نحوه کار هجینگ

اگر قیمت ها به صدم سنت رسیده باشند، چگونه می توانید بازگشت قابل توجهی از سرمایه خود هنگام معامله در بازار فارکس مشاهده کنید؟ پاسخ اهرم نیرو است.

طراحی مدل سنجش کیفیت اطلاعات حسابداری

در این پژوهش، توان تعیین معیار سنجش کیفیت اطلاعات مرکب از بُعد دقت (سود) با استفاده از یکی از پیامدهای اطلاعات باکیفیت به نام بازده اضافی مطلق آزمون شد. بدین منظور، معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات از بعد دقت، به پیشتوانه ادبیات پژوهش، از طریق متداول‌ترین مدل‌ها اندازه‌گیری شد. در این راستا، اطلاعات 67 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1375 تا 1390 و با در نظر گرفتن برخی ویژگی‌ها، جمع‌آوری و بررسی شد. به منظور سنجش متغیرهای مستقل از روش‌های رگرسیون حداقل مربعات و همبستگی و برای آزمون فرضیه‌های پژوهش از روش پرتفوی هجینگ (پوشاننده ریسک)، آزمون مقایسه زوجی، تحلیل عاملی اکتشافی و الگوریتم تکاملی ژنتیک استفاده شد. نتایج نشان داد با استفاده از پنج معیار سنجش آگاهی دهندگی (معیارهای اول و دوم)، هموارسازی باقیمانده (معیار اول)،کیفیت اقلام تعهدی باقیمانده (معیار دوم) و محافظه کاری باقیمانده می‌توان به معیاری مرکب دست یافت که در مقایسه با سایر معیارهای مورد بررسی، توان بیشتری در سنجش کیفیت اطلاعات از بعد دقت (سود) دارد.

کلیدواژه‌ها

• معیار سنجش کیفیت اطلاعات مرکب از بُعد دقت
• بازده اضافی مطلق
• الگوریتم ژنتیک

عنوان مقاله [English]

Designing a Model for Measuring Accounting Information Quality

نویسندگان [English]

• Hamideh Esnaashari 1
• Rezvan Hejazi 2
• Vida Mojtahedzadeh 2

1 Ph. D student of Accounting, Alzahra University, Iran

2 Full Professor of Accounting, Alzahra University, Iran

چکیده [English]

This study examines the ability of determination of information quality composite, from precision aspect (earnings quality) by using absolute excess returns as one of the information quality consequences. To this end, information quality proxies, backed by research literatures, is measured by the most common models in this area. Thus, data of 67 firms listed on Tehran stock exchange during 1996 to 2011 has been collected and examined with due consideration of certain characteristics. OLS and correlation method for measuring independent variables and Hedging portfolio, paired samples t-test, exploratory factor analysis and evolutionary genetic algorithm has been applied for testing research hypotheses. The results reveal that from five earnings quality informative proxies, (first and second proxy), residual smoothness (first proxy), residual accrual quality (second proxy) and residual conservatism, in comparison with other proxies have more ability in measuring information quality from the precision aspect.

کلیدواژه‌ها [English]

• information quality Composite proxy from precision Aspect
• Absolute Excess Return
• Genetic Algorithm

اصل مقاله

در حالی که تهیه اطلاعات سودمند برای اخذ تصمیم‌های اقتصادی، سال‌هاست به عنوان هدف چارچوب مفهومی هیات‌های تدوین‌کننده استانداردهای حسابداری و گزارشگری مالی امریکایی و بین‌المللی مطرح می‌شود، اما اجماعی در مورد مفهوم یک سود با کیفیت بین نهادهای حرفه‌ای و پژوهشگران وجود ندارد. در اقتصادهای بازار محور، اطلاعات دو نقش را ایفا می‌کند ]8[: اول، به سرمایه‌گذاران اجازه ارزیابی فرصت‌های بالقوه سرمایه‌گذاری را می‌دهد (نقش آینده‌نگر) و دوم، تامین‌کنندگان سرمایه را قادر می‌سازد با استقرار ساز و کارهایی بر چگونگی تخصیص و بکارگیری سرمایه‌شان نظارت کنند (نقش گذشته‌نگر) ]9[؛ و آن‌چه مبرهن است، وابستگی تعریف واژه کیفیت به نقشی است که اطلاعات بر عهده دارد. یک سود کم کیفیت از منظر اول تخصیص ناکارآمد و کاهش رشد اقتصادی و از منظر دوم تشویق نادرست مدیر و عدول از شرایط مندرج در قراردادها بدون تحمل عواقب آن را به همراه دارد ]7[. از این‌رو، کیفیت اطلاعات و به ویژه سود به عنوان ابزاری که برای انتقال اطلاعات در اختیار مدیر قرار دارد، بسیار حائز اهمیت است.

سود خالص گزارش شده توسط سیستم حسابداری متشکل از دو جزء است: بخشی که ابعاد مختلفی از عملکرد شرکت را نمایش می‌دهد[1] و بخشی که ناشی از خطای اندازه‌گیری سیستم حسابداری است[2]. هر چه معیارهای سنجش سود در تعیین میزان خطای سیستم حسابداری برای محاسبه سود خالص توانمندتر باشند، کیفیت اطلاعات را بهتر می‌سنجند. دیچو و همکاران (2010) نشان دادند همبستگی بین اکثر معیارهای سنجش کیفیت مثبت و از نظر آماری معنی‌دار است؛ اما عموماً از اهمیت اقتصادی برخوردار نیست. به بیان دیگر، سطح همبستگی بین معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات پایین است. این نتایج بیانگر آن است که معیارهای مختلف هر یک میزان متفاوتی از عملکرد واقعی شرکت و خطای سیستم حسابداری را در برمی‌گیرند.

بنابراین، چنین شرایطی محققانی را که قصد دارند به بررسی اثر عوامل مختلف بر کیفیت اطلاعات و یا بررسی اثر کیفیت اطلاعات بر برخی متغیرها بپردازند، با مشکلاتی مواجه می‌نماید؛ زیرا انتخاب معیار می‌تواند نتیجه پژوهش آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد ]16،24[. به بیان دیگر، چنین موضوعی نه تنها موجب پراکندگی نتایج پژوهش‌ها می‌شود، بلکه دستیابی به یک نتیجه‌گیری جامع در مورد عوامل اثر‌‌گذار بر کیفیت اطلاعات و یا اثرگذاری کیفیت اطلاعات برمتغیرهای مورد بررسی را مشکل می‌سازد.

از آن‌جا که کیفیت قابل مشاهده نیست، تعیین توان معیارهای مختلف در سنجش آن مشکل است؛ از این‌رو، در پژوهش‌ها از پیامدهای کیفیت اطلاعات به عنوان شاخصی برای ارزیابی معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات استفاده می‌شود ]14[. در یک دسته‌بندی جامع، این آثار به 9 دسته تقسیم می‌شوند ]14،20[. یکی از این دسته‌ها، هزینه سرمایه نام دارد.

