راه‌های تنوع بخشی سهام

مصوبات جدیدی سهام عدالت هفته آینده ابلاغ می شود

حسین قربان زاده با بیان اینکه هفته آینده مصوبات جدیدی برای سهام عدالت خواهیم داشت، گفت: در فاز اول افراد فاقد سهام عدالت در کمیته امداد و بهزیستی در اولویت واگذاری قرار دارند و برای اجرای واگذاری به باقی مانده جاماندگان نیازمند رفع وثایق شرکت راه‌های تنوع بخشی سهام های بزرگ بورسی مانند فولاد مبارکه و شرکت مس و. است

رییس سازمان خصوصی‌سازی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری موج ضمن اشاره به اینکه انتقال سهام عدالت از طریق سازمان خصوصی‌سازی انجام می شود، گفت: هفته آینده مصوبات جدیدی برای سهام عدالت خواهیم داشت؛ در فاز اول افراد فاقد سهام عدالت در کمیته امداد و بهزیستی در اولویت واگذاری قرار دارند و برای اجرای برای اجرای واگذاری به باقی مانده جاماندگان نیازمند رفع وثایق شرکت های بزرگ بورسی مانند فولاد مبارکه و شرکت مس و. است، بنابراین برای دریافت سهام عدالت نیاز به مراجعه به هیج سازمان یا پرداخت وجهی نیست.

حسین قربان زاده با بیان اینکه واگذاری استقلال و پرسپولیس در بورس فرایند شفاف سازی برای باشگاه ها به همراه می آورد، افزود: در حال حاضر نماد این دو باشگاه در فرابورس و در بازار پایه رفته اند و این به معنای این است که مانند شرکت های حاضر در بازار اول بورس هنوز شفاف نیستند و باید پروسه شفاف سازی در قراردادها را طی کنند.

همچنین رییس سازمان خصوصی‌سازی درباره دلایل تعویق بازگشایی نماد پرسپولیس گفت: با توجه به اینکه مجمع باشگاه پرسپولیس یک ماه زودتر از است می توانست زودتر از استقلال بازگشایی شود، اما از آنجایی که صورت مالی این باشگاه قبلا با ایراد ناظر مواجه شده بود نتوانست بازگشایی شود و با توجه به اصلاحاتی که در صورت های مالی این باشگاه اتفاق افتاده به زودی و در هفته جاری این نماد هم بازگشایی می شود.

او درباره ارزش گذاری باشگاه استقلال و پرسپولیس، گفت: ارزش گذاری توسط کارشناسان رسمی دادگستری انجام داده و هیات واگذاری هم مصوب شده است، دو سوم ارزش گذاری این باشگاه ها براساس برند بود و نمی توان ارزش گذاری را براساس هوادار یا فالور فضای مجازی انجام داد به همین دلیل براساس اسپانسری این باشگاه ها در سال های گذشته انجام شده است.

قربان زاده با تاکید بر اینکه ارزش باشگاه استقلال ۲ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان پیش بینی شده بود، تصریح کرد: در زمان بازگشایی نماد باشگاه استقلال با حدود ۵۷ درصد افزایش قیمت گذاری شد و این به معنای ارزش این باشگاه است.

پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری چیست؟ چگونه یک پرتفوی تشکیل دهیم؟

پرتفوی که گاهی به آن پرتفولیو نیز گفته می‌شود به معنی سبد سرمایه گذاری است.

در بازارهای مالی مختلف ایجاد پرتفوی به معنی ایجاد یک سبد سرمایه‌گذاری است که از ترکیب دارایی‌های مختلف بوجود آمده است.

این دارایی‌ها می‌توانند وجه نقد، راه‌های تنوع بخشی سهام سهم و سایر انواع اوراق بهادار مختلف، املاک و مستغلات، کالاهای سرمایه‌ای، طلا و حتی ارزهای دیجیتال باشند. کارشناسان سرمایه‌گذاری معتقدند که وجه نقد، سهام و سایر اوراق بهادار هسته اصلی یک سبد سرمایه‌گذاری را تشکیل می‌دهند.

اما چگونه یک پرتفوی متشکل از دارایی‌های مختلف بسازیم؟

ساختن یک پرتفوی بهینه و کارآمد کار آسانی نیست. هدف اصلی از ایجاد یک پرتفوی، کنترل ریسک و افزایش بازده یا ارزش سرمایه‌گذاری‌ها از طریق تنوع‌بخشی به سبد دارایی‌ها است. تنوع‌بخشی یک مفهوم کلیدی در مدیریت و تنظیم یک پرتفوی است.

برای این که بتوانیم یک سبد سرمایه گذاری متنوع تشکیل بدهیم، در وهله اول باید مشخص کنید که هدفمان از سرمایه گذاری چیست و بازه زمانی مناسب برای رسیدن به آن، چه مدت است. این که برای رسیدن به این هدف تا چه حد حاضر به پذیرش ریسک هستین نیز موضوع مهمی است.

پس پیش از ورود به بازارهای مالی و فعالیت در آن، ابتدا باید استراتژی معاملاتی خود را مشخص کنید. این استراتژی معاملاتی باید متناسب با هدف و میزان ریسک‌پذیریتان مشخص شود.

استراتژی معاملاتی

اولین کار در این مرحله می‌تواند تعیین افق زمانی باشد. اگر شغل شما معامله‌گری نیست و کار دیگری انجام می‌دهید، بهترین کار این است که دید خود را بلندمدت (چندین سال) کنید. این کار می‌تواند از طریق خرید طلا، مسکن یا سهام شرکت‌هایی با وضعیت بنیادی بسیار مناسب انجام شود. دارایی‌هایی نظیر موارد ذکر شده در طی گذشت زمان رشد کرده و ارزششان افزایش پیدا می‌‌کند.

اما اگر به معامله‌گری علاقه دارید و آن را شغل خود می‌دانید، می‌توانید در دوره‌های زمانی کوتاه با هدف کسب سود در بازار فعالیت کنید.

نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که هرچه به بازه زمانی هدف نزدیک می‌شویم، باید به‌دنبال حفظ درآمدهایمان باشیم. برای مثال، سهام ما، نزدیک به تاریخ مورد نظر به هدف قیمتی خود نزدیک می‌شود. در این مواقع می‌توان سود خود را حفظ کرد. یعنی تمام یا قسمتی از سهم خود را فروخت و درآمد ناشی از آن را در اوراق با درآمد ثابت که ریسک بسیار پایینی دارند، سرمایه‌گذاری کرد.

