قراداد هوشمند چیست؟

قرارداد های هوشمند

10 زبان برتر برنامه نویسی قرارداد هوشمند در سال 2022

قبل از معرفی زبان های برنامه نویسی قرارداد هوشمند ابتدا باید ببینیم قرارداد هوشمند چیست و چگونه ابداع شد؟ در این مقاله، پس از معرفی تاریخچه قرارداد هوشمند، ابتدا با مفهوم قراردادهای هوشمند آشنا خواهید شد و سپس خواهیم دید با کدام زبان های برنامه نویسی می توان قرارداد هوشمند نوشت. هر کدام از زبان های برنامه نویسی قرارداد هوشمند از جمله Solidity, Vyper, Yul, Rust, JavaScript, C++, C# , Java. Python, Go را بررسی خواهیم کرد و با مزایا و معایب هر کدام از آنها آشنا خواهیم شد.

تاریخچه قرارداد هوشمند

1997 : قرارداد هوشمند (Smart Contract) برای اولین بار توسط نیک زابو (Nick Szabo) دانشمند کامپیوتر آمریکایی به جهان معرفی شد. نیک زابو قرارداد هوشمند را به اینصورت تعریف کرد: “قراردادهای هوشمند عبارت است از پروتکل های داد و ستد کامپیوتری قابل اجرا به صورت قرارداد”.

2009 : بیت کوین (Bitcoin) با هدف حذف بانک ها معرفی شد و مفهوم ارز دیجیتال و بلاک چین (به عنوان تکنولوژی زیرین ارزهای دیجیتال) وارد بازارهای مالی شد.

2013 : اتریوم (Ethereum) ویژگی جالب پول قابل برنامه نویسی (Programmable Money) که امروزه آنرا با عنوان قرارداد هوشمند (Smart Contract) می شناسیم، را معرفی کرد. با معرفی این نوآوری، بلاک چین ابعاد گسترده تری پیدا کرد و وارد فاز جدیدی شد و ثابت کرد که با تکنولوژی قرارداد هوشمند نه تنها بانک، بلکه حذف تمام واسطه ها نیز امکانپذیر است.

قرارداد هوشمند چیست؟

اسمارت کانترکت در واقع برنامه کامپیوتری است که توافق مستقیم و بدون واسطه بین خریدار و فروشنده را به صورت کدنویسی پیاده سازی کرده است. از آنجا که قراردادهای هوشمند قابلیت اجرای خودکار دارند به آنها هوشمند (Smart) گفته می شود.

ویژگی های جالب سیستم قرارداد هوشمند:

• هوشمند (Smart): بدون دخالت انسان قابل اجرا می باشد.
• شفافیت (Transparency): قرارداد هوشمند، کاملاً شفاف و اوپن سورس بوده و مشاهده کد قراردادها برای عموم امکانپذیر است.
• ناشناس ماندن افراد (Anonymity) : طرفین قرارداد میتوانند با هویت پنهان و ناشناس توافق و داد و ستد مطمئن و معتبری داشته باشند.
• غیرمتمرکز (Decentralized) : نیازی به نهاد مرکزی، مکانیزم های بازدارنده خارجی یا سیستم های قانونی و حقوقی دیگری نیست .
• غیرقابل برگشت بودن (Irreversiblity) : قرارداد هوشمند و تراکنش های انجام شده، پس از ذخیره روی بلاک چین، قابل تغییر نخواهد بود.
• قابل رهگیری بودن (Traceablity) : تمام بندهای قرارداد و همچنین تراکنش های انجام شده در بلاک چین ثبت شده و قابل مشاهده برای عموم است.قراداد هوشمند چیست؟

زبان های برنامه نویسی قرارداد هوشمند

هرچند زبان سالیدیتی، به عنوان بهترین زبان برای برنامه نویسی قرارداد هوشمند شناخته شده است و پیاده سازی قرارداد هوشمند با زبان Solidity، در بلاک چین های متعدد (evm compatible) امکانپذیر است ولی برخی بلاک چین ها به کاربران خود حق انتخاب می دهند تا از بین چند زبان، یکی را به دلخواه برای توسعه قرارداد هوشمند انتخاب نمایند. بنابراین بهتر است با زبان های دیگر نیز آشنا باشیم. در این بخش زبان های برنامه نویسی که می توان برای برنامه نویسی قرارداد هوشمند از آنها استفاده کرد را معرفی خواهیم کرد.

