تنظیم اهداف سود

زمان ویدیو : 10:32:33

تنظیم اهداف سود

حسابداری یک سیستم است که در آن فرآیند جمع آوری، طبقه بندی ، ثبت، خلاصه کردن اطلاعات و تهیه گزارش های مالی و صورت های حسابداری در شکل ها و مدلهای خاص انجام می گیرد تا افراد ذی نفع درون سازمانی مثل مدیران سازمان و یا برون سازمانی مثل بانک ها، مجمع عمومی سازمان مورد نظر و یا مقامات مالیاتی بتوانند از این اطلاعات استفاده کنند.

کار حسابدار چیست؟

کار حسابدار به طور خلاصه، شامل سه مرحله ثبت، تهیه گزارش و ارایه آن است؛ یک حسابدار معمولا اطلاعات مالی را ثبت و گزارشات مالی را تهیه و به مدیریت شرکت یا مراجع قانونی ارائه می کند. حسابدارن داده های خام را در دفاتر و نرم افزارهای حسابداری ثبت و به آنها نظم می بخشند. محصول نهایی کار یک حسابدار گزارشات و صورت های مالی است که مبنای تصمیم گیری ذینفعان (مدیران، مجامع عمومی سازمان، سرمایه گذاران، دولت و…) می باشد.

حسابدار به عنوان رییس حسابداری:

کار رئیس حسابداری معمولا پیچیده تر از حسابدار است و او علاوه بر این، بر فعالیت سایر حسابداران نیز نظارت داشته و مشکلات احتمالی آنها را حل و فصل می نماید. همچنین رئیس حسابداری علاوه بر بررسی و تهیه گزارشات مالی، باید در مورد یافته های خود به مدیریت و سایر ذینفعان توضیح دهد. در این خصوص باید جلساتی حضوری با مدیران شرکت/سازمان و یا حسابرسان داخلی و یا خارجی داشته و گزارشات مکتوب و مبتنی بر استاندارهای مالی و حسابداری تهیه و ارائه نمایند.

ارتقاء از حسابداری به مدیریت مالی:

از سوی دیگر یک حسابدار متخصص و یا رئیس حسابداری، در آینده می تواند مدیر مالی یک سازمان یا شرکت گردد. یعنی می تواند به مدیریت یک شرکت ایده بدهد که منابع موجودش را در چه راه هایی سرمایه تنظیم اهداف سود گذاری نماید تا استفاده بهینه از آن صورت گیرد و یا اگر شرکت به منابع مالی جدید نیاز داشت یک مدیر مالی بر اساس دانش آکادمیک و تجارب حرفه ای خود می تواند بگوید که از چه طریقی باید تامین مالی کرد.

حسابداری در حوزه های تخصصی:

بسیاری از حسابداران بسته به نوع سازمان هایی که برایشان کار می کنند، در حوزه خاصی متخصص می شوند مثلا بعضی در حوزه بیمه، برخی در حوزه سلامت و برخی نیز در حوزه پیمانکاری فعالیت دارند.

ساعت و محل کار حسابدار:

اکثر حسابداران در ادارات و شرکت ها کار می کنند. اگرچه برخی از آنها در خانه مشغول به کارند. اغلب آنها به صورت تمام وقت کار می کنند. البته در زمان های خاص مانند پایان سال مالی (در ایران مصادف با اسفند ماه) یا زمان ارائه اظهارنامه مالیاتی که در ایران مصادف با اوایل تابستان است ساعات کاری آنها افزایش می یابد.

وظایف حسابدار:

ثبت اسناد حسابداری در دفاتر و یا نرم افزار حسابداری (این روزها نرم افزارهای حسابداری جای دفاتر حسابداری را گرفته اند).
ثبت اطلاعات کارکنان و محاسبه حقوق و دستمزد ماهیانه آنها و پرداخت فیش حقوقی به آنها.
تهیه و بررسی صورت های مالی و کسب اطمینان از درستی و انطباق آنها با قوانین و مقررات مالی و محاسباتی جاری کشور.
محاسبه بدهی مالیاتی، تهیه اظهارنامه مالیاتی و نظارت بر پرداخت صحیح و به موقع مالیات ها.
ثبت درآمدها و هزینه های شرکت و کنترل حساب سود و زیان و ارائه گزارش های دوره ای در این خصوص به مدیریت.
تهیه، سازماندهی و نگهداری گزارشات مالی قانونی.
ارزیابی عملیات مالی و پیشنهاد بهترین روشها به مدیریت.
پیشنهاد روشهای کاهش هزینه، افزایش درآمد و بهبود سود

آموزش تهیه و تحلیل صورتهای مالی

زمان ویدیو : 10:32:33

پس از ثبت سفارش ، بلافاصله محصول تنظیم اهداف سود خریداری شده قابل دانلود می‌باشد و همزمان اطلاعات پنل کاربری نیز برای شما پیامک خواهد شد . بسته‌های دانلودی از لحاظ تعداد سرفصل‌های آموزشی، کیفیت محتوا و تصویر با بسته‌های فیزیکی هیچگونه تفاوتی ندارند . لازم به‌ ذکر است : امکان ذخیره فیلمهای آموزشی روی کامپیوتر و فلش وجود دارد .