پس منظور از تعیین استراتژی، مشخص کردن هدف و مدت زمان مورد نیاز برای رسیدن به آن است. بعد از این مرحله که می‌توان به آن تعیین نقشه راه هم گفت، می‌توانید وارد سایر جزئیات تعیین استراتژی شوید.

درجه ریسک‌پذیری

ریسک کردن به معنی پذیرش خطر به‌شکل عاقلانه، با هدف استفاده از یک فرصت به‌منظور کسب سود است.

معمولا افراد با توجه به این موضوع که چقدر می‌توانند ریسک را تحمل کنند، پرتفوهای مختلفی برای خود طراحی می‌کنند.

افراد ریسک‌گریز به‌دنبال سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی هستند که نوسانات قیمتی در آن کم باشد، مثل بانک و صندوق‌های سرمایه‌گذاری.

خرید واحدهای صندوق‌های درآمد ثابت، اوراق خزانه اسلامی، طلا و یا نمادهای مرتبط با طلا که در بورس قابلیت معامله دارند، از اولویت‌های افراد ریسک‌گریز است.

اما اگر به سبد سهام افراد ریسک‌پذیر نگاهی کنیم، خواهیم دید که قسمت عمده‌ای از سبدشان به سهام رشدی یا واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه و حتی ارزهای دیجیتال تعلق دارد.

با افزایش سن از میزان ریسک‌پذیری افراد کاسته می‌شود و افراد معمولا به‌دنبال سرمایه‌گذاری‌های ایمن و کم نوسان می‌روند.

چگونگی ساخت پرتفوی سرمایه گذاری

بعد از مشخص کردن افق سرمایه‌گذاری و میزان ریسک‌پذیری خود نوبت به ساختن یک سبد سرمایه‌گذاری متنوع می‌رسد.

در اینجا دوباره به جمله کلیشه‌ای قرار ندادن همه تخم‌مرغ‌ها در یک سبد می‌رسیم، که اگر سبد افتاد، کل تخم‌مرغ‌هایتان از بین نرود.

این موضوع در بازارهای مالی نیز صادق است برای همین هم توصیه می‌شود که تمام سرمایه‌اتان را به یک بازار یا در یک نوع دارایی به‌خصوص سرمایه‌گذاری نکنید.

تنوع‌بخشی به معنای تخصیص سرمایه بین دارایی‌های مختلف است. اگرچه انجام این کار به معنی تضمین ضرر نکردن نیست، اما در بلندمدت ریسک سرمایه‌گذاری را به حداقل می‌رساند.

برای تنوع بخشیدن به سبد، کافی است سرمایه خود را به چند قسمت تقسیم کنید. اگر ریسک‌پذیریتان پایین است و با هر نوسانی دچار تنش و ناآرامی می‌شوید، می‌توانید بیشتر قسمت‌ها را در دارایی‌های کم ریسک سرمایه‌گذاری کنید.

مثل صندوق‌های درآمد ثابت، صندوق‌های بازنشستگی، املاک، طلا و. .

اما اگر ریسک‌پذیر هستید، می‌توانید بخش عمده سرمایه خود را در سهم و اوراق بهاداری مثل اختیار معاملات، قراردادهای آتی، ارزهای دیجیتال و. سرمایه‌گذاری کنید و تنها بخش کمی از آن را در بانک سپرده‌گذاری کنید.

موارد ذکر شده تنها مثالی کوچک از دارایی‌های مختلف است و این سبد برای هر فردی می‌تواند متفاوت از دیگری باشد.

ممکن است شما به این کار علاقه نداشته باشید یا نتوانید آینده بازارهای مالی مختلف را پیش‌بینی کرده و یک سبد متنوع بسازید. اشکالی ندارد، نهادهای مالی مختلفی وجود دارند که این کار را برای شما انجام می‌دهند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری از جمله این نهادها هستند. برخی از آن‌ها قابلیت معامله در بورس اوراق بهادار را دارند و برخی از طریق صدور و ابطال واحدها به صورت حضوری یا از طریق وبسایت عمل می‌کنند. حتی بعضی از این صندوق‌ها، پرتفوی شخصی برای افراد مختلف و متناسب با ریسک‌پذیری فرد ایجاد می‌کنند.

ممکن است یک صندوق‌سرمایه‌گذاری یا یک شرکت سبدگردان چندین نوع پرتفوی سرمایه‌گذاری داشته باشد. یعنی برای افراد ریسک‌گریز، ریسک خنثی و ریسک‌پذیر صندوق‌های مختلفی پیشنهاد داده شود.

با خرید واحدهای این صندوق‌ها دیگر نیاز به تنوع‌بخشی (Diversify) زیاد به دارایی‌هایتان ندارید، این کار توسط خود کارشناسان صندوق‌ها انجام می‌شود.

در شکل زیر، تصویر پرتفوی دو صندوق سرمایه‌گذاری با ریسک متفاوت را می‌بینیم.

تصویر شماره یک، متعلق به یک صندوق درآمد ثابت است. همانطور که می‌بینید حجم عمده‌ای از دارایی‌های صندوق را سپرده بانکی تشکیل داده. این صندوق‌ها نوسان بسیار اندکی دارند و بازده آن‌ها هم کمی بیشتر از بازده بانک است. در واقع صندوق‌های درآمد ثابت یک سبد سرمایه گذاری متنوع از راه‌های تنوع بخشی سهام دارایی‌های بسیار کم ریسک دارند و تنها درصد بسیار کمی از پرتفویشان از سهم تشکیل شده است.

اما تصویر شماره دو متعلق به یک صندوق سرمایه‌گذاری در سهام است. همانطور که می‌بینیم بیش از 70 درصد آن از سهام تشکیل شده است.

به‌طور کلی به اندازه تعداد سرمایه‌گذاران، مقدار سرمایه آن‌ها و متناسب با میزان ریسک‌پذیری‌اشان می‌تواند استراتژی‌های معاملاتی مختلفی وجود داشته باشد. پس نمی‌توان برای همه افراد نسخه‌ای یکسان پیچید.

