ارز پایه و ارز مظنه

سه جدول زیر، شامل چند فهرست از جفت‌ارزهای اصلی، فرعی و اگزاتیک می‌شود. می‌توان گفت در مجموع این فهرست‌ها، به طور نسبتا دقیقی جفت‌ارزهایی که هم‌اکنون در بازار فارکس معامله می‌شوند را دربر می‌گیرند.

استراتژی های معاملاتی جدید - روش قیمت دهی سبد

الزامات رو به افزایش برای فن آوری های معاملاتی مدرن و پیوندها و مناسبات پیچیده بین دارائی های مالی منجر به توسعۀ روش های جدید تحلیل و معامله شده اند. یک روش مدرن از این دست از سوی شرکت توسعۀ فن آوری های تجاری نت ترید ایکس (NetTradeX)

با حمایت شرکت مالی IFC Markets ارائه شده است. این محصول مشترک "روش قیمت دهی سبد (PQM)" نامیده می شود.

بی همتایی

این دو شرکت بر خلاف بسیاری از رقبای شان که یک گروه "استاندارد" از ابزارهای مالی را به عنوان خدمات معاملاتی شان ارائه می دهند، موفق شده اند گامی رو به جلو نه تنها در تحقق پیاده سازی اصول روش سبد معاملاتی در سیستم معاملاتی مشتریان بردارند بلکه این امکان را برای شان فراهم ساخته اند که ابزار مالی شخصی منحصر به فرد و مختص به خودشان را ایجاد کنند.

ماهیت روش قیمت دهی سبد (PQM)

ماهیت روش قیمت دهی سبد (PQM) بسیار ساده اما در عین حال بسیار نویددهنده است چراکه این روش دارای محدوده های کاربردی بسیار فراوان است. این روشی است که در آن امکان ترکیب ابزارهای مالی فراهم می شود. در این روش با دادن وزن مورد نظر به دارائی ها می توان سبدهای معاملاتی ایجاد کرد. این روش نه تنها شامل پوزیشن های خرید بلکه شامل پوزیشن های فروش نیز می شود و از همه مهمتر اینکه در این روش می توان یک واحد مالی جدید ایجاد کرد، محصولی که برای مقایسۀ دو گروه از دارائی ها بکار می رود. در این روش ارزش تمام دارائی ها به دلار آمریکا نشان داده می شود که مقایسه را آسان تر می کند.

مفهوم روش معاملاتی سبد معاملاتی PQM بسیار شبیه به نرخ مبادلاتی ارزها است. به همان شکل که در جفت ارزها شاهد این هستیم که ارز پایه به واحد ارز مظنه تعریف می شود. تفاوت در این است که در روش PQM بجای دو ارز پایه و مظنه، دو سبد وجود دارند. جمع ارزش تمام دارائی های تطبیق یافته با وزن های مرتبط شان در یک سبد یک ارزش مطلق بر مبنای دلار برای هر سبد ارائه می دهد. این روش در هنگام مقایسۀ ارزش های مطلق دو سبد (سبد پایه و سبد مظنه) نرخی را محاسبه می کند که به به عنوان "قیمت" ساختار ترکیبی جدید (ابزار ترکیبی شخصی) در نظر گرفته می شود و می تواند به عنوان ارزش سبد پایه تفسیر شود که به واحد سبد مظنه بیان می شود.

مزایای روش

به این ترتیب روش PQM چه مزایایی دارد برای معامله گری که به منظور پیاده سازی ایده های معاملاتی اش به دنبال فرصت های جدید است، برای مدیران سرمایه ای که به دنبال یافتن ویژگی های بازگشت ریسک بهینه است، این روش چه مزایایی دارد؟ و در آخر، برای یک فرد معمولی که علاقمند به فعالیت در بازارهای مالی است و به دنبال درک پیچیدگی رابطۀ متقابل بین دارائی مالی است، این روش چه مزیت هایی دارد؟

فعالان بازار، بسته به تحلیل های خودشان و ریسک هایی که می توانند بپذیرند، فقط با ابزارهای معاملاتی و مدل های خاصی کار می کنند و با استفاده از نرم افزارهای متنوع سعی می کنند که استراتژی های معاملاتی شان را پیاده سازی کنند. به این ترتیب، انعطاف برای ایجاد سبدهای ترکیبی این امکان را میسر می کند که بتوان تنوع بسیار زیاد ایده های معاملاتی را به کار گرفت.

انعطاف روش

بکار گیری روش PQM امکان انتقال ایده به سیستم تحلیلی معاملاتی را فراهم می کند و ضمن ارزیابی کارآیی اش در گذشته، تنوعی از ابزارهای تحلیل تکنیکی را برای پیش بینی وضعیت آینده بکار می گیرد. در حقیقت، معامله گر با گریز از محدودیت های موجود در تعداد دارائی های مالی ای که در دسترسش قرار دارند، اقدام به ایجاد یک محصول شخصی و یک ایدۀ معاملاتی برای خودش می کند که بطور کمّی بوسیلۀ ایجاد سبدهای ترکیبی در پلتفرم معاملاتی-تحلیلی بیان می شود که دارای تاریخچۀ قیمتی مختص به خود می باشد و آماده است که تحلیلی با ابعاد بزرگ را بکار گیرد.