هدف پژوهش حاضر، دسته‌بندی معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات و بررسی امکان تعیین مدلی است که توانایی بیشتری برای سنجش کیفیت اطلاعات حسابداری شرکت داشته باشد. در این راستا، پژوهشگر به دنبال پاسخگویی به سؤال‌هایی به این شرح است که آیا بازده اضافی مطلق را می‌توان به عنوان یکی از پیامدهای کیفیت اطلاعات از بعد دقت به‌کار بست؟ و آیا اطلاعاتی با کیفیت است که تنها با یکی از تعاریف (ویژگی) ارائه شده از کیفیت اطلاعات تطبیق نماید و یا آن که دارای چندین ویژگی باشد و بیش از یک تعریف کیفیت اطلاعات در مورد آن صدق نماید؟

مبانی نظری

واژه کیفیت اطلاعات، نخستین بار توسط گراهام و داد (1934) در تحلیل مدل ارزش‌گذاری سهام وال استریت به‌کار گرفته شد. آن‌ها ضریب سود هر سهم را ضریب کیفیت[3] نامیدند که برداشتشان از کیفیت سود را نشان می‌داد. این ضریب انعکاسی از سیاست‌های توزیع سود، ویژگی‌های مختص به شرکت (همچون: اندازه، شهرت، عملکرد و افق مالی)، ماهیت عملیات شرکت و شرایط کلان اقتصادی بود. اًگلوا بعدها در سال 1987 در کتابی که صورت‌های مالی را به گونه‌ای عمل محور تحلیل می‌کرد (با عنوان کیفیت سود) به معرفی مجدد این واژه پرداخت. در عرصه آکادمیک، اما ابتدا لو (1989) با کاربرد این جمله که "پژوهشگر پیش از بررسی رابطه سود و بازده، به بررسی کیفیت اعداد سود نپرداخته است،" از آن برای تشریح دلیل مشاهده رابطه ضعیف سود و بازده استفاده کرد (منظر ارزشیابی). پس از پژوهش لو (1989)، پژوهش‌های فراوانی از منظر ارزشیابی، به تعیین ویژگی‌های سود پرداختند؛ و بدین‌گونه به مرور زمان، ویژگی‌های سود مانند پایداری، هموارسازی، کیفیت اقلام تعهدی و آگاهی‌دهندگی به عنوان معیاری برای سنجش کیفیت آن، مورد استفاده پژوهشگران قرار گرفتند؛ که پژوهشگران، همگرایی نتایج پژوهش در شرایط کاربرد چندین معیار سنجش را شاهدی بر صحت نتایح خود می‌دانستند؛ اگرچه چنین برداشتی بسیار خوش‌بینانه بود ]14[. یکی از سوال‌هایی که توجه بسیاری از پژوهشگران حوزه‌های حسابداری و مدیریت مالی را به خود جلب کرده است موجودیت و چگونگی اثرگذاری کیفیت اطلاعات حسابداری بر هزینه سرمایه است. تئوری سنتی قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای بر این اعتقاد است که ریسک اطلاعات، یک ریسک تنوع‌پذیر بوده، بر بازده مورد انتظار دارایی اثرگذار نیست. در حالی که شاخه‌ای از پژوهش‌ها که در سال‌های اخیر رشد فزاینده‌ای داشته‌اند، به نقش اطلاعات در تعیین بازده مورد انتظار پرداخته‌اند. پژوهش‌های این حوزه بر پایه مفاهیمی چون اطلاعات ناکامل ریسک (خطر) برآورد و بافت بازار سرمایه[4] قرار دارند. به عبارتی، مطابق با فرض تئوری نئوکلاسیک، سرمایه‌گذاران در بازار، اطلاعات کاملی در مورد ساختار پرداخت‌های شرکت در آینده ندارند و همین موضوع حتی در شرایط کارایی بازار سرمایه، آن‌ها را با ریسکی به نام ریسک اطلاعات مواجه می‌کند که در برابرش صرف ریسک می‌طلبند. سرمایه‌گذاران در مقابل اطلاعاتی که کیفیت پایینی داشته و تصویر روشنی از آینده را به آن‌ها منعکس نمی‌کند، به ویژه در زمانی که عملیات شرکت پر نوسان است، انتظار پاداش دارند ]26[.

عدم لحاظ ریسک اطلاعات در محاسبه بازده مورد انتظار، موجب ایجاد بازده غیرعادی ناشی از خطای محاسباتی می‌شود (منطق‌گراها).] 21، 12، 11، 18[. این در حالی‌ است که عده‌ای دیگر از پژوهشگران مشاهده بازده غیرعادی در بازار را ناشی از رفتار غیرمنطقی (تصمیم احساسی) سرمایه‌گذاران دانسته و دلایل مختلفی چون: حسابداری ذهنی، ریسک‌گریزی، بیش اعتمادی، محافظه‌کاری، ذهنیت نماینده، هزینه‌های ریخته و لنگراندازی را در تشریح آن ذکر می‌‌کنند (رفتارگراها). نکته قابل توجه آن‌که، مشاهده بازده غیرعادی به هریک از دو علت، از کیفیت اطلاعات اثر پذیرفته و می‌تواند به عنوان یکی از پیامدهای آن برای ارزیابی معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات به‌کار رود ]24[.

پیشینه پژوهش

دمرجان و همکاران (2013)، رابطه بین کیفیت سود و توانایی‌های مدیریت شرکت را آزمون نمودند. آن‌ها به‌منظور سنجش کیفیت سود از یک معیار سنجش مرکب شامل چهار ویژگی: تجدید ارائه سود، پایداری، خطای ذخیره مطالبات مشکوک الوصول و کیفیت اقلام تعهدی (دیچو و دایچو، 2002) استفاده کردند. نتایج پژوهش نشان داد کیفیت سود رابطه مثبتی با توانایی‌های مدیریت دارد. به بیانی مشخص، مدیران تواناتر، تجدید ارائه کمتر سود، خطای کمتر برآورد ذخیره مطالبات، پایداری بیشتر در معوقات و سود و برآورد باکیفیت‌تری از اقلام تعهدی دارند ]15[. بارث و همکاران (2013)، به بررسی رابطه شفافیت اطلاعات با هزینه سرمایه پرداختند. فرض پژوهش به پشتوانه ادبیات حوزه پژوهش آن بود که با افزایش شفافیت سود، هزینه سرمایه کاهش می‌یابد. پژوهشگران دریافتند شرکت‌های با شفافیت سود بالا، از هزینه سرمایه پایین‌تری (معنی‌دار) برخوردارند ]7[. دایچو و همکاران (2013)، در پژوهشی پیمایشی به بررسی ویژگی‌های یک سود با کیفیت پرداختند. نتایج پژوهش نشان داد دوام‌پذیری، یکنواختی (در قوانین و استانداردهای گزارشگری هم در سطح استانداردگذاران و هم در سطح شرکت)، اجتناب از برآوردهایی با افق بلند مدت و تقارب با جریان‌های نقد، از مهمترین ویژگی‌های یک سود با کیفیت هستند؛ افزایش هزینه سرمایه و کاهش قیمت مهمترین پیامد اطلاعات با کیفیت پایین است؛ و سود و کیفیت آن در حدود 50% تحت تاثیر عوامل بنیادی قرار می‌گیرد ]13[.

پاگالانگ (2012)، به بررسی عوامل اثرگذار (بنیادی، عملکرد، ریسک شرکت و ریسک صنعت) و پیامد کیفیت سود (واریانس باقیمانده سهم) پرداخت.

