سرمایه اولیه چیست

سرمایه اولیه چیست

در ایران شرکت با مسئولیت محدود و شرکت سهامی خاص جزء پرکاربردترین و پرثبت‌ترین شرکت‌های تجاری هستند. این نوع شرکت‌ها به دلیل قابلیت‌ها و توانایی‌هایی که دارند پرطرفدار هستند.

مقررات شرکت با مسئولیت محدود

برای ثبت این شرکت ها حداقل به دو شریک احتیاج است. این شرکت‌ها برای انجام امور تجاری خاصی تشکیل می‌شود؛ حداقل سرمایه اولیه یک میلیون ریال است.

شرکت، دارای اسم مخصوصی است که باید متضمن عبارت «با مسئولیت محدود» باشد واِلا در مقابل اشخاص ثالث، شرکت تضامنی محسوب می‌شود و تابع مقررات این نوع شرکت خواهد بود. ماده 95 قانون تجارت بیان می‌کند «اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکاء باشد والا شریکی که اسم او در شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی خواهد داشت.» پس نام شرکت می‌تواند هر نامی باشد اما نباید متضمن نام هیچ یک از شرکاء باشد. اما قانون‌گذار ایران برای حفظ منافع اشخاص ثالث باید مانند قوانین دیگر کشورها تأکید می‌کرد که علاوه بر قید عبارت «شرکت با مسئولیت محدود» میزان سرمایه شرکت نیز باید ذکر شود. در حقوق فرانسه قانون‌گذار حتی پیش بینی کرده است که عبارت «شرکت با مسئولیت محدود» و مبلغ سرمایه باید در تمام نوشته‌های شرکت و مکاتبات آن با اشخاص ثالث قید شود والا مدیر هم از نظر جزایی و هم از نظر مدنی کاملا مسئول خواهد بود، در رویه قضایی این کشور اگر قید نکردن آنچه قانون مشخص کرده است باعث ایجاد اشتباه در اشخاص ثالث شود و تصور کنند شرکت تضامنی است، تمام شرکاء مسئولیت سرمایه اولیه چیست تضامنی دارند مگر آنکه اشخاص ثالث به اینکه شرکت دارای مسئولیت محدود است آگاهی داشته باشد.

برخلاف شرکت‌های سهامی، سرمایه‌ شرکاء به سهام تبدیل نمی‌شود و هر یک از آن‌ها تنها به اندازه‌ سرمایه‌شان در برابر قروض و تعهدات شرکت مسئول هستند. در مورد مدت شرکت، در قانون تجارت ایران مطلبی عنوان نشده و معمولاً شرکاء در هنگام تشکیل شرکت، مدت آن را نامحدود قید می‌کنند.

ویژگی شرکت با مسئولیت محدود

طبق ماده94 قانون تجارت شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی موضوعاً تجاری است و به عبارتی موضوع فعالیت آن نمی‌تواند چیزی جز امور تجاری باشد. از این جهت شرکت با مسئولیت محدود با شرکت سهامی متفاوت است؛ به دلیل اینکه شرکت سهامی می‌تواند برای امور تجاری یا غیر تجاری تشکیل شود و یک شرکت شکلاً تجاری است.

‎مالیات بر سرمایه اولیه شرکت

مالیات بر سرمایه اولیه شرکت ها باید تا دو ماه از تاریخ ثبت قانونی شرکت، پرداخت گردد و اگر شرکت ها بخواهند پس از تاسیس، اقدام به ثبت افزایش میزان اسمی سرمایه نمایند باید نسبت به افزایش سرمایه و سهام اضافی در همان تاریخ ثبت، اقدام نمایند.

شاید برای شما هم به عنوان موسس یا سهامدار یا شریک یا مدیر یک شرکت، این پرسش مطرح شده باشد که مالیات دو در هزار چیست؟

تمامی شرکت های موضوع قانون تجارت، به هنگام ثبت در اداره ثبت شرکت ها ملزم هستند اساسنامه و صورتجلسات مربوطه را که بایستی برابر قانون، تنظیم و به امضاء اشخاص صاحب صلاحیت رسیده باشد تحویل اداره ثبت شرکت ها نمایند و یکی از نکات الزامی در تاسیس و ثبت هر شرکتی، تعیین سرمایه آن شرکت است.

سرمایه شرکت، منابع، اموال و دارائی هائی است که شرکت برای فعالیت ها و انجام تعهدات و پرداخت بدهی های خود بدانها متکی است. سرمایه شرکت ها را در هنگام تاسیس، شرکا و سهامداران، تامین و تعهد می کنند و در طول دوره فعالیت شرکت، متناسب با رشد و سودآوری یا زیان شرکت، به سرمایه شرکت، افزوده سرمایه اولیه چیست یا از آن، کاسته می شود.

واحد ارزیابی سرمایه شرکت ها همان پول رایج کشور، یعنی ریال است که در دو قالب سهام یا سهم الشرکه با تعیین ارزش مشخصی که به آن ارزش اسمی گفته می شود به ثبت می رسد. سهام، واحد ارزش سرمایه و مالکیت شرکت های سهامی و سهم الشرکه؛ واحد ارزش سرمایه و مالکیت شرکت های غیر سهامی است.

ارزش واقعی و معاملاتی سرمایه شرکت ها نیز برابر ارزیابی های کارشناسی و واقعی از میزان و ارزش دارائی های شرکت، بدست می آید.

سامانه (نظام) مالیاتی ایران در ماده ۴۸ قانون مالیات های مستقیم، پیش بینی کرده است که سرمایه شرکت های موضوع قانون تجارت مشتمل بر شرکت های سهامی عام و خاص، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی، شرکت مختلط غیر سهامی، شرکت مختلط سهامی، شرکت نسبی مشمول مالیاتی برابر با نیم در هزار ارزش اسمی سهام یا سهم الشرکه می باشد. بنابراین مالیات بر سرمایه شرکت ها در ایران برابر با نیم در هزار ارزش اسمی سهام یا سهم الشرکه است و ارزش واقعی و معاملاتی شرکت ها مبنای محاسبه مالیات بر سرمایه نمی باشد.

میزان این مالیات، تا ۳۱ تیرماه ۹۴ دو در هزار، بود و بنا به اصلاحاتی که در قانون مالیات های مستقیم، صورت پذیرفت از تاریخ ۳۱ تیرماه ۹۴ میزان این مالیات، به نیم در هزار، کاهش یافت.

مالیات بر سرمایه شرکت ها بایستی تا دو ماه از تاریخ ثبت قانونی شرکت، پرداخت گردد و اگر شرکت ها بخواهند پس از تاسیس، اقدام به ثبت افزایش میزان اسمی سرمایه نمایند باید نسبت به افزایش سرمایه و سهام اضافی در همان تاریخ ثبت، اقدام نمایند.