ارزش چنین روشی در وحلۀ اول انعطافش است که افق های جدیدی را برای تجارت و تحلیل باز می کند. بعلاوه این امکان را برای معامله گران فراهم می کند که محصولات مالی منحصر به فرد مختص به خودشان را ایجاد کنند. در نتیجه خلاقیت و نوآوری معامله گر به اوج خود می رسد که به نوبۀ خود یکی از عوامل کلیدی در موفقیت به حساب می آید. روش PQM به سرعت باعث می شود که دو سبد دارائی تبدیل به یک ابزار معاملاتی مستقل شوند که دارای قیمت و تاریخچۀ مختص به خود است. با استفاده از این روش تعداد نامحدودی از سبدهای معاملاتی، تعداد نامحدودی از ابزارهای معاملاتی و فرصت های جدیدی در اختیار معامله گر قرار می گیرند.

مطالعات نشان می دهند که کاربرد روش PQM می تواند برای طیف گسترده ای از استراتژی های سرمایه گذاری فوق العاده مفید باشد. با توجه به تعداد نامحدود گزینه های ابزارهای ترکیبی فقط بخشی از مثال های فراوانی را که می توان در این رابطه زد، در ذیل می آوریم.

معاملۀ سبد

روش PQM معاملۀ سبد معاملاتی ترکیبی ارتباط تنگاتنگی با مبانی نظریۀ جدید سبد معاملاتی دارد (به عنوان مثال، تحلیل متوسط واریانس Harry Markowitz ) . سوال ایجاد یک سبد ترکیبی ارتباط مستقیم با مفاهیم ارتباط دارائی های مالی، مدیریت و تنوع خطرات و جستجو برای ساختار سبد بهینه دارد. روش PQM امکان ایجاد سبدهای دارائی را فراهم می آورد که با پارامترهای فردی سرمایه گذار در پذیرش خطر و نیاز به بازگشتش منطبق هستند. بعلاوه، این روش این امکان را فراهم می کند که معامله گر بسته به اینکه دارائی در سبد پایه باشد یا سبد مظنه هم پوزیشن های خرید و هم پوزیشن های فروش باز کند.

روشی نوآورانه برای مطالعه و تحلیل بازارهای مالی

پس از ایجاد یک ابزار ترکیبی، تاریخچۀ قیمتی، یک بازدۀ مربوط به گذشتۀ سبد ترکیبی را نشان خواهد داد. اگر یک ارز به عنوان تنها مؤلفۀ سبد مظنه انتخاب شده باشد، معامله گر می تواند انتخاب کند که بتواند نمودار قیمتی را در قیمت های مطلق سبد ترکیبی ترسیم نماید. معامله گر اغلب تمایل دارد رفتار سبد را در ارتباط با تمام بازار مورد مقایسه قرار دهد. به عنوان مثال، ممکن است یک شاخص سهام به عنوان مؤلفۀ مظنه در یک سبد ترکیبی انتخاب شود، که به عنوان شاخص وابسته کارآیی استراتژی عمل خواهد کرد. اگر استراتژی شامل فروش دارائی ها شود، آنها باید در مؤلفۀ مظنه در سبد ترکیبی قرار گیرند، بعد از آن نمودار کاملاً با مفهوم روش منطبق خواهد بود و تغییر ارزش سبد پایه را با تعداد واحدهای سبد مظنه بازتاب می دهد.

معامۀ اسپردی

استراتژی معاملۀ اسپرد بر اساس جستجوی همگرایی و واگرایی قیمت برای ابزارهای مشابه پایه ریزی شده است. قیمت های ابزارهای مالی ممکن است همزمان با عوامل اقتصادی یکسان، واکنش نشان دهند اما سرعت و حساسیت این واکنش ممکن است متفاوت باشد. روش PQM برای تعیین چنین الگوهایی در تاریخچه های با قدمت زیاد، ضروری می شود. برای پیاده سازی این استراتژی، کافی است که نموداری ایجاد کنید که تغییرات مرتبط قیمتی، سرعت این تغییرات و میزان حساسیت به عوامل اقتصادی معمول را نمایش دهد.

معامله حول و حوش یک میانگین

این استراتژی بر اساس جستجو برای یک ارتباط باثبات بلندمدت دارائی ها بنا شده است که به سختی با نوسانات کوتاه مدت شکسته می شود. البته در کوتاه مدت، نرخ از سطح ثبات بلندمدت منحرف می شود اما بعد از آن دوباره به آن سطح بازمی گردد. روش PQM برای چنین روش معامله ای بسیار موثر است چراکه نمودارهای تاریخی لازم برای تعیین سطوح برگشت-متوسط بلندمدت را فراهم می کند و امکان کاربرد ابزارهای تحلیل تکنیکی برای باز کردن و بستن پوزیشن های معاملاتی را میسر می سازد.