پژوهشگر، کیفیت سود را از ابعاد پایداری، پیش‌بینی‌پذیری، هموارسازی، کیفیت اقلام تعهدی و معیار مرکب که ترکیبی عاملی از چهار معیار فوق بود، اندازه‌گیری نمود. نتایج آزمون‌های پژوهشگر نشان داد هر چهار معیار سنجش کیفیت اطلاعات، عملکردی متفاوت با یکدیگر دارند ]23[. باب آکری (2012)، به پاسخگویی به این سؤال پرداخت که آیا قابلیت اتکای پایین اقلام تعهدی می‌تواند سوگیری در ضریب پایداری اجزای سود را توضیح دهد؟ پژوهشگر معتقد بود هنگامی که سرمایه‌گذاران بر روی سود، دیدگاهی ثابت پیدا می‌کنند و ویژگی‌های متفاوت اقلام تعهدی و نقد را در پیش‌بینی سودهای آتی مورد توجه قرار نمی‌دهند، در برآورد سطح پایداری سود مرتکب اشتباه شده و قیمت سهم در بازار از ارزش ذاتی آن فاصله می‌گیرد. نتایج نشان داد سرمایه‌گذاران، پایداری اقلام تعهدی را بیش برآورد می‌کنند ]10[.

جاکوب و همکاران (2011)، موضوع قیمت‌گذاری کیفیت اطلاعات توسط بازار را بررسی کردند. آن‌ها در تشریح انگیزه خود از انجام پژوهش، بیان کردند مدل سنتی تعیین ارزش دارایی بر این فرض است که بازار از نظر اطلاعاتی کاراست و سرمایه‌گذاران آگاه هستند، در صورتی که شواهد تجربی نشان می‌دهد شرکت ها اطلاعات خود را به صورت کامل در اختیار بازار قرار نمی‌دهند و چنین اطلاعاتی آن‌ها را با ریسک کیفیت پایین اطلاعات روبه‌رو می‌کند. نتایج پژوهش آن‌ها نشان داد اطلاعات با دقت پایین از طریق همبستگی با سه عامل بر هزینه سرمایه شرکت اثر می‌گذارد: الف) بازده سهام؛ ب) بازده بازار و ج) شاخص کیفیت اطلاعات در سطح بازار ]21[.

فروغی و همکاران (1392)، اثر کیفیت اقلام تعهدی (فرانسیس و همکاران، 2005) را بر صرف ریسک سهام (فاما و فرنچ، 1993)، مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد کیفیت اقلام تعهدی، توانایی لازم برای تبیین رفتار صرف ریسک سهام شرکت‌ها را ندارد ]4[.

حقیقت و علوی (1392)، رابطه بین شفافیت سود حسابداری و بازده غیرعادی سهام را آزمون نمودند.

یافته‌های پژوهش نشان داد رابطه منفی معنی‌داری بین شفافیت سود و بازده غیرعادی وجود دارد ]1[.

رحیمیان و همکاران (1391)، رابطه بین کیفیت سود و عدم تقارن اطلاعاتی را آزمون کردند. نتایج پژوهش نشان داد بین کیفیت سود و عدم تقارن اطلاعاتی رابطه معنی‌داری وجود دارد؛ به گونه‌ای که کاهش کیفیت سود موجب افزایش عدم تقارن اطلاعاتی به عنوان یکی از پیامدهای آن می‌شود؛ به علاوه، عدم تقارن اطلاعاتی پیش از اعلام سود در مقایسه با پس از آن، بیشتر بود ]2[.

شورورزی و نیکومرام (1389)، با بررسی و مقایسه ویژگی‌های کیفی اطلاعات از منظر چارچوب مفهومی (مربوط بودن (ارتباط ارزشی ـ ارزش پیش‌بینی‌ پذیری، ارزش تایید کنندگی و انتخاب خاصه) و قابل اتکا بودن (بیان صادقانه، بی‌طرفی، احتیاط و کامل بودن)، تلاش کردند مدلی را به منظور ارزیابی کیفیت اطلاعات ارائه کنند.

نتایج پژوهش نشان داد ضریب واکنش و قدرت توضیح دهندگی سود در پرتفوی شرکت‌های با کیفیت اطلاعات بالا تفاوت معنی‌داری با پرتفوی شرکت‌های با کیفیت اطلاعات پایین ندارد ]3[.

فرضیه‌های پژوهش

به منظور پاسخ به سؤال‌های پژوهش و به پشتوانه مبانی نظری موجود، فرضیه‌های زیر تدوین گردید:

فرضیه اول: بازده اضافی مطلق، شاخصی برای ارزیابی معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات از بُعد دقت است.

فرضیه دوم: ترکیبی بهینه، از معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات از بُعد دقت قابل تعیین است که در مقایسه با معیارهای دیگر، بازده اضافی مطلق بیشتری، کسب می‌کند.

روش پژوهش

این پژوهش، از نظر هدف از نوع بنیادی و کاربردی، از نظر فرآیند اجرا از نوع کمی، از نظر منطق اجرا از نوع قیاسی، از نظر زمان انجام از نوع طولی- گذشته‌نگر و از نظر روش گردآوری داده‌ها از نوع تحلیلی- تجربی- همبستگی است. متغیرهای مستقل پژوهش شامل معیارهای: پایداری (مدل (1)) (EQ₁)، پیش‌بینی پذیری (مدل (1)) (EQ₂) ]18، 24[، هموارسازی (دو معیار(مدل‌های (2) و (3)) (EQ_3-1،EQ_3-2 ) ]6، 25[، اقلام تعهدی غیر عادی (مدل (4)) (EQ₄) ]24[، کیفیت اقلام تعهدی (دو معیار) (مدل‌های (5) و (8)) (EQ_5-1،EQ_5-2 ) ]13، 17[، سود غیرمنتظره (مدل (9)) (EQ₆)]12[، نوسان‌پذیری (مدل (10)) (EQ₇)]18[، نزدیک به نقد بودن (مدل (11)) (EQ₈)]19[)، مربوط بودن (مدل (12)) (EQ₉)]18[، آگاهی دهندگی (مدل‌های (12) و (13)) (EQ_10-1،EQ_10-2 ) ]18، 22[، به‌هنگام بودن و محافظه‌کاری (مدل (14)) (EQ₁₁، EQ₁₂) ]18[، شفافیت (مدل (15)) (EQ₁₃) ]7 [و متغیر وابسته پژوهش بازده اضافی مطلق است. در این پژوهش، ابتدا ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن برای بررسی رابطه بین متغیرهای مستقل، سپس روش تحلیل واریانس[5] برای محاسبه متغیرهای مستقل و روش پرتفوی هجینگ (پوشاننده ریسک) برای محاسبه متغیر وابسته استفاده شد. به علاوه، به منظور تعیین ترکیب بهینه معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات از بعد دقت، تحلیل عاملی اکتشافی و الگوریتم تکاملی ژنتیک و به منظور مقایسه توان سنجش معیار مرکب با سایر معیارها، آزمون مقایسه زوجی به‌کار گرفته شد. متغیرهای مستقل و وابسته به ترتیب و از طریق مدل‌های زیر محاسبه شدند:

هجینگ در فارکس | راهکاری برای کاهش ریسک در معاملات مالی

معامله‌گران فارکس با پیش‌بینی کردن تغییرات قیمت جفت‌های ارزی درآمد کسب می‌کنند. قیمت برابری جفت‌های ارزش بعضی وقت‌ها افزایش یافته و بعضی وقت‌ها هم کاهش می‌یابد. هجینگ در فارکس به معامله‌گران امکان می‌دهد اگر پیش‌بینی آنها غلط از آب در آمد، ضرر زیادی نکنند. هجینگ همان‌قدر که ضرر احتمالی را کاهش می‌دهد، از سود احتمالی یک معامله هم کم می‌کند. برای آشنایی با سیستم و نحوه عملکرد هجینگ در فارکس ادامه این مطلب را دنبال کنید. این مقاله توسط وبسایت ایتسکا تهیه شده است. وبسایت ایتسکا یکی از معرفی کنندگان بهرین بروکر های فارکس است. در وبسایت ایتسکا، آموزش های فارکس به کاربران ارائه میگردد. در وبسایت ایتسکا، لیستی وجود دارد که در آن بهترین بروکر های مناسب ایرانیان ( که در آنها ایران تحریم نیست) به کاربران ارائه میگردد.