عدم پرداخت مالیات بر سرمایه شرکت، جریمه ای معادل دو برابر مالیات بر سرمایه (حق تمبر)، همراه با الزام به پرداخت اصل مالیات بر سرمایه را در پی دارد.

برابر مقررات مالیاتی از جمله ماده ۱۹۸ قانون مالیات های مستقیم، مسئول پرداخت مالیات بر سرمایه شرکت ها، مدیران وقت شرکت، می باشند و در صورتی که در پرداخت مالیات بر سرمایه و هر نوع مالیات دیگری که در دوران مدیریت آنها قطعی شده باشد کوتاهی نموده باشند همراه با شرکت به صورت تضامنی، مسئول پرداخت مالیات بر سرمایه شرکت و جرایم مربوطه خواهند بود.

افزایش سرمایه چیست؟ + مراحل و انواع افزایش سرمایه

مفهوم “افزایش سرمایه” به زبان ساده یعنی سرمایه شرکت‌های بورسی افزایش یابد. یکی از مهم‌ترین موارد قید شده در اساسنامه شرکت‌ها “مبلغ سرمایه اولیه” است که توسط سهامداران شرکت تامین می‌شود. حال اگر سرمایه اسمی شرکت زیاد شود می‌گوییم شرکت افزایش سرمایه داده است. 2 دلیل اصلی آن می‌تواند بروزرسانی ارزش دارایی‌های شرکت و تامین منابع مالی جدید برای طرح‌های توسعه باشد. با توجه به دلایل ذکر شده، 3 نوع افزایش سرمایه داریم: 1) از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های شرکت، 2) با استفاده از سود انباشته شرکت، 3) تزریق آورده نقدی توسط سهامداران. در این آموزش بورس به بررسی مفهوم افزایش سرمایه، مراحل آن، تاثیر بر قیمت و تعداد سهام به همراه فرمول محاسبه و انواع آن در بورس می‌پردازیم.

افزایش سرمایه چیست؟

ابتدا باید پاسخ این پرسش را پیدا کنید که منظور از “سرمایه” چیست؟ هنگام ثبت یک شرکت، مقدار آورده نقدی سرمایه‌گذاران در اساسنامه شرکت به عنوان “سرمایه اولیه” ثبت می‌شود. میزان سرمایه غیرنقدی (دارایی‌ها) نیز توسط کارشناس رسمی دادگستری برآورد و ثبت خواهد شد. هر گونه تغییر در ارزش دارایی شرکت یا تزریق سرمایه جدید به عنوان افزایش سرمایه شناخته می‌شود. برای مثال ارزش ملک شرکتی در سال 1370، مبلغ 1 میلیون تومان ارزیابی و ثبت شده است. حال در سال 1400 شرکت می‌تواند با استفاده از “تجدید ارزیابی در دارایی‌های شرکت” اقدام به افزایش سرمایه کند.

بنابراین “عدم برابری سرمایه با دارایی شرکت” یکی از دلایل افزایش سرمایه است. دقت بفرمایید در این روش صرفا سرمایه اسمی شرکت بروزرسانی شده و هیچ نقدینگی جدیدی تزریق نمی‌شود. گاهی اوقات شرکت نیاز به نقدینگی برای گسترش فعالیت‌های تولیدی خود دارد. این نقدینگی موردنیاز توسط “آورده نقدی سهامداران” تامین می‌شود که پس از آن، سرمایه شرکت افزایش می‌یابد.

انواع روش‌های افزایش سرمایه

در حالت کلی 3 نوع افزایش سرمایه داریم. هر کدام از این روش‌ها، دلایل و مراحل خاص خود را دارند. برای مثال “فرار از تعلیق شرکت” و “اجرای پروژه‌های تولیدی جدید” هر دو می‌تواند از دلایل افزایش سرمایه باشد. بنابراین با شناخت مفاهیم این روش‌ها، هنگام مواجه با آنها تصمیم بهتری خواهید گرفت. انواع آن عبارت است از:

1. از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های شرکت (در قالب سهام جایزه)
2. با استفاده از سود انباشته شرکت (در قالب سهام جایزه)
3. تزریق آورده نقدی سهامداران (در قالب سهام حق تقدم)

در ادامه هر کدام از این روش‌ها را با جزئیات و به تفضیل آموزش خواهیم داد.

از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های شرکت

همان‌طور که گفته شد هر شرکت دارایی‌هایی مثل زمین، سرمایه‌گذاری‌ها، تجهیزات و … دارد. ارزش این دارایی‌ها به مرور زمان تغییر پیدا می‌کند. برای مثال شرکتی با دلار 4000 تومان تجهیزات صنعتی خریداری کرده است. حال با رشد قیمت دلار به 20000 تومان، ارزش دارایی‌های آن 5 برابر شده است. در این روش صرفا اساسنامه شرکت آپدیت می‌شود و هیچ گونه نقدینگی جدیدی به شرکت تزریق نمی‌شود.

تذکر: لزوما همیشه ارزش دارایی‌های شرکت به مرور زمان افزایش پیدا نمی‌کند. گاهی اوقات با مستهلک شدن تجهیزات، امکان کاهش ارزش تجهیزات و بالطبع کاهش دارایی‌های شرکت وجود دارد.

با استفاده از سود انباشته شرکت

در مقاله قبلی پیرامون DPS (سود نقدی سهام) و سود انباشته صحبت کردیم. شرکت‌ها در پایان سال مالی خود، موظف به انتشار صورت‌های مالی (سود و زیان شرکت) هستند. شرکت می‌تواند بخشی از سود هر برگه سهام (EPS) را به عنوان سود نقدی (DPS) به سهامداران پرداخت کند. بخشی از EPS به عنوان “سود انباشته” در “حساب اندوخته شرکت” ذخیره می‌شود. “سود انباشته” به عنوان دارایی شرکت شناخته می‌شود. حال شرکت می‌تواند از محل سود انباشته، اقدام به افزایش سرمایه کنند. البته در این روش نیز هیچ گونه نقدینگی جدیدی به شرکت تزریق نمی‌شود.

از محل آورده نقدی سهامداران

اگر شرکتی قصد توسعه فعالیت‌های تولیدی خود را داشته باشد قطعا به نقدینگی نیاز دارد. شرکت‌ها می‌توانند این نقدینگی را از بانک‌ها وام بگیرند یا از سهامداران خود مطالبه کنند! چرا که سهامدار مالک شرکت است. این روش یک بازی بُرد – بُرد برای شرکت و سهامداران است. چرا شرکت بجای طی کردن پروسه پیچیده دریافت وام از بانک، به راحتی نقدینگی خود را دریافت می‌کند. سهامداران نیز با سرمایه‌گذاری در طرح‌های توسعه شرکت، از سودآوری شرکت در آینده ذینفع خواهند بود. پُر واضح است در این روش نقدینگی جدید به شرکت تزریق می‌شود.