ابزاری برای پوشش ریسک (هِج)

ایجاد یک سبد ترکیبی فقط به این منظور نیست که فرصت های جدید برای سودهای سفته بازی و ریسکی پدید آید بلکه از آن می توان برای پوشش خطر نیز استفاده کرد. با فرض توسعۀ فرآینده های اقتصادی، می توان سبدهایی با خصوصیات دلخواه (حساسیت) نسبت به عوامل بنیادی و اقتصاد کلان خاص و معین ایجاد کرد. بنابراین، اگر این امکان وجود دارد که بتوان حساسیت یک سبد را به یک عامل خاص به حداقل کاهش داد، در آن صورت خواهیم گفت قیمت سبد ترکیبی از این عامل تاثیر اندکی خواهد گرفت یا اینکه هیچ تاثیری نخواهد گرفت.

استراتژی معاملاتی انتخاب شده هر چه که باشد، روش PQM می تواند مفید واقع شود و این فقط در مورد معامله گران صدق نمی کند. این روش فرصت های جدید قابل توجهی برای تحلیل گران، اقتصاددانان و مدیران سرمایۀ سبدها فراهم می آورد که می توانند به وسیلۀ آن روابط متقابل بین دارائی های جدا از هم و ترکیب های شان را درک کرده و تحلیل کنند.

جفت ارز چیست؟

معامله جفت‌ارزها در بازار فارکس صورت می‌گیرد که بزرگترین و پرگردش‌ترین بازار مالی جهان است. در این بازار امکان خرید، فروش، مبادله و سفته‌بازی ارزها وجود دارد. از آنجاییکه بازار فارکس به صورت شبانه‌روزی در ۵ روز هفته (به جز تعطیلات) فعال بوده و حجم معاملات بالایی در آن صورت می‌گیرد، امکان تبدیل ارزها برای تجارت و سرمایه‌گذاری بین‌المللی را هم مهیا می‌کند.

همانطور که از نام بازار تبادل ارزهای خارجی (Foreign Exchange) پیداست، تمام تراکنش‌های بازار فارکس، شامل مبادله ارزها می‌شود. این بدین معنی است که ارزش یک ارز نسبت به سایر ارزها قیمت‌گذاری شده و با یک نسبت مشخص به نام نرخ ارز (Exchange Rate)، معامله می‌شوند.

از این رو معمولا یک ارز، نسبت به ارز دیگری که قابل معامله است، نرخ‌گذاری می‌شود و به همین دلیل، تمام ارزهای موجود در بازار فارکس، به صورت دوتایی معامله می‌شوند که در میان معامله‌گران فارکس به عنوان جفت‌ارز (Currency Pairs) شناخته می‌شوند.

در ادامه، بعضی از مفاهیم پایه‌ای مربوط به جفت‌ارزها بررسی می‌شود؛ از جمله نمادها، اهمیت ترتیب چیدمان ارزها، نقدشوندگی و نام‌های مستعار آن‌ها. یک فهرست از جفت‌ارزهای اصلی، فرعی، اگزاتیک (نامتعارف) و کراس‌ها نیز ارائه شده است.

نمادگذاری جفت‌ارزها

برای هر ارز خارجی یک کد ارزی ایزو (ISO 4217 currency code) وجود دارد که شامل سه حرف است. در این صورت نماد یک جفت ارز، با قرار دادن یک علامت اسلش (/) بین دو کد ارزی، نوشته می‌شود. برای مثال، EUR/USD نماد یک جفت‌ارز در بازار فارکس است که ارز یورو اتحادیه اروپا با کد ایزوی EUR را شامل می‌شود که در مقابل دلار آمریکا با کد ایزوی USD، قرار گرفته است.

علاوه‌ بر این، هر جفت‌ارز شامل یک ارز پایه است که قبل از اسلش ظاهر می‌شود و یک ارز متقابل یا مظنه که بعد از اسلش قرار می‌گیرد. برای جفت‌ارز EUR/USD، یورو یا EUR، ارز پایه است درحالیکه دلار آمریکا یا USD، درجایگاه ارز مظنه قرار دارد و نسبت به ارز پایه، ارزش‌گذاری می‌شود.

بنابراین، همه معاملات فارکس شامل خرید هم زمان یک ارز و فروش ارز دیگر می‌باشد. اما باید توجه داشت که جفت ارز به عنوان یک واحد مستقل درنظر گرفته می‌شود; یعنی ابزاری که خرید یا فروش می‌شود. اگر یک جفت‌ارز را خریداری کنید، عملا ارز پایه را خریده و دومی را فروخته‌اید. نرخ تقاضا یعنی bid (نرخ پیشنهاد خرید برای کارگزار و پیشنهاد فروش برای معامله‌گر)، نشان‌دهنده این است که چه مقدار ارز مظنه برای خرید یک واحد ارز پایه مورد نیاز است. بر خلاف این، وقتی جفت ارز را می فروشید، ارز پایه را فروخته و ارز مظنه را دریافت می‌کنید. نرخ عرضه یعنی ask (نرخ پیشنهاد فروش برای کارگزار و پیشنهاد خرید برای معامله‌گر)، برای جفت ارز نماد این است که چقدر ارز مظنه را در ازای فروش یک واحد ارز پایه به دست می‌آورید.