سیستم هجینگ

هجینگ در معاملات مالی درست مثل بیمه برای انواع دارایی‌ها عمل می‌کند. هجینگ در فارکس برای محدود کردن ضرر احتمالی به کار می‌رود. دو نوع اصلی از هجینگ وجود دارد:

• هجینگ کامل (Perfet Hedging): معامله‌گری که روی مبلغ مشخصی از یک جفت ارزی سرمایه‌گذاری کرده و آن را خریده (در موقعیت لانگ قرار دارد)، با پیش‌بینی کاهش قیمت و نوسان آن همان مبلغ روی جفت ارزی در موقعیت شورت (فروش برای خرید با قیمت ارزان‌تر) قرار می‌گیرد. هجینگ کامل در فارکس روی کاغذ ضرر احتمالی را به صفر می‌رساند اما در بازارهای مالی این روش هجینگ ممنوع است.
• هجینگ ناکامل (Imperfect Hedging): در این روش معامله‌گر به جای سفته‌بازی مستقیم روی همان جفت ارزی مورد سرمایه‌گذاری، از محصولات مالی مشتق از همان جفت، یعنی قراردادهای اختیار خرید و اختیار فروش استفاده می‌کند. در این روش تمام ضرر پوشش داده نمی‌شود اما میزان آن به مقدار مشخصی (معمولا 25 تا 50 پیپ) کاهش می‌یابد.

آموزش هجینگ

یکی از دلایل اصلی محبوبیت‌ معاملات ارزی و فارکس، قراردادهای اختیار معامله و معاملات آتی در بازارهای مالی مختلف، امکان سود بردن از کاهش قیمت و روندهای نزولی بازار است. هجینگ در این بازارها برای محدود کردن ضرر احتمالی و مدیریت ریسک مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در لینک زیر میتوانید اطلاعات کاملی از بروکر های فارکس مناسب ایرانیان پیدا کنید:

مفاهیم اصلی هجینگ در فارکس

موقعیت شورت (short position) به معاملاتی گفته می‌شود که در آنها معامله‌گر یک جفت ارزی را بدون داشتن مالکیت آن، با پیش‌بینی کاهش قیمت، به نرخ فعلی می‌فروشد و با کاهش قیمت، بدهی خود را پرداخت کرده و سود می‌برد. موقعیت شورت در مقابل موقعیت لانگ (Long Position) قرار می‌گیرد که در آن یک معامله‌گر با پیش‌بینی افزایش قیمت یک جفت ارزی آن را خریداری می‌کند و مالکیت آن را به دست می‌آورد.

در یک قرارداد آتی مالکیت یک دارایی ارزشمند در یک تاریخ مشخص یا سررسید به معامله‌گر واگذار می‌شود. در قراردادهای اختیار معامله خرید (Call Options) و اختیار معامله فروش (Put Options) معامله‌گر می‌تواند یک دارایی ارزشمند یا جفت ارزی را پیشتر یا در موعد سررسید خریداری کرده یا بفروشد، اما مجبور به این کار نیست.

هجینگ ناکامل روند نزولی در فارکس

فرض کنید یک معامله‌گر با این پیش‌بینی که بعد از اعلام یک خبر مهم، قیمت یک جفت ارزی افزایش می‌یابد روی آن سرمایه‌گذاری می‌کند. اما معامله‌گر نگران است که بعد از اعلام خبر روند بازار نزولی بشود و ضرر بزرگی کند. در این وضعیت معامله‌گران از هجینگ در فارکس با خرید قرار اختیار معامله فروش در تاریخی بعد از اعلام خبر با قیمتی کمتر از نرخ فعلی استفاده می‌کنند.

برای مثال این معامله‌گر مبلغ مشخصی روی جفت ارزی EUR/USD با نرخ 0561/1 با پیش‌بینی «افزایش» ارزش یورو بعد از اعلام یک خبر در 3 هفته بعد در مقابل دلار سرمایه‌گذاری می‌کند و در موقعیت «لانگ» قرار می‌گیرد. اما نگران است پیش‌بینی او غلط باشد و روند نزولی یورو ادامه پیدا کند و او حسابی ضرر کند. برای کاهش این ضرر، یک «قرارداد اختیار فروش» جفت ارزی EUR/USD با قیمتی کمتر از نرخ فعلی، مثلا 0536/1 با سررسید یک ماه بعد خریداری می‌کند.

اگر بعد از اعلام خبر پیش‌بینی سرمایه‌گذار درست درآمد او موقعیت لانگ یا سرمایه‌گذاری خود روی جفت ارزی EUR/USD را حفظ کرده و از سود به دست آمده درآمد کسب می‌کند. اما اگر روند بازار نزولی شد، قرارداد اختیار فروش ضرر معامله‌گر را محدود به همان قیمت سررسید که در این مثال 25 پیپ است می‌کند.

هجینگ ناکامل روند صعودی در فارکس

حالا فرض کنیم که یک معامله‌گر با پیش‌بینی «کاهش» ارزش یورو در مقابل در دلار، روی مبلغ مشخصی از جفت ارزی EUR/USD سفته‌بازی کرده یا در موقعیت «شورت» قرار می‌گیرد. اما او حساب می‌کند که اگر پیش‌بینی او درست از کار درنیاید و ارزش یورو افزایش یابد، بدجوری ضرر می‌کند. در این وضعیت معامله‌گر فرضی از هجینگ در فارکس به نحو دیگری استفاده می‌کند.

او برای این کار یک «قرارداد اختیار خرید» EUR/USD با نرخی بالاتر از نرخ فعلی، مثلا 0586/1 با تاریخی بعد از اعلام خبر استفاده می‌کند. اگر پیش‌بینی اولیه درست پیش برود، او با خرید EUR/USD با قیمت کمتر و پرداخت بدهی خود سود مناسبی می‌کند. اما اگر ارزش یورو بالا رفت و او برای پرداخت بدهی موقعیت شورت به ضرر بیافتد، قرارداد اختیار خرید بخش بزرگی از این ضرر را جبران می‌کند.

هجینگ در فارکس راهکاری کارآمد برای مدیریت مالی

هجینگ یکی از راهکارهای شناخته‌شده مدیریت ریسک در بازارهای مختلف است. استراتژی هجینگ در فارکس به معامله‌گران امکان می‌دهد با استفاده از قراردادهای اختیار معامله در صورت بروز اتفاقات پیش‌بینی‌ نشده ضرر احتمالی خود را کاهش بدهند. هجینگ در بازارهای آتی هم به شکل گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد و یکی از راهکارهای مناسب برای مدیریت مالی در بازارهایی است که نوسان بالایی دارند.

هجینگ کامل که صد درصد ضرر احتمالی را پوشش بدهد در واقعیت وجود ندارد. قراردادهای اختیار خرید و فروش رایگان نیستند و استفاده از آنها به پرداخت کارمزد نیاز دارد. در بیشتر موارد معامله‌گران از آنها به‌عنوان طرح جانشین یا پلن ب استفاده می‌کنند و آنها را اجرایی نمی‌کنند و در نتیجه هزینه آنها از سود طرح اصلی سرمایه‌گذاری کم می‌کند. هجینگ در فارکس به معامله‌گران امکان می‌دهد اگر همه چیز بد پیش رفت خیلی هم متضرر نشوند و بتوانند با اجرای قرداد اختیار خرید یا اختیار فروش، بخش بزرگی از ضرر خود در سرمایه‌گذاری اولیه را جبران بکنند.