جمع کل سبد خرید

جمع جزء	0 تومان
مجموع	0 تومان

مدرسین این محصول

دکترای حسابداری از دانشگاه تهران با بیش از ۳۰ سال سابقه در زمینه‌های تخصصی حسابداری، حسابرسی و مدیریت مالی، عضو سابق کمیته کارشناسی تدوین استانداردهای حسابداری ایران، عضو انجمن علمی حسابداری ایران و عضو جامعه حسابداران رسمی، مشاور معاونت مالی وزارت علوم و …

زمان ویدیو : 10:32:33

پس از ثبت سفارش ، بلافاصله محصول خریداری شده قابل دانلود می‌باشد و همزمان اطلاعات پنل کاربری نیز برای شما پیامک خواهد شد . بسته‌های دانلودی از لحاظ تعداد سرفصل‌های آموزشی، کیفیت محتوا و تصویر با بسته‌های فیزیکی هیچگونه تفاوتی ندارند . لازم به‌ ذکر است : امکان ذخیره فیلمهای آموزشی روی کامپیوتر و فلش وجود دارد .

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

مدرسین این محصول

دکترای حسابداری از دانشگاه تهران با بیش از ۳۰ سال سابقه در زمینه‌های تخصصی حسابداری، حسابرسی و مدیریت مالی، عضو سابق کمیته کارشناسی تدوین استانداردهای حسابداری ایران، عضو انجمن علمی حسابداری ایران و عضو جامعه حسابداران رسمی، مشاور معاونت مالی وزارت علوم و …

محبوب ترین محصولات

یکی از با اهمیت‌ترین و محبوب‌ترین دوره‌های حسابداری، آموزش تهیه، تجزیه و تحلیل صورتهای مالی و صورت جریان وجوه نقد است که نقش مهمی در توسعه کسب‌ و کار‌ها دارد و برای مدیران مشاغل اهمیت صورت‌‌ های مالی دقیق را نمی‌توان دست‌ کم گرفت. بنابراین طی این دوره کاربردی برای حسابداران جهت ارائه گزارشات مدیریتی در پایان هر دوره مالی امری بسیار مهم و حیاتی است.

استفاده کنندگان از پکیج صورتهای مالی و یادداشت های پیوست، درک جامعی از صورتهای مالی شرکتها، اقلام مهم آن و ارتباط انواع آن با یکدیگر را کسب خواهند نمود، این تحلیل حرفه‌ای می‌تواند مدیران و صاحبان سهام را در اتخاذ استراتژی های مناسب جهت هرگونه سرمایه گذاری یا تصمیم گیری به موقع و درست یاری کند.

هدف از تهیه صورتهای مالی چیست ؟

فرایند تجزیه و تحلیل صورتهای مالی به‌منظو ر اهداف تصمیم‌گیری و آگاهی از وضعیت مالی و سلامت کلی سازمان انجام می‌شود. در صورتهای مالی اطلاعات مالی را ثبت می‌گردد و از طریق تجزیه و تحلیل این اطلاعات ارزیابی می‌شوند تا به گزارشی مفید برای سرمایه‌گذاران، سهامداران، مدیران و سایر اشخاص ذی‌نفع تبدیل شود. اما نحوه تهیه صورتهای مالی بسته به نوع تحلیلی که انتخاب می‌کنید متفاوت است.

در آموزش حسابداری بازار کار، یکی از مهم‌ترین سرفصل‌ها، آموزش تجزیه و تحلیل صورتهای مالی محسوب می‌شود. صورت‌های مالی به‌عبارتی یک گزارش از فعالیت‌های شرکت‌ها و سازمان‌ها در یک بازه زمانی مشخص هستند. فعالیت‌هایی که یک شرکت در طول سه ماه، شش ماه، نه ماه یا دوازده ماه انجام شده، در صورت‌های مالی تنظیم می‌شود تا بتوان با نگاه کردن به آن‌ها اطلاعات مهمی را کسب کرد.

در این بسته آموزشی می‌آموزید که سه نوع تحلیل صورتهای مالی وجود دارد، تحلیل افقی، تحلیل عمودی تجزیه و تحلیل نسبت. هر یک از این ابزارها به تصمیم‌گیرندگان اطلاعات خوبی درباره‌ی نحوه عملکرد شرکت می‌دهند.

سرفصل‌های آموزش تهیه، تجزیه و تحلیل صورتهای مالی

• آموزش کامل تهیه و تنظیم صورتهای مالی
• بررسی کامل استاندارد حسابداری شماره یک ، سه و شش
• تنظیم صورت جریان وجوه نقد ( استاندارد حسابداری شماره ۲ )
• تهیه صورت سود و زیان جامع
• هموارسازی سود، مدیریت سود و کیفیت سود
• تفاوت ارزی یا تسعیر ارز مبتنی بر استاندارد شانزده
• تجزیه و تحلیل افقی و عمودی صورتهای مالی
• آموزش تجزیه و تنظیم اهداف سود تحلیل صورتهای مالی بر مبنای مقیاس مشترک
• تقسیم سود به روش بهای تمام شده و ارزش ویژه
• نقش صورتهای مالی در ارزیابی عملکرد و وضعیت مالی شرکت و …

ریز سرفصل‌های پکیج تهیه صورتهای مالی :