پرسش: اگر سهامداری مشتاق به سرمایه‌گذاری در طرح‌های توسعه شرکت نباشد تکلیف چیست؟ پاسخ در “حق تقدم سهام” نفهته است.

حق تقدم سهام چیست؟

اولویت استفاده از افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران، با سهامداران فعلی شرکت است. بدین منظور سهامی با عنوان “حق تقدم سهام” به سهامداران فعلی شرکت اختصاص داده می‌شود. در یک مهلت 60 روزه بعد از انتشار حق تقدم سهام، امکان معامله این اوراق وجود دارد. حق تقدم‌ها دقیقا مشابه سهام شرکت‌های بورسی قابل معامله هستند. حال سهامداران فعلی در این بازه 60 روزه، سه رهکار پیش‌رو دارند:

1. واریز “مبلغ اسمی سهم” به حساب شرکت: به ازای هر برگه حق تقدم سهام، باید 100 تومن به حساب شرکت واریز کنید.
2. فروش حق تقدم سهام به اشخاص دیگر: براحتی می‌توانید در این بازه 60 روزه، حق تقدم سهام خود را بفروشید.
3. اگر سهامداری در این بازه 60 روزه، مبلغ اسمی سهم را به حساب شرکت واریز نکند و حق تقدم سهام را نیز نفروشد! در این‌صورت شرکت به نیابت از سهامدار اقدام به فروش حق تقدم های استفاده نشده می‌کند. سپس پس از کسر هزینه‌ها، مبلغ حاصل از فروش را به حساب سهامدار واریز خواهد کرد!

نماد بورسی حق تقدم سهام، مشابه نماد بورسی سهام است اما حرف “ح” در انتهای آن وجود دارد. برای مثال مطابق شکل بالا “پترولح” متعلق به حق تقدم سهام “پترول” است. در مقاله آموزشی زیر بطور کامل به واکاوی بحث “حق تقدم سهام در بورس” پرداختیم.

فرمول افزایش سرمایه: محاسبه قیمت و تعداد سهام

بعد از افزایش سرمایه شرکت‌های بورسی، هم قیمت سهم و هم تعداد سهام سهامداران فعلی دستخوش تغییر می‌شود. بطور خلاصه از نظر تئوری، دارایی سرمایه اولیه چیست سهامدار قبل و بعد از افزایش سرمایه با یکدیگر مساوی است. همچنین درصد مالکیت سهامداران هیچ تغییری نمی‌کند!

روش تجدید ارزیابی

در این روش تعداد برگه سهام شرکت با توجه به درصد افزایش سرمایه، افزایش می‌یابد. برای مثال یک شرکت بورسی با 1 میلیون برگه سهم را درنظر بگیرید. پس از افزایش سرمایه 150 درصدی، تعداد سهام شرکت با رشد 1.5 میلیونی به 2.5 میلیون برگه سهم می‌رسد. اگر شخصی قبل از آن، سهامدار 1000 برگه سهم باشد حال 2500 برگه سهام خواهد داشت. بنابراین درصد مالکیت سهامداران قبل و بعد از افزایش سرمایه تغییر نمی‌کند!

قیمت هر برگه سهام به همان تناسب کاهش می‌یابد! به طوری که ارزش دارایی سهامداران از نظر تئوریک، قبل و بعد از افزایش سرمایه هیچ تغییری نخواهد کرد! فرمول تعداد و قیمت سهام در روش تجدید ارزیابی و سود انباشته بصورت زیر است:

از محل سود انباشته

در این روش نیز، قیمت و تعداد سهام شرکت مشابه روش قبلی محاسبه می‌شود. یعنی هیچ گونه تغییری در دارایی سهامداران قبل و بعد از افزایش سرمایه رخ نمی‌دهد. صرفا تعداد سهام افزایش و قیمت سهام کاهش می‌یابد. در این روش نیز به سهام سرمایه اولیه چیست اضافه شده به پرتفوی سهامداران “سهام جایزه” گفته می‌شود.

از محل آورده نقدی سهامداران

بعد از افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران، سهامی تحت عنوان “حق تقدم سهام” به سهامداران فعلی اختصاص می‌یابد. حال سوال اینجاست “قیمت حق تقدم سهام” و “قیمت سهام” و “تعداد برگه سهم” بعد از آن چگونه محاسبه می‌شود؟ بعد از تصویب افزایش سرمایه در مجمع عمومی فوق‌العاده و در روز بازگشایی نماد بورسی شرکت، قیمت سهام و حق تقدم سهام بصورت زیر محاسبه می‌شود:

برخلاف روش‌های قبلی، در روز بازگشایی، تعداد سهم سهامداران هیچ تغییری نمی‌کند! در این روش “سهام جایزه” بلافاصله به پرتفوی سهامداران اضافه نمی‌شود. در واقع ابتدا باید سهامدار نسبت به وایز وجه 100 تومنی به ازای هر برگه حق تقدم اقدام کند. سپس پس از مهلت 60 روزه، اوراق حق تقدم به برگه سهام تبدیل و در پرتفوی سهامداران اضافه می‌شوند. در مقاله آموزشی “حق تقدم سهام” بصورت مفصل و با مثال‌های عملی به این موضوع پرداختیم.

نکته: دامنه نوسان حق تقدم سهام شرکت‌های بورسی بصورت 2 برابر دامنه نوسان سهام است. برای مثال برای تمامی نمادهای متعلق به بازار بورس بصورت %10+ و 10- درصد است.

تذکر: فرمول محاسبه قیمت سهام پس از افزایش سرمایه صرفا تئوری است! در واقعیت احتمال بازگشایی نماد بورسی با قیمتی بیشتر یا کمتر از قیمت تئوریک وجود دارد. برای مثال یک شرکت مشمول ماده 141 صرفا بخاطر ضرر سنگین مجبور به افزایش سرمایه می‌شود. از طرفی شرکت دیگر با قصد توسعه فعالیت‌های تولیدی، اقدام به جذب نقدینگی می‌کند. قطعا شرایط بنیادی این دو شرکت یکسان نیستند!

مراحل افزایش سرمایه

هر سهامدار باید بصورت مستمر اطلاعیه‌های شرکت در سایت کدال را بررسی کند تا از گزارشات شرکت مطلع شود. تمامی اطلاعیه‌های مربوطه در سایت کدال درج می‌شود. در ادامه به بررسی مراحل افزایش سرمایه می‌پردازیم.

1. پیشنهاد و تصویب از طرف هیئت مدیره شرکت

این مرحله با درج آگهی “پیشنهاد هیئت مدیره به مجمع عمومی فوق‌العاده در خصوص افزایش سرمایه” در سایت کدال درج می‌شود. در این اطلاعیه نوع، درصد و دلیل آن توسط هیئت مدیره شرکت پیشنهاد می‌شود.