معرفی فارکس

بازار ارز، که فارکس نیز نامیده می شود، یکی از بازارهای اصلی مالی بود که برای ایجاد ساختار در اقتصادِ در حال رشد جهانی شکل گرفت. این بازار از نظر حجم معاملات، بزرگترین بازار مالی در جهان است. فارکس از ارائه محلی برای خرید، فروش، مبادله و سوداگری ارز سرپیچی نمی کند، همچنین امکان تبدیل ارز برای تسویه حساب های تجاری بین المللی و سرمایه گذاری ها را فراهم می کند، برای اطلاعات بیشتر در این زمینه با ما همراه باشید.

معرفی فارکس

• فارکس که به آن ارزهای خارجی، معاملات ارزی یا ارز نیز می گویند، یک بازار جهانی غیرمتمرکز است که در آن همه ارزهای جهان در آن تجارت می کنند.
• این بازار پر معامله ترین بازار در جهان است زیرا مردم، مشاغل و کشورها همه در آن شرکت می کنند و ورود به آن بازار بدون سرمایه زیاد، آسان است وقتی به سفر می روید و دلار آمریکا را به یورو تبدیل می کنید، در واقع در بازار جهانی ارز شرکت می کنید!
  در هر زمان، تقاضا برای ارز مشخصی، آن را نسبت به ارزهای دیگر به سمت بالا یا پایین خواهد برد. در اینجا برخی اصول در مورد بازار ارز آورده شده است تا بتوانید گام بعدی را بردارید و تجارت فارکس را شروع کنید.

بازار ارز ها را جفت خلق کرده است!

در بازار فارکس، ارزها همیشه به صورت جفت معامله می شوند. هنگامی که دلار آمریکا را با یورو مبادله می کنید ، دو ارز درگیر است، بنابراین صرافی همیشه ارزش یک ارز را نسبت به ارز دیگر نشان می دهد. به عنوان مثال قیمت EUR / USD به شما این امکان را می دهد که بدانید برای خرید یک یورو (EUR)چند دلار آمریکا(USD) لازم است.

بازار فارکس از نمادهایی برای تعیین جفت ارزی خاص استفاده می کند. یورو با EUR، دلار آمریکا USD است، بنابراین یورو / ایالات متحده، جفت دلار به صورت EUR / USD نشان داده می شود.

به عنوان مثال قیمت EUR / USD به شما اجازه می دهد تا بدانید برای خرید یک یورو (EUR) چه مقدار دلار آمریکا (USD) لازم است.

معامله فارکس، خواندن این تیترها به شما ثابت میکند همگی شما معامله گر فارکس هستید!

• اگر تا به حال به خارج از کشور سفر کرده اید، یک معامله فارکس انجام داده اید.
• سفری به فرانسه داشته باشید و پوندهای خود را به یورو تبدیل کنید.
• وقتی این کار را انجام می دهید، نرخ ارز فارکس بین دو ارز، بر اساس عرضه و تقاضا، تعیین می کند که یورو پوند خود را دریافت کنید.

دید خود را در مقیاس های بزرگ بگنجانید!

یک پوند در روز دوشنبه می تواند 1.19 یورو برای شما فراهم کند. در روز سه شنبه، 1.20 یورو. این تغییر کوچک ممکن است کار بزرگی به نظر نرسد. اما در مقیاس بزرگتر به آن فکر کنید؟! دقیقا چه اتفاقی می افتد؟

فرصت ها در فارکس!

درست مثل سهام، شما می توانید ارز را براساس آنچه فکر می کنید ارزش آن است (یا به کجا هدایت می شود) معامله کنید، اگر فکر می کنید ارز افزایش می یابد، می توانید آن را خریداری کنید. اگر فکر می کنید کاهش می یابد، می توانید آن را بفروشید. با بازاری به این بزرگی، یافتن خریدار هنگام فروش و فروشنده هنگام خرید، بسیار راحت تر از بازارهای دیگر است. شاید در اخبار بشنوید که چین برای جلب تجارت خارجی بیشتر به کشور خود، ارز خود را کاهش می دهد! اگر فکر می کنید این روند ادامه پیدا کند، می توانید با فروش ارز چین در برابر ارز دیگر، مثلاً دلار آمریکا، معاملات فارکس را انجام دهید. هرچه ارز چین در برابر دلار آمریکا کاهش یابد، سود شما بیشتر خواهد بود. اگر ارزش پول چین در حالی که موقعیت فروش خود را باز دارید افزایش یابد، ضررهای شما افزایش می یابد و می خواهید از تجارت خارج شوید!

اگر قیمت ها به صدم سنت رسیده باشند، چگونه می توانید بازگشت قابل توجهی از سرمایه خود هنگام معامله در بازار فارکس مشاهده کنید؟ پاسخ اهرم نیرو است.

معامله کردن در فارکس راحت است؟

معاملات فارکس (FX) می تواند به همان سادگی که می خواهید یا پیچیده تر از آن چه فکر می کنید باشد. در آغاز تجارت، فارکس به نظر ساده می رسد. فارکس بازار خرید و فروش ارز است. معامله گران از این معاملات برای تجارت و اهداف دیگر استفاده خواهند کرد. بازار FX بزرگترین و پر معامله ترین مبادله در جهان است و توسط بازرگانان، موسسات مالی، کارگزاران و سرمایه گذاران نهادی مورد استفاده قرار می گیرد.

به توضیحات زیر توجه کنید:

وقتی معاملات فارکس را انجام می دهید، در واقع برای خرید یا فروش ارز دوم، اولین ارز را در این جفت قرض می کنید. با یک بازار 5 تریلیون دلاری روزانه، نقدینگی آنقدر عمیق است که ارائه دهندگان نقدینگی، اساساً بانک های بزرگ، به شما امکان می دهند با اهرم معامله کنید.

اما اهرم ها فقط پتانسیل سود شما را افزایش نمی دهد. همچنین می تواند ضرر و زیان شما را که می تواند بیش از وجوه واریز شده باشد، افزایش دهد. وقتی تازه وارد فارکس شدید، همیشه باید معاملات کوچک را با نسبت های اهرم پایین شروع کنید، تا زمانی که در بازار احساس راحتی کنید.

تجارت فارکس برای مبتدیان

فارکس بزرگترین بازار سرمایه در جهان است. همانطور که گفته شد فارکس با بیش از 5 تریلیون دلار گردش روزانه، یک مکان تجارت دیجیتال است که دلالان، سرمایه گذاران و تأمین کنندگان نقدینگی از سراسر جهان با یکدیگر تعامل دارند. برای افراد تازه وارد تجارت جهانی ارز، ایجاد یک بنیاد آموزشی، قبل از پرش با هر دو پا مهم است! درک نکات اساسی فارکس یک جنبه مهم برای سرعت بخشیدن به سریعترین زمان ممکن است. این ضروری است که شما قادر به خواندن یک نقل قول، تعیین مقدار اهرم و ثبت سفارش در بازار باشید.