آموزش استاندارد حسابداری ۱ (مبانی نظری)، آموزش استاندارد حسابداری ۲ (تنظیم صورت جریان وجوه نقد)، آموزش استاندارد حسابداری ۳ (درآمد‌های عملیاتی)، آموزش استاندارد حسابداری ۶ (عملکرد مالی)، آموزش استاندارد حسابداری ۱۶ (تسعیر ارز)، ارتباط سود با پول، اقلام تعهدی، اندازه گیری یک رویداد مالی، انعطاف پذیری مالی، بازده سرمایه گذاری‌ها، تجدید ارزیابی، تجزیه و تحلیل ترازنامه به روش افقی و عمودی،

روشهای تقسیم سود، تهیه صورت گردش وجوه نقد، جریانات نقدی عملیاتی، دارایی مولد و غیر‌مولد، روش ارزش ویژه، روش صرف و کسر، روش غیر‌مستقیم تنظیم صورت جریان وجوه نقد، رویداد دو مبادله‌ای، رویداد غیر مبادله‌ای، رویداد مبادله‌ای، رویداد یک مبادله‌ای، ساختار سرمایه، سطح انعکاسی، سطح تفسیری، سطح رفتاری، سطح ساختاری و در ادامه :

هموار سازی سود، مدیریت سود، کیفیت سود، سود طبیعی و مصنوعی، سهام عادی، سهام ممتاز، سهامدار عادی، سهامدار ممتاز، سود پرداختی جهت تامین مالی، سود سهام پرداختنی، سود سهام پیشنهادی، سود عملیاتی، سیستم تعهدی تعدیل شده، سیستم تعهدی کامل، سیستم نقدی تعدیل شده و نقدی کامل، سیستم نیمه تعهدی، صورت جریان وجه نقد، سیستم شبه نقد، صورت سود و زیان، صورت سود و زیان جامع، صورت منابع و مصارف طبقه تامین مالی،

طبقه سرمایه گذاری، طبقه عملیاتی، عملکرد مالی، گزارش حسابرسی عدم اظهار نظر، گزارش حسابرسی مردود، گزارش حسابرسی مشروط، گزارش حسابرسی مقبول، مصارف پولی، معادل نقد، منابع پولی، نسبت‌های ایستا، نسبت های بازده حقوق صاحبان سهام، نسبت‌های بازده دارایی‌ها، نسبت‌های بازده و سودآوری، نسبت‌های پویا، وضعیت مالی، تعریف صورت های مالی و در نهایت نحوه ارائه صورت‌های مالی

یاد بگیریم : مدیریت سود و تفاوت سود طبیعی و مصنوعی

سه اصطلاح بسیار مهم در تنظیم صورتهای مالی مطروح است : هموارسازی سود، مدیریت سود و کیفیت سود. منظور از هموارسازی سود این است که مدیران شرکت ترجیح میدهند هر ساله سود شرکت کمی نسبت به سال قبل بیشتر و اصطلاحاً نوسان سود کمتری داشته باشد. واضح است هر شرکتی که نوسان سود کمتری دارد به همان مقدار قابلیت اتکا و پیش‌بینی بیشتری برای سهامداران خواهد داشت. هموار سازی سود به دو دسته تقسیم می‌گردد : طبیعی و مصنوعی.

سود طبیعی یعنی اگر مدیری که اصلا از خودرو سر در نمی‌آورد نیز مدیر شرکت خودروسازی شود با هموارسازی سودی که قبلا تعبیه شده است آن شرکت بازهم مانند سالهای گذشته سودآور خواهد بود. سود مصنوعی یعنی جاهایی که مدیران شروع به دست‌کاری کردن سود می‌کنند که نسبت به سال قبل بسیار بیشتر شود. دقیقا همین‌جاست که بحث مدیریت سود مطرح می‌گردد. مدیریت سود یعنی استفاده از ابزار‌های قانونی برای اینکه سود نسبت به سال قبل بیشتر گردد.

مهم: در مدیریت سود، حساب‌سازی و تقلب به هیج عنوان مطرح نیست و عمدتا از دانش مالی و نفوذ برای افزایش سود استفاده می‌گردد. ادامه این مطلب را می‌توانید در مقاله نکات مهم تجزیه و تحلیل صورتهای مالی مطالعه نمایید.

اهمیت آموزش تجزیه تنظیم اهداف سود و تحلیل صورتهای مالی

یکی از مهارت‌های مهمی که در دوره‌های آموزش حسابداری فرا خواهید گرفت، توانایی تجزیه و تحلیل می باشد. هرچه قدرت آنالیز شما بالاتر برود، به مراتب پشت سر گذاشتن چالش های حرفه ی حسابداری برای شما آسان تر خواهد بود. چرا که حسابداری یکی از پیچیده ترین رشته های جهان می‌باشد و در پس هر عدد و رقمی یک سری محاسبات پیچیده نهان است.

صورت های مالی، آیینه ای از امور مالی یک سازمان می‌باشند چون صاحبان سرمایه و مدیران با استفاده از این گزارش قادر به اخذ تصمیماتی برای ادامه فعالیت‌های مجموعه خواهند بود. بنابراین، یک حسابدار موظف است هر ساله صورت های مالی لازم را در اختیار ذینفعان قرار دهد. در این پکیج آموزشی قدرت تهیه و آنالیز صورت های مالی در حسابداران تقویت خواهد شد تا قادر به شکافتن مطالب و بازگوی وضعیت سود، زیان، بدهی و کلیه امور مالی سازمان برای مدیران باشند.