2. بررسی توسط حسابرس و بازرس قانونی

در این مرحله حسابرس با توجه به مفروضات اطلاعیه قبلی، افزایش سرمایه را بررسی می‌کند. احتمال تایید یا رد کل آن و یا فقط بخشی از آن وجود دارد. نتیجه این بررسی در سایت کدال منتشر می‌شود.

3. صدور مجوز توسط سازمان بورس

شرکت موظف است تمامی مدارک و مستندات را برای سازمان بورس اوراق بهادار ارسال کند. سازمان بورس در این مرحله می‌تواند کل یا بخشی از افزایش سرمایه را تایید کند. پس از صدور مجوز، اطلاعیه‌ای تحت عنوان “اطلاعیه صدور مجوز” در کدال منتشر می‌شود. پس از تایید توسط سازمان بورس، شرکت 60 روز فرصت دارد تا افزایش سرمایه دهد.

4. آگهی دعوت به مجمع عمومی فوق‌العاده افزایش سرمایه

شرکت باید آگهی تحت عنوان “زمان تشکیل جلسه هیئت‌مدیره در خصوص افزایش سرمایه شرکت” در سایت کدال منتشر کند. در این مرحله سهامداران می‌توانند تصمیم بگیرند که آیا می‌خواهند در این پروسه شرکت کنند یا نه! اگر سهامداری قصد شرکت نداشته باشد باید قبل از برگزاری مجمع فوق‌العاده نسبت به فروش سهام خود اقدام کند.

5. برگزاری مجمع عمومی فوق‌العاده

در این مرحله، نماد بورسی شرکت متوقف خواهد شد تا مجمع فوق‌العاده برگزار شود. در روز برگزاری مجمع فوق‌العاده با حضور سهامداران شرکت، بحث و رای‌گیری خواهد شد. نهایتا در صورت تصویب آن توسط سهامداران شرکت، اطلاعیه‌ای تحت عنوان “آگهی ثبت افزایش سرمایه” در کدال درج می‌شود. حال نماد بورسی شرکت آماده بازگشایی خواهد بود.

6. بازگشایی نماد بورسی شرکت پس از افزایش سرمایه

بعد از تایید و تصویب افزایش سرمایه در مجمع فوق‌العاده، نماد بورسی شرکت بازگشایی خواهد شد. برای مثال نماد بورسی “کویر” با افزایش سرمایه 200% در خرداد 99 را درنظر بگیرید. قیمت پایانی سهام قبل از توقف نماد 53720 ریال بوده بنابراین قیمت تئوریک در روز بازگشایی، 17907 ریال محاسبه می‌شود. اما مطابق شکل زیر، 19% بالاتر از قیمت تئوری یعنی با قیمت 21730 ریال بازگشایی شده است.

تذکر: از قسمت “اطلاعیه‌ها” در سایت TSETMC، می‌توانید تمامی عناوین اطلاعیه‌های شرکت را مطالعه بفرمایید. اما برای اطلاع دقیق از زمان‌بندی و شرایط آن اطلاعیه مربوطه را در سایت کدال مطالعه بفرمایید.

با کلیک روی لینک زیر می‌توانید لیست تمام شرکت‌هایی که در شرف افزایش سرمایه هستند را مشاهده کنید. در واقع مجوز لازم توسط سازمان بورس اوراق بهادار صادر شده و منتظر برگزاری مجمع فوق‌العاده برای تصویب آن توسط هیئت مدیره هستند. اگر قصد شرکت در مجمع فوق العاده را ندارید باید حتما قبل از تغییر وضعیت نماد بورسی به حالت “ممنوع – متوقف” اقدام به فروش سهام خود کنید.

مزایای و معایب افزایش سرمایه

• امکان خروج شرکت‌های زیان‌ده از ماده 141 قانون تجارت
• به‌روز شدن دارایی‌های شرکت و اصلاح صورت‌های مالی
• تامین منابع مالی موردنیاز شرکت جهت اجرا پروژه‌های جدید
• بهبود سودآوری شرکت با اجرایی شدن طرح‌های توسعه
• جذب نقدینگی جدید با فرآیندی ساده‌تر از دریافت وام از بانک
  معایب:
• افت سوددهی شرکت در دوره‌های مالی بعدی
• امکان ایجاد زیان انباشته سنگین در بلندمدت
• طولانی بودن فرآیند تبدیل حق تقدم سهام به سهم

در مقاله بعدی بطور کامل به بررسی مزایا و معایب هر کدام از این روش‌ها پرداختیم.

اگر قصد یادگیری 0 تا 100 مبحث آموزش بورس را دارید به شما توصیه می‌کنیم مقالات آموزشی زیر را به ترتیب مطالعه بفرمایید، به مرور مقالات جدیدتر پیرامون آموزش بورس در سایت درج خواهد شد حتما پیگیر پارس‌سهام باشید.

درآمد لباس فروشی چقدر است؟ چقدر نیاز به سرمایه اولیه دارد؟

داشتن شغلی که هم درآمد خوبی داشته باشد و سرمایه اولیه هم نیاز نداشته باشد، دیگر یک رویا نیست. کافی است که بازاری را بشناسید و با چند روش کسب درآمد از اینترنت آشنا باشید. بازار پوشاک، مشتریان میلیونی‌اش و درآمد این بازار بسیار جذاب است. طبیعی است که مردم هم فروش لباس را همیشه به‌عنوان یک گزینه شغلی مد نظر داشته باشند.

البته این نکته سرمایه اولیه چیست را هم فراموش نکنیم که با پیشرفت فناوری دیجیتال و گسترش اینترنت، بسیاری از مشاغل تغییر کرده‌اند و باید نگاه دوباره‌ای به آنها داشته باشیم. صنف پوشاک و درآمد لباس فروشی هم از این تغییر و تحولات دور نمانده است و این روزها می‌توان شغل لباس فروشی را در بستر مجازی هم انجام داد.

در این مقاله قصد داریم خودمان را جای فردی سرمایه اولیه چیست بگذاریم که قصد راه‌اندازی یک لباس فروشی را دارد و در ادامه به این سوالات پاسخ دهیم:

• شغل لباس فروشی چقدر درآمد دارد؟

• درآمد لباس فروشی اینترنتی چقدر است؟

• میزان سود فروش لباس چقدر است؟

در ادامه نیز با بررسی شرایط همکاری در فروش، درآمد لباس فروشی اینترنتی را به عنوان یکی از روش‌های کسب درآمد بدون نیاز به سرمایه معرفی خواهیم کرد.