کار شما به عنوان یک معامله گر چیست؟

به نظر می رسد تنها کار شما به عنوان یک معامله گر این است که جهت یک جفت ارزی را انتخاب کنید و سود خود را جمع کنید. با نحوه کار هجینگ این حال، معاملات فارکس به زمان، صبر و تجربه نیاز دارد. شما به ترکیبی از مهارت های تحلیل بنیادی و فنی و درک عواملی که ارزهای معامله شده در بازار ارز را به حرکت در می آورند، نیاز خواهید داشت. یا شاید شما امیدوار باشید که بتوانید یک سیستم معاملات دقیق فارکس را در اینترنت پیدا کنید، اما به این راحتی ها در جستجوی اینترنت نمی توانید بازار فارکس را آموزش ببینید، بهتر است ویدئوهای آموزشی بازار فارکس را مشاهده نمایید و یک معامله گر حاذق باشید.

هجینگ فارکس

هجینگ راهی است برای کاهش ریسک با گرفتن همزمان هر دو طرف تجارت! معامله گران پیشرفته گاهی اوقات از دو جفت مختلف برای ایجاد یک معامله خوب استفاده می کنند، اما این معامله می تواند بسیار پیچیده شود.

آموزش فارکس

در فضایی به اندازه فارکس، که گستردگی بسیار بالایی دارد، آموزش مناسب نیز مهم است. چه شما یک پیشکسوت بازار فصلی باشید و چه کاملاً جدید در معاملات ارز، آماده بودن برای تولید سود ثابت بسیار مهم است! البته گفتن این کار بسیار راحتتر از انجام است. برای اطمینان از اینکه بیشترین شانس خود را برای موفقیت در فارکس دارید، ضروری است که آموزش دیدن فارکس را هرگز متوقف نکنید.

ایجاد عادات تجاری معقول، حضور در وبینارهای متخصص و ادامه تحصیلات در بازار، چند روش برای رقابت در محیط فارکس است.
اگر هدف شما این است که به یک معامله گر فارکس با سودآوری مداوم تبدیل شوید، باید فارکس را به صورت دقیق و کامل آموزش ببینید به این منظور می توانید با سایت علیرضا محرابی همراه باشید.

معرفی ۲۲ بروکر و نکات مهم برای انتخاب بروکر

بازار فارکس یکی از پر در آمدترین بازارهای مالی دنیا به شمار می آید. میلیون ها نفر در این بازار مشغول خرید و فروش هستند. برای وارد شدن به این بازار علاوه بر کسب آموزش های لازم( آموزش رایگان فارکس ) برای معامله کردن، شما به یک بروکر مناسب جهت تبادل خرید و فروش در این بازار نیاز دارید.

تا پایان این مقاله به شما کمک می کنیم تا یک بروکر مناسب انتخاب کنید. مرحله به مرحله به شما آموزش خواهیم داد که چگونه در یک بروکر ثبت نام کنید.

بروکر چیست؟

بروکر فارکس معدل کارگذاری در بورس ایران است. بروکر یا کارگذاری ها یک واسط بین خریدار و فروشنده (معامله گر و بازار) هستند. به این شخص یا شرکتی که نقش واسط بین خریدار و فروشنده را برعهده دارد و شرایط لازم را برای انجام معامله برای طرفین فراهم می سازند را کارگزاری یا بروکر می گویند.

بروکرهای فعال در ایران کدامند؟

در ایران به خاطر تحریم ها و محدودیت ها اقتصادی، برخی از بروکرها با ایران کار نمی کنند. در ابتدا شما باید برسی کنید که چه بروکرهایی در ایران فعال هستند . در ادامه لیست بروکرهایی که در ایران فعالیت دارند را همراه با جزئیات قرار داد ایم.

بهترین بروکرها کدامند؟

نام بروکر

واریز و برداشت

رگولیشن

پلتفرم

امتیاز

Robo Forex

روبو فارکس

ریالی مستقیم ، Web Money، Perfect Money ، Bitcoinو کریپتو ، اسکریل۲۰۰۰IFSC (برای ایرانیان) CySECMT4 MT5 cTrader WebTrader R Trader

USG

یو اس جی

Perfect Money، Bitcoi

وب مانی ریالی تاپ چنج ، نتلر، اسکریل، فسا پی، کریپتو۳۰۰۰ FSA (برای ایرانیان) FSC Financial CommissionMT4 MT5

Errante

ارانته

ریالی مستقیم، پرفکت مانی ، Bitcoin، کریپتو، Web Money۵۰۰FSA CySecMT4 MT5

HYCM

اچ وای سی ام

Fibo Group

فیبوگروپ

ریالی مستقیم، Web Money، اسکریل، نتلر ، فسا پی۱۰۰۰FSC (برای ایرانیان) CySEC BVIMT4 MT5 cTrader

ویندزور

CapitalXtend

کپیتال اکستند

ریالی مستقیم ، Perfect Money ، کریپتو کارنسی‌ها۱۰۰۰ARDFM RKMT4 MT5

Forex Cheif

فارکس چف

Orbex

اوربکس

ریالی مستقیم ، Web Money ، اسکریل، نتلر۵۰۰FSC (برای ایرانیان) FCA (برای ایرانیان) CySECMT4

FX Choice

اف ایکس چویس

ریالی تاپ چنج ، Web Money، کریپتو کارنسی۲۰۰IFSCMT4 MT5

Trader’s Way

تریدرزوِی

وبمانی، Perfect Money، Bitcoin و نتلر و رمزارزها۱۰۰۰–MT4 MT5 cTrader

Light Forex

لایت فارکس

Delta FX

دلتا اف ایکس

ریالی مستقیم، Web Money ، Perfect Money، کریپتو۱۰۰۰Financial Commission SVGFSAMT4

ICM Capital

آی سی ام کپیتال

FX Premium

اف ایکس پریموم

ریالی ، Web Money، Bitcoin، کریپتو کارنسی‌ها مانند تتر۱۰۰۰CySEC VFSC ,FSCAMetatrader 5, MT4

NordFX

نورد اف ایکس

IFC Markets

آی اف سی مارکتس

ریالی تاپ چینج ، We Money، Bitcoinو کریپتو کارنسی‌ها ، اسکریل ، نتلر۴۰۰FSCMT4 MT5 NetTradeX

FX Glori

اف ایکس گلوری

Just Forex

جاست فارکس

ریالی Web Money، Bitcoin و انواع رمزارزها۳۰۰۰FSAMT4 MT5

تا اینجا لیستی از بروکر هایی که در ایران فعال هستند را لیست کرده ایم. در گام بعدی باید بروکر مورد نظر را برسی و انتخاب و کنید .

چگونه بهترین بروکر را انتخاب کنیم؟

اکثر معامله گران معمولا برای انتخاب بروکر فقط به اسپرد، نحوه ی واریز و برداشت و کمیسیون دقت می کنند.

۱۴ مورد که برای انتخاب بهترین بروکر به ما کمک خواهد کرد:

۱_ اسپرد ( spread)

به کارمزدی که کارگزاری برای هر معامله از حسابمان برداشت می کند اسپرد می گوییم .( در واقع اختلاف حساب بین قیمت ارز و) .

۲_ ریکوت (Requote)

زمانی که نوسانات بازار بالا باشد مانند زمان اعلام اخبار، در این زمان ها بازار نوسانات شدیدی دارد و بروکر معامله ای که باز کرده اید را انجام نمی دهد.

۳_ ریگولیشن ( Regulation)

تایید شدن بروکر از طرف ارگان های مالی معتبر بین المللی را ریگولیشن می گویند. هر چه ضریب ریگوله معتبر تر باشد، ضریب اطمینان آن بیشتر است.

۴- اسلیپیج Slippage

اختلاف بین قیمت سفارش شما و قیمتی که سفارش انجام می شود را اسلیپیج می گویند. یعنی زمانی که نوسانات بازار بالا باشد بروکر قیمت استاپ شما را زودتر از قیمتی که انتخاب کرده اید اجرا می کند.

