تفاوت بین توکن و کوین

بنابراین کوین به ارزهایی گفته می‌شود که شبکه بلاک چین اختصاصی خود را داشته باشد.

تفاوت کوین و توکن چیست؟ معرفی لیست و آموزش خرید توکن و کوین

یکی از مفاهیمی که در دنیای بلاک چین معمولاً باعث سردرگمی می‌شود، مفهوم و تفاوت کوین(coin) و توکن(token) است.

اما واقعا تفاوت کوین و توکن چیست؟ به نظر می‌رسد که این اصطلاحات اغلب به اشتباه به جای یکدیگر به کار می‌رود و این می‌تواند منبع اصلی سردرگمی تازه واردان دنیای کریپتوکارنسی باشد.

در این مقاله، نگاهی خواهیم انداخت به تفاوت‌ها و معنی توکن‌ها و کوین‌ها برای کاربران تازه وارد دنیای رمزارزها.

♦ نکات کلیدی مقاله

کوین، ارز رمزنگاری شده‌ای است که دارای بلاک چین مستقل است. مانند بیت کوین، اتریوم، ریپل و . .

توکن‌ها، رمز ارزهای هستند که بلاک چین اختصاصی ندارند و در بلاک چین دیگر فعالیت می‌کنند. مانند تتر ERC-20.

استیبل کوین‌ها، توکن‌هایی هستند که جهت ارزش گذاری کوین، بلاک چین و قراردادهای هوشمند ساخته شده‌اند.

فرق بین توکن و کوین

بیایید با تفاوت‌های اصلی بین سکه (کوین) و توکن شروع کنیم. درک این تمایز می‌تواند به ما کمک کند تا از خدمات و مزایای بلاک چین بیشتر استفاده کنیم.

سکه یا کوین چیست؟

سکه در دنیای بلاک چین در درجه اول به عنوان پول استفاده می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به بیت کوین، لایت کوین، اتریوم، ریپل و دوج کوین اشاره کرد.

هرچند که اهداف و عملکرد این پنج ارز باهم تفاوت دارد ولی آنها در یک چیز مشترک هستند: آنها کوین هستند و از آنها می‌توان جهت پس‌انداز استفاده کرد.

این پول‌ها (رمزارزها) شبکه بلاک چین خاص خودشان را دارند. برای مثال ارز بیت کوین بر روی بلاک چین بیت کوین، ارز اتر بر روی بلاک چین اتریوم و ارز دوج کوین بر روی شبکه دوج کوین قرار دارد.

بنابراین کوین به ارزهایی گفته می‌شود که شبکه بلاک چین اختصاصی خود را داشته باشد.

اهداف و مزیت‌های کوین (coin)

این ارزها صرفا جهت پس انداز و تجارت استفاده می‌شوند. شما می‌توانید این ارزها را استخراج کنید، در کیف پول الکتریکی خود ذخیره کنید و یا از آنها جهت خرید و فروش کالا یا خدمات استفاده کنید.

تفاوت کوین و آلت کوین

به تمامی رمزارزهایی که بعد از بیت کوین عرضه شده‌اند، آلت کوین گفته می‌شود.

بسیاری از آلت کوین‌ها مانند لایت‎کوین (LTC) و دوج‎کوین (DOGE) نتیجه هارد فورک بیت کوین هستند.

اما بسیاری دیگر مانند ریپل و اتریوم شبکه بلاک چین مستقل خود را دارند.

پس تنها تفاوت کوین‌ها و آلت‌کوین‌ها در یک کوین است:

کوین‌ها: بیت کوین + آلت کوین

آلت کوین: تمامی کوین‌ها – بیت کوین

(از کلمه کوین زیاد استفاده کردیم اما چاره‌ای جز این نداشتیم ☺️)

توکن چیست؟

ارز توکن به رمزارزی گفته می‌شود که بلاک چین اختصاصی ندارد.

یعنی این ارزها (بر خلاف کوین‌ها) از شبکه‌های دیگر جهت توسعه و پیشرفت خود استفاده می‌کنند.

این ارزها معمولاً در بستر شبکه بلاک چین اتریوم ساخته می‌شوند؛ چرا که این شبکه از نظر عملکرد و ویژگی، امکانات و خدمات بیشتری نسبت به دیگر شبکه‌‌های بلاک چین ارائه می‌دهد.

اهداف و مزیت‌های توکن (token)

توکن‌ها در مقایسه با کوین‌ها دامنه استفاده بسیار گسترده‌تری دارند.

توکن‌ها می‌توانند جهت خرید و فروش یک اثر هنری، پیش پرداخت یک API و یا به عنوان هزینه یک دوره آموزش رانندگی مورد استفاده قرار بگیرند.

این ارزها استخراج نمی‌شوند و به عنوان پاداش به ماینرها پرداخت نمی‌شوند.

در ضمن، این ارزها جزء جدایی ناپذیر شبکه بلاک چین هستند.

ارزش توکن معمولاً براساس جایگاه شبکه بلاک چین و هدف پروژه تعیین می‌شود.

توکن‌های پر مصرف (توکن‌هایی که کاربرد بیشتری دارند)، با ارزش‌تر از سایر توکن‌ها هستند؛ لازم به ذکر است برای این دسته از توکن‌ها درجاتی از حدس و گمان جهت تبدیل به کوین وجود دارد.

در ادامه با بیست توکن برتر بازار کریپتوکارنسی آشنا می‌شوید:

1. Tether
2. USD Coin
3. Uniswap
4. Chainlink
5. Binance USD
6. Polygon
7. Wrapped Bitcoin
8. Dai
9. Aave
10. FTX Token
11. Crypto.com Coin
12. SHIBA INU
13. Maker
14. Huobi Token
15. PancakeSwap
16. BitTorrent
17. THORChain
18. UNUS SED LEO
19. Compound
20. Bitcoin BEP2

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

قبل از اینکه وارد موضوع ساخت توکن‌ها شویم باید بدانیم که این نوع از رمزارزها را می‌توان بر روی هر شبکه بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند (مانند شبکه اتریوم)، ایجاد کرد.