ترتیب چیدمان جفت‌ارزها

در نمادگذاری‌های مرسوم بازار فارکس، بعضی از ارزها نسبت به سایرین تقدم دارند که این امر، چیدمان ارزهای پایه و مظنه در یک جفت‌ارز را تعیین می‌کند.

این اولویت‌بندی یا سلسله‌ مراتب (pecking order) برای ۶ مورد از پرمعامله‌ترین ارزها به ترتیب زیر است:

EUR > GBP > AUD > NZD > USD > CHF > JPY

مطابق این رتبه‌بندی سنتی، بازار فارکس ترتیب جفت‌ارزهای EUR/GBP و USD/CHF را این‌گونه نام‌گذاری می‌کند و نمادهای GBP/EUR و CHF/USD را استفاده نمی‌کند. در جفت‌ارز EUR/GBP، یورو به عنوان ارز پایه شناخته می‌شود؛ چون در سلسله مراتبی که ذکر شد، نسبت به پوند مقدم‌تر است.

به‌علاوه، اکثر ارزهای فرعی در جفت‌ارزها نسبت به دلار آمریکا USD، در جایگاه ارز مظنه یا متقابل قرار می‌گیرند و دلار ارز پایه است. برای مثال USD/SGD، نماد دلار آمریکا درمقابل دلار سنگاپور است و USD/SEK، به عنوان نماد دلار آمریکا در مقابل کرون سوئیس شناخته می‌شود.

جفت‌ارزها چگونه قیمت‌گذاری می‌شوند؟

قبل از انجام یک تراکنش در بازار فارکس، معامله‌گر باید یک مظنه از سمت بازارساز دریافت کند. معمولا این امر با مبادله جفت‌ارز مورد نظر و مقدار مشخص یکی از ارزها به عنوان ارز متقابل، انجام می‌شود.

معامله‌گران خرد فارکس، با استفاده از بروکرهای آنلاین به عنوان طرف مقابل، معامله را انجام می‌دهند و از پلتفرم‌های الکترونیکی مثل متاتریدر برای دریافت مظنه موردنیاز استفاده می‌کنند. درمقابل، معامله‌گران حرفه‌ای بین بانکی، به‌ صورت مستقیم با سایر طرفین حرفه‌ای فارکس در بانک‌ها یا موسسات مالی، معامله می‌کنند.

این مظنه به عنوان تعداد ارز پایه مورد نیاز برای خرید یک واحد از ارز متقابل، اعلام می‌شود. برای مثال نرخ مظنه ۱.۱۵۰۰ برای جفت‌ارز EUR/USD بدین معناست که هر یوروی اتحادیه اروپا، به اندازه ۱.۱۵۰۰ دلار آمریکا ارزش دارد. از این‌رو با همین نرخ مبادله، ۱۰ میلیون یورو با ۱۱.۵ میلیون دلار آمریکا، قابل معامله است.

نقدشوندگی در جفت‌ارزهای اصلی، فرعی و اگزاتیک

همواره اختلاف نظرهایی بین معامله‌گران فارکس وجود دارد که دقیقا کدام‌ جفت‌ارزها به عنوان اصلی، فرعی و اگزاتیک درنظر گرفته می‌شوند. با‌ این‌حال، در اکثر مواقع این جفت‌ارزها به ترتیب به عنوان بسیار نقدشونده، کاملا نقدشونده و نسبتا غیر نقد‌شونده شناخته می‌شوند.

علاوه بر این در مفاهیم بازار ارز، واژه «نقدشوندگی» به درجه‌ای اشاره دارد که بازار فارکس بتواند معاملات خرید و فروش را طوری کنترل کند که تغییر قابل توجهی در نرخ مبادله جفت‌ارز مدنظر صورت نگیرد. در عمل، نقدشوندگی بازار فارکس، یک عملکرد از تعداد بازارسازهای فعال است که برای یک جفت‌ارز مشخص قیمت‌گذاری می‌کنند و آمادگی دریافت معاملات بزرگ را بدون تغییر زیاد نرخ مبادله، داشته باشند.

بازار فارکس برای ارزهای اصلی از قبیل EUR, GBP, CHF, JPY, AUD, CAD و NZD، در مقابل USD بسیار نقدشونده است. بنابراین، جفت‌ارزهای EUR/USD, GBP/USD, USD/CHF, USD/JPY, AUD/USD, USD/CAD و USD/JPY، بین اکثر معامله‌گران فارکس به عنوان جفت‌ارزهای اصلی شناخته می‌شوند.

رتبه بعدی نقدشوندگی در اختیار جفت‌ارزهای فرعی است که شامل جفت‌ارزهای کراس نیز می‌شوند. در جفت‌ارزهای کراس، دلار آمریکا وجود ندارد‌. بعضی معامله‌گران، NZD/USD را در این دسته‌بندی درنظر می‌گیرند؛ درحالیکه سایر معامله‌گران، آن را به عنوان جفت‌ارز اصلی می‌شناسند. از آن‌جاییکه این جفت‌ارز در میان معامله‌گران محبوب باقی مانده است، درنتیجه در بازارهای کاملا نقدشونده قرار می‌گیرد.

