کلید الکترونیکی برای دسترسی عمل می‌کند.برای تشخیص توکن یا کوین بودن یک ارز، می‌توانید در سایت coinmarketcap.com مشخصات آن را مشاهده کنید
انواع توکن
توکن‌های ارزی : همانطور که از نام آنها مشخص است، از این توکن‌ها به عنوان یک روش برای پرداخت و ذخیره ارزش استفاده میشود، بنابراین کاربرد این توکن‌ها مانند سایر ارزهای دیجیتال (مثل بیت‌کوین) است.
توکن‌های کاربردی: توکن‌های کاربردی با اسامی کوینهای اپلیکیشنی یا توکن‌های کاربر نیز شناخته شده می‌باشند. این توکن‌ها به کاربران، دسترسی‌های آتی به محصولات و خدمات را ارائه می‌دهند. در چشم‌انداز فعلی بلاک چین، جذب سرمایه از طریق ICOها و صدور توکن‌ها برای استارت آپ‌ها محبوب می‌باشد. کاربران می‌توانند با استفاده از این توکن‌ها به خدمات آتی استارت آپ مورد نظر دسترسی داشته باشند. برای ایجاد انگیزه بیشتر، دارندگان این توکن‌ها برای خرید محصولات نهایی و یا در قیمت نهایی، تخفیف دریافت می‌کنند.
توکن‌های کاربردی نظیر ریپل برای اهداف خاصی طراحی شده اند. ریپل برای ایجاد انتقال بدون هزینه پول رایج طراحی شده بود و توسط بانک‌ها و موسسات مالی نظیر RBC، امریکن اکسپرس، SEB، BMO و چندین موسسه دیگر مورد استفاده قرار می‌گرفت.
توکن‌های پلتفرمی: ارزهای دیجیتال پلتفرمی، فناوری‌های کامل بلاک چین با پروتکل‌ها و مجموعه قوانین خاص خود می‌باشند که برای اپلیکیشن‌ها یا برنامه‌های غیرمتمرکز آتی زیرساختی مهیا می‌کنند تا بر بستر این بلاک چین‌ها ایجاد شوند.اتریوم محبوب‌ترین نمونه ارز دیجیتال پلتفرمی می‌باشد. توکن‌های اتریوم، توکن‌های دیجیتال بر پایه بلاک چین اتریوم می‌باشند که یک پلتفرم غیرمتمرکز می‌باشد و برای اجرای قراردادهای هوشمند و هم چنین ایجاد بلاک ارزهای دیجیتال جدید در سایر طبقه‌بندی‌ها و بخش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
توکن ارز دیجیتال چیست؟ – تفاوت کوین و توکن به زبان ساده
دنیای ارزهای دیجتال پر از اصطلاحات ریز و درشتیه که آشنایی با اونها برای فعالیت بهتر و موثر‌تر توی این فضا، ضروریه! کوین و توکن، از جمله کلمه‌هایی هستن که ممکنه بارها اسمشون به گوشتون خورد باشه! اما ندونید که دقیقا منظور از کوین یا توکن چیه؟! این دوتا چه تفاوت‌هایی با هم دارن و خرید کدوم سود بیشتری داره؟!
در حقیقت کوین و توکن، دو نوع متفاوت از ارزهای دیجیتال یا همون رمزارزها هستن. قبل از اینکه بخوایم دقیق‌تر درمورد این دوتا اصطلاح صحبت کنیم؛ بهتره اول خیلی خلاصه بگیم که تفاوت توکن با کوین اصلا رمزارز یعنی چی!
رمزارز یه نوع پول دیجیتالیه که هیچ ما به ازای فیزیکی نداره و معاملات اون به صورت سایبری و آنلاین انجام میشه. امنیت این مدل معاملات از طریق فناوری رمزنگاری تامین میشه و اطلاعات و فرآیندهای مربوط به خرید و فروش اونها، توسط تکنولوژی بلاکچین و به صورت غیرمتمرکز مدیریت میشه.
حالا بریم تا با این دو دسته معروف از رمزارزها و انواعشون، بیشتر آشنا بشیم:
کوین (coin) چیست؟
کوین‌ها رمزارزهایی هستن که بر اساس هدف خاصی طراحی شدن! و به صورت تخصصی یک بلاکچین مستقل و گسترده برای خودشون دارن. بیشتر اوقات، از کوین‌ها به عنوان یک واسطه و ارز دیجیتال؛ برای خرید و فروش، سرمایه‌گذاری و به طور کلی انجام معاملات دیجیتالی استفاده میشه.