به همین دلیل نزدیک به 80 درصد توکن‌های بازار در بستر اتریوم ساخته شده‌اند.

چرا که پلتفرم اتریوم با هدف غیرمتمرکز سازی قراردادهای هوشمند ایجاد شده است.

بعد از بلاک چین اتریوم، پلتفرم‌های بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون میزبان بیشتر توکن‌های بازار کریپتوکارنسی هستند.

جالب است بدانید، ساخت توکن امری زمان بر نیست و افراد می‌توانند بدون دردسر توکن مورد نظر خود را تولید کنند.

اما آن چیزی که یک توکن را ارزشمند جلوه می‌دهد مسائل دیگری است. پلتفرم بلاک چین و هدف پروژه از جمله شاخصه‌هایی هستند که جهت بررسی میزان ارزشمندی توکن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اگر بر اساس همین دو شاخصه، توکن‌های بازار کریپتوکارنسی را بررسی کنیم، متوجه می‌شویم که بیش از ۹۰٪ توکن‌های بازار، هدف و کاربرد خاصی ندارند.

استیبل کوین (stablecoin) چیست؟

استیبل کوین مفهوم مهمی در دنیای ارز دیجیتال است. آنها اساساً توکن‌هایی هستند که جهت ارزش گذاری کوین، بلاک چین و قراردادهای هوشمند ساخته شده‌اند.

از استیبل کوین‌های معروف می‌توان به ارز دیجیتال تتر Tether یا USDT اشاره کرد. ارزش این ارزها همیشه برابر با 1 دلار است و مانند یک ارز فیات به حساب می‌آید.

این ثبات از نوسانات دیوانه کننده برخی کوین‌ها مانند بیت کوین جلوگیری می‌کند. اصلی ترین مزیت استیبل کوین‌ها کاربرد زیاد آنها در کریپتوکارنسی است.

آیا استیبل کوین بهتر از کوین‌ها هستند؟

خوب بودن استیبل کوین یا سایر کوین‌ها به هدف، استراتژی و سایر عوامل بستگی دارد.

به عنوان یک روش جهت کسب سود، خریداری بیت‌کوین و آلت‌کوین‌ها بیشتر از خریداری استیبل کوین‌ها پیشنهاد می‌شود.

تفاوت توکن و ارز دیجیتال

توکن با ارز دیجیتال متفاوت است. چراکه توکن به‌طور خلاصه در فناوری بلاک چین به مفهوم یک واحد رمزارز به‌کار می‌رود.

معنوی لغوی توکن، «نشانه، علامت، ژتون، واحد رمزارز و. » است و به این اشاره دارد که توکن ها در دنیای ارز دیجیتال یک واحد هستند.

با این تفاسیر، توکن واژه‌ای نیست که فقط مختص فناوری بلاک چین باشد و در حوزه‌های مختلفی ازجمله هنر، سرگرمی، رسانه و اقتصاد کاربرد دارد.

توکن‌ها اغلب جهت جمع آوری کمک برای فروش جمعی استفاده می‌شوند، اما می‌توانند به عنوان جایگزین چیزهای دیگر نیز مورد استفاده قرار بگیرند. این توکن ها معمولاً از طریق فرایند استاندارد ارائه اولیه سکه (ICO) توزیع و به فروش می‌رسند.

تفاوت کوین و توکن (نتیجه گیری)

در این مقاله سعی کردیم به تفاوت‌های کوین و توکن و تفاوت توکن و ارز دیجیتال اشاره کنیم و برخی از موارد مصرف آنها را به شما معرفی کنیم. اما اگر فکر می‌کنید هنوز پاسخ سوال خود را پیدا نکردید حتما آن را در کامنت به ما بگویید. کارشناسان دنیای ترید آماده پاسخگویی به شما هستند. در ضمن، شما می‌توانید جهت مطالعه سایر مطالب آموزشی به صفحه آموزش ارز دیجیتال رایگان دنیای ترید هم سر بزنید.

انواع ارز دیجیتال | آشنایی با کوین و توکن

زمانی که بیت کوین، اولین ارز دیجیتال در سال ۲۰۰۹ ساخته شد، کسی فکر نمی‌کرد در مدت زمان کمی انواع ارز دیجیتال ساخته شود. در سال ۲۰۱۱، افراد جدیدی وارد این حوزه شدند و انواع ارز دیجیتال را ساختند.

رقبای ارز دیجیتال هم از فناوری بلاک‌چین استفاده تفاوت بین توکن و کوین کرده و پلتفرم و ارزهای خودشان را تاسیس کردند. امروزه، ارزهای دیجیتال زیادی (بیش از ۱۴ هزار ارز دیجیتال) وجود دارد و برای سرمایه‌گذاری در آنها باید انواع آنها را بشناسیم و با آگاهی سرمایه‌گذاری کنیم. در این مطلب از وبلاگ تبدیل می‌خواهیم درباره انواع ارز دیجیتال صحبت کنیم.

در این مقاله میخوانید:

آشنایی با انواع ارز دیجیتال

به طور کلی دو دسته ارز دیجیتال وجود دارد: کوین‌ها و توکن‌ها. خیلی از افراد این دو مفهوم را به جای هم استفاده می‌کنند، اما برای شروع سرمایه‌گذاری و درک بیشتر باید تفاوت بین کوین و توکن را بشناسیم.

• کوین‌ها که شامل بیت‌کوین و آلت‌کوین‌ها هستند (ارزهای دیجیتال غیربیت‌کوین) و بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند،
• توکن‌ها که دارایی‌های قابل برنامه‌‌نویسی هستند و در یک بلاک‌چین مشخص فعالیت می‌کنند.

تفاوت کوین و توکن

کوین و توکن هر دو نوعی از ارزهای دیجیتال هستند و عملکردهای مختلفی دارند. کوین‌ها روی بلاک‌چین خودشان ساخته می‌شوند و نوعی ارز هستند. مثلا اتر (ETH) یک ارز دیجیتال است که روی بلاک‌چین اتریوم تعریف می‌شود. به طور کلی، به هر ارز دیجیتالی، به غیر از بیت‌کوین، که در بستر بلاک‌چین وجود دارد، آلت‌کوین می‌گویند. در مقابل، توکن‌ها روی بلاک‌چین موجود ساخته می‌شوند و در دسته ارزها قرار نمی‌گیرند. در واقع، به توکن‌ها، دارایی‌های قابل برنامه‌نویسی می‌گویند.