کسب درآمد آنلاین نسبت به روش‌های سنتی کسب درآمد، برتری قابل ملاحظه‌ای دارد. در این مقاله با بهترین روش‌های کسب درآمد اینترنتی آشنا خواهید شد.

لباس فروشی بزنیم یا در فروش لباس همکاری کنیم؟

درآمد لباس فروشی برای افرادی که قصد ورود به این صنعت را دارند، بسیار مهم است. چقدر باید هزینه اولیه داشته باشیم؟ چقدر باید برای اجاره مغازه هزینه کنیم؟ هزینه تبلیغات چقدر می‌شود؟ سود فروش لباس چقدر است و…

اگر قصد ورود به صنعت لباس فروشی را دارید و به دنبال پیدا کردن اطلاعات در خصوص درآمد لباس فروشی هستید، با ما همراه باشید تا ببینیم در شرایط اقتصاد کنونی برای راه‌اندازی یک بوتیک لباس چقدر باید هزینه کنیم و آیا اصلا چنین هزینه‌ای به صرفه است یا خیر؟

وقتی لباس فروشی اینترنتی با هزینه کمتر سرمایه اولیه چیست و سود بیشتر در مقابل‌مان قرار دارند، آیا زمان آن نرسیده است که به همکاری در فروش یا افیلیت مارکتینگ به عنوان یک روش کسب درآمد از فروش لباس توجه کنیم؟

درآمد لباس فروشی چقدر است؟

برای پاسخ دادن به این سؤال باید چند قدم به عقب برگردیم و از صفر تا صد راه‌اندازی یک مغازه لباس فروشی را مرور کنیم؛ فرض کنید شما قصد راه‌اندازی یک مغازه لباس فروشی در یکی از نقاط متوسط تهران را دارید، بیایید مرحله به مرحله این فرایند را جلو ببریم تا ببینیم برای رسیدن به درآمد فروش لباس، چه کارهایی را باید انجام دهیم و چقدر سرمایه لازم خواهیم داشت.

انتخاب نوع لباس فروشی

در گام اول باید مشخص کنید که قصد راه‌اندازی چه نوع لباس فروشی را دارید، آیا به دنبال لباس مردانه هستید یا می‌خواهید در حوزه لباس بچه‌گانه فعالیت کنید یا درآمد فروش لباس زنانه برای‌تان جذاب تر است؟ انتخاب هر کدام از این حوزه‌ها، به مخاطب‌شناسی، بررسی بازار و صرف هزینه‌های متفاوتی نیاز خواهد داشت.

گرفتن مجوزها

راه‌اندازی یک لباس فروشی ساده مانند دیگر مشاغل نیاز به کسب مجوزهای مورد نیاز دارد. پس یکی از کارهایی که برای راه‌اندازی یک بوتیک لباس سرمایه اولیه چیست باید انجام دهید، کسب مجوزهای لازم برای این شغل است. به این صورت که باید به اتحادیه واحد صنفی این شغل مراجعه کنید و مدارک لازم را برای گرفتن مجوز ارائه دهید.

انتخاب مکان مناسب

اگرچه سود لباس فروشی می‌تواند چشم‌گیر باشد، اما طبیعتا برای رسیدن به رقم قابل‌توجهی از لباس فروشی باید تحقیقات گسترده‌ای را انجام داد. یکی از کارهای دیگری که برای راه‌اندازی سرمایه اولیه چیست یک مغازه لباس فروشی (مردانه یا زنانه یا بچه‌گانه ) باید انجام دهید، انتخاب مکان درست برای افتتاح مغازه است.

برای این کار هم باید تحقیقات بازار را انجام دهید و ببینید که مشتریان شما بیشتر در کدام مناطق حضور دارند؛ اگر مغازه‌تان را در راسته بازار بزنید بهتر است یا برای اینکه درآمدهای بالایی را تجربه کنید، بهتر است ملکی را در یک مرکز خرید اجاره کنید؟

بعد از انجام این تحقیقات نیز باید بودجه و سرمایه اولیه‌تان را در نظر بگیرید و از بین مکان‌هایی که سود لباس فروشی در آنها بیشتر است، یک مکان متناسب با سرمایه خود را انتخاب کنید.

سرمایه لازم برای راه‌اندازی یک مغازه لباس فروشی چقدر است؟

مهم‌ترین کار شما برای رسیدن به هدف نهایی‌تان که همان درآمد است، از اینجا آغاز می‌شود. باید برآورد هزینه کنید تا ببینید که برای راه‌اندازی یک بوتیک لباس چقدر هزینه لازم است. مبالغی که در ادامه ذکر می‌شوند، تقریبی هستند و طبیعتا همه این هزینه‌ها با توجه به شهر و منطقه‌ای که قصد دارید در آنجا فعالیت کنید، متفاوت خواهد بود.

سرمایه اولیه تامین جنس

درآمد لباس فروشی با توجه به حوزه فعالیت شما متفاوت است؛ مثلا فروش لباس سرمایه اولیه چیست زنانه با فروش لباس مردانه فرق دارد و طبیعتا سرمایه اولیه آنها هم متفاوت خواهد بود. فرض کنید شما یک لباس فروشی زنانه را در یکی از مناطق مرکزی شهر تهران راه‌اندازی کرده‌اید، حداقل سرمایه اولیه‌ای که برای تأمین جنس باید هزینه کنید، حدودا بین 10 تا 20 میلیون تومان به ازای هر متر مربع مغازه‌تان است.

یعنی اگر مغازه شما 20 متر مربع است، حداقل 200 میلیون و حداکثر 400 میلیون تومان برای تامین کالای اولیه خود نیاز خواهید داشت.

هزینه رهن و اجاره

بسیاری از افرادی که در صنعت فروش پوشاک فعالیت می‌کنند، هزینه زیادی را برای رهن و اجاره در نظر می‌گیرند. درآمد داشتن از لباس فروشی قابل توجه است، اما هزینه‌های جانبی آن هم زیاد است. برگردیم به مثال خودمان، اگر قصد رهن و اجاره یک واحد ملکی را در یکی از خیابان‌های مرکزی تهران دارید، باید مبلغ رهن را بین 150 تا 500 میلیون تومان در نظر گرفته و اجاره ماهانه را هم بین 7 تا 15 میلیون تومان در نظر بگیرید.

میزان رهن و اجاره مغازه با توجه به متراژ آن و همینطور منطقه‌ مورد نظرتان متفاوت خواهد بود. مثلا اگر به دنبال اجاره یک مغازه در پاساژ قائم تجریش باشید، طبیعتا باید به مبلغ رهن بیشتر از یک میلیارد تومان و اجاره بیش از 30 میلیون تومان فکر کنید.