اما تقریبا می‌توان گفت هدف تمامی سرمایه‌گذاران حداقل کردن ریسک سرمایه‌گذاری‌های خود در کنار حداکثر کردن بازدهی است. این کار حتی می‌تواند از طریق انتخاب دو یا چند استراتژی مختلف با هدف‌های گوناگون انجام شود.

میزان سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی که با نوساناتش موجب آزرده شدن سرمایه‌گذار می‌شود، یا باید انجام نشود و یا باید به حداقل برسد.

پرتفوی در پرتفوی!

شاید عنوان قبل برایتان عجیب باشد، اما شما می‌توانید در هر قسمت از پرتفوی دارایی‌هایتان، یک پرتفوی دیگر تشکیل دهید.

برای مثال قسمتی از سبد سرمایه گذاری شما به سهام اختصاص یافته است. حالا می‌توانید خود این قسمت را به بخش‌های مختلف تقسیم کرده و به آن تنوع بخشید. مثلا قسمتی از آن را به صنایع فولادی، بخشی دیگر را به صنایع دارویی و . تخصیص دهید. با این کار یک سبد سرمایه گذاری متمرکز بر سهم، در پرتفوی سرمایه‌گذاری خود ایجاد کرده‌اید. این پرتفوی ها می‌توانند با توجه به استراتژی معاملاتی شما، شکل‌های مختلفی به خود بگیرند. در ادامه چند نمونه سبد سرمایه گذاری متناسب با استراتژی‌های معاملاتی مختلف را بررسی می‌کنیم.

انواع پرتفوی

پرتفوی ترکیبی - Hybrid Portfolio

پرتفوی ترکیبی، از ترکیب دارایی‌های که همبستگی بسیار کمی با هم دارند ایجاد می‌شود. برای مثال بخشی از آن در سهام، بخشی در صندوق با درآمد ثابت و بخشی دیگر به صندوق‌های طلا اختصاص یابد. همبستگی میان این دارایی‌ها بسیار کم است.

برای مثال اگر بازار سهام دچار ریزش شود در عملکرد صندوق‌های درآمد ثابت اخلالی به‌وجود نمی‌آید. تغییرات در قیمت واحدهای صندوق‌های طلا هم متناسب با تغییر قیمت انس جهانی طلا است،بنابراین می‌توان گفت که همبستگی بین صندوق طلا با سهام بسیار کم است.

پرتفوی سرمایه‌گذاری - Portfolio Investment

همان‌طور که از اسمش معلوم است، هدف از تشکیل این پرتفوی سرمایه‌گذاری است. سرمایه‌گذاری با هدف کسب بازدهی بیشتر در آینده انجام می‌شود. یعنی افراد در دارایی‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که ارزششان در گذر زمان افزایش پیدا می‌کند و با بازدهی همراه هستند. بخشی از این سبد سرمایه گذاری می‌تواند به سرمایه‌گذاری در سهام تعلق گیرد و بخشی دیگر به پروژه‌های ساختمانی و عمرانی.

پرتفوی تهاجمیِ سهم محور - Equities-Focused Portfolio Aggressive

این پرتفوی برای افراد ریسک‌پذیر مناسب است. ترکیب پرتفوی تهاجمی به‌صورتی است که از دارایی‌های پرریسک، همراه با بازدهی بالا تشکیل می‌شود. مثلا قسمتی از پرتفوی به خرید سهام شرکت‌های نوپا اختصاص پیدا می‌کند، قسمتی دیگر به خرید کوین‌های تازه‌وارد به ارزهای دیجیتال و. .

پرتفوی تدافعیِ سهم محور - Defensive, Equities-Focused Portfolio

پرتفوی تدافعی، متشکل از سهام شرکت‌هایی است که تولیدکننده محصولات ضروری برای زندگی هستند یعنی تمرکزش روی کالاهای اساسی است. سهام این شرکت‌ها معمولا در مقابل روندهای نزولی بازار و وضعیت اقتصادی نامناسب مقاومت می‌کنند و در روندهای صعودی هم عملکرد خوب و قابل قبولی دارند.

پرتفوی متمرکز بر درآمد حاصل از سهم - Income-Focused, Equities Portfolio

تمرکز این نوع سبد سرمایه گذاری بیشتر روی سود تقسیمی شرکت‌ها (درآمد حاصل از سهم) به سهامداران است. در واقع این پرتفوی، به دنبال ایجاد یک جریان نقدی مثبت به داخل پرتفوی است. سهم‌های تدافعی با سود تقسیمی بالا می‌توانند در این نوع سبد سرمایه گذاری جای گیرند.

پرتفوی سفته‌بازانه متمرکز بر سهم - A Speculative, Equities-Focused Portfolio

اگر ریسک‌پذیری بالایی دارید، این نوع پرتفوی به کار شما می‌آید. برای مثال خبر تولید یک داروی جدید یا تولید نوعی واکسن که احتمالا به نتیجه برسد، توسط یک شرکت دارویی منتشر می‌شود.

سرمایه‌گذاری در این نوع شرکت‌ها با ریسک بالایی همراه است. چون ممکن است بعد از مدتی پروژه با شکست همراه شود. در آن صورت ارزش سهام آن شرکت کاهش خواهد یافت.

اما اگر پروژه به سرانجام برسد، سود دهی بالایی خواهد داشت.

این موضوع را در ارزهای دیجیتال نوظهور هم می‌توان دید. اگر پروژه و تکنولوژی پشت این ارزها قوی باشد، می‌تواند همراه با سود بالایی باشد. اما اگر پروژه قوی پشت آن نباشد، ممکن است آن کوین به‌طور کامل از بین برود.

می‌توانید ویدیوهای بیشتری از تالاربورس را در آپارات (شبکه اشتراک ویدیو) و همچنین کانال یوتیوب تالاربورس مشاهده کنید.