1. Solidity

اولین زبانی که بررسی می کنیم، زبان سالیدیتی (Solidity) است. این زبان مبتنی بر قرارداد توسط Gavin Wood و سایر بنیانگذاران اتریوم توسعه داده شد. زبان سالیدیتی محبوب ترین زبان برای برنامه نویسی قراردادهای هوشمند پروژه های بلاک چین محسوب می شود. سالیدیتی یک زبان سطح بالا از نوع تایپ ایستا (statically typed) است که سینتکس آن شبیه زبان پایتون، ++C و جاوا اسکریپت می باشد. زبان برنامه نویسی سالیدیتی، شی گرا بوده و از ساختار کلاس و وراثت (inheritance) پشتیبانی می کند.

زبان سالیدیتی برای اجرا روی معماری ماشین مجازی اتریوم (Ethereum Virtual Machine) طراحی شد و در ابتدا به طور اختصاصی جهت برنامه نویسی قرارداد هوشمند روی بلاک چین اتریوم استفاده می شد. ولی موفقیت معماری EVM و رشد شگفت انگیز محبوبیت و جامعیت بلاک چین اتریوم، امروزه زبان سالیدیتی را به زبان اصلی برنامه نویسی قرارداد هوشمند تبدیل کرده و اکثر بلاک چین های دیگر نیز سعی دارند تا شبکه بلاک چین خودشان را سازگار با پلتفرم EVM و قراردادهای هوشمند سالیدیتی طراحی کنند. به شبکه های بلاک چین که منطبق با معماری EVM طراحی شده باشند شبکه های EVM Compatible گفته می شود و قراردادهای هوشمند نوشته شده برای شبکه اتریوم، به سادگی روی این شبکه ها قابل اجرا می باشد.

قراردادهای هوشمند چیست؟

اگر شما هم در دنیای زیبای ارزهای دیجیتال به دنبال کسب آگاهی بیشتر و بروز شدن هستید، این مقاله مخصوص خود شما، دوست عزیز ارز برتر می‌باشد. ممکن است با کلمه‌ی قرارداد‌ هوشمند برخورد کرده باشید. اما به طور دقیق منظورمون از این اصطلاح چیست؟ از قدیم الایام، انسان‌ها برای پیشبرد کارهای خود، از قرارداد استفاده می‌کردند و قرارداد‌ها باعث می‌شد که آن‌ها را متعهد به چیزی یا کاری در آینده کند. طرفین، قراردادی را می‌نوشتند قراداد هوشمند چیست؟ که توسط یک واسطه‌ای مثل دولت، بانک و یا شخص سوم اجرا می‌شد. پس در اینجا یک نهاد سومی معمولا وجود داشت که ناظر واجرا کننده این قرارداد بود.

— مفهوم قرارداد —

به طور مثال: رضا برای استفاده از ماشین علی، روزانه به او مبلغی پرداخت می‌کند، که به آن “قرارداد اجاره ماشین” می‌گویند. در این مثال املاک ماشین بر قرارداد طرفین نظارت می‌کند و اگر تخطی صورت بگیرد برخورد می‌کند.
(خودمان در جریان کارهای اداری و قانونی هستیم و می‌دانیم که چه قدر زمان‌بر هست)
یا اگر محمد را یک برند قطعات گرافیکی تجسم کنیم. او مقداری پول در قبال ضمانت دریافت می‌کند. یا قطعه‌ی کارت گرافیکی حسین را تعمیر می‌کند و یا یک قطعه‌ی کاملا نو به او می‌دهد. به این قرارداد، “قرارداد گارانتی کارت گرافیک” می‌گوییم. (شاید شما تجربه‌ی رجوع به گارانتی‌ها را داشته‌اید و باز‌هم می‌دانیم چه قدر از زمان با ارزش ما را می‌گیرد)

خب تا اینجا با مفهوم قرارداد معمولی آشنا شدیم. در ادامه به تعریف قرارداد هوشمند می‌پردازیم :

در ابتدا یک مروری به تاریخچه‌ی قرارداد‌های هوشمند داشته باشیم؛
اصطلاح قرارداد هوشمند توسط نیک سابو (Nick Szabo) در سال 1997 کشف شد. حتی سال‌ها قبل از اینکه بیتکوین خلق شود. او یک دانشمند علوم کامپیوتر، دانشمند حقوق و رمزنگار است. هدف او این بود که یک دفتر Distributed را برای ذخیره قراردادها استفاده کند. (توزیع شده در اینجا به معنی خروجی و نتیجه توسط همه‌ی افراد تایید شده باشد.)