آلت‌کوین چیست؟

آلت‌کوین به معنای جایگزینی برای بیت‌کوین (Alternative Coin) است. از جمله آلت‌کوین‌ها می‌توان به لایت‌کوین، اتریوم تفاوت بین توکن و کوین تفاوت بین توکن و کوین و USD Coin اشاره کرد. این آلت‌کوین‌ها با هدف بهبود بیت‌کوین ساخته شده‌اند. بیشتر آلت‌کوین‌ها مثل بیت‌کوین روی چهارچوب مشابهی ساخته شده‌اند و ویژگی‌های مشترک زیادی دارند، ولی هر کدام از آنها ویژگی منحصربه‌فردی به سرمایه‌گذارها ارائه می‌کنند. بلاک‌چینِ برخی از آلت‌کوین‌ها از یک فرایند متفاوت برای تولید و اعتباردهی به بلاک‌های تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. برخی از آنها هم ویژگی‌های جدیدی دارند، از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به قراردادهای هوشمند و پایین‌بودن هزینهٔ تراکنش اشاره کرد.

توکن چیست و چه انواعی دارد؟

توکن‌ها از طریق عرضه اولیه سکه (ICO) تولید شده‌اند و شبیه به عرضه سهام هستند. توکن‌ ارزی (Currency token)، توکن دارایی (Asset token)، توکن جایزه (Reward token)، توکن بهادار (Securities token)، توکن کاربردی (Utility tokens) و توکن سودده (Dividend token)، انواع توکن‌های موجود هستند. توکن ارزی را می‌توانید برای پرداخت استفاده کنید و برای ذخیره ارزش هم مفید هستند. توکن‌های دارایی نقش سند اثبات را دارند و دارایی شما را در یک پلتفرم یا سازمان مشخص ثابت می‌کنند. توکن‌ جایزه بیشتر توسط افراد و کسب‌‌وکارهای مختلف استفاده می‌شود و نقش امتیاز وفاداری را دارد. توکن‌های بهادار برای سرمایه‌گذاری طولانی‌مدت مناسب هستند و مثل اوراق بهادار می‌مانند. اگر در بازار رمزارزها فعالیت روزانه ندارید و به دنبال کسب سود از تبدیل ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیستید، می‌توانید از توکن‌های بهادار استفاده کنید. توکن کاربردی در بیشتر مواقع روی بلاک‌چین اتریوم تفاوت بین توکن و کوین ساخته می‌شود و به شما اجازه می‌دهد که به یک محصول یا سرویس خاص دسترسی داشته باشید. توکن‌های سودده هم نقش سهام را بازی می‌کنند. فراموش نکنید که در توکن‌های سودده، اختیاری روی توکن‌ها ندارید و فقط در سود شریک هستید.

متداول‌ترین انواع ارز دیجیتال

مطابق آمار سایت Coinmarketcap، در زمان نگارش این مقاله، بیت‌کوین، اتر، بایننس‌کوین، تتر، سولانا، کاردانو، ریپل و پولکادات، بیشترین ارزش بازار را به خود اختصاص داده‌اند. این ۸ رمزارز در مجموع، ۷۵ درصد از ارزش کل بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل می‌دهند. حالا به توضیح کوتاهی دربارهٔ هر یک می‌پردازیم.

بیت‌کوین (BTC)

بیت‌کوین اولین ارز دیجیتال است که در سال ۲۰۰۹ توسط فردی به نام ساتوشی ناکاموتو ساخته شد. در حال حاضر، بیشتر از ۱۸.۸ میلیون توکن بیت‌کوین در چرخه بازار وجود دارد. این ارز دیجیتال به دولت یا بانک مرکزی خاصی تعلق ندارد و متکی به فناوری بلاک‌چین است. ماینرهای بیت‌کوین از کامپیوترهای قدرتمندی برای تایید بلاک‌های تراکنش استفاده کرده و بیت‌کوین‌های زیادی تولید می‌کنند.

اتر (ETH)

اتریوم هم مثل بیت‌کوین، یک شبکه بلاک‌چین است و به عنوان یک بلاک‌چین قابل برنامه‌نویسی طراحی شده است. در واقع، هدف از ساخت اتریوم حمایت از ارزها نیست، بلکه به کاربران اجازه می‌دهد که برنامه‌های غیرمتمرکزشان را بسازند و آن را منتشر کنند. اتر (ETH)، ارز بومی اتریوم به شمار می‌رود و یک روش پرداخت در پلتفرم اتریوم است. اگر می‌خواهید اتر بخرید، بهتر است بدانید که این ارز دیجیتال در زمان نگارش این مقاله (آذر ۱۴۰۰)، رتبهٔ دوم ارز دیجیتال را دارد.

بایننس‌کوین (BNB)

بایننس یکی از بزرگ‌ترین صرافی‌های ارز دیجیتال است و بایننس کوین هم یک توکن ارز دیجیتال است که برای پرداخت در صرافی بایننس تولید شده است. این توکن در بلاک‌چین اتریوم ساخته شد، اما هم‌اکنون روی پلتفرم بلاک‌چین بایننس ارائه می‌شود. BNB، یک توکن کاربردی است و به معامله‌گرها اجازه می‌دهد تا در کارمزدهای معامله بایننس تخفیف بگیرند. می‌توانید از بایننس‌کوین برای پرداخت، رزرو بلیط هواپیما و خدمات دیگر استفاده کنید.