راه های کاهش ریسک سرمایه گذاری در بورس

سرمایه‌گذاری‌های فردی شما به‌طور معمول در دو کلمه خلاصه می‌شود: «ریسک» و «پاداش». قانون کلی این است که پاداش بالقوه بیشتر، خطر بیشتری نیز به همراه دارد. اما این قانون به ترتیب معکوس صادق نیست. خطر بیشتر، لزوما به پاداش بالقوه بیشتری تبدیل نمی‌شود. گاهی اوقات ریسک بیشتر، فقط ریسک بیشتر با پاداش کم است. ریسک چیز بدی نیست. اما شما باید آگاه باشید که با دارایی‌های سرمایه‌گذاری خود چه نوع ریسکی را می‌خواهید بپذیرید و چگونه می‌توانید سطح غیرقابل‌قبول ریسک را کاهش دهید. در این مقاله قصد داریم با ارائه ترفندهایی برای کاهش ریسک سرمایه گذاری، شما را یاری کنیم.

تحمل خود را در برابر انواع مختلف ریسک تعیین کنید

هر سرمایه‌گذاری شامل مقداری از سطح ریسک است. درک نوع ریسک یا ترکیبی از انواع ریسک در کاهش این خطرات پیش رو، ضروری است. دو عاملی که می‌تواند به شما کمک کند میزان تحمل ریسک خود را تعیین کنید، عبارتند از:

• میزان خالص سرمایه شما
• تعیین میزان ریسک‌پذیری

ارزش خالص سرمایه شما، دارایی‌های شما منهای بدهی‌ها هستند. ریسک سرمایه شما پولی است که اگر در یک سرمایه‌گذاری ضرر کنید، تأثیری در سبک زندگی شما نخواهد داشت. اگر از دارایی خالص بالایی برخوردارید و دارای میزان ریسک قابل‌توجهی هستید، توانایی تحمل ریسک بالاتری دارید. اگر ارزش خالص شما کم است و سرمایه ریسک چندانی ندارید، احتمالا با سرمایه‌گذاری‌های محافظه‌کارانه و کم‌خطر وضعیت بهتری خواهید داشت و حتما با کاهش ریسک سرمایه گذاری روبه‌رو خواهید بود.

دقت کافی و واقع‌بینی مهم هستند

به‌طور خلاصه، این مسئله به معنای تحقیق در مورد سرمایه‌گذاری‌های قبلی شما است. شما باید موارد زیر را بررسی کنید:

• تاریخچه سرمایه‌گذاری
• رشد درآمد
• تیم مدیریتی
• میزان بدهی

این نتایج را با دارایی‌های دیگر در سبد سرمایه‌گذاری جدید خود، مقایسه کنید. یکی از معیارهایی که برای کاهش ریسک سرمایه گذاری باید مراقب آن باشید، نسبت ریسک به ریوارد است. شما با تحلیل میزان ریسک و میزان پاداشی که برای هر سرمایه در نظر دارید، بهتر پیش راه‌های تنوع بخشی سهام راه‌های تنوع بخشی سهام خواهید رفت.

تنوع سازی را مهم بدانید

متنوع سازی با پخش سرمایه در محصولات مختلف، از جمله راه های کاهش ریسک سرمایه گذاری در بورس است. به‌عنوان ‌مثال، ممکن است 25 درصد پول سرمایه‌گذاری خود را در سهام الف، 25 درصد را در گواهی سپرده بیمه فلان سازمان، 25 درصد را در اوراق قرضه و 25 درصد دیگر سرمایه خود را در املاک و مستغلات قرار دهید. اگر شرکت الف با بازده کمی مواجه شود، شما همچنان سود کسب خواهید کرد، اما پتانسیل سود شما کاهش می‌یابد. زیرا فقط بخشی از پول شما در سهام سرمایه‌گذاری شده. اگر سرمایه کمی در الف داشته باشید، ضرر شما نیز محدود است، زیرا 75 درصد از پول شما در محصولات دیگر سرمایه‌گذاری می‌شود.

سرمایه‌گذاری‌های خود را به‌طور منظم کنترل کنید

تخصیص مناسب سرمایه شما به عواملی مانند مدت‌زمان سرمایه‌گذاری و خلق‌وخوی سرمایه‌گذاری شما بستگی دارد. به‌عنوان ‌مثال، یک سرمایه‌گذار محافظه‌کار ممکن است 40 درصد از پرتفوی خود را در اوراق قرضه میان‌مدت، 25 درصد را در سهام بزرگ، 10 درصد را در اوراق کوتاه‌مدت، 10 درصد را در سهام متوسط​​ و 10 درصد را در سهام کوچک، قرار داده باشد. لازم است که حداقل یک‌بار در سال، دارایی خود را ارزیابی کند و دارایی‌های جدید را در صورت لزوم خریداری کرده یا بفروشد تا سبد سهام خود را به تخصیص مناسب دارایی‌های جدید برساند. در نتیجه لازم است برای کاهش ریسک سرمایه گذاری، در صورت لزوم منابع خود را دوباره بررسی کنید.

از تحلیل تئوری نوین پرتفوی استفاده کنید

نظریه پرتفوی مدرن (MPT) نظریه‌ای در مورد چگونگی ایجاد سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر، برای ایجاد حداکثر بازده مورد انتظار، بر اساس سطح معینی از ریسک بازار است. هری مارکوویتز در مقاله خود «انتخاب سبدگردان‌ها» که در سال 1952 در یک مجله مالی چاپ شد، راه‌های تنوع بخشی سهام پیش‌گام این نظریه بود. وی بعدا برای کارش در مورد نظریه مدرن سبدگردان‌ها، جایزه نوبل دریافت کرد.

تئوری نوین پرتفوی، استدلال می‌کند که ویژگی‌های ریسک و بازده سرمایه‌گذاری نباید به‌تنهایی مشاهده شوند. بلکه باید از طریق تأثیر سرمایه‌گذاری روی ریسک و بازده کل سبدگردان ها ارزیابی شود. MPT نشان می‌دهد که یک سرمایه‌گذار می‌تواند مجموعه‌ای از دارایی‌های متعدد را ایجاد کند که بازده را برای یک سطح معین از خطر، به حداکثر برساند. به همین ترتیب، باتوجه‌ به سطح بازده مورد انتظار، یک سرمایه‌گذار می‌تواند یک پرتفوی با کمترین ریسک ممکن ایجاد کند. بر اساس معیارهای آماری مانند واریانس و همبستگی، عملکرد یک سرمایه‌گذاری فردی، کمتر از تأثیر آن بر کل سبدگردان‌ها است. این مهم را در کاهش ریسک سرمایه گذاری خود فراموش نکنید.