✔️ اگر قصد یادگیری حسابداری از پایه را دارید، پیشنهاد ما پکیج جامع حسابداری بازار کار است. در این محصول تمام تکنیک‌ها و مهارت‌های کلیدی که لازم است برای ورود به این حرفه بیاموزید را بصورت یکجا در اختیار شما قرار داده ایم.

اهداف صورتهای مالی

صورتهای مالی هسته اصلی گزارشگری مالی است، از اینرو تعیین اهداف تهیه آن نخستین گامی است که باید برداشته شود. هدف صورتهای مالی از ارائه اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف­پذیری مالی واحد تجاری است که برای طیفی گسترده از استفاده­ کنندگان صورتهای مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد. صورتهای مالی همچنین نتایج وظیفه مباشرت مدیریت یا حسابدهی آنها در قبال منابعی که در اختیارشان قرار گرفته را منعکس میکند.

در ادامه این مقاله با شرکت حسابداری و حسابرسی اقتصاد قرن همراه باشید.

اهداف گزارشگری مالی در میان ملل گوناگون متفاوت است. به طور مرسوم، در بسیاری از کشورهای گروه­بندی شده در مدل حسابداری کنتیننتال (اروپای بدون بریتانیا و برخی کشورهای دیگر)، که تامین­کننده اصلی و بالقوه منابع مالی واحد تجاری به شمار می­رود و به علت اینکه از نزدیک بر اعمال مدیریت و اطلاعات نظارت تنظیم اهداف سود می­کند و نیازی به افشای کامل اطلاعات مالی ندارد، حسابداری بیشتر با قانون مطابقت دارد تا با نیاز سهامداران و خریداران اوراق قرضه در بازارهای سرمایه.

در مقابل، هدف اصلی حسابداری و گزارشگری مالی در کانادا، انگلستان، هلند،آمریکا و بسیاری از ملل دیگر که در مدل حسابداری انگلوساکسون گروه بندی شده و از مدل حسابداری بینالمللی پیروی می­کنند ارائه اطلاعات برای طیفی گسترده از سرمایه­گذاران و اعتباردهندگان می­باشدکه در تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد.

گزارشگری مالی در آینده

اطلاعات مالی و غیرمالی

• صورتهای مالی و موارد افشای مرتبط با آن.
• اطلاعات عملیاتی و معیارهای عملکرد سطح بالا که تنظیم اهداف سود مدیریت برای اداره واحد تجاری استفاده می­کند.

تجزیه و تحلیل مدیریت

• دلایل تغییر در اطلاعات مالی، عملیاتی و نتایج عملکرد.

اطلاعات آینده نگر

• فرصت ها و مخاطرات، شامل آنهایی که از روندهای کلیدی نتیجه می­شوند.
• برنامه ­های مدیریت، شامل عوامل حیاتی موفقیت.
• مقایسه عملکرد واقعی واحد تجاری با اطلاعات آینده­ نگر افشا شده قبلی.

اطلاعات در مورد مدیریت و سهامداران

• هیأت مدیره، مدیریت، سهامداران عمده و مبادلات و روابط بین اشخاص وابسته.

درباره گذشته شرکت

• اهداف و استراتژی های عمده.
• حدود، وسعت و تعریف فعالیت تجاری.
• تأثیر ساختار صنعت بر شرکت.

نیاز به توسعه استانداردها

بحث اصلی در تدوین استانداردهای حسابداری این است که “مطابق میل چه کسانی ما باید به ایفای نقش بپردازیم؟” پاسخ واحد به این سؤال مقدور نیست زیرا استفاده­کنندگان صورتهای مالی دارای نیازهای همسو و همچنین متضاد برای انواع گوناگون اطلاعات می­باشند.

1. برای پاسخگویی به این نیازها و برای برآورده ساختن وظیفه مباشرتی مدیریت در گزارشگری رویدادها، مجموعه واحدی از صورتهای مالی همه منظوره (منظور عام) تهیه می گردد. انتظار این است که این صورتها حقایق اقتصادی درباره موجودیت و عملیات واحد تجاری را منصفانه، شفاف، و به طورکامل ارائه کنند. در تهیه صورتهای مالی، حسابداران با مخاطرات بالقوه ای نظیر جانبداری، تفسیر نادرست، عدم دقت، و ابهام روبرو می­شوند.
2. به منظور به حداقل رساندن این مخاطرات، حرفه حسابداری تلاش نموده مجموعه­ای استانداردها را که ضمن برخورداری از مقبولیت عمومی، فراگیری عمل نیز دارد، توسعه دهد. بدون این استانداردها، هر واحد تجاری باید استانداردهای خود را توسعه می­داد و خوانندگان صورتهای مالی نیز باید خود را با نحوه عمل حسابداری و گزارشگری خاص هر شرکت آشنا میساختند. در نتیجه، تقریباً تهیه صورتهای مالی قابل مقایسه غیرممکن می­شد.
3. حرفه حسابداری مجموعه ه­ای از استانداردها و رویه ­های مشترکی که اصول عمومی پذیرفته شده تنظیم اهداف سود حسابداری نامیده میشود را قبول نموده است. منظور از اصـول عمومی پذیرفته شـده حـسـابـداری، تـمامـی قوانین آمـره، استانداردهـای حسابداری و در یـک کلام، تمامی آن چیزی است که حسابداران در عمل باید به کار گیرند.
4. کشورها در درجات مختلف، در رابطه با توسعه استانداردهای ملی حسابداری، با هم تفاوت دارند. یکی از شاخص­های سطح حسابداری یک کشور، ماهیت حرفه حسابداری در آن کشور است. انجمن­های حرفه­ای حسابداری در هلند، انگلیس و آمریکا در قرن نوزدهم ایجاد گردیدند.
5. در مقابل، در هنگ کنگ، سنگاپور و کره انجمن­های حسابداری مستقل تنها نیم قرن است که تأسیس گردیده­اند. اولین مجموعه استانداردهای حسابداری ایران از ابتدای سال ۱۳۸۰ از سوی کمیته تدوین استانداردهای حسابداری ایران که برخلاف بسیاری از کشورها یک نهاد دولتی می­باشد، لازم الاجرا شد.