معمولا معامله‌گران جفت‌ارزهای کراس، شرایطی با نقدشوندگی کمتر و اسپرد بیشتری را در مقایسه با جفت‌ارزهای اصلی، تجربه می‌کنند. نرخ تبادل جفت‌ارزهای کراس را می‌توان از طریق مقایسه جداگانه هر کدام از این ارزهای موجود در این جفت ارزها نسبت به دلار سنجید.

از نمونه‌ جفت‌ارزهای کراس با نقدشوندگی بالا که شامل دلار آمریکا نمی‌شوند، می‌توان به EUR/JPY, EUR/CHF, EUR/GBP و GBP/JPY اشاره کرد. جفت‌ارزهای کراس با نقدشوندگی پایین‌تر نیز شامل AUD/JPY و GBP/CAD می‌شوند.

در رتبه آخر، بازارهای نسبتا غیرنقدشونده وجود دارند که معمولا به عنوان جفت‌ارزهای اگزاتیک نیز شناخته می‌شوند. در نتیجه، این بازارها اسپرد بیشتری دارند. عموما جفت‌ارزهای اگزاتیک برای ارز مظنه، شامل ارز یک اقتصاد کوچک یا درحال توسعه می‌شوند که در مقابل یک ارز اصلی مثل دلار یا یورو به عنوان ارز پایه قرار گرفته‌اند. به عنوان نمونه جفت‌ارز USD/SGD، به دلار آمریکا در مقابل دلار سنگاپور اشاره دارد و جفت‌ارز EUR/TRY، به معنای یوروی اتحادیه اروپا در مقابل لیر ترکیه است.

جدول جفت‌ارزهای اصلی، فرعی و اگزاتیک

سه جدول زیر، شامل چند فهرست از جفت‌ارزهای اصلی، فرعی و اگزاتیک می‌شود. می‌توان گفت در مجموع این فهرست‌ها، به طور نسبتا دقیقی جفت‌ارزهایی که هم‌اکنون در بازار فارکس معامله می‌شوند را دربر می‌گیرند.

بهترین جفت‌ارزها برای معامله

معمولا معامله‌گران تازه وارد سوال می‌پرسند که بهترین جفت‌ارزها برای معامله کدامند؛ معامله‌گران باتجربه نیز پاسخ می‌دهند که بهترین جفت‌ارز، برای هر معامله‌گری متفاوت است و کاملا بستگی به سبک معاملاتی، قدرت تشخیص فرصت‌ها و تایم‌فریم مدنظر هر معامله‌گر دارد.

برای مثال، معامله‌گری که از استراتژی اسکالپ استفاده می‌کند، معمولا از نظر زمانی معاملات کوتاهی دارد و به دنبال بهترین اسپردها و کسب بیشترین سود ممکن در مدت زمانی کوتاه است. چنین معامله‌گرانی معمولا معاملات خود را به جفت‌ارزهایی با نقدشوندگی بالا مانند EUR/USD و USD/JPY، محدود می‌کنند. این جفت‌ارزهای محبوب فارکس، به علت فعالیت تعداد بسیار زیاد بازارسازها و معامله‌گران، کم‌ترین اسپرد را دارند و می‌توانند حجم معاملات بسیار بزرگی را داشته باشند.

از سوی دیگر، یک معامله‌گر روند که یک موقعیت جهت‌دار مناسب را در یک جفت‌ارز اگزاتیک پیدا می‌کند، ممکن است با انجام این معامله سود خوبی کسب کند. با این‌حال، به علت نقدشوندگی پایین بسیاری از جفت‌ارزهای اگزاتیک، معامله‌گر باید حجم مناسبی را برای معاملات خود انتخاب کند و برای پرداخت اسپردهای بزرگتر هنگام ورود و خروج معاملات، آمادگی داشته باشد.

معامله‌گرانی که بین این دو دسته قرار دارند، ممکن است در هرکدام از جفت‌ارزهای جدول بالا که توسط بروکر ارائه می‌شود، موقعیت‌های معاملاتی مناسبی را پیدا کنند. با این‌ وجود اگر مقدار اسپرد، تاثیر زیادی بر سودآوری یک معامله‌گر دارد، بهتر است فعالیت‌های معاملاتی، به‌جای جفت‌ارزهای فرعی و اگزاتیک، روی جفت‌ارزهای اصلی متمرکز شود.

نام‌های مستعار ارزها و جفت‌ارزهای اصلی

معامله‌گران حرفه‌ای معمولا تمایل دارند که ارزها و جفت‌ارزهای اصلی را با نام مستعارشان یاد کنند. معامله‌گران تازه‌کار نیز، قبل از صحبت با یک معامله‌گر یا بازارساز در موسسات مالی، باید با این اصطلاحات آشنا باشند.