انتخاب پرتفوی چه تأثیری در کاهش ریسک سرمایه گذاری دارد؟

MPT فرض می‌کند که سرمایه‌گذاران از ریسک‌پذیری بالا رنج می‌برند. به این معنی که آن ها برای یک سطح مشخص از بازده، پرتفوی کم‌خطرتر را به نمونه پرخطر ترجیح می‌دهند. به‌عنوان یک موضوع عملی، گریز از ریسک نشان می‌دهد که اکثر مردم باید در چندین کلاس دارایی، سرمایه‌گذاری کنند. این مسئله اهمیت متنوع سازی را برای ما بیشتر می‌کند.

برای درک بهتر این موضوع، ضرب‌المثل به‌ظاهر تکراری اما مهم را به یاد بیاورید: «تمام تخم‌مرغ‌هایتان را در یک سبد نگذارید». این مسئله به این معناست که هنگام ورود به عرصه بورس، نباید تمام سرمایه خود را روی یک منطقه متمرکز کنید. بهتر است که با تکیه بر یک تحلیل تکنیکال حرفه‌ای، سرمایه خود را به 4 یا 5 قسمت تقسیم کنید.

نحوه انتخاب پرتفوی بهینه

سبد سهام بهینه به سبد سهامی گفته می‌شود که سهام پیکربندی‌شده و درستی را در خود داشته باشد. این سبد، از نظر آماری، بازدهی مطلوب را در سطح معینی از ریسکِ پذیرفته‌شده توسط یک سرمایه‌گذار، ارائه می‌دهد. تجزیه و تحلیل پرتفوی با فرض اینکه سرمایه‎گذاران سعی می‌کنند با وسواس زیاد ریسک را به حداقل برسانند، در حالی که به دنبال بالاترین بازده هستند، بر مفهوم بهینه سبدگردان‌ها تأکید دارد. طبق این تئوری، سرمایه‌گذاران باید تصمیماتی منطقی برای دستیابی به حداکثر بازده، در سطح قابل‌قبول ریسک خود، اتخاذ کنند.

سبدگردان‌ها با ریسک بهینه، به‌طور کلی در وسط منحنی ریسک تناسب قابل قبول میان ریسک و بازده خود یافت می‌شوند. اگر فرد از منحنی بالاتر برود، به معنای ریسک بیشتر است. به همین ترتیب، اگر فردی در پایین منحنی حرکت کند، به معنای پرتفوی‌های کم‌خطر / کم‌بازده خواهد بود.

برای بلندمدت سرمایه‌گذاری کنید

بورس اوراق بهادار از لحاظ تاریخی، در درازمدت، عملکرد خوبی داشته است. اگر سهام را با پولی خریداری کنید که ممکن است به‌زودی به آن نیاز داشته باشید، ممکن است مجبور شوید در دوره‌ای که قیمت سهام پایین است، سهم خود را بفروشید. پس با مدیریت سرمایه، برای سرمایه گذاری بلندمدت برنامه ریزی نمایید. این اصل یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌ها برای کاهش ریسک سرمایه گذاری است.

در نهایت، برای کاهش ریسک سرمایه گذاری خود، بهتر است قبل از ورود به این عرصه، تمام راهکارها و اصول مهم را آموزش ببینید. با فراگیری این موارد، درصد ریسک سرمایه‌گذاری شما نیز پایین خواهد آمد. آموزش آنلاین تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی به شما در سرمایه گذاری اصولی و حرفه ای کمک شایانی خواهند کرد.

چگونه در بورس طلا بخریم؟ آموزش خرید طلا در بورس

بسیاری از افراد برای پس انداز و حفظ ارزش پول خود روی طلا سرمایه‌گذاری می‌کنند تا هم سود به دست آورند و هم در مواقعی که به پول‌شان احتیاج دارند بتوانند آن را بفروشند. علاوه بر این یکی از بهترین روش‌ها برای حفظ سرمایه در مقابل سقوط بازارهای مختلف و تورم، خرید طلا است.

بسیاری این نوع سرمایه‌گذاری را با خرید و فروش طلای فیزیکی انجام می‌دهند و کمتر کسی از صندوق سرمایه‌گذاری طلا اطلاع دارد. به همین منظور در این مقاله قصد داریم به شما آموزش بدهیم که چگونه در بورس طلا بخریم و ویژگی‌ها و مزایای خرید طلا در بورس را نام ببریم.

خرید طلا در بورس چه مزایایی دارد؟

طلا به عنوان یک کالای سرمایه‌گذاری با توجه به ارزشی که دارد از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا طلا تا به حال افت چشمگیری نداشته است و گاهی سودهای کلانی را نصیب سرمایه‌گذاران خود کرده ‌است. همین ویژگی طلا و سکه سبب به وجود آمدن صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا در بازار سرمایه شد. به علت تقاضای فعالان بازار سکه، معاملات گواهی سپرده سکه طلا در سال ۱۳۹۴ در بورس ایران مطرح شد تا تمامی افرادی که کد بورسی دارند بتوانند در بورس، سهام طلا در بورس بخرند.

صندوق طلا ابزار جدیدی است که امکان خرید طلا و سکه را بدون نیاز به خرید فیزیکی امکان‌پذیر می‌کند و چون خرید و فروش طلا مخصوصا در صندوق‌ها، به ‌صورت غیرمستقیم و از طریق یک سبدگردان حرفه‌‌ای انجام می‌ شود سرمایه‌گذاری شما از نوسانات ناگهانی در امان است. اگر تا به حال ریسک‌هایی مانند احتمال سرقت، تقلب و… جهت خریداری و نگهداری فیزیکی طلا و سکه باعث نگرانی شما شده است باید گفت که با معامله طلا در بورس کالا ریسک‌های خرید و نگهداری طلا به حداقل خود می‌رسد. علاوه بر موارد گفته شده در زمان فروش طلا و سکه فیزیکی، همواره هزینه کارمزد بیش از ۱ درصد و در مواقعی تا ۲ درصد بر سرمایه‌گذاران تحمیل می‌شود در حالی که کارمزد خرید و فروش این اوراق با ۰٫۱۵ % انجام می‌شود. افزایش امنیت سرمایه‌­گذاری، شفافیت، کشف قیمت رسمی سکه، تنوع بخشی به سبد ابزارهای مالی از دیگر ویژگی‌ها و مزایای این نوع سرمایه‌گذاری است.