قرارداد‌های هوشمند درست مانند قرارداد‌ها در دنیای واقعی عمل می‌کنند مهم‌ترین تفاوت آن‌ها این هست که قراردادهای هوشمند کاملا دیجیتالی هستند. برای درک بهتر کافی است که یک برنامه کوچک کامپیوتری را تجسم کنید. این برنامه داخل یک بلاکچین ذخیره می‌شود.

— چگونگی عملکرد قرارداد هوشمند —

با یک مثال مطلب را جلو می‌بریم : یک پلتفرم بزرگ سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید. تیم‌های تولید کننده می‌توانند به این پلتفرم بروند، پروژه ایجاد کنند و یک هدف مالی تعیین کنند و از سمت کسانی که به ایده‌ آن‌ها باور دارند، جذب سرمایه خود را آغاز کنند. این پلتفرم اساسا یک نهاد سومی هست که بین تیم تولید کننده و حامیان قرار دارد به این معنا که نیاز است هر دو طرف به این پلتفرم اعتماد کنند تا به درستی پول آن‌ها را به کارگیرد و کنترل کند.

اگر پروژه با موفقیت سرمایه خود را جذب کرد، قراداد هوشمند چیست؟ تیم پروژه انتظار دارد تا پلتفرم پول را به موقع به آن‌ها بدهد، از سوی دیگر حامیان می‌خواهند زمانی که پروژه به هدف خود رسید، پول آن‌ها به موقع پرداخت شود یا در صورت شکست پروژه، پول به آن‌ها استرداد شود. هر دو تیم باید به پلتفرم اعتماد کنند اما با قرادادهای هوشمند می‌توانیم سیستمی مشابه ایجاد کنیم که نیازی به واسطه نباشد.

با کمک هم می‌خواهیم یک قرارداد هوشمند برای این کار تنظیم کنیم. می‌توانیم قرارداد هوشمند را به گونه‌ای برنامه ریزی کنیم که تمامی سرمایه جذب شده را تا زمان رسیدن به هدف مورد نظر، نزد خود نگه دارد. حامیان پروژه حالا می‌توانند پول خود را به قرارداد هوشمند منتقل کنند، اگر پروژه به سرمایه کامل خود رسید، قرارداد به صورت خودکار پول را به سمت تیم پروژه منتقل می‌کند و اگر پروژه برای رسیدن به هدف خودش شکست خورد، پول به صورت خودکار به حساب حامیان برگردانده می‌شود. بخاطر اینکه قرارداد‌های هوشمند درون یک بلاکچین ذخیره می‌شوند همه چیز کاملا توزیع شده است به طوری که هیچ کسی پول را کنترل نمی‌کند.

— اعتماد سازی —

ذخیره شدن قرارداد‌های هوشمند بر روی بلاکچین، آن‌ها از یک سری ویژگی‌های جالب این تکنولوژی برخوردار شده‌اند یا به نحوی ارث برده‌اند.

آن‌ها تغییرناپذیر (Immutable) و توزیع شده (Distributed) هستند.

تغییرناپذیر: به این معنی که هروقت قراردادی ایجاد شد هیچوقت دیگر نمی‌توان آن را تغییر داد بنابراین هیچ شخصی نمی‌تواند کدهای قرارداد را دستکاری کند.

توزیع : به این معنی که خروجی قراردادتان توسط همه‌ی افراد شبکه تایید می‌شود.

بنابراین یک نفر نمی‌تواند با اجبار روی قرارداد، سرمایه را آزاد کند. تغییر در قرارداد هوشمند تقریبا غیرممکن است.

شاید با خود بگویید که قرارداد‌های هوشمند فقط در موارد جذب سرمایه کاربرد دارند؟
خیر، قرارداد‌های هوشمند روی خیلی موارد متفاوت هم می‌توانند اعمال شوند.
برای مثال بانک‌ها می‌توانند برای وام‌ها یا پرداخت‌های خودکار استفاده ‌کنند و همینطور شرکت‌های بیمه برای فرآیند مطالبه بهره ببرند و همینطور شرکت‌های پست می‌توانند از آن برای پرداخت تحویل استفاده کنند.