هزینه دکوراسیون لباس فروشی

یکی دیگر از هزینه‌ها مربوط به دکوراسیون مغازه است. هر چقدر بتوانید مغازه خود را با دکور زیباتر و کاربردی‌تری شکل دهید و از نورپردازی و المان‌های متناسب با سلیقه مخاطبان‌تان استفاده کنید، در جذب مشتری موفق‌تر خواهید بود.

با یک حساب سرانگشتی می‌توانیم تخمین بزنیم که برای دکوربندی یک مغازه لباس فروشی، نورپردازی، خرید تجهیزات و دستمزد طراح حداقل باید یک هزینه 30 الی 40 میلیون تومانی را در نظر داشته باشیم.

شغل لباس فروشی چقدر درآمد دارد؟

حالا می‌رسیم به مهم‌ترین بحث در ارتباط با شغل لباس فروشی؛ اینکه میزان سود فروش لباس چقدر است؟

تا اینجا درباره هزینه‌ها صحبت کردیم، اما طبیعتا راه‌اندازی یک کسب‌وکار لباس فروشی که هزینه‌های قابل توجهی هم دارد، اگر با بررسی درست مخاطبان و انتخاب درست بازار همراه شود، سودآور هم خواهد بود.

اول از همه باید در نظر داشته باشیم که درآمد لباس فروشی ثابت نیست، یعنی ممکن است در بعضی از فصل‌ها و ماه‌ها مانند بهمن و اسفند که زمان خرید لباس عید است، بیشتر شود و در مقابل، در بعضی از ماه‌ها هم کمتر باشد.

پس درآمد لباس فروشی به زمان بستگی دارد، مثلا در سه ماهه آخر سال بیشتر می‌شود یا در مناسبت‌های خاص مانند روز پدر یا مادر، جشن‌ها و… بالا می‌رود. از سوی دیگر سود لباس فروشی به نوع فعالیت شما هم بستگی دارد، اینکه به دنبال فروش اجناس برند و مارک‌دار باشید یا خریداران عمومی را مد نظر داشته باشید و… .

به طور متوسط اگر بخواهیم درآمد لباس فروشی در یک منطقه متوسط تهران را در نظر بگیریم، می‌توانیم بگوییم که درآمد روزانه آن ممکن است بین 500 هزار تومان تا 2 میلیون تومان باشد. البته همانطور که گفته شد این درآمد در برخی مناسبت‌ها بیشتر می‌شود، مثلا ممکن است در ماه‌های پایانی سال به روزی بیش از 10 میلیون تومان هم برسد.

درآمد فروش لباس از طریق اینترنت چقدر است؟

حالا اگر بخواهیم همین فرایند فروش لباس را در اینترنت دنبال کنیم، قاعدتا باید میزان درآمد ما نسبت به هزینه‌های‌مان کمتر شود. یعنی در فروش اینترنتی لباس دیگر نیازی نیست هزینه‌های سنگینی مانند اجاره مغازه، هزینه دکوربندی و… داشته باشیم. فقط باید برای تأمین سرمایه اولیه هزینه کنیم.

یعنی فرض کنید اگر برای رهن یک مغازه باید مبلغی بین 100 تا 500 میلیون هزینه می‌کردید، حالا این هزینه از روی دوش شما برداشته می‌شود.

در این شرایط تنها هزینه شما برای فروش اینترنتی لباس، بحث سرمایه اولیه و خرید جنس است که آن را هم می‌توانید با توجه به توان مالی خود در نظر بگیرید.

برای آشنایی بیشتر با نحوه کار در فضای اینترنت، مقاله اصول راه اندازی کسب و کار اینترنتی را هم بخوانید.

پس تا اینجا به این نکته رسیدیم که درآمد لباس فروشی اینترنتی بیشتر و هزینه آن کمتر است و شما باید فقط برای تأمین محصول اولیه خود هزینه کنید؛ حالا اگر ما راهی را به شما نشان بدهیم که حتی نیاز به سرمایه اولیه و خرید جنس نداشته باشید، اما به درآمد برسید چه می‌گویید؟

همکاری در فروش، یک روش عالی برای کسب درآمد لباس فروشی

ممکن است شما هزینه و سرمایه لازم را برای راه‌اندازی یک مغازه لباس فروشی نداشته باشید. در اینجاست که افیلیت مارکتینگ یا همکاری در فروش به عنوان یک گزینه به میان می‌آید. درآمد لباس فروشی اینترنتی در قالب همکاری در فروش به این صورت است که شما می‌توانید به عنوان یک ناشر، محصولات فروشندگان لباس را برای‌شان تبلیغ کنید و در عوض، مبلغی از سود فروش را به‌عنوان پورسانت بردارید. (اگر با این مفهوم آشنایی ندارید حتما نیم نگاهی به مقاله همکاری در فروش چیست بیاندازید)

همکاری در فروش لباس این مزیت را دارد که بدون نیاز به سرمایه اولیه برای تأمین جنس، رهن و اجاره مغازه، در سود لباس فروشی سهیم شوید. فرض کنید در شبکه اجتماعی اینستاگرام، تعداد قابل توجهی دنبال‌کننده واقعی دارید که به شما اعتماد دارند، حالا اگر یک بلوز زنانه به قیمت 300 هزار تومان را به فالوورهای‌تان معرفی کنید و روزانه 3 نفر از آنها نیز آن بلوز را بخرند، می‌توانید در درآمد لباس فروشی مورد نظر سهیم شوید.

فرض کنید که فروشگاه، کمیسیون 10 درصدی برای ناشران تعریف کرده باشد و متوسط قیمت هر محصول هم 300 هزار تومان باشد، شما به ازای هر فروش، 30 هزار تومان کمیسیون یا پورسانت دریافت می‌کنید.

بگذارید بیشتر توضیح دهیم؛ اگر روزانه از سایت شما 2000 بازدید صورت بگیرد و 50 نفر به صورت روزانه با کلیک روی لینک افیلیتی که شما در سایت خود منتشر کرده‌اید، خرید کنند و پورسانت 10 درصدی دریافت کنید، روزانه 1.5 میلیون دریافتی خالص خواهید داشت.

از سوی دیگر همکاری در فروش لباس موجب افزایش درآمد فروشندگان هم می‌شود، زیرا می‌توانند از نفوذ ناشران روی جامعه مخاطبان خود، برای فروش بیشتر محصولات‌شان استفاده کنند.

اگر می‌خواهید افیلیت مارکتینگ (همکاری در فروش) را آغاز کنید، در این مقاله بررسی می‌کنیم که چرا همکاری در فروش لباس می‌تواند بهترین و سودسازترین گزینه در این زمینه باشد.