روش های خرید طلا در بورس

سه روش برای خرید طلا در بورس وجود دارد که در ادامه، به توضیح هرکدام از آن‌ها می‌پردازیم:

• • گواهی سپرده سکه طلا
  • صندوق‌های کالایی با پشتوانه طلا
  • شمش طلا از بازار فیزیکی

  معاملات گواهی سپرده سکه

  گواهی سپرده سکه، اولین روش خرید طلا در بورس است. در ابتدا تعریفی از گواهی سپرده کالا ارائه می‌دهیم. بر اساس مصوبه شورای عالی بورس و اوراق بهادار گواهی سپرده کالایی، به اوراق بهاداری گفته می‌شود که مؤید مالکیت دارنده آن بر مقدار معینی کالا است و پشتوانه آن قبض انبار استانداردی است که توسط انبارهای مورد تایید بورس صادر می‌شود.

  حال گواهی سپرده سکه و به ‌اصطلاح قبض انبار، به اوراقی گفته می‌شود که خریدار آن، می‌تواند بعد از خرید سکه، آن را از خزانه بانک مربوطه تحویل بگیرد یا می‌تواند این اوراق را به ‌صورت سهام نگهداری کند و در صورت صلاح دید راه‌های تنوع بخشی سهام و با افزایش قیمت اوراق، گواهی سپرده سکه خود را بفروشد. گواهی سپرده سکه طلا از شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۱۳ تا ۱۵:۳۰ و در بازه نوسانات قیمتی -۵ و +۵ معامله می‌شود. حداقل میزان خرید برای خرید گواهی سپرده سکه، حداقل یک سکه یا ۱۰ سهم گواهی سپرده سکه است.

  لازم به ذکر است که هر نماد گواهی سپرده سکه، دارای تاریخ سر رسید است یعنی خریدار سکه هم می‌‌تواند بعد از خرید، سکه خود را تحویل بگیرد یا تا زمان سررسید صبر کند. بعد از اتمام سررسید اگر دارنده اوراق، گواهی سپرده سکه خود را نفروخته باشد، طبق قانون لازم است که سکه خود را تحویل بگیرد. البته در این حالت برای گواهی سپرده سکه، نماد جدیدی تعریف می‌شود که به سررسید جدیدی انتقال می‌یابد. در زیر به نمادهای گواهی سپرده سکه که در حال حاضر معامله می‌شوند اشاره شده است.

  1. سكه ۰۰۱۲پ ۰۱ سكه تمام بهار، تحویل ۱روزه رفاه
  2. سكه ۹۹۱۲ پ ۰۴ سكه تمام بهار، تحویل ۱روزه صادرات
  3. سكه ۹۸۱۲ – ۰۳ سكه تمام بهار، تحویل ۱روزه سامان
  4. سكه ۰۰۱۱ پ ۰۲ سكه تمام بهار، تحویل ۱روزه ملت

  چهار رقم سمت راست، تاریخ سررسید گواهی سپرده سکه است. «پ» به معنای پیوسته بودن این معاملات و دو رقم سمت چپ، کد خزانه یا انبار پذیرش‌ شده است. به عنوان مثال سکه نماد سکه 0012 پ 01 به معنای سکه یک روزه بانک رفاه است که معاملات آن به ‌صورت پیوسته انجام می‌شود و تاریخ سررسید آن برای 12 (بهمن‌ماه) سال ۱۴۰۰ است.

  بازار گواهی سپرده کالایی بازاری کم ریسک است و به همین علت از استقبال خوبی از طرف خریداران و فروشندگان برخوردار است. ضمن این که برای شفافیت بیشتر و به منظور یکسان‌سازی قیمت نمادها در هر گروه کالایی، بورس کالا، هر ماه یک نماد را از هر گروه کالایی به ‌عنوان نقدشونده‌ترین نماد معرفی می‌کند تا معاملات ماه بعد بر اساس قیمت پایانی آن نماد تعیین شود.

  صندوق کالایی با پشتوانه طلا

  دومین روش خرید طلا در بورس، استفاده از صندوق کالایی با پشتوانه طلاست. صندوق‌‌های سرمایه‌گذاری طلا (Gold Funds) یکی از انواع صندوق سرمایه ‌گذاری مشترک و قابل معامله (ETF) در بورس کالا هستند که بر روی گواهی سپرده طلا و اورق مبتنی بر طلا سپرده‌گذاری می‌کنند. این صندوق‌ های طلا حداقل ۷۰ درصد از دارایی خود را در خرید سکه و طلا و مابقی آن را روی اوراق با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری می‌کنند. قسمتی از منابع صندوق طلا نیز در بازار مشتقه سکه طلای بورس کالا از جمله قراردادهای اختیار معامله سکه طلا سرمایه گذاری می‌شوند. صندوق با پشتوانه طلا از بازده قیمت سکه طلا پیروی می‌کند و واحدهای سرمایه‌گذاری آن در بورس کالای ایران قابل معامله هستند.

  روش این سرمایه‌گذاری به این صورت است که مدیر صندوق، سکه‌ های مورد نیاز را از بازار یا بانک می ‌خرد و در یک بانک عامل، سپرده‌‌گذاری می‌‌کند. سرمایه ‌گذاری در این صندوق‌‌ها، یک سرمایه‌‌گذاری غیرمستقیم روی نرخ ارز و طلای جهانی است زیرا همان طور که گفتیم درصد عمده سرمایه‌‌گذاری این صندوق‌‌ها روی گواهی‌‌های سکه طلاست و قیمت طلا به دو عامل نرخ ارز و قیمت اونس جهانی وابسته است. سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها ریسک پایین‌تری نسبت به خرید سکه طلا دارد و با حداقل 5۰۰۰۰۰ تومان می‌توان در آن‌ها سرمایه‌گذاری کرد.