۵- سوآپ (swap)

نرخ بهره شبانه را swap میگویند. مثلا شما یک معامله طولانی مدت باز گذاشته اید. بروکر برای نگهداری پوزیشن باز شما swap در یافت می کند.

۶- کمیسیون

هزینه ای که بروکر ها برای هر معامله دریافت می کنند.

۷- واریز و برداشت Deposit and With Drawal

یکی از نکات بسیار مهم در انتخاب ها نوع واریز و برداشت است .

۸- کال مارجین یا صفر شدن حساب( Cal l margin)

وقتی شما حسابی خلاف جهت بازار باز کرده باشید و کل سرمایه شما از بین برود در واقع کال مارجین شده اید.

در چنین مواقعی برخی از بروکرها هج انجام میدهند ( یعنی معامله ضرر دره شما را میبندد و یک معامله در جهت روند برای شما باز می کند.)

۹_پوزیشن ریسک Hedging

هجینگ یعنی در یک زمان واحد اجازه داشته باشید در دو جهت بازار معامله کنید.

۱۱_ پشتیبانی Supporting

بروکر باید پشتیبانی قوی داشته باشد تا بتواند در بخش های معاملات، فنی، مالی و نرم افزاری و تحلیلی به خاطبان خود کمک کند.

۱۲_ سابقه Precedence

سابقه و تاریخچه یک بروکر یکی از ملاک های مهم در انتخاب بروکر است.

۱۳_پلتفرم معاملاتی بروز

یکی از مهم ترین نکات در انتخاب بروکر پلتفرم پیشرفته و بروز آن است.

۱۴_ امکان افتتاح حساب دمو

معامله گران تازه کار که تجربه کافی برای معامله ندارند بهتر است در حساب دمو یا آزمایشی معاملات خود را شروع کنند تا تجربه لازم را کسب کنند. تا در مدتی که در حال آموزش و یادگیری است پولی از دست ندهد.

پس تا اینجا با بروکر ها و مواردی که برای انتخاب بروکر باید در نظر بگیریم آشنا شده ایم.

نتیجه گیری

یکی از دغدغه های معامله گران مبتدی انتخاب بروکر است. در واقع برای انتخاب بروکر مناسب باید دقت و تحقیق زیادی کرد و از هر جهت بروکر را مورد بررسی قرار داد. تا در آینده در مجبور به تعویض بروکر نشود.

سپاس گزاریم از اینکه این مقاله را تا انتها مطالعه کرده اید و موفقیت شما در معامله‌گری و تمام مراحل زندگی را خواستاریم.

پرچین یا هجینگ چیست؟

پرچین (هجینگ) یک سرمایه گذاری است که با هدف کاهش ریسک در مواقع حرکت نامطلوب قیمت در یک دارایی انجام می شود. به طور معمول، یک پرچین شامل گرفتن یک موقعیت جبران کننده یا مخالف در یک اوراق بهادار مرتبط است.

کلمات کلیدی

• هجینگ یک استراتژی است که سعی می کند خطرات دارایی های مالی را محدود کند.
• تکنیکهای پرچین (هجینگ) متداول شامل گرفتن موقعیتهای جبران کننده در مشتقات مربوط به موقعیت موجود است.
• انواع دیگر پرچین ها را می توان با روش های دیگر مانند تنوع ایجاد کرد. به عنوان مثال می توان سرمایه گذاری در سهام چرخه ای و ضد چرخه ای را انجام داد.

پرچین چگونه کار می کند

هجینگ تا حدی مشابه گرفتن بیمه نامه است. اگر صاحب خانه ای در منطقه ای هستید که مستعد سیل است، می خواهید از دارایی خود در برابر خطر سیل محافظت کنید. به عبارت دیگر آن را با استفاده از بیمه سیل محافظت کنید. در این مثال، شما نمی توانید از وقوع سیل جلوگیری کنید. اما می توانید از قبل برنامه ریزی کنید تا در صورت وقوع سیل خطرات را کاهش دهید.

یک مبادله ریسک و پاداش ذاتی در پوشش ریسک وجود دارد. در حالی که ریسک بالقوه را کاهش می دهد، سودهای احتمالی را نیز از بین می برد. به بیان ساده تر، پرچین (هجینگ) رایگان نیست. در مورد مثال بیمه نامه سیل، پرداخت های ماهانه جمع می شود. اگر نحوه کار هجنحوه کار هجینگ ینگ سیل هرگز نیاید، بیمه گذار هیچ گونه پرداختی دریافت نمی کند. با این حال، اکثر مردم ترجیح می دهند این ضرر قابل پیش بینی و محدود را بپذیرند تا اینکه ناگهان سقف خود را از دست بدهند.

پرچین در دنیای سرمایه گذاری

در دنیای سرمایه گذاری، پوشش ریسک به همان شیوه عمل می کند. سرمایه گذاران و مدیران پول از روشهای پوشش ریسک برای کاهش و کنترل قرار گرفتن در معرض خطرات استفاده می کنند. برای محافظت مناسب در دنیای سرمایه گذاری، باید از ابزارهای مختلف به شیوه ای استراتژیک برای جبران ریسک حرکتهای نامطلوب قیمت در بازار استفاده کرد. بهترین راه برای انجام این کار این است که سرمایه گذاری دیگری را به صورت هدفمند و کنترل شده انجام دهید. البته، در مورد بیمه سیل، خسارت بیمه گذار به طور کامل جبران می شود، شاید کمتر کسر شود. در فضای سرمایه گذاری، پرچین سازی هم پیچیده تر است و هم یک علم ناقص.

یک پرچین کامل آن است که تمام ریسک ها در یک موقعیت یا نمونه کارها را از بین ببرد. به عبارت دیگر، ریسک 100٪ معکوس با دارایی آسیب پذیر دارد. این بیشتر یک ایده آل است تا یک واقعیت روی زمین. حتی پرچین کامل فرضی بدون هزینه نیست. ریسک پایه به ریسکی اطلاق می شود که دارایی و پرچین در جهت مخالف حرکت نکنند. “اساس” به مغایرت اشاره دارد.

پرچین چگونه کار می کند؟

متداول ترین روش ریسک پذیری در دنیای سرمایه گذاری، مشتقات است. مشتقات اوراق بهاداری هستند که مطابق با یک یا چند دارایی اساسی حرکت می کنند. آنها شامل گزینه ها، مبادله ها، قراردادهای آتی و آینده هستند. دارایی های اساسی می تواند سهام، اوراق قرضه، کالا، ارز، شاخص یا نرخ بهره باشد. مشتقات می توانند پرچین های موثری در برابر دارایی های نحوه کار هجینگ زیربنایی خود باشند، زیرا رابطه بین این دو کم و بیش به وضوح تعریف شده است. ممکن است از مشتقات برای تنظیم استراتژی معاملاتی استفاده شود که در آن زیان یک سرمایه گذاری با سود یک مشتق قابل مقایسه کاهش می یابد یا جبران می شود.

به عنوان مثال، اگر مورتی 100 سهم از سهام plc (STOCK) را با قیمت 10 دلار برای هر سهم خریداری کند، ممکن است سرمایه گذاری خود را با خرید یک اختیار خرید آمریکایی با قیمت تمام شده 8 دلار در یک سال منقضی کند. این گزینه به مورتی این حق را می دهد که در هر سال 100 سهم STOCK را با قیمت 8 دلار بفروشد. فرض کنیم او 1 دلار برای گزینه یا 100 دلار حق بیمه می پردازد.