پس به طور کلی چندین ویژگی را در مثال بالا آموختیم که به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

خود اجرایی یا خود مختاری، مقرون به صرفه، امنیت بالا، اعتماد، ایمنی و کارایی.
پس با کمک تکنولوژی، انسان‌ها برای تلف نکردن وقت و هزینه خود به استفاده از قرارداد‌های هوشمند روی آوردند. قراردادهای هوشمند یک سری کد برنامه نویسی هستند که روی بلاکچین اجرا می‌شوند. این کد‌های خود مختار، انسان را بی نیاز از واسطه‌ها و نهاد‌های سوم می‌کنند.

— چگونه می‌توانیم از قرارداد‌ هوشمند استفاده کنیم؟ —

در حال حاضر تعداد زیادی از بلاکچین‌ها وجود دارند قراداد هوشمند چیست؟ که از قرارداد‌های هوشمند پشتیبانی می‌کنند که بهترین و بزرگ‌ترین آن‌ها اتریوم (Ethereum) است.

اتریوم به صورت ویژه‌ای برای پشتیبانی از این قرارداد‌های طراحی می‌شود. زبان برنامه نویسی قرارداد‌های هوشمند را سالیدیتی (Solidity) می‌نامند. این زبان به طور ویژه برای اتریوم ایجاد شده است و از قالبی مشابه جاوا اسکریپت (Java Script) استفاده می‌کند.

جالب است بدانید که بیتکوین هم از قرارداد‌های هوشمند پشتیبانی می‌کند ولی پشتیبانی آن نسبت به اتریوم خیلی محدود تر است.

قرارداد هوشمند چیست؟

به گزارش ایبِنا، مفهوم قرارداد هوشمند به دهه ۱۹۹۰ میلادی که اولین بار توسط Nick Szabo معرفی شد باز می‌گردد. او مفهومی را مطرح کرد که بعدها در سال ۲۰۱۵ توسط اتریوم به کار گرفته شد و قراردادهایی به وجود آمد که براساس اجماع غیرمتمرکز با هزینه کم و اتوماتیک اجرا می‌شوند. یک تعریف سازگار و پذیرفته شده در میان پژوهشگران این است که قراردادهای هوشمند، قراردادهای دیجیتالی هستند که شرایط قرارداد با اجماع غیرمتمرکز و از طریق کدهای از پیش تعیین شده، بصورت خودکار اجرا می‌شوند.

قراردادهای هوشمند صرفا قراردادهای دیجیتالی نیستند. بسیاری از آنها برای دستیابی به اجماع و اجرا به مقامات معتبر متکی هستند. در اجماع غیرمتمرکز، طرف‌های ذی‌نفوذ اغلب دارای قدرت بازار هستند (به عنوان مثال، انحصار اطلاعات). از طرفی قراردادهای سنتی شامل درجه بالایی از مداخله‌ی انسانی هستند و الگوریتم کمتری دارند که به طور بالقوه منجر به عدم قطعیت و هزینه بیشتر می‌شود. اما قراردادهای هوشمند می‌توانند به تسهیل مبادله پول، اموال، سهام، خدمات و . در یک روش الگوریتمی خودکار و بدون دخالت شخص ثالث کمک کنند.

یک قرارداد هوشمند نمونه‌ای از یک برنامه کامپیوتری است که در بلاکچین و با اجماع تمامی گره‌ها اجرا می‌شود. هر قرارداد هوشمند شامل یک کد برنامه، یک فایل ذخیره سازی و یک حساب کاربری است و هر کاربر می‌تواند یک قرارداد را با ارسال یک معامله به بلاکچین ایجاد کند. زمانی که یک قرارداد ایجاد شد، کد برنامه قرارداد ثابت مانده و قابلیت تغییر ندارد. کد قرارداد، هر بار که یک پیام چه از طرف یک کاربر یا از یک قرارداد دیگر دریافت شود، اجرا می‌شود. قرارداد هوشمند همچنین می‌تواند پول را دریافت کند و یا پول را به سایر قراردادها یا کاربران ارسال کند.