سطوح درگیر در مقررات گذاری حسابداری

قواعد و مقررات حاکم بر حسابداری در سه سطح تدوین می­شوند. بالاترین سطح، قوانین مملکتی است که برای مثال می­توان به مفاد قانونی تجارت ایران در رابطه با مواردی نظیر اندوخته قانونی، کاهش سرمایه، و سود قابل تقسیم؛ یا ماده قانونی تجدید ارزیابی شرکتهای تحت مالکیت دولت؛ و یا نحوه تنظیم و نگهداری دفاتر شرکت اشاره کرد.

سطح دوم مقررات گذاری (تدوین استاندارد) را حرفه حسابداری به عهده دارد. هر حرفه (نظام) دارای انجمن حرفه­ای و مقررات (نظامنامه) مربوط به خود است مانند نظام پزشکی؛ کانون وکلا و انجمن یا جامعه حسابداران. البته یادآوری می­شود که وظیفه تدوین استانداردهای حسابداری در ایران به عهده سازمان حسابرسی (یک نهاد دولتی و نه حرفه ای) می­باشد.

در پایین­ ترین سطح، اختیار انتخاب رویه­ های انعطاف پذیر (استانداردهای انعطاف پذیر) به مدیریت واگذار گردیده است و مدیریت روش منتخب خود را از میان روش­های مجاز هر استاندارد انعطاف پذیر در رویه­ های حسابداری گزارش مالی خود افشا می­نماید.

ماهیت استانداردهای حسابداری

استانداردهای حسابداری از نظر ماهیت سه نوع هستند: استانداردهای رویه­ های، استانداردهای اندازه ­گیری، استانداردهای افشا. استاندارده رویه­ای، رویه یا یک راهکار ویژه­ای است که مدیریت در غیاب یک استاندارد مطلق حسابداری و به منظور ارائه مفیدترین اطلاعات در صورتهای مالی بکار می­برد. این راهکارهای ویژه که در استانداردهای حسابداری مشخص شده­اند برای اعمال مندرج در مفاهیم نظری گزارشگری مالی در مورد اقلام، معاملات، و سایر رویدادهای مالی نظیر اندازه­گیری و تجدید اندازه­گیری داراییها و بدهیها در مواردی که مبالغ مربوط از اهمیت نسبی برخوردارند، ایجاد شده است.

استانداردهای اندازه­گیری و افشا از اهم استانداردهای حسابداری مدل انگلوساکسون و بین ­المللی به تنظیم اهداف سود شمار می­روند. استانداردهای اندازه­گیری قواعدی هستند برای اندازه­­گیری رویدادهای مالی که مورد شناسایی قرار می­گیرند. برای مثال استانداردهای حسابداری پیمانهای بلندمدت و تسعیر ارز، یعنی استانداردهای شماره ۹ و ۱۶ ایران، از نوع استانداردهای اندازه­گیری می­باشند. بر اساس این قواعد می­توان ماحصل پیمان بلندمدت یا نتایج عملیات شعب خارجی یک شرکت را اندازه گیری نمود.

استانداردهای افشای اطلاعات در خصوص اشخاص وابسته و گزارشگری برحسب قسمت­های مختلف، یعنی استانداردهای شماره ۱۲ و ۲۵ ایران، از نوع استانداردهای افشا به شمار می­روند. بدیهی است اگر قواعد (استانداردهای) اندازه­گیری نتوانند به درستی دارایی، بدهی، سرمایه، درآمد یا هزینه را اندازه­گیری نمایند، افشای آنها بر اساس استاندارد افشای مربوطه نخواهد توانست اطلاعات مربوط و قابل اتکا در اختیار استفاده­ کنندگان صورتهای مالی قرار دهد. برای مثال اندازه­گیری هزینه استهلاک بر اساس قواعد مطلق قانون مالیاتهای مستقیم ایران که ارتباط علت و معلولی یا منطقی و سیستماتیک با عملیات و درآمد یک واحد تجاری ندارد، اطلاعات نامربوط، غیرقابل اتکا و غیرقابل مقایسه­ای پیرامون افشای داراییهای ثابت مشهود در صورتهای مالی در اختیار می­گذارد.