بیت کوین جزو اولین و قدرتمندترین کوین‌هایه که به عنوان یک وسیله حفظ ارزش، محبوبیت زیادی پیدا کرده. از زمان ظهور بیت کوین تا به الان، این کوین شگفت انگیز، همواره پیشگام بازار ارزهای دیجیتاله! البته امروزه میبینیم که بلاکچینهای بزرگ و قدرتمندی طراحی شدن! و کوین مخصوص به خودشون رو منتشر و از اون پشتیبانی میکنن! از جمله اونها میتونیم به اتریوم، لایت‌کوین یا چین‌لینک اشاره کنیم…
رشد این گروه از کوینهای نو‌ظهور؛ باعث شد تا دسته‌بندی جدیدی توی دنیای ارزهای دیجیتال شکل بگیره و اصطلاحی با عنوان آلت کوین رو به وجود بیاره!
آلت کوین (altcoin) چیست؟
خیلی ساده بخوایم بگیم هر کوینی به غیر از بیت کوین، آلت کوین به حساب میاد.
ملاک این دسته‌بندی بیشتر بر این اساسه که بیت کوین اصلی‌ترین رمزارز بازاره و تغییرات قیمتی اون، تاثیر زیادی روی سایر کوینهای فعال در بازار میزاره.
توکن (token) چیست؟
توکن‌ها رمزارزهایی هستن که بلاکچین اختصاصی ندارن و به کمک قرارداهای هوشمند میتونن روی بلاکچینهای از قبل ساخته شده، طراحی و اجرا بشن. هدف اصلی از طراحی اونها راحت کردن فرآیند عضویت، استفاده از خدمات و همچینین انجام مبادلات، داخل اکوسیستم یک بلاک‌چینه.
البته به مرور زمان و با بیشتر شدن اطلاعات و تجربه‌ها در رابطه با فناوری بلاکچین و موارد استفاده از اون، توکن‌ها با کاربردهای متنوعی، در پروژه‌های متفاوتی طراحی میشن و مورد استفاده قرار میگیرن.
با راه‌اندازی پروژه‌های جدید، جنبه‌های ناشناخته‌‍ای از عملکرد توکن‌ها کشف میشه!
در ادامه، انواع مختلف توکن‌های ارز دیجیتال رو با هم بررسی میکنیم.
کوین و توکن هر دو میتونن نوعی واسطه برای پرداخت‌های دیجیتالی و یا وسیله‌ای برای حفظ ارزش باشن!
انواع توکن‌های ارز دیجیتال
توکن‌های نرم افزاری
توکن‌های نرم افزاری طراحی میشن تا با استفاده از زیر ساخت‌های بلاکچین، زمینه اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز رو فراهم کنن و ارائه خدمات و مدیریت در پروژه‌های غیرمتمرکز رو راحت‌تر میکنن.
توکن‌های امنیتی
این توکن‌ها در نتیجه نگرانی‌سیستم‌های مالی متمرکز به وجود اومدن و در دنیای فیزیکی، توسط دارایی‌هایی مثل اوراق بهادار پشتیبانی میشن و ارزش اونها با ارزش سرمایه پشتیبانشون برابری میکنه. این مدل توکن، نشون‌دهنده مالکیت اشخاصه، که به صورت دیجیتالی ارائه میشه!
توکن‌های معاملاتی
کارکرد اصلی این دسته؛ خرید و فروش کالا و خدمات و راحتی انجام معاملات دیجیتالیه! و میشه گفت که کارکرد مشابهی با بیشتر کوینهای ارز دیجیتال موجود در بازار دارن.
توکن‌های کمکی
گاهی برای مشارکت در پروژه‌های غیرمتمرکز و دسترسی به خدمات یک بلاکچین؛ نیاز به خرید یک نوع حق عضویت داریم و این پرداخت باید به وسیله توکن‌های خاص اون شبکه، که به این منظور طراحی شدن، صورت بگیره!
توکن‌های دولتی
از این مدل توکن‌ها برای غیرمتمرکز سازی برخی فعالیت‌های دولتی، مثل سیستم‌های رای‌گیری استفاده میشه.
سرمایه‌گذاری روی توکن ارز دیجیتال – تفاوت کوین و توکن
همونطوری که گفته شد هم توکن‌ها و هم کوین‌ها میتونن به عنوان یک نوع دارایی دیجیتال مورد معامله قرار بگیرن. سوال خیلی از تریدرهای تازه‌وارد اینکه سرمایه‌گذاری روی کدوم یک از این دسته‌ها به صرفه‌تره؟!