تتر (USDT)

تتر اولین ارز دیجیتالی بود که با عنوان استیبل‌کوین در بازار ارز دیجیتال خرید و فروش شد. استیبل‌کوین، کوینی است که توسط یک شرکت متمرکز عرضه می‌شود و پشتوانه‌ای دارد. USDT نیز توسط شرکت هنگ‌کنگی «Tether Limited» عرضه می‌شود و پشتوانهٔ دلار آمریکا دارد. تتر هم مثل بقیه استیبل‌کوین‌های دیگر با هدف پایداری و شفافیت عرضه شد. این رمزارز به اندازه ارزهای دیجیتال دیگر جذابیت ندارد، ولی برای سرمایه‌گذارانی که تفاوت بین توکن و کوین از نوسان‌های شدید فراری هستند، گزینه مناسبی است.

سولانا (SOL)

سولانا یک پلتفرم بلاک‌چین است و ارز دیجیتالش را با نماد SOL می‌فروشد. این پلتفرم سریع‌ترین بلاک‌چین جهان است و سریع‌ترین اکوسیستم روبه‌رشد را هم در بازار کریپتو دارد. هدف از ساخت سولانا رفع مشکلات مربوط به شبکه اتریوم بود. در پلتفرم سولانا مشکلاتی مثل مقیاس‌پذیری پایین و کارمزدهای بالا وجود ندارد. در زمان نگارش مقاله، سولانا ۵۰۹ میلیون توکن ارز دیجیتال دارد و تعداد توکن‌های در گردشش ۳۰۳ میلیون است.

کاردانو (ADA)

ارز دیجیتال کاردانو، ADA نام دارد. کاردانو، نسل سوم پلتفرم بلاک‌چین است و بر اساس اثبات سهام تولید شده است. محاسباتِ اثبات کار پیچیده‌ای در این شبکه وجود دارد. می‌توانید کاردانو را به عنوان یک شبکه پایدار و موثر در نظر بگیرید.

ریپل (XRP)

XRP یک توکن است و به‌ ریپل شناخته می‌شود. این رمزارز دراصل می‌تواند یک شبکه پرداخت برای معاملات مالی و واسطه‌ای برای مبادلات دیگر ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات (مثل دلار و یورو) باشد. در زمان نگارش مقاله بیش از ۴۷ میلیارد توکن ریپل در گردش است و این رمزارز، در جایگاه هفتم بازار ارزهای دیجیتال قرار گرفته‌است.

پولکادات (DOT)

گاوین وود، هم‌بنیان‌گذار اتریوم، پولکادات را راه‌اندازی کرد و هدفش این بود که قابلیت‌های شبکه بلاک‌چین را گسترش بدهد. ارز دیجیتال این بلاک‌چین، دات (DOT) نام دارد. این ارز دیجیتال برای ساخت اپلیکیشن مناسب است.

سوالات متداول

۵ تا از معروف‌ترین انواع ارز دیجیتال چیست؟

بیت‌کوین، اتریوم، دوج‌کوین، کاردانو و لایت‌کوین، از معروف‌ترین انواع ارزهای دیجیتال هستند و اهمیت زیادی هم دارند.

چند نوع ارز دیجیتال وجود دارد؟

به طور کلی دو نوع ارز دیجیتال در دنیای کریپتوکارنسی وجود دارد: بیت‌کوین و آلت‌کوین. بیت‌کوین در سال ۲۰۱۹ ساخته شده و ارز دیجیتال اصلی است. بعد از بیت‌کوین، ارزهای دیجیتال دیگر ساخته شدند که به آنها آلت‌کوین می‌‌گویند.

آیا مهم‌ترین انواع ارز دیجیتال در صرافی تبدیل قابل خرید و فروش هستند؟

تمام ارزهای دیجیتال معروف و مهم در صرافی تبدیل قابل خرید و فروش هستند. کافی است در سایت صرافی تبدیل ثبت‌نام کرده و فرایند احراز هویت را انجام دهید؛ سپس می‌توانید بیش از ۷۰ ارز دیجیتال را معامله کنید.

جمع‌بندی

بیت‌کوین حدود یک دهه پیش ساخته شده است، ولی امروزه بیش از ۱۴ هزار ارز دیجیتال وجود دارد. سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در این بازار، باید انواع ارز دیجیتال را بشناسند و با آگاهی تصمیم بگیرند. در این مطلب از آکادمی تبدیل تلاش کردیم انواع ارز دیجیتال را معرفی کنیم. امیدواریم با استفاده از مطلب بتوانید سرمایه‌گذاری پرسودی را در دنیای ارز دیجیتال شروع کنید.

فرق بین کوین ها و توکن ها

در حالی که صحبت از یک ارز دیجیتال به صورت گسترده رایج است، دو دسته اصلی از رمزارزها وجود دارند: توکن ها و سکه ها.

این اصطلاحات اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما دقیقاً به یک معنی نیستند. «سکه» واحدی از ارزش است که مختص یک بلاک چین است.

«توکن» واحدی از ارزش دارایی دیجیتال است که بلاک چین خود را ندارد. به طور مشخص، ما در مورد یک “سکه” برای بیت کوین (BTC)، کاردانو (ADA)، اتریوم (ETH) و یک توکن برای یک ارز دیجیتال با استفاده از یکی از این بلاک چین ها، به عنوان مثال، تتر (Tether) صحبت می کنیم.( USDT که هم بر پایه بلاک‌چین اتریوم است و‌هم بر پایه بلاک چین ترون و هم شبکه های داخلی‌موجود‌ در آن).

کاربردهای مختلف

درعمل ، ایجاد یک توکن بسیار ساده تر از یک سکه است. زیرا برای یک سکه، شما باید یک فناوری کامل و به ویژه یک مدل اقتصادی ایجاد کنید.
یک توکن عملا می‌تواند تنها در چند دقیقه ایجاد شود… اما مراقب باشید که میانبر استفاده نکنید: برخی از توکن‌ها یک ابزار واقعی دارند، مانند MATIC، که برای مثال برای کاهش هزینه‌های تراکنش در بلاک چین اتریوم یا Tether ایجاد شده است. که یک استیبل کوین است، یک ارز دیجیتال که قیمت آن بر اساس دارایی «دنیای واقعی»، می باشد که در این مورد دلار است.

اصطلاح “استیبل کوین” تا حدی نادرست است زیرا تتر (USDT) در واقع یک توکن است و نه یک سکه. و باعث سردرگمی‌می‌شود!