  اگر برای شما سوال پیش آمده که سپرده‌گذاری در گواهی سپرده طلا بهتر است یا صندوق‌های کالایی با پشتوانه طلا؟ باید گفت که واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری با پشتوانه طلا دامنه نوسان ندارند در نتیجه سود بیشتری را به سرمایه‌گذار می‌دهند. از راه‌های تنوع بخشی سهام طرف دیگر گواهی سکه طلا با وجود دامنه نوسان، در بازارهای شدیدا نزولی، ریزش قیمتی کمتری دارند. علاوه بر این سرمایه لازم برای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های با پشتوانه طلا مبلغ 5۰۰ هزار تومان است ولی برای گواهی سکه طلا حداقل خرید یک سکه لازم است.

  شمش طلا در بازار فیزیکی بورس کالا

  خرید شمش طلا، دیگر روش خرید طلا در بورس است. شمش طلا در بازار فیزیکی بورس کالا، در تالار طلا معامله می‌شود و در زیر مجموعه بازار صنعتی قرار دارد. تمامی اشخاصی که کد بورس کالا دارند، می‌توانند شمش طلا در بازار فیزیکی بورس کالا خریداری کنند و هیچ‌ محدودیت و مجوز خاصی برای انجام این معاملات لازم نیست. حداقل میزان برای خرید طلا در بورس کالا، ۱ کیلوگرم و حداکثر ۵ کیلوگرم شمش است. به علت آن که قیمت طلا هر روز تغییر می‌کند، لازم است قبل از خرید سهام طلا، مذاکره‌ای بین خریدار و فروشنده انجام شود تا به یک قیمت واحد برای معامله برسند.

  شایان ذکر است که روز عرضه شمش طلا در بازار فیزیکی بورس راه‌های تنوع بخشی سهام کالا مشخص نیست. با مراجعه هر روزه به عرضه‌های بورس کالا، می‌توان متوجه شد که برای روز بعد شمش طلا عرضه خواهد شد یا خیر. در صورت عرضه، معامله در تالار هر روزه از ساعت ۱۲:۳۰ شروع می‌شود.

  مراحل خرید شمش طلا در بورس

  • • گرفتن کد بورس کالا: کد بورس کالا با کد بورسی تفاوت دارد. برای اخذ کد بورس کالا، باید به کارگزاری فعال در این زمینه مراجعه کرده و فرم‌های مربوط به اخذ کد بورس کالا را تکمیل کنید.
    • درخواست خرید به کارگزار خود: در روز معامله برای خرید شمش طلا، با تماس به کارگزار درخواست خرید خود را ثبت کنید تا کارگزار درخواست خرید شما را برای خریدار ارسال ‌کند.
    • واریز ۱۰ درصد ارزش معامله به حساب وکالتی: خریدار ‌باید ۱۰ درصد از ارزش معامله خود را تا پیش از ساعت ۱۲، به حساب وکالتی واریز کند تا کارگزار بتواند درخواست او را بلوکه و به تالار ارسال کند.
    • خرید: همان طور که گفتیم برای کشف قیمت طلا پیش از معامله، مذاکره‌ای بین خریدار و عرضه‌کننده برای قیمت طلا از طریق کارگزاران دو طرف انجام می‌شود. موضوع این مذاکره اعلام و در سایت org قرار می‌گیرد. از قیمت اعلامی این سایت ۹ درصد ارزش ‌افزوده کسر می‌شود و طرفین معامله بر روی قیمت اعلامی سایت منهای ۹ درصد ارزش‌ افزوده به توافق می‌رسند. بعد از خرید، ۱۰ درصدی که قبلا توسط مشتری واریز شده از حسابش برداشته و به حساب کارگزار واریز می‌شود. مشتری تا سه روز کاری فرصت دارد تا ۹۰ درصد باقی‌مانده را تسویه کند. بعد از تسویه نیز حواله دریافت طلا برای خریدار ارسال می‌شود.

    سخن آخر

    یکی از روش‌های سرمایه‌گذاری در بازار طلا، خرید سهام طلا است. برای این کار بعد از اخذ کد بورسی از کارگزاری مد نظر خود می‌توانید به معامله سهام در بورس اوراق بهادار و همچنین به معامله واحدهای صندوق‌های سرمایه گذاری با پشتوانه طلا یا گواهی سکه طلا بپردازید. پوشش ریسک نرخ ارز و بهره بردن از تغییرات قیمت طلای جهانی از مزیت‌های دیگری است که به آن اشاره کردیم. با توجه به کم ریسک بودن و امنیت این روش، می‌توان نتیجه گرفت که یکی از مطمئن‌ترین روش‌های سرمایه‌گذاری در بازار طلا و سکه، خرید طلا در بورس است.

    صندوق سرمایه ‌گذاری در سهام بهتر است یا خرید مستقیم سهام؟

    

    صندوق سرمایه ‌گذاری در سهام یا صندوق سهامی، نوعی صندوق سرمایه‌گذاری مشترک است که حداقل 70 درصد از سبد دارایی آن راه‌های تنوع بخشی سهام را سهام شرکت‌های بورسی و حق تقدم سهام پذیرفته شده در بورس تهران تشکیل می‌دهد و 30 درصد باقیمانده به اختیار مدیر صندوق در سهام، اوراق مشارکت، سپرده بانکی یا سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری می‌شود. اکثر صندوق‌‌های سرمایه‌گذاری سهامی، ضامن نقدشوندگی دارند اما سود تضمین‌شده‌ای ندارند.

    صندوق‌های سهامی در ایران، با توجه به تعداد واحدهایی که مجاز به انتشار هستند، به دو دسته بزرگ و کوچک تقسیم‌بندی می‌شوند. در صندوق‌های کوچک‌، تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری قابل‌انتشار حداقل پنج هزار و حداکثر ۵۰ هزار واحد سرمایه‌گذاری و در نوع بزرگ‌، این ارقام بین ۵۰ هزار و ۵۰۰ هزار واحد سرمایه‌گذاری است. ارزش اسمی هر واحد سرمایه‌گذاری در ابتدای آغاز به کار صندوق، معادل یک‌ میلیون ریال است.

    از آنجایی که در صندوق سرمایه ‌گذاری در سهام، سهام شرکت‌های بورسی خرید و فروش می‌شود، و این سهام می‌توانند نوسان قیمتی داشته باشند، لذا در مقایسه با صندوق های درآمد ثابت و سپرده‌های بانکی که تقریبا می‌توان گفت بدون ریسک هستند، ریسک بالاتری دارند و از طرفی انتظار سودآوری بیشتری نیز می‌توان داشت.