اگر یک سال بعد STOCK با 12 دلار معامله شود، مورتی این گزینه را اعمال نمی کند و 100 دلار خارج می شود. هرچند بعید است او ناراحت شود. زیرا سود تحقق نیافته او 100 دلار (100 دلار با احتساب قیمت قرارداد) است. اگر STOCK با 0 دلار معامله می شود، از طرف دیگر، مورتی این گزینه را اعمال می کند و سهام خود را به قیمت 8 دلار، با ضرر 300 دلار (300 دلار با احتساب قیمت فروش) می فروشد. بدون هیچ گزینه ای، او کل سرمایه گذاری خود را از دست داد.

اثربخشی یک پرچین مشتق بر حسب دلتا بیان می شود که گاهی اوقات “نسبت پرچین” نامیده می شود. دلتا مبلغی است که قیمت مشتقه به ازای هر حرکت 1 دلاری در قیمت دارایی اصلی جابجا می کند.

خوشبختانه، انواع مختلف اختیار معامله و قراردادهای آتی به سرمایه گذاران این امکان را می دهد که تقریباً در برابر هرگونه سرمایه گذاری، از جمله آنهایی که شامل سهام، نرخ بهره، ارز، کالاها و موارد دیگر می شوند، محافظت کنند.

استراتژی خاص ریسک، و همچنین قیمت گذاری ابزارهای ریسک، به احتمال زیاد بستگی به ریسک نزولی اوراق بهادار اساسی دارد که در برابر آن سرمایه گذار می خواهد ریسک کند. به طور کلی، هرچه ریسک نزولی بیشتر باشد، هزینه پرچین بیشتر است. ریسک نزولی با سطوح بالاتر نوسان و با گذشت زمان افزایش می یابد. گزینه ای که پس از مدت طولانی منقضی می شود و با امنیت ناپایدارتری مرتبط است، به عنوان وسیله ای برای ریسک، گران تر خواهد بود.

در مثال STOCK در بالا، هرچه قیمت اعتصاب بیشتر باشد، گزینه put گران تر خواهد بود. اما از قیمت بیشتری نیز محافظت می کند. این متغیرها را می توان به گونه ای تنظیم کرد که گزینه کم هزینه تری را ایجاد کند که حفاظت کمتری را ارائه می دهد، یا گزینه گرانتری که حفاظت بیشتری نحوه کار هجینگ را ارائه می دهد. با این وجود، در یک نقطه خاص، خرید حفاظت از قیمت اضافی از منظر مقرون به صرفه بودن توصیه نمی شود.

پوشش از طریق تنوع

استفاده از مشتقات برای پوشش سرمایه گذاری امکان محاسبه دقیق ریسک را فراهم می کند، اما به پیچیدگی و اغلب مقدار کمی سرمایه نیاز دارد. مشتقات تنها راه محافظت نیستند. تنوع استراتژیک سبد سهام برای کاهش خطرات خاص نیز می تواند یک پرچین تلقی شود، البته تا حدی خام. به عنوان مثال، راشل ممکن است در یک شرکت کالاهای لوکس با افزایش حاشیه سرمایه گذاری کند. با این حال، او ممکن است نگران باشد که رکود اقتصادی می تواند بازار مصرف قابل توجه را از بین ببرد. یکی از راه های مقابله با آن خرید سهام یا خدمات دخانیات است که تمایل دارند شرایط رکود را به خوبی پیش ببرند و سودهای سنگینی را پرداخت کنند.

این استراتژی عواقب خود را دارد: اگر دستمزد بالا باشد و مشاغل زیاد باشد، ممکن است تولیدکنندگان کالاهای لوکس رونق بگیرند. اما سرمایه گذاران کمی جذب سهام خسته کننده ضد چرخه ای می شوند، که ممکن است با جریان سرمایه به نقاط هیجان انگیز کاهش یابد. این نیز خطرات خود را دارد: هیچ تضمینی وجود ندارد که موجودی کالاهای لوکس و پرچین در جهت مخالف حرکت کند. هر دوی آنها می توانند به دلیل یک رویداد فاجعه بار، همانطور که در بحران مالی اتفاق افتاده، یا به دو دلیل غیر مرتبط، سقوط کنند.

پوشش پرچین (هجینگ)

در فضای شاخص، کاهش متوسط قیمت ها بسیار رایج است. همچنین بسیار غیرقابل پیش بینی است. سرمایه گذاران متمرکز در این زمینه ممکن است بیشتر نگران کاهش متوسط باشند تا کاهش شدیدتر. در این موارد، گسترش خرس یک استراتژی متداول حفاظت است.

در این نوع اسپرد، سرمایه گذار شاخص پولی را خریداری می کند که قیمت اعتباری بالاتری دارد. در مرحله بعد، اوراق بهادار با قیمت اعتصاب کمتر اما تاریخ انقضا می فروشد. بسته به نحوه رفتار شاخص، سرمایه گذار دارای درجه حفاظت از قیمت برابر با تفاوت بین دو قیمت اعتصاب (منهای هزینه) است. در حالی که به احتمال زیاد این میزان محافظت متوسط است، اما اغلب برای پوشش یک رکود کوتاه مدت در شاخص کافی است.

خطرات پرچین شدن

پرچین (هجینگ) کردن یک تکنیک است. این تکنیک برای کاهش ریسک استفاده می شود. اما مهم است که به خاطر داشته باشید که تقریباً هر تمرین ریسک دارای معایب خاص خود است. اول، پوشش ریسک ناقص است. و ضامن موفقیت آینده نیست. همچنین تضمین نمی کند که هرگونه ضرر کاهش یابد. در عوض، سرمایه گذاران باید در مورد مزایا و معایب فکر کنند. آیا مزایای یک استراتژی خاص بیشتر از هزینه اضافی مورد نیاز آن است؟ از آنجا که ریسک پذیری به ندرت منجر به کسب درآمد توسط سرمایه گذار می شود، لازم به یادآوری است که یک پرچین (هجینگ) موفق یک دارویی است که فقط از ضرر جلوگیری می کند.

هجینگ و سرمایه گذار روزمره

برای اکثر سرمایه گذاران، ریسک پذیری هرگز در فعالیت های مالی آنها نقش نخواهد داشت. بعید به نظر می رسد که بسیاری از سرمایه گذاران قرارداد مشتقه را در هر نقطه معامله کنند. بخشی از دلیل این امر این است که سرمایه گذاران با استراتژی بلندمدت، مانند افرادی که برای بازنشستگی پس انداز می کنند، تمایل دارند که نوسانات روزانه یک اوراق بهادار را نادیده بگیرند. در این موارد، نوسانات کوتاه مدت حیاتی نیستند زیرا احتمالاً سرمایه گذاری با بازار کلی رشد خواهد کرد.

برای سرمایه گذارانی که در رده خرید و فروش قرار می گیرند، ممکن است به نظر برسد که هیچ دلیلی وجود ندارد که در مورد ریسک پذیری اطلاعاتی کسب کنند. با این حال، از آنجا که شرکتهای بزرگ و صندوقهای سرمایه گذاری تمایل دارند به طور مرتب به روشهای پوشش ریسک بپردازند. و این سرمایه گذاران ممکن است از این نهادهای مالی بزرگتر پیروی کنند یا حتی درگیر آن شوند، درک این موضوع که منظور از ریسک چیست بهتر است مفید باشد. قادر به ردیابی و درک اقدامات این بازیکنان بزرگتر است.