قرارداد هوشمند چیست؟

قراردادهای هوشمند به طور بالقوه یکی از مفیدترین ابزارهای مرتبط با بلاکچین هستند و می‌توانند انتقال همه چیز از بیت کوین و ارزهای دیجیتالی در سراسر جهان را امکان‌پذیر کنند. برای پاسخ به سوال قرارداد هوشمند چیست؟ باید بگوییم که قراردادهای هوشمند خودکار، برنامه‌های اتوماسیون تجاری هستند که در یک شبکه غیر متمرکز مانند بلاکچین اجرا می‌شوند و از آنجا که آن ها قادر به حذف مراحل اضافی اداری هستند، قراردادهای هوشمند یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های مرتبط با فناوری بلاکچین است.

در حالی که بلاکچین به عنوان نوعی پایگاه داده عمل می‌کند، تایید می‌کند که معاملات انجام شده است، قراردادهای هوشمند شرایط از پیش تعیین شده را اجرا می‌کنند. شما می‌توانید قراردادها را به عنوان یک کامپیوتر که در حال برنامه‌ نویسی “اگر / سپس” یا مشروط است، در نظر بگیرید.

اساسا، پس از تحقق برخی شرایط خاص یک قرارداد هوشمندٰ مثلا اگر کالاها به بندر برسند، دو طرف توافق می‌کنند که ارز رمزنگاری شده مبادله کنند، آن ها می‌توانند انتقال بیت کوین، پول دیجیتال یا دریافت محموله خاص را به صورت خودکار انجام دهند.

در پاسخ به سوال قرارداد هوشمند چیست؟ می‌توان گفت قرارداد هوشمند یک قرارداد خوداجرایی است که شرایط توافق‌نامه بین خریدار و فروشنده مستقیما در خط کد نوشته شده است. کد و توافق‌نامه‌های موجود در آن در شبکه توزیع شده و غیر متمرکز در بلاک چین وجود دارد. کد فرآیند اجرا را کنترل می‌کند و معاملات قابل پیگیری و برگشت ناپذیر هستند.

قراردادهای هوشمند اجازه می‌دهد معاملات و توافق‌نامه‌های مطمئن بدون نیاز به مرجع مرکزی، سیستم حقوقی یا سازوکار اجرایی خارجی در بین اشخاص ناشناس، گمنام انجام شود.

قراردادهای هوشمند برای اولین بار در سال 1994 توسط نیک سابو، دانشمند آمریکایی که 10 سال قبل از اختراع بیت کوین یک ارز مجازی به نام “بیت طلا” اختراع کرد، ارائه شد. وی قراردادهای هوشمند را پروتکل‌های معاملاتی رایانه‌ای تعریف کرد که شرایط قرارداد را اجرا می‌کنند. او می‌خواست عملکرد روش‌های معاملات الکترونیکی مانند POS (نقطه فروش) را به حوزه دیجیتال گسترش دهد.

قرارداد هوشمند چیست؟ درک رمزها و قراردادهای هوشمند

در پاسخ به سوال قرارداد هوشمند چیست؟ باید بگوییم به عنوان مثال، یک شرکت بیمه می‌تواند با استفاده از قراردادهای هوشمند آزادسازی مطالبات خود را بر اساس حوادثی مانند سیل در مقیاس بزرگ، طوفان یا خشکسالی به طور خودکار انجام دهد یا هنگامی که یک محموله به بندر ورودی رسید و سنسورهای اینترنت اشیا تأیید کرد که محتویات باز نشده و در طول سفر به درستی ذخیره شده است، بارنامه می‌تواند به طور خودکار صادر شود.

قراردادهای هوشمند همچنین مبنایی برای انتقال رمز ارز و رمزهای دیجیتالی است (در اصل نمایشی دیجیتالی از یک دارایی فیزیکی یا یک ابزار مفید است). به عنوان مثال، نشانه‌های زنجیره بلوک Ethereum ERC-20 و ERC-721 خود قراردادهای هوشمند هستند.

قراردادهای هوشمند می‌توانند انتقال سایر ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین را کنترل کنند.

به گفته مارتا بنت، تحلیلگر اصلی تحقیقات فارستر، بیشتر شبکه‌های بلاکچین سازمانی از نشانه‌ها استفاده نمی‌کنند. در این موارد، قوانین موجود در قراردادهای هوشمند بر نحوه تخصیص توکن‌ها (ارز دیجیتالی که خود بلاکچین مستقل ندارد) و تعریف شرایط انتقال حاکم است.