استانداردهای رویه­­ای، اندازه­گیری و افشا ممکن است مطلق یا انعطاف­پذیر باشند. استانداردهای انعطا­پذیر استانداردهایی هستند که حرفه حسابداری نتوانسته استانداردهای مطلق و اکید را برای حل مشکلات حسابداری عیناً به طور یکنواخت به تمامی واحدهای تجاری، فارغ از ماهیت عملیات آنها، دیکته نماید.

برای مثال انواع روشهای ارزیابی موجودی کالا نظیر فایفو و میانگین یا روشهای استهلاک نظیر تعداد تولید، خط مستقیم، مجموع ارقام سنوات یا روشهای شناسایی درآمد نظیر درصد تکمیل پیمان، اقساطی و …… در استانداردهای مربوط به خود از استانداردهای انعطاف پذیری هستند که به سطح سوم مقررات­ گذاری یعنی مدیریت اجازه می­دهد با توجه به ماهیت عملیاتی واحد تجاری خود از روش مناسب مجاز یک استاندارد استفاده نماید.

برای نمونه در یک واحد تجاری پیمانکاری روش درصد تکمیل پیمان برای اندازه­گیری و شناسایی درآمد پیمان یک سد مناسبت دارد نه روش دیگر نظیر شناسایی در مقطع تحویل و فروش. از سوی دیگر محافل حرفه­ای در برخی موارد برای جلوگیری از هموارسازی و سوء مدیریت سود، استانداردهایی مطلق برای اندازه­ گیری و افشای رویدادهای مالی تدوین میکنند. در این زمینه می­توان به مخارج تحقیق و توسعه، قبل از تدوین استاندارد مطلق مربوط به مخارج تحقیق و توسعه، یا نحوه برخورد با مخارج اجاره، قبل از تدوین استاندارد مطلق مربوط به اجاره سرمایه­ای اشاره نمود که مدیریت واحدهای تجاری برای هموارسازی و انعکاس سود غیرواقعی از رویه­ های انعطاف پذیر مجاز به نفع مقاصد خود بهره ­برداری می­کردند.

در رابطه با یکنواختی مطلق نظرات موافق و مخالف بیان شده است. مخالفین استانداردهای مطلق بر این عقیده ­ند که مقررات ­زدایی یا لااقل استانداردهای کاملاً انعطاف پذیر به واحدهای تجاری اجازه می­دهد از روش­ها و رویه ­ایی که می­تواند به کیفیت اندازه­گیری و افشا بیفزاید، مثل تنوعی از روش­های استهلاک، استفاده نمایند. در این صورت است که صورتهای مالی قادر خواهند بود اطلاعات مفید برای تصمیمات اقتصادی در اختیار گذارند. در مقابل، موافقین یکنواختی مطلق عقیده دارند در غیاب یکنواختی، مدیریت آزادانه از رویه­ هایی برای انعکاس نتایج مورد نظر خود استفاده خواهد نمود و از اینرو از استانداردهای مطلقی نظیر حسابداری برای مخارج تحقیق و توسعه، اجاره سرمایه­ای و اقلام غیرمترقبه دفاع می­کنند.

برنامه ریزی راهبردی چیست

بیشتر برنامه­ ریزی ها بر اساس دیدگاه عقلایی، دارای شکل آرمانها و اهداف طرح ها و اقدامات و منابع مورد نیاز می­ باشند. در این مدلها ، ابتدا آرمانها و اهداف سازمان تبیین شده ، سپس طرح ها و اقدامات لازم تعیین و در نهایت منابع مورد نیاز برای انجام برآورد می­ گردند. تغییر در شرایط محیط، سیاستها، نگرشها، دیدگاه­ها، ساختارها، نظامها و … عواملی هستند که بر تنظیم اهداف سود آرمانها و اهداف برنامه­ ریزی تاثیر گذاشته و در نهایت باعث تغییر برنامه می­ گردند .

برنامه­ ریزی در شکل عقلایی فوق، ظرفیت و تمانایی مقابله با تغییرات سریع محیط بیرون را ندارد و به شکست می انجامد. این شرایط موجب رشد این تفکر شد که در برنامه ریزی باید بتوان مطابق با تغییرات، جهت حرکت سازمان را تغییر داد و جهت و رفتار جدیدی را در پیش گرفت. این نگرش زمینه ساز ابداع برنامه ریزی استراتژیک شد.

برخلاف برنامه­ ریزی سنتی که در آن آرمانها و اهداف تعیین می­ شوند، هدف برنامه ریزی راهبردی، تبیین و تدوین استراتژی است. امروزه به دلیل پیچیدگی در عناصر محیط خارج و ارکان داخلی سازمان، مدیریت بر سازمانها پیچیده تر از گذشته شده و در نتیجه وظیفه مدیریت را خطیر نموده است.

برنامه ریزی راهبردی، فرایند بررسی موقعیت فعلی و مسیر آینده سازمان، تنظیم اهداف، تدوین استراتژی برای تحقق و اندازه گیری نتایج اهداف بلندمدت سازمان و انتخاب فعالیتهای لازم برای تحقق آنها در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاشهای سازمانی برای نیل به اهداف و رسالت بلندمدت با توجه به امکانات و محدودیتهای درونی و بیرونی است.