به طور کلی میشه گفت که سرمایه‌گذاری روی کوینهای با سابقه‌ای مثل بیت‌کوین و اتریوم ریسک کمتر و در بلند مدت، سود دهی قابل‌توجهی داره! اما در عین حال نمیشه گفت که توکن‌های متعددی که هر روزه وارد بازار میشن، پتانسیل رشد و سودآوری ندارن! اما برای سرمایه‌گذاری روی اونها باید خیلی دقیق و با حوصله تحقیق کرد و از معتبر بودن پروژه پشتیبان اونها مطمئن شد و بعد اقدام به خرید کرد.
خلاصه که…
تفاوت اصلی بین کوین و توکن در اینکه؛ کوین‌ها، بلاکچین مستقل خودشون رو دارن! اما توکن‌ها، روی بلاکچینهای میزبان طراحی و اجرا میشن!
تفاوت کوین و توکن
تفاوت کوین و توکن | توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد […]
تفاوت کوین و توکن | توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد یک توکن به‌جای بلاک چین اختصاصی را بررسی میکنیم. همچنین چگونگی ذخیره‌سازی توکن‌ها در کیف پول‌ها را توضیح داده و در پایان انواع دسته‌بندی توکن‌ها را نام می‌بریم.
کوین (Coin) چیست؟
یک کوین مانند لایت‌کوین، از طریق ایجاد تغییراتی در کد اصلی بیت‌کوین ایجاد میشود. به این ارزهای دیجیتال، آلتکوین (Altcoin) نیز گفته میشود، زیرا به تناوب بیت‌کوین، می‌توانند استفاده شوند و کاربردهای آنها شبیه بیت‌کوین است.
بنابراین ویژگی‌های آلتکوین‌ها با بیت‌کوین مشابه است:
قابل تعویض: یعنی یک واحد از آنها معادل واحدهای دیگر است. (مثلا ۱ لایت‌کوین با ۱ لایت‌کوین دیگر تفاوتی ندارد)
قابل تقسیم: ۱ واحد از آنها را می‌توان به واحدهای کوچکتری تقسیم کرد.
قابل پذیرش: به عنوان یک روش برای تبدیل ارزها می‌توان از آنها استفاده کرد.
عرضه محدود: عرضه آنها محدود شده و کل عرضه ثابت باقی می‌ماند. (به استثنای برخی)
یک شکل: همه نسخه‌های آن ارز دارای ارزشی یکسان هستند.
پرتابل: قابل نقل و انتقال هستند و می‌توانند به سایر ارزها تبدیل شوند.
ماندگار: می‌توان آنها را چندین بار استفاده کرد، بدون اینکه از ارزش آنها کاسته شود.
همچنین کریپتوکارنسی‌های دیگری همانند مونرو (Monero) با نماد XMR وجود دارد که براساس کدهای بیت‌کوین ایجاد نشده ولی به آنها نیز کوین (Coin) گفته میشود زیرا خود دارای بلاکچین اختصاصی هستند و ویژگی‌های بالا در موردشان صدق می‌کند.
این کوین‌ها با نام‌های مختلفی خوانده می‌شوند: کریپتو، کریپتوکوین، کریپتوکارنسی، ارز رمزنگاری‌شده، رمزارز و ارزهای رمزپایه.
برای ساده‌تر کردن فهم موضوع، می‌توان ارزهای رمزنگاری‌شده را به عنوان دسته اصلی دانست، در زیر آن، کوین‌ها به عنوان یک زیردسته جای می‌گیرد و توکن‌ها نیز به عنوان یک زیر دسته دیگر شناخته میشود.
با این حال، بلاک‌چین‌هایی همانند اتریوم و ریپل باید در زیر دسته کوین‌ها جای بگیرند زیرا با وجودیکه صرفا برای نقل و انتقال ارزش از آنها استفاده نمی‌شود، دارای ویژگی‌های ذکر شده کوین‌ها هستند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند.
اما موضوع توکن متفاوت است و وقتی در ادامه، ویژگی‌های توکن (Token) ها را شرح دادیم، متوجه می‌شوید با کوین‌ها تفاوت دارند.