بنابراین، توکن ذاتاً طوری طراحی شده است که در یک بلاک چین خاص مبادله شود و با آن سازگار باشد. اما یک سکه از نظر فنی بلاکچین خودرا دارد، ما ممکن است در مورد “توکن های ETH” صحبت کنیم اما برعکس آن درست نیست. یک توکن یک سکه نیست، حتی اگر آن عبارت در نام آن آمده باشد.

قبل از هر سرمایه گذاری اصول اولیه را بشناسید.
بنابراین مهم است که هنگام تفاوت بین توکن و کوین سرمایه گذاری بسیار مراقب باشید. زیرا اگر هنگام خرید در پلتفرم صرافی مانند بایننس کارمزد قابل توجهی پرداخت نکنید، ممکن است با انتقال وجه به کیف پول خود کارمزد بالایی پرداخت کرده باشید.

توکن‌های اتریوم اغلب با هزینه‌های انتقال بسیار بالایی همراه هستند. برای انتقال آنها به کیف پول خود، یک فرد باید یک کارمزد تراکنش در اتریوم (ETH) بپردازد.

تفاوت اساسی دیگر بین این دو دسته از رمزارزها این است که طبیعتاً پروژه‌ای که توسط بلاک چین انجام می‌شود کارمزد بسیار بالاتری از یک توکن ساده که ممکن است با بسته شدن آن تهدید شود، انجام می گیرد.

به عنوان مثال، زمانی که سازندگان اتریوم تصمیم گرفتند هزینه های تراکنش بلاک چین را کاهش دهند، علاقه مندان رمز ارز متیک کاهش یافتند.

برای ایجاد توکن ها نیازی به دانش برنامه نویسی نیست. برخی از سایت ها به شما این امکان را می دهند که توکن های خود را در عرض پنج دقیقه ایجاد کنید.
و کلاهبرداری های زیادی وجود دارد: برخی از سازندگان توکن تقریباً تمام توکن ها را در اختیار خود نگه می دارند و عمداً بازارها را دستکاری می کنند. آنها همچنین از استفاده از اینفلوئنسرها برای ایجاد سر و صدا در شبکه های اجتماعی دریغ نمی کنند. به همین دلیل است که همیشه توصیه می شود قبل از سرمایه گذاری در یک پروژه به طور جدی در مورد آن تحقیق کنید. با مشاوره، به ویژه، وایت پیپر پروژه.

در نهایت، متوجه خواهید شد که در مورد اتریوم چیزهای زیادی گفته شده است و در مورد سایر بلاک چین ها کم است. به یک دلیل ساده و خوب، اگر اکوسیستم های پولکادات، سولانا، کاردانو در حال رشد هستند، اکثریت قریب به اتفاق توکن ها همچنان بر اساس شبکه اتریوم هستند. و دلیل آن‌نیز این است‌که اتریوم یکی از اولین بلاک چین هایی بود که با بیت کوین رقابت کرد.
سرمایه آن امروزه بیش از 500 میلیارد دلار است. برای مقایسه، بلاک چین های سولانا و کاردانو از نظر سرمایه ده برابر کوچکتر هستند.

برای خریدارزدیجیتال و مقایسه کوین ها و‌ توکن ها با یکدیگر می تفاوت بین توکن و کوین توانید به خرید بیت کوین و یا خرید تتر و یا‌ دیگر رمز ارزها به سایت و‌اپلیکیشن فراچنج مراجعه کنید.

با تفاوت کوین و توکن آشنا شوید

اگر بخواهیم به طور خلاصه به این سوال پاسخ دهیم، باید بگوییم بله. تفاوت‌هایی اعم از بزرگ و کوچک میان توکن، کوین، ارزدیجیتال و ارز مجازی وجود دارد. برای مثال، وقتی صرافی JPMorgan Chase جی پی ام کوینِ (JPM Coin) خودش را ارائه داد، آن را به‌عنوان «کوین دیجیتال» معرفی کرد. این در حالی است که لیبرای فیسبوک به‌عنوان یک «رمزارز» منسجم معرفی شد. همین امر می‌تواند یکی از دلایلی باشد که چرا قانون‌گذاران سراسر جهان پیرامون این رمزارز بسیار نگران شده‌اند.

با این اوصاف، در حالی که JPM Coin و لیبرا از لحاظ طراحی متفاوت هستند، اما در هر دو مورد، صاحب‌نظرانِ مبحث تمرکززدایی آن دو را به ‌عنوان «رمزارز» نپذیرفته بلکه به‌ عنوان «پول دیجیتال» یا «ارز دیجیتال» پذیرفته‌اند و اساسا به این دلیل است که هر دو توسط شرکت‌ها اداره می‌شوند و از این رو متمرکز هستند. متاسفانه این موضوع چندان ساده نیست: در حالی که ایدۀ اصلی رمزارزها تمرکززدایی است، برخی از آن‌ها تا حدی متمرکز هستند.

بنابراین، رمزارز یک ارز دیجیتال یا مجازی است (ظرافت معنایی این دو بعدا در همین مقاله بحث خواهد شد) که توسط رمزنگاری مستحکمی ساخته شده اند که آن را بسیار ایمن و تغییرناپذیر می‌کند. اکثر رمزارزها بر تفاوت بین توکن و کوین فناوری بلاک چین بنا نهاده شده‌اند. بلاک چین یک دفترکل توزیع شده است که توسط شبکه‌ای غیرمتمرکز از کامپیوترها تشکیل می‌شود. با این حال، از لحاظ فنی وجود رمزارزهای مستقل از بلاک چین نیز ممکن است. به‌عنوان نمونه، Digicash که یکی از ابتدایی‌ترین شیوه‌های پرداخت الکترونیکی رمزنگاری‌شده در اوایل دهه ۹۰ میلادی است، دارای بلاک چین نبود.