برنامه ریزی راهبردی کوششی است برای اتخاذ تصمیم های اساسی و انجام اعمالی که ماهیت سازمان، نوع فعالیتها و دلیل انجام آن فعالیتها توسط سازمان را شکل داده و مسیر می­ بخشد . همان طور که استراتژی نظامی پیروزی در جنگ است، برنامه ریزی استراتژیک نیز انجام ماموریتهای سازمان را دنبال می­ کند.

برنامه ریزی راهبردی دوراندیشی سازمان یافته ای است که مراحل زیر را در بر دارد:

الف- تعیین مأموریتها و هدفهای دور برد
ب- تفکیک مأموریتها به هدف های کمی و کیفی کوتاه مدت، که این عمل را در اصطلاح هدفگذاری می­ نامند.
ج- تعیین خط مشی ها سیاستها
د- طرح ریزی و برنامه ریزی اجرایی (تاکتیکی).

برنامه ریزی راهبردی انتظار می رود تا امکان مانور سازمان در محیط متغیر را برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده فراهم سازد. برنامه ریزی راهبردی به پایان دوره زمانی مورد نظر جهش می کند و سپس به عقب باز می گردد تا مشخص تنظیم اهداف سود سازد که در فواصل زمانی مختلف، چه اقدام هایی باید انجام پذیرد و به ویژه در زمان حاضر چه کارهایی باید انجام شود تا احتمال دست یابی به اهداف پیش بینی شده در زمان های مقرر قطعی شود.

در این نوع برنامه ریزی، دقت در جزئیات برای یک پیش بینی اهمیتی ندارد چرا که چنین دقتی بیشتر در اهداف کوتاه مدت و بودجه ­های یک برنامه اجرایی سالیانه مهم است. به همین دلیل نه عبارات طولانی و نه محاسبات ریز، بلکه ایده ­ها و فرصتها، هسته اصلی برنامه ریزی استراتژیک را تشکیل می­ دهند. در برنامه ریزی استراتژیک فعالیتهای نیل به هدف پیش بینی شده و باید به صورت جزئی، مشخص، قابل سنجش کمی یا کیفی، واقع بینانه و هم راستا با سیاستهای حاکم باشد. لذا دربرنامه ریزی راهبردی بهتر است ویژگی­هایی مانند انعکاس ارزشهای حاکم بر جامعه، توجه به سئوال اصلی و اساسی سازمان، تعیین چارچوبی برای برنامه ریزی عملیاتی سازمان و جهت بخشی به آنها، مد نظر باشد.

در خلال برنامه ریزی راهبردی و به شش سوال زیر پاسخ داده می شود:

۱) چه اقدامات، فعالیتها و عملیاتی باید انجام گیرند؟

۲) اقدامات، فعالیتها و عملیات با چه شیوه و روشهایی باید انجام گیرند؟

۳) برای انجام فعالیتها و عملیات با شیوه های مشخص شده، چه سازماندهی لازم است؟

۴) اقدامات، فعالیتها و عملیات در چه زمانهایی باید انجام گیرند؟

۵) برای انجام اقدامات، فعالیتها و عملیات در زمانهای مقرر، چه امکانات و منابعی لازم است؟

۶) انجام فعالیتها و انجام عملیات در زمانهای مقرر، در کجا و کدام واحد سازمانی باید انجام گیرند؟

از آنجا که مدیران ارشد نسبت به مدیران میانی معمولاً درک بهتری از سازمان دارند و مدیران میانی نسبت به مدیران ارشد از جزئیات عملیات روزمره سازمان بیشتر آگاه اند لذا برنامه ­های استراتژیک عمدتا توسط مدیریت ارشد و برنامه های عملیاتی توسط مدیران میانی تدوین می شود.

برنامه ریزی راهبردی گونه­ای از برنامه ریزی است که در آن هدف، تعریف و تدوین استراتژی هاست. فرآیند برنامه ریزی راهبردی اساساً فرآیندی هماهنگ کننده بین منابع داخلی سازمان و فرصتهای خارجی آن می باشد . هدف این فرآیند نگریستن از درون پنجره استراتژیک و تعیین فرصتهایی است که سازمان از آنها سود می برد و یا به آنها پاسخ می دهد. بنابراین فرآیند برنامه ریزی راهبردی یک فرآیند مدیریتی است، شامل هماهنگی قابلیتهای سازمان با فرصت های موجود. این فرآیند گام به گام است و برای هر گام آن دستورالعملهای مشخصی تجویز شده است. محصول فرآیندهای این رویکرد به ندرت یک استراتژی خلاقانه و تحول آفرین است و روشهای مربوط بیشتر بر انتخاب مناسب ترین الگوی استراتژی از میان الگوهای شناخته شده متکی هستند. رویکرد تجویزی، ذهن انسان را در قالب یک فرآیند گام به گام به پیش می برد و این خود مانع بزرگی برای پرواز ذهن به اوج می باشد.

در تعریفی دیگر برنامه ریزی راهبردی روشی مدیریتی است که به سازمان در اجرای بهتر کارها، متمرکز کردن منابع و انرژی، اطمینان از هم راستا بودن تلاش اعضا و کارکنان و ارزیابی موقعیت و تطبیق درست در رویارویی با محیط متغیر کمک می کند. یک تلاش سازمان یافته، منسجم و منضبط، برای تصمیم­ گیری و انجام کارهای بنیادین است، که به عنوان راهنما، پیش بینی سازمان از آینده را نشان می دهد. برنامه ریزی راهبردی ، چارچوب و جهت گیری روشنی برای مدیریت سازمان و نیز دورنمای اهداف مشترکی برای همه دست اندرکاران سازمان فراهم می آورد تا توانایی تنظیم و شناخت اولویت ها در تخصیص منابع و موقعیتها را ایجاد و تقویت کند. از اینرو، مدیریت در شرایط بحرانی را ساده می کند.