ما در سیستم همکاری در فروش افیلی فرصت مناسبی را در اختیار ناشران و فروشندگان قرار داده‌ایم تا بتوانند درآمد لباس فروشی خود را افزایش دهند. پس اگر قصد دارید به‌عنوان یک ناشر در درآمد فروش لباس سهیم شوید یا اینکه یک فروشنده هستید و به دنبال اینفلوئنسرها و ناشرانی می‌گردید که در فروش لباس به شما کمک کنند، پلتفرم افیلی می‌تواند گزینه‌های فوق العاده ای را پیش روی شما قرار دهد.

سوالات متداول

درآمد لباس فروشی چقدر است؟

درآمد لباس فروشی بسته به اینکه در بازار آنلاین یا آفلاین کار کنید، متفاوت است. اگر بازار سنتی کار کنید، هزینه‌های اجاره و رهن مغازه را هم باید بپردازید. البته می‌توانید روی درآمد روزانه 500 هزار تا 2 میلیون تومان در ماه در یک منطقه متوسط تهران حساب باز کنید. در فضای آنلاین محدودیت‌ها کمتر است. اگر خودتان فروشگاه داشته باشید یا با فروشگاه‌های مختلف به صورت همکاری در فروش کار کنید، درآمد متفاوتی خواهید داشت.

درآمد لباس فروشی سنتی بهتر است یا اینترنتی؟

درآمد لباس فروشی اینترنتی بیشتر و بهتر است چون هزینه‌های حضور در فضای فیزیکی را ندارد. ضمن اینکه به مشتریان زیادی از سراسر یک منطقه یا کشور هم دسترسی وجود دارد. همین موارد موجب می‌شود که درآمد لباس فروشی اینترنتی بیشتر باشد.

افیلی چه خدماتی برای فروشندگان دارد؟

افیلی با آماده کردن بستری مناسب موچب شده تا صدها ناشر و بازاریاب معتبر روی این پلتفرم حضور داشته باشند. بنابراین فروشگاه‌های آنلاین می‌توانند با حضور در افیلی، از ظرفیت‌های این ناشران برای تبلیغ کالای خود استفاده کنند.

با فشردن دکمه زیر به صفحه عضویت در افیلی متصل می‌شوید و می‌توانید از همه خدمات و امکانات این پلتفرم برای پیشرفت کسب‌وکار خود استفاده کنید.

حسابداری و حسابرسی

نسبت‌های مالی مقادیر عددی هستند که با هدف به دست آوردن اطلاعات معنادار از صورت‌های مالی یک شرکت استخراج می‌شوند. اعداد استخراج‌ شده از صورت‌های مالی شرکت مانند ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان نقدینگی، در مواردی هم چون آنالیزهای مقداری و ارزیابی نقدینگی، رشد، حاشیه سود، سودآوری، نرخ بازگشت، ارزش‌گذاری و غیره استفاده می‌شوند. یکی از متداول‌ترین راه‌های تحلیل مالی، محاسبه و بررسی نسبت های مالی است. این نسبت‌ها در چندین گروه تعریف شده‌اند و هر کدام به یکی از جنبه‌های وضعیت مالی شرکت‌ها می‌پردازند. نسبت های مالی به دسته‌بندی‌های اصلی زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:

نسبت‌های نقدینگی

نسبت‌های اهرمی و پوششی

نسبت‌های فعالیت

نسبت‌های سودآوری

نسبت‌های ارزش بازار

نگاهی به کاربردها و کاربران تحلیل نسبت های مالی

تحلیل نسبت‌ های مالی دو هدف اساسی را دنبال می‌کند:

پیگیری عملکرد شرکت

تعیین نسبت‌ های مالی در هر دوره و پیگیری تغییر مقادیر آن‌ها در طول دوره، با هدف کشف سرنخ‌هایی است که موجب پیشرفت موسسه می‌شوند. مثلا افزایش نرخ بدهی نسبت به دارایی می‌تواند نشان‌ دهنده‌ این باشد که شرکت تحت‌ فشار بدهی است و در نهایت آن موسسه را با خطر ورشکستگی مواجه کند.

امکان مقایسه عملکرد شرکت

مقایسه‌ نسبت های مالی با رقبای اصلی به این منظور صورت می‌گیرد که مشخص شود کدام قسمت شرکت عملکرد بهتر یا بدتری نسبت به میانگین صنعت مربوط به خودش دارد. مقایسه بازده دارایی بین شرکت‌ها به یک تحلیلگر یا سرمایه‌گذار کمک می‌کند تا تشخیص دهد کدام شرکت‌ها در جهت افزایش سودآوری، استفاده بهینه‌تری از دارایی‌شان داشته‌اند. استفاده‌ کنندگان نسبت های مالی به دو گروه استفاده ‌کنندگان داخلی و خارجی تقسیم می‌شوند:

استفاده‌ کنندگان خارجی: شامل تحلیلگران مالی، سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی، اعتباردهندگان، رقبا، مقامات مالیاتی، مقامات نظارتی و ناظران صنعت می‌شوند.

استفاده‌ کنندگان داخلی: شامل مدیر تیم، کارمندان و مالکان می‌شوند

منظور از نسبت‌‌های نقدینگی چیست؟

نقدینگی را می‌توان این طور تعریف کرد: «میزان توانایی شرکت در بازپرداخت دیون کوتاه‌مدت خود.» بنابراین نسبت‌های نقدینگی اطلاعاتی در مورد توانایی شرکت‌ها در پرداخت دیون کوتاه‌مدت یا عمل به تعهدات کوتاه‌مدتشان فراهم می‌آورند.

نسبت‌های نقدینگی متداول شامل موارد زیر می‌شوند:

نسبت جاری:

توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت با دارایی‌های جاری

نسبت جاری: دارایی‌های جاری/ بدهی‌های جاری

نسبت آنی:

توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود از محل دارایی‌های نقدی

نسبت آنی (سریع) = دارایی‌های جاری – موجودی مواد و کالا / بدهی‌های جاری

نسبت وجه نقد:

توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود از محل وجوه نقد. این نسبت محافظه­ کارانه‌ترین نسبت نقدینگی است که حساب‌های دریافتنی نیز در آن لحاظ نمی‌شود.