امر از این هم پیچیده‌تر است. حتی در میان همین رمزارزهای (برپایۀ بلاک چین) مرسوم نیز زیرشاخه‌هایی وجود دارند. مثلا نئو (NEO) یک کوین است، در حالی که باینانس کوین (BNB) یک توکن است. همان طور که متوجه شده‌اید، سردرگمی‌های زیادی در دنیای کریپتو پیرامون این اصطلاحات وجود دارد، که این مقاله بر آن است به روشن‌سازی آن‌ها بپردازد.

کوین چیست؟

کوین‌های دیجیتالی هستند که بومی بلاک چین خودشان اند.

بیت کوین (BTC)، مونرو (XMR) و اتریوم (ETH) نمونه‌هایی از «کوین»‌های رمزارزی شده هستند. اما نقطه اشتراک این‌ها چیست؟ همۀ این‌ها در دفترکل مستقل خودشان وجود دارند: بیت کوین بر روی نسخۀ اولیه بلاک چین بیت کوین اجرا می‌شود، اتریوم تفاوت بین توکن و کوین از طریق بلاک چین اتریوم مورد استفاده قرار می‌گیرد، مونرو بر روی بلاک چین مونرو موجود است و… . همۀ این‌ها قابلیت ارسال، دریافت و استخراج را دارند.

همان طور که از اسمشان پیداست، کوین‌ها قابلیت‌هایی مشابه پول دارند: قابل تعویض، قابل تقسیم و قابل حمل هستند و عرضۀ آن‌ها محدود است. پس به طور معمول، کوینِ رمزارزی به‌عنوان پول نقد استفاده می‌شود: برای پرداخت بهای کالاها (اگر چه مقبولیت آن‌ها برای خرده‌فروشی تا کنون کم بوده است). با این حال، استثناهایی نیز وجود دارند: با وجود اینکه اتریوم تمام مشخصه‌های یک کوین را دارد، فراتر از قوانین «پول»ِ خودش عمل می‌کند. به این دلیل که در بلاک چین اتریوم و برای تسهیل تراکنش‌ها استفاده می‌شود.

دیگر اصطلاح، اصطلاح «آلت کوین» است. این عنوان را از آن جا قرارداده‌اند که چون جایگزینی برای بیت کوین (رمزارز اولیه) عمل می‌کنند. بسیاری از آلت کوین‌ها فورک و انشعابات بیت کوین هستند و با استفاده از پروتکل متن باز بیت کوین توسعه یافته‌اند – مثل لایت کوین (LTC) و دوج کوین (DOGE) – اما اتریوم و مونرو نیز با اینکه به کلی بر روی یک بلاک چین جدید ساخته شده‌اند، به‌عنوان آلت کوین شناخته می‌شوند. بنابراین، هنگام تعریف یک آلت کوین باید این سوال را پاسخ داد: آیا آلت کوین یک کوین رمزارزی است که بلاک چین مخصوص خودش (غیر از بیت کوین) را دارد؟ اگر جواب مثبت باشد، در این صورت یک آلت کوین است.

پس توکن چیست؟

دارایی‌های دیجیتالی که می‌توانند داخل اکوسیستم یک پروژه به خصوصی استفاده شوند.

اصلی ترین تفاوت کوین و توکن در این است که توکن نیازمند بستر بلاک چین دیگری برای اجرا است. اتریوم، غالبا به خاطر قابلیت قرارداد هوشمند خود، یکی از رایج‌ترین بسترها برای ساخت تفاوت بین توکن و کوین توکن است. توکن‌های ساخته شده در بلاک چینِ اتریوم معمولا به‌عنوان ERC-20 tokens شناخته می‌شوند؛ مثلا مشهورترین استیبل کوین این صنعت یعنی تتر (USDT) اینگونه است. البته بسترهای دیگری نیز برای توکن وجود دارند، مثل نئو یا ویز (Waves).

با وجود اینکه از توکن‌ها به‌عنوان وسیلۀ پرداخت می‌توان استفاده کرد (به اصطلاح «ارز توکن»)، اما هدف آن‌ها در مقایسه با کوین‌ها متفاوت است.

بسیاری از توکن‌ها به این منظور ساخته شده‌اند که در برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و شبکۀ آن‌ها مورد استفاده قرار بگیرند. اصطلاحا به این‌ها توکن‌های ابزاری «utility tokens» می‌گویند. هدف اصلی این است که به دارندۀ توکن‌ها دسترسی به عملکرد پروژه مربوطه را بدهند؛ مثل بیسیک اتنشن توکن (BAT). BAT، یک توکن ERC-20 است. (یعنی بستر بلاک چین آن، اتریوم است) و برای ارتقای تبلیغات دیجیتالی ساخته شده است. تبلیغ کنندگان به وسیلۀ توکن‌های BAT، تبلیغات را می‌خرند و سپس این توکن بین ناشران و کاربران اینترنتی، به ترتیب به‌عنوان جایگزینی برای میزبانی تبلیغات و جایگزینی برای مشاهدۀ آن‌ها توزیع می‌شود.

در ادامه توکن های بهادار «تفاوت بین توکن و کوین security tokens» وجود دارند که نمایانگر سرمایه‌گذاری شخصی در یک پروژه است. اگرچه ارزش خود را از استارتاپی که حامی پروژه است می‌گیرند، اما به دارندۀ توکن مالکیت حقیقی آن استارتاپ را نمی‌دهند. مردم این نوع توکن‌ها را فقط با احتمال افزایش قیمت آن در آینده خریداری می‌کنند؛ رونق تمامِ عرضه اولیه کوین‌ها (ICO) به همین دلیل است. اما متاسفانه مردم درحالی توکن‌های بهادار می‌خریند که به شکل توکن های ابزاری درآمده بودند. معمولا توکن‌های بهادار تحت نظارت‌های موشکافانه قرار دارند و سیاست‌های فراگیرِ «مشتری خود را بشناس (KYC)» را در جایی غیر از بازار عرضه اولیۀ کوین اعمال می‌کنند.

فرق ارز مجازی و ارز دیجیتال چیست؟ این دو کلمه هم معنا هستند؟

خیر؛ یکی از عبارات انتزاعی‌تر و دیگری محسوس‌تر است.