برنامه ریزی راهبردی بر این اندیشه استوار است که یک سازمان باید در برابر یک محیط پویا و متغیر، واکنش داشته باشد. بنابراین برنامه ریزی بر تصمیم هایی تأکید دارد که از توانایی سازمان برای انجام واکنش درست در برابر دگرگونیهای محیطی اطمینان حاصل کند.

برنامه ریزی استراتژیک سازمان را با محیطش تطبیق می دهد، زمینه ای برای دسترسی به اهداف ایجاد می کند، چارچوب و جهتی برای سازمان فراهم می کند تا به آینده دلخواه خود برسد. چارچوبی به وجود می آورد که با تجزیه و تحلیل کامل سازمان، محیط داخلی و خارجی و پتانسیل های سازمان در آن چارچوب می توان به مزیت رقابتی دست یافت. این امر سازمان را قادر می ­کند تا به روندها، اتفاقات، چالشها و فرصتهای به وجود آمده، از طریق چارچوبی که از بینش و ماموریت ایجاد شده توسط فرایند برنامه ریزی استراتژیک پاسخ دهد.

مک کن برنامه ­ریزی استراتژیک را فرایندی برای بازسازی و انتقال سازمانی می ­داند. به نظر او در برنامه ­ریزی بلند مدت اهداف و پیش بینی ها براساس فرض ثبات سازمان است، در حالی که در برنامه ­ریزی استراتژیک، نقش سازمان در محیط آن بررسی می شود.

برنامه ریزی استراتژیک باعث می ­شود تا سازمان فعالیتها و خدماتش را برای برآوردن نیازهای درحال تغییر محیط تطبیق دهد. این برنامه ریزی نه تنها چارچوبی برای بهبود برنامه ­ها ارائه می کند بلکه چارچوبی برای ساختاردهی مجدد برنامه ­ها، مدیریت و همکاریها و نیز برای ارزیابی پیشرفت سازمان دراین زمینه ها ارائه می کند.

برنامه ریزی استراتژیک، آینده را پیش گویی نمی کند ولی یک مدیر را می­ تواند در موارد زیر یاری کند

الف) فائق آمدن مؤثر بر مقتضیات آتی

ب) ارائه فرصت به موقع، برای تصحیح خطاهای اجتناب ناپذیر

ج) کمک به تصمیم گیری درست در زمان مناسب

د) تمرکز بر اعمالی که برای رسیدن به آینده مطلوب باید انجام شوند.

شرکت فرآیند بهبود پارسیان مشاور در زمینه برنامه ریزی راهبردی برای ارگان ها، سازمان ها و شرکتها با بیش از ده سال سابقه می باشد. جهت مشاوره با کارشناسان و یا هرگونه سوال در زمینه امور برنامه ریزی راهبردی برای سازمان ها و شرکت ها با ما تماس حاصل نمایید.

تصاویر تنظیم اهداف سود زیر مربوط به جلسات برنامه ریزی راهبردی فرآیند بهبود پارسیان و مدیران شرکت آب منطقه ای قزوین می باشد.

هدف از تهیه صورتهای مالی | چرا صورتهای مالی باید درست کنیم؟

هدف از تهیه صورتهای مالی | چرا صورتهای مالی باید درست کنیم؟ | ایلیا حساب

چند لحظه صبر کنید.

امتیاز : 4.7
تعداد رای : 157

هدف از تهیه صورتهای مالی ارایه اطلاعات خالص و طبقه بندی در رابطه با رویدادهای مالی است . برای دستیابی به صورت های مالی اطلاعاتی در زمینه های دارایی ، بدهی ها ، حقوق صاحبان سهام سرمایه ، درآمد ها ، هزینه ها ، جریان های نقدی

مسئولیت صورت های مالی بر عهده چه کسی است؟

مسئولیت تهیه و ارائه صورت مالی به عهده هیئات مدیره است که معمولا مدیر مالی تهیه می کند.

بخش های صورت مالی:

1-ترازنامه 2-صورت سود وزیان 3-صورت سود وزیان جامع 4-صورت جریان وجوه نقد 5-یادداشت های توضیحی

رویه حسابداری:

مدیر یک تنظیم اهداف سود مجموعه باید به گونه ای حسابداری را معین کند که صورت مالی با تمام استانداردهای حسابداری تطبیق داشته باشد .

تداوم فعالیت:

مدیر یک مجموعه در تهیه صورت مالی باید اطلاع از زمان ادامه ی فعالیت واحد تجاری را داشته باشد صورت مالی بر مبنای تداوم فعالیت در آینده پیش بینی تهیه می شود مگر در مواقعی که قصد انحلال یا توقف در مجموعه را داشته باشند. .در مواردی که مدیر از رویدادها و شرایطی اطلاع داشته باشد که

مبنای تعهدی:

در مبنای تعهدی رویدادها و معاملات در زمان وقوع شناسایی و در اسناد و مدارک حسابداری ثبت می شود.

[