نسبت وجه نقد = موجودی نقدی+ سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت / بدهی‌های جاری

بررسی نسبت‌‌های اهرمی یا ساختار سرمایه

نسبت‌های اهرمی مقدار منابع دریافت شده از بدهی را اندازه‌گیری می‌کنند. در واقع، از نسبت‌های اهرمی برای ارزیابی سطح بدهی‌های کوتاه و بلندمدت شرکت استفاده می‌شود.نسبت‌های اهرمی شامل موارد زیر می‌شوند:

نسبت بدهی:

توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه و بلندمدت با کل دارایی‌های موجود

نسبت بدهی = مجموع بدهی‌ها / مجموع دارایی‌ها

نسبت تسهیلات به سرمایه:

میزان اتکای شرکت به استقراض از بانک و حقوق صاحبان سهام برای تامین مالی خود

نسبت تسهیلات به سرمایه = مجموع تسهیلات / مجموع تسهیلات + حقوق صاحبان سهام

نسبت پوشش بهره:

نشان‌ دهنده توان شرکت در پرداخت هزینه‌های مالی مثلا بهره وام­‌های دریافتنی از محل سود عملیاتی

نسبت پوشش بهره = سود عملیاتی/ هزینه‌های مالی

معرفی نسبت‌های فعالیت

نسبت‌های فعالیت یا کارایی ابزارهایی هستند که برای سنجش کاربرد دارایی‌های شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند و از طریق ارزیابی میزان فروش و تاثیر دارایی‌ها بر آن اندازه‌گیری می‌شوند. این گروه از نسبت‌ها، حجم فروش شرکت را با سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مختلف مانند موجودی کالا، دارایی ثابت و … مقایسه کرده و میزان به‌ کارگیری موثر منابع شرکت و راندمان عملیات آن را در دوره عملیات ارزیابی می‌کنند.

دوره گردش موجودی کالا یا میانگین سنی کالا:

دوره گردش موجودی کالا، بازه زمانی را نشان می‌دهد که در آن دفعات گردش کالا اتفاق افتاده است. گردش موجودی کالا بیانگر این است که موجودی کالا و مواد اولیه شرکت در یک بازه زمانی مشخص – مثلا یک سال مالی – چند بار به فروش رسیده و جایگزین شده است.

دوره گردش موجودی کالا = متوسط موجودی مواد و کالا *۳۶۵ / بهای تمام‌ شده کالای فروش رفته

دوره وصول مطالبات:

نشان‌ دهنده فاصله زمانی تحویل کالا به مشتری تا دریافت وجه نقد از مشتری است. به بیان دیگر، مدت‌ زمانی است که طول می­‌کشد تا شرکت مطالبات خود سرمایه اولیه چیست سرمایه اولیه چیست را از مشتریان دریافت کند. با این نسبت درمی‌یابیم که شرکت درآمد فروش خود را در چه بازه زمانی به چرخه عملیاتی بازمی‌گرداند.

دوره وصول مطالبات = متوسط حساب­‌های دریافتنی *۳۶۵ / فروش نسیه

دوره گردش عملیات:

به دوره‌ای گفته می‌شود که در طول آن، یک شرکت، مراحل خریداری مواد اولیه، تولید کالا، ارسال به دست مشتری و در نهایت دریافت وجه نقد را سپری می‌کند.

دوره گردش عملیات = دوره وصول مطالبات + دوره گردش موجودی کالا

گردش دارایی:

میزان تأثیرگذاری گردش دارایی‌ها را در کسب درآمد شرکت نشان می‌دهد و بیانگر این است که چگونه دارایی‌های شرکت برای ایجاد درآمد به کار گرفته می‌شوند. با مقایسه این نسبت در دوره‌های گذشته می‌توان به این نتیجه رسید که افزایش دارایی‌ها در کسب درآمد بیشتر توسط شرکت، تأثیرگذار بوده است یا خیر.

گردش دارایی = فروش خالص / میانگین جمع دارایی­‌ها

گردش دارایی‌های ثابت:

بیانگر میزان تأثیرگذاری دارایی‌های ثابت شرکت بر کسب درآمد آن است.

گردش دارایی‌های ثابت = فروش خالص / میانگین دارایی­‌های ثابت

دوره پرداخت بدهی‌­ها:

نشان­ دهنده مدت‌ زمانی است که طول می­‌کشد تا شرکت بدهی خود را با تامین‌ کنندگان – بدهی بابت خرید مواد اولیه به‌صورت نسیه – تسویه کند.

دوره پرداخت بدهی‌­ها = متوسط حساب­‌های پرداختنی *۳۶۵ / خرید نسیه

نسبت گردش سرمایه جاری:

سرمایه در گردش، تفاوت دارایی جاری از بدهی جاری شرکت است. این سرمایه، بخشی از خالص دارایی‌های جاری است که مستقیم یا غیرمستقیم تسهیلاتی را در چرخه تولید ایجاد می‌کند.

گردش سرمایه جاری = فروش / سرمایه در گردش

نسبت موجودی کالا به سرمایه در گردش:

با توجه به اینکه یکی از اجزای تشکیل‌ دهنده دارایی جاری، موجودی کالا است، نسبت موجودی کالا به سرمایه در گردش نشان‌ دهنده آن است که چه مقدار از سرمایه در گردش شرکت را موجودی کالا تشکیل داده است.

موجودی کالا به سرمایه در گردش = موجودی کالا / سرمایه در گردش

منظور از نسبت‌های سودآوری چیست؟

توانایی شرکت برای تولید درآمد مرتبط با عملکرد و سود سهام، دارایی‌های ترازنامه، هزینه‌های عملیاتی و سهام را اندازه‌گیری می‌کند. مهم‌ترین نسبت های مالی سودآوری شامل موارد زیر می‌شوند:

بازده دارایی‌­ها:

نشان‌ دهنده آن است که شرکت چگونه از منابع و دارایی تحت اختیار خود برای کسب سود بهره برده و برای سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان خود بازدهی ایجاد کرده است. نسبت بازده دارایی‌ها می‌تواند شاخص نهایی برای ارزیابی کفایت و کارایی مدیریت شرکت باشد.

بازده دارایی = سود خالص / میانگین جمع دارایی­‌ها

بازده حقوق صاحبان سهام:

شیوه‌ای برای اندازه‌گیری میزان سودآوری شرکت است که روش ایجاد سود با استفاده از سرمایه سهامداران را روشن می‌کند.

بازده حقوق صاحبان سهام = سود خالص / حقوق صاحبان سهام

حاشیه سود ناخالص:

عملیات اجرایی و کسب درآمد شرکت را ارزیابی می‌کند و همچنین توانایی شرکت در کنترل بهای تمام‌ شده کالای فروش رفته را بررسی کرده و رابطه‌ بین فروش و هزینه‌های تولید کالای فروخته‌ شده را نشان می‌دهد.

حاشیه سود ناخالص = سود ناخالص / فروش

حاشیه سود عملیاتی:

نسبت سود عملیاتی نشان‌ دهنده این است که هر یک ریال فروش محصولات یا خدمات چه تأثیری در سود عملیاتی شرکت دارد.

حاشیه سود عملیاتی = سود عملیاتی / فروش

حاشیه سود خالص:

درصد حاشیه سود خالص شرکت نشان‌ دهنده این است که از هر ۱ تومان فروش شرکت چه مقدار آن به سود خالص تبدیل‌ شده است.

حاشیه سود خالص = سود خالص / فروش

برای دانستنیهای مالیاتی و حسابداری با موسسه حساب جم همراه باشید.