این موضوع، از موضوع تفاوت کوین و توکن آسان‌تر است. «ارز دیجیتال» یک عبارت کلی است که برای توصیف هر نوع پول الکترونیکی استفاده می‌شود. چه ارز مجازی باشد و چه رمزارز (این دو عبارت نیز با هم تفاوت‌هایی دارند). مفهوم ارز دیجیتال ابتدا در سال ۱۹۸۳ یک مقاله تحقیقاتی توسط دیوید چام (David Chaum) ارائه شد، که بعدا آن را در قالب Digicash پیاده سازی کرد.

خصیصۀ معین‌کننده ارز دیجیتال این است که تنها به شکل دیجیتالی یا الکترونیکی وجود دارند و بر خلاف اسکناس دلار یا سکۀ واقعی، نامحسوس هستند. این‌ها تنها می‌توانند از طریق والت‌های الکترونیکی یا شبکه‌های متصل به مالکیت در آمده و خرج شوند. به طور معمول هیچ واسطه‌ای (هیچ بانکی) در کار نیست، و به همین دلیل است که تراکنش‌ها آنی است و کارمزدهای بسیاری کمی اعمال می‌شود. خبر خوب: ارز دیجیتال و پول دیجیتال یکی است.

بنابراین، کوین، توکن و ارز مجازی همگی ارز دیجیتال هستند.

ارز مجازی یک موجودیت متفاوت است، اگر چه از لحاظ تعریف، دیجیتال است. از آنجایی که در ابتدا بانک مرکزی اروپا این اصطلاح را در سال ۲۰۱۲ تعریف کرد، ارز مجازی یک «پول دیجیتالی که در یک محیط کنترل نشده قرار دارد، توسط توسعه دهندگانش منتشر و مدیریت می‌شود و به‌عنوان یک شیوۀ پرداخت در میان اعضای یک جامعۀ مجازی خاصی استفاده می‌شود.» است. نمونه بارز ارزهای مجازی که بر مبنای رمزنگاری نیستند، پول‌هایی است که در بازی‌های ویدیوئی تلفیق شده‌اند، مثل توکن‌‌های World of Warcraft، کارت‌های نقدی GTA Online و یا امتیازهای FIFA که یکی از بازی‌های معتبر شرکت بازی سازی EA Sports است. این‌ها معمولا در فضای بازی مربوطه قرار دارند و برای قفل‌گشایی پاداش‌هایی چون آیتم‌ها یا انیمیشن‌ها استفاده می‌شوند.

بنابراین، برخلاف پول‌های عادی یا حتی ارزهای دیجیتال خاص، ارزهای مجازی نمی‌توانند توسط یک بانک مرکزی یا مرجع نظارتیِ بانکی دیگر منتشر شود، و همین امر نشانگر عدم ثباتی است که این ارزها در معرض آن قرار دارند. از این رو، رمزارزها به کلی جدا از ارزهای مجازی هستند و حداقل مطابق با کتاب AP Stylebook نباید با یکدیگر اشتباه شوند، در حالی که هر دو در گروه بزرگ «ارزهای دیجیتال» قرار دارند.

آیا این تعاریف جهان شمول است؟

خیر، چرا که این فضا به طور مستمر در حال تحول و تکامل است.

رمزارزها، همانطور که می‌دانیم، تنها ده سال است که وجود دارند، و این در حالی است که اکثر سازمان‌های دولتی تنها سه تا پنج سال است که به آن‌ها توجه می‌کنند، و این از وقتی است که محبوبیت بیت کوین به طور قابل ملاحظه‌ای به همراه ارزش آن افزایش پیدا کرد. نکتۀ قابل توجه این است که لیبرای فیسبوک تحریکات دیگری را در میان ناظران مالی ایجاد کرده است: برخی کشورها در حال ایجاد کارگروه‌هایی هستند تا بررسی کنند لیبرا چیست و چگونه می‌توان آن را کنترل کرد.

بنابراین، تعریف رمزارزها، در بین، یا حتی در داخل حوزه‌های قضایی متفاوت است: تنها در ایالات متحده، پنج سازمان قانون‌گذاری مختلف، بر مبنای قلمروی خود، پنج تعریف مختلف برای رمزارزها ارائه داده‌اند. بدین ترتیب، IRS رمزارز و دیگر ارزهای مجازی را دارایی تلقی می‌کند. کمیسیون بورس و اوراق بهادار می‌پندارد که این‌ها نشانگر اوراق بهادار هستند. این در حالی است که شبکۀ اجرای جرایم مالی بر این باور است که رمزارز همان پول است. علاوه بر این، بستر نظارتی رمزارزهای ژاپن رمزارز را به‌عنوان «ارزش دارایی» تعریف می‌کند، و رئیس بانک مرکزی روسیه سابقا بیت کوین را «جانشین ارز» نامید.

علاوه بر این، با توجه به اینکه این فضا با سرعت شگرفی در حال تکامل است و اینکه غالبا قانون‌گذاران از این قافله عقب مانده‌اند، منصفانه است که فرض کنیم در آینده عبارات جدیدی برای ارزهای دیجیتال ظهور خواهند کرد و همین امر باعث می‌شود به روز بودن نسبت به عبارات و اصطلاحات رایج اهمیت پیدا کند.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

در ابتدا می خواهیم بدانیم توکن چیست؟ و بعد از آن به بررسی تفاوت کوین و توکن که یکی از سردردگمی های رایج امروزه کاربرها در این بازار است. صدها هزار پروژه بلاکچین و رمزارز بعد از بیت کوین به وجود آمدند که اهمیت این سوال را بیش از پیش به نمایش میگذارد.

در این مقاله به بررسی تفاوت کوین‌ها و توکن‌ها می‌پردازیم.

مفاهیم کلی:

کوین چیست؟

کوین یا رمزارز یک گونه پول دیجیتال است که در یک لحظه پول و نقل و انتقالات آن از روش الگوریتم های رمزنگاری شده نظارت می‌شوند. مانند : بیت کوین و اتریوم رمزارزهایی هستند که بلاک چین خصوصی دارند. هر کوین از صفر طراحی و برنامه ریزی می‌شود و بلاک چین آن غایت خاصی را دنبال می‌کند.