اول از همه، معامله‌گران برای اشاره به دلار آمریکا، از اصطلاح باک (Buck) و پشت‌ سبز (Greenback) استفاده می‌کنند. پوند استرلینگ انگلستان نیز به کویید (Quid) معروف است. نام مستعار فرانک سوییس، اصطلاح سوییس (Swiss) است.
یوروی اتحادیه اروپا، نام مستعار منحصربه‌فردی ندارد و به همان نام ساده یورو (Euro) معروف است‌. به طور مشابه، ین ژاپن نیز با نام ین (Yen) شناخته می‌شود. نام مستعار ارزهای دلار کانادا، دلار استرالیا و دلار نیوزلند، به ترتیب لونی (Loonie)، اوزی (Aussie) و کیوی (Kiwi) نام دارند.

علاوه بر این، نام مستعار ارز پایه و ارز مظنه چهار جفت‌ارز پرمعامله فارکس به ترتیب زیر است:

• جفت‌ارز EUR/USD، معمولا با نام «یورو» شناخته می‌شود و بعضی معامله‌گران برای اشاره به این جفت‌ارز، از فایبر (Fiber) استفاده می‌کنند.
• جفت‌ارز USD/JPY، نیز معمولا به نام «ین» شناخته می‌شود، ولی بعضی معامله‌گران با اشاره به فرهنگ ژاپنی، از اصطلاحات سوشی (Sushi) یا نینجا (Ninja) استفاده می‌کنند.
• جفت‌ارز GBP/USD، به اصطلاح کابل (Cable) معروف است.
• جفت‌ارز USD/CHF، در میان بسیاری از معامله‌گران به سوییسی (Swissy) معروف است.

ارزهای کالایی که کمتر معامله می‌شوند به نام‌های زیر معروف هستند:

• جفت‌ارز USD/CAD، به نام مستعار لونی (Loonie) معروف است ولی گاهی اوقات با نام فاندز (Funds) نیز شناخته می‌شود.
• جفت‌ارز AUD/USD، معمولا به اسم اوزی (Aussie) شناخته می‌شود.
• جفت‌ارز NZD/USD، به نام مستعار کیوی (Kiwi) معروف است.

بعضی از جفت‌ارزهای کراس مثل EUR/JPY و GBP/JPY، به ترتیب با نام‌های یاپی (Yuppy) و گاپی (Guppy) شناخته می‌شوند و جفت‌ارز EUR/GBP نیز به کانال (Chunnel) معروف است.

یادگیری و آگاهی از این نام‌های مستعار، به معامله‌گران تازه‌کار کمک می‌کند تا درک بهتری از گفتگو با معامله‌گران حرفه‌ای در رابطه با بازار فارکس، داشته باشند.

معامله با یک جفت‌ارز جدید

اگرچه بسیاری از معامله‌گران فارکس، نقدشوندگی بالا، اسپرد کم و سادگی معامله با این ۶ جفت‌ارز اصلی و حتی زیرمجموعه‌های آن‌ها را ترجیح می‌دهند، اما گاهی اوقات معامله‌گران به معامله یک جفت‌ارز جدید، علاقه پیدا می‌کنند.

در ابتدا باید بررسی کرد که بروکر، جفت‌ارز جدید مدنظر را پوشش می‌دهد یا خیر. گام بعدی یک بررسی فاندامنتال از سهام دو کشوری است که جفت‌ارز مربوطه را ارائه می‌کنند. از آن‌جاییکه ارز هر کشور، بیان‌کننده وضعیت اقتصادی آن کشور است، بررسی آن‌ها، به درک بهتر سیاست‌ها، اقتصاد و صادرات و واردات کشور‌ها، کمک می‌کند.

همچنین باید از سیاست‌های نرخ ارز ثابت که به‌دلیل کاهش نوسان صورت می‌گیرد آگاهی داشت؛ چون در هنگام تغییر، باعث ایجاد شکاف‌های بزرگ در نرخ معامله می‌شود. معامله‌گر باید سیاست‌های بانک مرکزی هر کشور در رابطه با نرخ بهره و مدیریت ارز را با دقت بررسی کند و شناخت خوبی از قانون‌گذاران سیاسی، پولی و مالی آن کشور داشته باشد. به‌علاوه باید نسبت به رویدادهای ژئوپلیتیک پرخطر مانند جنگ، بلایای طبیعی یا انتخابات، بسیار محتاط باشد.

وقتی اطلاعات ذکر شده جمع‌آوری شد و بعد از تحقیقات، اگر معامله‌گر همچنان خواهان معامله با جفت‌ارز جدید بود، آنگاه زمان بررسی تقویم اقتصادی هر کشور است. انجام این کار به معامله‌گر کمک می‌کند تا به آگاهی کامل از داده‌های اقتصادی تاریخی و رویدادهای پیش‌رو که روی ارز آن کشور تاثیرگذار است، دست یابد.

علاوه بر این، مطالعه نمودارهای تاریخی بلندمدت نرخ ارز و نوسان‌های ضمنی، به تشخیص ریسک‌های غیرعادی در معاملات جفت‌ارز مدنظر کمک می‌کند. بررسی استراتژی معاملاتی برای جفت‌ارز جدید، روی اکانت دمو توصیه می‌شود تا معامله‌گر با اسپرد، سرعت ثبت معامله، اسلیپیج حدضرر و نوسانات میان‌روزی جفت‌ارز جدید آشنا شود.