چگونگی تقلید قراردادهای هوشمند از قوانین تجارت

بعد از توضیح قرارداد هوشمند به بیان چگونگی تقلید قراردادهای هوشمند از قوانین تجارت می‌پردازیم.

مردم اغلب می‌پرسند چه عواملی باعث می شود که قراردادهای هوشمند متفاوت از نرم‌افزار اتوماسیون قوانین کسب و کار یا روش‌های ذخیره شده باشد. پاسخ این است که از نظر مفهومی، اصل یکسان است؛ اما قراردادهای هوشمند می‌توانند از فرایندهای خودکار پشتیبانی کنند، که از مرزهای یک شرکت گسترش می‌یابد و شامل چندین سازمان می‌شود، روش‌های موجود اتوماسیون قوانین تجاری نمی‌تواند چنین کاری را انجام دهد.

به عبارت دیگر، از آنجا که کد قرارداد هوشمند در بالای بلاکچین اجرا می‌شود، قوانین می‌توانند نه تنها در شرکتی که قرارداد هوشمند را رمزگذاری کرده است، بلکه برای سایر شرکای تجاری مجاز به حضور در بلاکچین نیز اعمال شوند.

به عبارت دیگر، آن‌ها کدهایی هستند که آنچه را که برای آن برنامه ریزی شده است انجام می‌دهند. اگر قوانین کسب و کار، بد تعریف شده باشند و یا برنامه نویس به درستی کار انجام ندهد، نتیجه مطلوبی حاصل نخواهد شد.

تبدیل قوانین تجارت به کد به طور خودکار نتیجه را به یک توافقنامه قابل اجرا از نظر قانونی بین طرفین درگیر تبدیل نمی‌کند. بنت می‌گوید، اگرچه ابتکاراتی با هدف ایجاد قراردادهای هوشمند به طور خودکار از نظر قانونی الزام آور وجود دارد، اما این مسیر، حداقل در حال حاضر، مملو از دشواری و خطر است. این به این دلیل است که هیچ تعریف استاندارد توافق شده‌ای از قرارداد هوشمند وجود ندارد.

یک قرارداد هوشمند فقط به اندازه قوانینی است که برای اتوماسیون فرآیندها استفاده می‌شود، به این معنی که برنامه نویسی با کیفیت بسیار مهم است. همچنین در یک قرارداد هوشمند صحت داده‌های موجود نیز بسیار اهمیت دارد. زیرا مفاد قرارداد هوشمند، پس از وضع قوانین، قابل تغییر نیستند. پس از نوشتن قرارداد، نه کاربر و نه برنامه نویس نمی‌توانند آن را تغییر دهند. بنابراین اگر داده‌ها درست نباشند قرارداد هوشمند نمی‌تواند به درستی کار کند.

داده‌ها به زنجیره بلوک هدایت می‌شوند و برای اجرای قرارداد هوشمند از منابع خارجی، به ویژه فیدهای داده و API ها استفاده می‌شوند.

اوراکل می‌تواند مبتنی بر نرم افزار یا سخت افزار باشد. به عنوان مثال یک اوراکل سخت افزاری، ممکن است یک سنسور RFID در یک کانتینر بار باشد که اطلاعات مکان را به طرف ‌های قرارداد هوشمند انتقال می‌دهد. در مقابل، یک اوراکل نرم افزاری می‌تواند برنامه‌ای باشد که اطلاعات مربوط به بورس اوراق بهادار را از طریق API تغذیه می کند، مانند تغییر نرخ بهره یا نوسان قیمت سهام.

در این حالت، هنگامی که در بورس ریسک می‌کنید و قیمت سهام افزایش می‌یابد، یک طرف پول می‌گیرد در حالی که طرف دیگر آن را از دست می‌دهد. قرارداد هوشمندی که این مناسبات را تعیین می‌کند به داده‌های قیمت بازار نیاز دارد و API مربوط به آن از طرف ارائه دهنده داده ارائه می‌شود.

اگرچه بلاکچین‌ها ممکن است در ده‌ها یا هزاران سرور غیرمتمرکز باشند، اما قراردادهای هوشمند این گونه نیستند. آن ها روی یک سرور اجرا می‌شوند. سرورهای بلاکچین در نحوه کار یک قرارداد هوشمند خاص قابل مشاهده نیستند. هر کنسرسیومی از شرکت‌ها که بخشی از یک شبکه بلاکچین هستند برای اطلاعاتی که در قرارداد هوشمند ارائه می‌شود باید به یک سرور اعتماد کنند.