    البته مدیران این صندوق‌ها، با توجه به دانش حرفه‌ای و تخصصی که دارند، با بکارگیری ابزارهای مشتقه مالی و تنوع‌بخشی به سبد سهام، ریسک صندوق را تا حد امکان کاهش می‌دهند ولی به دلیل ماهیت ریسک‌پذیر بودن سهام، نمی‌توان ریسک صندوق را به طور کامل صفر در نظر گرفت.

    مشخصات صندوق سرمایه‌ گذاری در سهام

    در صندوق‌های سهامی، سود حاصل از سرمایه‌گذاری، تنها ناشی از افزایش قیمت واحدهای صندوق بوده و سرمایه‌گذاران، سود دوره‌ای دریافت نمی‌کنند. به عبارت دیگر صندوق سرمایه‌گذاری در سهام، تقسیم سود دوره‌ای ندارد.

    ارزش واحد صندوق‌های با درآمد ثابت، هر چند کم ولی روند صعودی دارد، این در حالی است که ارزش صندوق سرمایه‌گذاری در سهام نوسان داشته و روند معینی ندارد. سابقه بازدهی بازارهای سرمایه‌گذاری در ایران نشان می‌دهد که همواره در بازه‌های زمانی بلندمدت، بورس رتبه اول را در بین رقیبانی مانند ارزهای خارجی، دلار، مسکن، خودرو و طلا به خود اختصاص داده است. به همین دلیل اگرچه ممکن است در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت، ارزش واحدهای این صندوق نزولی باشد، ولی این بازدهی در بلندمدت همیشه صعودی بوده است. به طور کلی، برای استفاده بهینه از فرصت‌های سرمایه‌گذاری می‌بایست همواره به برخی اصول سرمایه‌گذاری پایبند بود.

    اینکه جامعه در چه شرایط اقتصادی به سر می‌برد، مهم است و قطعا روی عملکرد صندوق‌ها تاثیرگذار خواهد بود. در دوران رشد اقتصادی، صندوق‌های سهامی کارکرد بهتری داشته و سوددهی بیشتری دارند و در زمان رکود اقتصادی، حتی ممکن است زیان‌ده نیز باشند و یا سودی کمتر از سپرده‌های بانکی ایجاد کنند.

    انواع صندوق سرمایه‌ گذاری در سهام

    به طور کلی، صندوق‌های سهامی بر اساس نوع مدیریت سبد دارایی، به دو دسته تقسیم می‌شوند که عبارتند از:

    • صندوق سهامی شاخص
    • صندوق سهامی فعال

    در ادامه، به معرفی هر یک از دو نوع صندوق پرداخته می‌شود.

    صندوق سهامی فعال

    صندوق‌های سهامی فعال، صندوق‌هایی هستند که به دنبال ایجاد سود بیشتر نسبت به متوسط بازدهی بازار هستند و همواره فاکتورهای اقتصادی و شرکت‌های بورسی را تحلیل می‌کنند تا فرصت‌های سرمایه‌گذاری بهتری پیدا کرده و با خرید و فروش پیوسته سهام، سود سبد دارایی خود را حداکثر نمایند. طرح سرمایه‌گذاری شاهین در سامانه مدیریت ثروت مانو نیز از صندوق‌های سهامی فعال محسوب می‌شوند.

    صندوق سهامی شاخص

    صندوق‌های سهامی شاخص، معمولا شاخص کل یا شاخص صنایع خاصی را دنبال می‌کنند. به عنوان مثال، اگر 15 درصد بازار بورس ایران، شرکت پتروشیمی فارس باشد، یک صندوق شاخصی که شاخص کل را دنبال می‌کند، 15 درصد سرمایه‌ی خود را به سهام فارس تخصیص می‌دهد و بدین صورت عملکرد صندوق، دقیقا عملکرد شاخص کل را منعکس کرده و قیمت واحد صندوق متناسب با تغییرات شاخص بالا و پایین می‌رود.

    تفاوت صندوق‌های سهامی شاخص و فعال

    صندوق‌های سهامی شاخص، به دنبال کسب سود بیشتر از سود متوسط بازار سهام نیستند و خرید و فروش مداوم ندارند. همچنین، صندوق‌های شاخص، سهام متنوعی را برای سبد سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنند. از این رو، در مقایسه با صندوق‌های سهامی فعال، ریسک کمتری داشته و مناسب افراد با ریسک‌پذیری کمتر هستند. همچنین، به دلیل خرید و فروش کم سهام، هزینه کمتری نسبت به صندوق‌های سهامی فعال دارند.

    کدام صندوق سهامی مناسب‌تر است؟

    از میان صندوق‌های سهامی متعدد، صندوقی که به طور پیوسته و با کمترین نوسان، بیشترین سود را نسبت به سود متوسط بازار ایجاد کند، صندوقی مناسب و حرفه‌ای محسوب می‌شود. به عنوان مثال، اگر متوسط بازده بازار بورس در سه ماه اخیر، 5 درصد باشد اما صندوق سهامی بتواند در همین بازه زمانی، 10 درصد سود دهد، به معنای این است که صندوق مذکور توانسته است دو برابر بیشتر از بازار برای سرمایه‌گذاران خود سود ایجاد کند.

    سرمایه‌گذاری در صندوق سهامی برای چه افرادی مناسب‌تر است؟

    همانطور که پیش‌تر ذکر شد، با مقایسه بازدهی بازارهای مختلف، این نکته مشخص می‌شود که بازار سهام در بلندمدت، عملکرد بهتری داشته است. از این رو، صندوق سرمایه‌گذاری در سهام برای افرادی که افق سرمایه‌گذاری و چشم‌انداز مالی طولانی مدتی دارند، جذاب‌تر خواهد بود.

    همچنین، راه‌های تنوع بخشی سهام اشخاصی که زمان، دانش تخصصی و تجربه حرفه‌ای لازم برای مدیریت دارایی خود را ندارند و در عین حال ریسک‌پذیر هستند و می‌توانند حتی کاهش بازدهی موقت را تحمل کنند، صندوق‌های سهامی را برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنند. چرا که با این روش، در بلند مدت، سود بیشتری نسبت به بازار پول و دیگر روش‌های سرمایه‌گذاری به دست می‌آورند.