کوین چیست ؟

توکن چیست؟

می توان گفت توکن گونه ای از ارزهای دیجیتال است که مثل کوین‌ها در یک زمان، نقل و انتقالات آن از طریق الگوریتم‌های رمزنگاری شده سایر کوین‌ها نظارت می‌شوند.

توکن، با استفاده بی مانند از یک ساختار قرارداد هوشمند مانند اتریوم به کاربر اجازه می‌دهد تا از بلاکچین به نحو مورد نیاز خود استفاده کنند.

برای مثال: رمزارز تتر TRC20 یک توکن بر بستر بلاک چین ترون است. TRC20 یک پروتکل برای ساخت توکن در بلاکچین ترون است. توکن‌هایی که از یک پروتکل استفاده می‌کنند می‌توانند با یکدیگر مبادله شوند. یعنی یک توکن تتر TRC20 را میتوان با یک توکن دیگر مانند بیت تورنت در یک تراکنش معامله کرد.

توکن نیز گونه ای ارز رمزنگاری شده است که بر روی ساختار یک بلاک‌چین دیگر سوار می‌شود. عموما توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک اندوخته و… استفاده می‌شوند.

سوالاتی که بیشتر کاربران کرپیتوکارنسی ها با آن رو به رو هستند به چند دسته تقسیم می شود:

توکن و کوین چه تفاوتی با هم دارند؟

کیف پول توکن وکوین آیا فرق دارند ؟

آلتکوین چیست؟

یک کوین مثل لایت‌کوین، از راه ایجاد دگرگونی در کد اصلی بیت کوین ایجاد می‌شود. به این ارزهای دیجیتال، آلتکوین (Altcoin) نیز گفته می‌شود، کاربردهای آنها شبیه بیت‌کوین است.

تفاوت کوین و توکن

در مجموع، به بیان ساده و روشن، تفاوت میان کوین و توکن در این است که :

کوین ها دارای بلاک چین اختصاصی و جداگونه هستند، در حالی که توکن اینطور نیست.

مبحث دیگری که باید آن‌ها توجه کنید این است که کوین‌ها معمولا برای پرداخت‌ها (درست مانند ارزهای فیات(پول های رایج)) استفاده می‌شوند، در حالی که توکن‌ها کاربردهای دیگری نیز دارند – که یکی از این کاربردها می‌تواند پرداخت باشد.

به طور مثال : برای قیاس کردن یک کوین یا رمز ارز با یوتیلیتی توکن (توکن کاربردی) باید گفت، از این توکن‌ها برای دسترسی به یک محصول یا خدمات خاص استفاده می‌شود.

کوین و توکن

وجه تمایز بین کیف پول توکن‌ و کوین

فرق مهم بین توکن و کوین، کیف پول ارز دیجیتال و نحوۀ ذخیره‌سازی این اندوخته های دیجیتال است. یعنی میتوان اذعان داشت که هر کوین، نیاز به یک کیف پول مختص به خود با آدرس اختصاصی دارد و در یک بلاکچین مجزا قرار میگیرد.باتوجه به گفته های سطور بالا یعنی کیف بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند و نمی‌توان برای مثال دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.

اما این قانون در مورد توکن‌ها سازگاری ندارد. شما می‌توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه بفرستید. بعضی اوقات ممکن است این دارایی در کیف پول آنلاین شما رویت نشود، اما تراکنش ثبت شده و امکان دسترسی به آن وجود خواهد داشت، هرچند بعضی اوقات به دانش فنی نیاز است.

از کوین‌ها برای موارد زیر استفاده می‌شود:

• به عنوان جا به جایی پول (با استفاده از آن‌ها می‌توانید بفرستید یا دریافت ارزش کنید)
• برای ذخیره‌سازی (می‌توان آن‌ها را ذخیره کرد و بعد با چیز دیگری تعویض کرد)
• به عنوان واحد محاسبه (می‌توانید قیمت کالا یا خدمات را در آن‌ها لحاظ کنید)
• در بلاک چین تراکنش ها عموما به شکل توکنیزه یا همان دیجیتالی شده صورت می گیرد. این توکن ها به اسم کریپتوکارنسی یا رمز ارز هم شناخته می شوند. یک توکن رمز ارز نگهدارند ارزش دارایی است و این که آن دارایی یا اندوخته چیست بستگی به بلاک چین مورد نظر دارد.
• در بلاک چین های اصلی مانند بیت کوین، رمز ارز BTC بیانگر ارزش اقتصادی است.
• در بلاک چینی که بر مبنای کالا بنا شده، مانند بلاک چین Hemp coin، رمز ارز THC بیانگر کناف صعنتی است.

به طور کلی، تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد:

کوین‌ها بلاکچین مختص به خود را دارند اما توکن‌ها از بستر سایر بلاکچین‌ها برای فعالیت خود استفاده می‌کنند. کوین‌ها معمولاً فقط واسطه معاملات هستند، اما توکن‌ها کاربردهای مختلفی در شبکه دارند.

هر کوین، نیاز به کیف پول و آدرس اختصاصی دارد، اما توکن‌ها را می‌توان در تمام آدرس‌های بلاکچین میزبان ذخیره کرد. کارمزد شبکه در کوین‌ها، از خود کوین برداشت می‌شود، اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمز ارز بومی بلاکچین کسر می‌شود.

وجه تمایز بین کوین و توکن با ایجاد پروژه‌هایی همانند Walton و Vechain در حال پیچیده شدن است. اما خوشبختانه کشورهایی همانند ژاپن و آمریکا در حال وضع قوانینی حول محور انواع مختلف ارزهای رمزنگاری شده هستند و همین عامل باعث می‌شود تمایز بین توکن و کوین برای کاربران آسونتر بشود .

صحبت پایانی

در وجه تمایز کوین و توکن باید گفت که کوین‌ها، ارزهایی هستند که می‌توانند با آن خرید و فروش انجام داد و نوعی از پرداخت هستند. درحالی که، توکن‌ها می‌توانند نمایان گر سهم یک موسسه یا شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند.

شما می‌توانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوین‌ها به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.