اگر شرکت شما بخشی از کنسرسیوم بلاکچین است، به عنوان مثال یک زنجیره تأمین، هیچ راهی برای دانستن آنچه در این قرارداد هوشمند است ندارد.

قرارداد هوشمند چیست؟ و مشکلات احتمالی داده‌های قرارداد هوشمند

بعد از بیان اینکه قرارداد هوشمند چیست؟ ممکن است مشکلاتی برای برخی به وجود آید. به گفته سرگئی ناذاروف، مدیرعامل Chainlink، از آنجا که اوراکل‌ها به طور سنتی داده‌ها را از یک منبع واحد منتقل می‌کردند، هیچ داده کاملا قابل اعتمادی وجود ندارد.

Nazarov، در یک مقاله نوشت که داده‌ها ممکن است “به دلیل نقص وب سایت‌ها، اشتباه عمدی ارائه دهندگان خدمات یا اشتباهات غیر عمدی خراب شوند.”

نازاروف ادامه داد: “قراردادهای هوشمند منوط به وقایع است ؛ آن‌ها به رویدادهای بازار بستگی دارند، در بیمه به داده‌های اینترنت اشیا از ماشین‌ها، کارخانه‌ها یا تجهیزات دیگر بستگی دارند. در امور مالی تجارت، آن‌ها به داده‌های حمل و نقل بستگی دارند.”

اینترنت اشیا و آینده قراردادهای هوشمند

طی چند سال آینده، رشد گسترده در دستگاه‌های متصل به اینترنت اشیا می‌تواند باعث استفاده بیشتر از قراردادهای هوشمند شود. قراردادهای هوشمند می‌توانند با حذف واسطه، روشی استاندارد برای تسریع در تبادل داده و امکان پردازش بین دستگاه‌های اینترنت اشیا ارائه دهند.

سخن پایانی

از اینکه در این مطلب با ما همراه بودید ممنونیم. ما سعی کردیم اطلاعات مفیدی در خصوص قرارداد هوشمند و مشکلات احتمالی داده‌های قرارداد هوشمند به شما ارائه دهیم. به طور کلی هدف ما از نگارش این مطلب این بود که به سوال قرارداد هوشمند چیست؟ پاسخ دهیم و امیدواریم با مطالعه این مطلب بسیاری از ابهامات در ذهن شما کمرنگ شده باشد.

قرارداد هوشمند چیست؟

به کمک فناوری بلاکچین شخص ثالث در معاملات حذف شده است، اما در عوض برای ثبت اطلاعات و اسناد و مدارک از قرارداد های هوشمند استفاده می شود.
قرارداد های هوشمند وظیفه انجام معاملات رو بر عهده گرفتند چیزی که قبل از آن توسط اشخاص ثالث صورت می گرفت.

قرارداد های هوشمند

قراردادهای هوشمند به شما کمک می‌کنند تا پول، دارایی یا هر چیز با ارزشی را به یک روش شفاف مبادله کنید و نیازی به شخص سومی نداشته باشید.
در ادامه به توضیح بیشتر قراردادهای هوشمند میپردازیم.

توضیح قرارداد هوشمند

بگذارید با مثالی قرارداد هوشمند را برایتان توضیح دهم.
فرض کنید میخواهید یک ملک را از شخصی بخرید و با ارزدیجیتال آن را پرداخت کنید، در قرارداد هوشمند همه موارد وشرایط معامله را ثبت میکنید.
در واقع قراردادی مجازی تنظیم میکنید. مزیت این نوع قرارداد این است که به صورت خودکار عمل میکند و در صورت نقض شدن شرایط توسط هر کدام از طرفین این قرارداد طبق شروط قبلی عمل کرده و از ضرر احتمالی و کلاهبرداری جلوگیری میکند.

مزایای استفاده از قراردادهای هوشمند

سرعت و دقت بالا از مزایای استفاده از قراردادهای هوشمند در بلاکچین می باشد. به دلیل این که فرد سومی در کار نیست و همه چیز به صورت خودکار نوشته و اجرا میشود امکان دزدی و تقلب بسیار کاهش پیدا میکند و راحت تر اعتماد صورت میگیرد

در نتیجه قراردادهای هوشمند از امنیت بالایی برخوردارند و همچنین در وقت و هزینه صرفه جویی میشود.