پس انجام تمام بررسی‌های لازم، معامله‌گر قادر است درباره معامله جفت‌ارز جدید، تصمیم آگاهانه‌تری اتخاذ کند.

فارکس چیست و چگونه کار می‌کند؟

در سال‌های اخیر و در بین بازارهای مالی مختلف، معاملات فارکس به نوع پرطرفداری از سرمایه‌گذاری تبدیل شده‌اند. این تجارت در ابتدا کمی پیچیده به نظر می‌رسد، ولی با آموزش کار در فارکس می‌توانید با پول بسیار کمی معامله خود را شروع کنید و سود مناسبی نیز به دست آورید.

در این مقاله ما توضیح می‌دهیم که تجارت فارکس (Forex) چیست، چگونه کار می‌کند و برخی از مزایا و معایبی که قبل از شروع باید در نظر بگیرید را بررسی می‌کنیم. در ادامه همراه وبلاگ فانوس باشید.

فارکس چیست؟

تجارت فارکس روشی برای سرمایه‌گذاری است که شامل معامله یک ارز با ارز دیگر می‌شود. هدف اصلی معاملات فارکس پیش‌بینی موفقیت آمیز این است که آیا ارزش یک ارز نسبت به دیگری افزایش یا کاهش می‌یابد. بنابراین، یک معامله‌گر ممکن است امروز یک ارز بخرد، با این فکر که ارزش آن فردا بالا می‌رود و در آن زمان قصد دارد آن را برای سود بفروشد. همچنین اگر معامله‌گر فکر کند ارزی کاهش می‌یابد، ممکن است تصمیم بگیرد که ارزی را بفروشد و بعدا وقتی ارزان‌تر شد، آن را دوباره بخرد. ارزش هر ارز به طور مکرر تغییر می‌کند و می‌تواند تحت تاثیر عوامل بسیاری قرار گیرد، این عوامل عبارتند از:

• نرخ بهره
• تورم
• عرضه و تقاضا
• رویدادهای سیاسی
• بلایای طبیعی

در معاملات فارکس، هر ارز کد مخصوص به خود را دارد که به شما کمک می‌کند آن را راحت تر شناسایی کنید.

فارکس چگونه کار می‌کند؟

روش‌های مختلفی برای معامله در فارکس وجود دارند، اما همه آن‌ها به یک شکل عمل می‌کنند؛ یعنی با خرید همزمان یک ارز و فروش ارز دیگر. بنابراین در معاملات فارکس، ارزها همیشه به صورت جفت معامله می‌شوند که به آنها «جفت ارز» می‌گویند. این به این دلیل است که هر زمان که یک ارز را خریداری می‌کنید، به طور همزمان ارز دیگر را می‌فروشید. هر جفت ارز از دو بخش تشکیل شده است:

• ارز پایه: اولین ارز ذکر شده در مظنه و همیشه برابر با 1 است
• ارز مظنه: دومین ارز ذکر شده در مظنه

به طور سنتی، بسیاری از معاملات فارکس از طریق یک کارگزار ارز پایه و ارز مظنه فارکس انجام می‌شود، اما با افزایش معاملات آنلاین، می‌توانید با استفاده از مشتقاتی مانند معاملات CFD (قرارداد ما به التفاوت) از تغییرات قیمت فارکس استفاده کنید.

CFD ها محصولات اهرمی هستند که به شما امکان می‌دهند برای کسری از ارزش کامل معامله، یک موقعیت باز کنید. برخلاف محصولات غیر اهرمی، شما مالکیت دارایی را به عهده نمی‌گیرید، بلکه در مورد اینکه فکر می‌کنید ارزش بازار افزایش یا کاهش می‌یابد، موضع می‌گیرید. اگرچه محصولات اهرمی می‌توانند سود شما را افزایش دهند، اما اگر بازار بر خلاف شما حرکت کنند، می‌توانند ضرر را نیز افزایش دهند.

معنی اهرم و مارجین در فارکس

اهرم وسیله‌ای است برای قرار گرفتن در معرض مقادیر زیادی ارز بدون نیاز به پرداخت ارزش کامل معامله خود از قبل. درعوض هنگام ثبت نام در فارکس، یک سپرده کوچک به نام مارجین ایجاد می‌شود. وقتی یک موقعیت اهرمی را می‌بندید، سود یا زیان شما بر اساس اندازه کامل معامله است. در حالی که این کار سود شما را افزایش می‌دهد، خطر زیان‌های افزایش‌یافته را نیز به همراه دارد. این ضررها شامل زیان‌هایی می‌شوند که می‌توانند از حاشیه سود شما بیشتر شوند. بنابراین، تجارت اهرمی، یادگیری نحوه مدیریت ریسک را بسیار مهم می‌کند.

البته در اینجا باید درمورد مارجین هم اطلاعاتی به شما بدهیم. مارجین بخش کلیدی معاملات اهرمی محسوب می‌شود. این یک اصطلاح برای توصیف سپرده اولیه‌ای است که برای باز کردن و حفظ موقعیت اهرمی می‌گذارید. هنگامی که در حال معامله در فارکس با مارجین هستید، به یاد داشته باشید که نیاز مارجین شما بسته به کارگزار شما و میزان حجم معامله شما تغییر می‌کند.