توکن (Token) چیست؟
توکن نیز نوعی ارز رمزنگاری شده است که معمولا بر روی پلتفرم یک بلاکچین دیگر ایجاد میشود. معمولا توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک دارایی و… استفاده می‌شوند.
توکن‌ها نیز خود تفاوت توکن با کوین دارای انواع مختلفی هستند.
برای مثال، پروژه Golem را در نظر بگیرید. نماد توکن این پروژه GNT است و بر پایه بلاکچین اتریوم ساخته شده (یعنی دارای بلاکچین اختصاصی نیست). اگر شما بخواهید از اپلیکیشن غیرمتمرکز Golem استفاده کنید، باید توکن GNT را در اختیار داشته باشید.
بنابراین توکن‌ها روی یک بلاکچین دیگر، یک دارایی دیجیتال محسوب می‌شوند اما با وجود ارزش بازاری که در اختیار دارند، یک کوین یا ارز دیجیتال با بلاکچین مستقل نیستند.
به عبارتی دیگر کوین‌هایی همانند اتریوم می‌توانند بطور کاملا مستقل وجود داشته باشند ولی بر فرض مثال اگر روزی بلاکچین اتریوم از بین برود، توکن GNT نیز وجود نخواهد داشت، زیرا این توکن بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده است.
توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟
در بازار ارزهای دیجیتال، یک «توکن» (Token) ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم جابه‌جا میشود.
بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهم‌ترین چیزی که یک توکن را با «کوین» (Coin) متمایز می‌کند، داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است. طبق این تعریف، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد.
بیت کوین ، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.
از بزرگترین توکن‌های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوی (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.
جالب است بدانید که ۲,۸۰۰ ارز دیجیتال از ۳,۹۰۰ ارز دیجیتالی که در زمان نگارش این مقاله در صرافی‌ها معامله می‌شوند، در حقیقت توکن هستند و از بلاک چین‌هایی مانند اتریوم، بایننس چین (Binance Chain)، ایاس و تزوس استفاده می‌کنند. اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرد، وب‌سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) بود.
برای اینکه متوجه شوید یک ارز دیجیتال کوین است یا توکن می‌توانید به صفحه اختصاصی آن در وب‌سایت ارزدیجیتال مراجعه کنید.
فراموش نکنید که توضیحات ارائه‌شده درباره تفاوت کوین و توکن، بر اساس ذهنیت موجود در بازار بود. از نگاه کلی‌تر و دقیق‌تر، هر واحد ارزی مستقل در یک شبکه می‌تواند توکن در نظر گرفته شود. با این تعریف، اتر، ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم هم یک توکن محسوب میشود، اما در بازار اتر را یک کوین در نظر می‌گیرند.
بیشتر توکن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال، «توکن‌های کاربردی» هستند. این توکن‌ها امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم می‌کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل‌استفاده است.
برای مثال، اگر پروژه‌ای با این هدف کار خود را آغاز کند که بلیت اتوبوس‌های بین‌شهری را تنها با توکن‌های مخصوصی بتوان خریداری کرد، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت‌ها خواهد بود و نمی‌توان به‌عنوان مثال از آن برای خرید غذا از رستوران استفاده کرد. در ادامه مقاله به‌طور مفصل درباره انواع توکن‌ها می‌خوانید.
ساخت توکن برای توسعه‌دهندگان بلاک چینی بسیار راحت‌تر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل است و در بیشتر مواقع پروژه‌ها می‌توانند بدون نیاز به هزینه‌های نجومی برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف اولیه خود برسند.
پروژه‌هایی که قصد توسعه یک بلاک چین را دارند، معمولاً ابتدا از یک بلاک چین واسطه برای خود توکن ایجاد کرده و پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه سکه (ICO) برگزار می‌کنند و در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال دیگر توکن‌های خود را پیش از راه‌اندازی پروژه به فروش می‌رسانند. ارزش این توکن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت پروژه و حرکت آن در راستای اهدافش خواهد داشت.
همچنین، برخی توکن‌ها پس از اینکه به حد کافی توسعه پیدا کردند، به‌دنبال ایجاد بلاک چین اختصاصی خودشان می‌روند و به کوین تبدیل می‌شوند.
در حالی که کوین‌ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، توکن‌ها روی کیف پولهای بلاک چینِ میزبان ذخیره می‌شوند. به‌عنوان مثال، تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول‌ها و آدرس‌های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است. در ادامه درباره کیف پولهای توکن‌ها بیشتر می‌خوانید.
دیدگاه شما