شما باید یک سپرده کوچک به نام مارجین بگذارید و کارگزار حساب شما را با پولی که برای انجام معامله نیاز دارید شارژ می‌کند. در صورت موفقیت‌آمیز بودن سرمایه‌گذاری، استفاده از اهرم می‌تواند به افزایش سود شما کمک کند. اما مهم است که به یاد داشته باشید که معاملات مقادیر بیشتر ارز نیز می‌تواند خطر از دست دادن پول شما را در صورت کاهش ارزش پول افزایش دهد.

اگر پول بیشتری از سپرده اولیه خود را از دست بدهید، شاید حساب شما منفی شود و کارگزار شما ممکن است از شما بخواهد که آن را بازپرداخت کنید. قبل از استفاده از اهرم، باید به طور کامل خطرات مربوط به آن و آنچه را که ممکن است در نهایت از دست بدهید، درک کنید. این به این دلیل است که در مقایسه با معاملات استاندارد، ریسک‌ها بزرگ‌تر می‌شوند و می‌توانید بیش از سپرده اولیه خود را از دست بدهید، که ممکن است پولی باشد که نمی‌توانید از عهده آن برآیید.

کارگزار آنلاین فارکس چیست؟

در گذشته، یک کارگزار فارکس از طرف شما ارزها را معامله می‌کرد. اما اکنون تعداد زیادی کارگزار فارکس آنلاین وجود دارند که پلتفرم‌های معاملاتی را برای خرید و فروش ارز به شما ارائه می‌دهند. هنگام انتخاب یک کارگزار آنلاین فارکس، مهم است که به مواردی مانند قیمت‌گذاری، کارمزد و کمیسیون توجه داشته باشید تا در نهایت سود بیشتری ببرید. برخی از کارگزاران قبل از شروع کار، حداقل مقدار سرمایه‌گذاری را درخواست می‌کنند، بنابراین مهم است که به آن نیز توجه کنید.

مزایا و معایب فارکس

چند مزایا و معایبی وجود دارند که باید قبل از شروع تجارت فارکس (Forex) حرفه‌ای آنها را ارز پایه و ارز مظنه در نظر بگیرید تا دچار اشتباهات سرمایه گذاری نشوید:

مزایا

بازار بین المللی بزرگ: تجارت فارکس یک بازار جهانی بزرگ است، یعنی فرصت‌های زیادی برای تجارت وجود دارند.

نقدینگی بالا: حجم زیادی از معاملات که هر روز اتفاق می‌افتند، خرید یا فروش سریع ارز را آسان‌تر می‌کنند، زیرا تقاضای زیادی وجود دارد.

هزینه کم: برای شروع معاملات فارکس به پول زیادی نیاز ندارید و می‌توانید از اهرم برای افزایش فرصت سرمایه‌گذاری خود استفاده ارز پایه و ارز مظنه کنید.

زمان معامله: معاملات فارکس به مدت 24 ساعت از دوشنبه تا شنبه (به وقت تهران) انجام می‌شوند، برخلاف سایر بازارها که ساعات معاملاتی محدودی در طول هفته دارند.

معایب

نوسانات زیاد: ارزش ارزها دائما در نوسان است و می‌تواند بسیار غیرقابل پیش‌بینی باشد.

ریسک اهرمی: معامله مقادیر زیادی ارز با استفاده از اهرم می‌تواند خطر از دست دادن پول شما را در صورت کاهش ارزش یک ارز افزایش دهد.

ریسک نرخ ارز پایه و ارز مظنه ارز: تغییرات در نرخ مبادله یعنی زمانی که سود شما به ارزی که از آن سود می‌برید تبدیل شود، می‌تواند تحت تاثیر این نوسانات قرار گیرد.

محدودیت‌های فروش: برخی کشورها محدودیت‌های مبادله‌ای برای مبادله ارز با قیمت معین در زمان‌های مختلف دارند.

نتیجه‌گیری

به طور کلی هر فرد سیستم سرمایه‌گذاری منحصر به‌فرد خود را دارد. نمی‌توانیم به شما بگوییم که آیا هر شکلی از سرمایه گذاری برای شما مناسب است یا خیر. بسته به انتخاب شما برای سرمایه‌گذاری، سرمایه تان ممکن است در معرض خطر باشد و شاید کمتر از آنچه در ابتدا پرداخت شده، به دست آورید. از این‌رو پیشنهاد می‌کنیم که با مطالعه دقیق این موارد و در صورت نیاز با یک مشاور مالی مشورت نمایید و پس از بررسی‌های نهایی وارد بازار تجارت فارکس (Forex) در ایران شوید.

اگر هنوز اپلیکیشن خودتان را آپدیت نکرده اید از دو لینک زیر نسخه های جدید را از گوگل پلی و بازار دریافت کنید😊

دوستان خود را با اصطلاحات فارکس تحت تاثیر قرار دهید

وقتی مبتدی هستی باید قبل از هرکاری، اصطلاحاتِ موضوع را مثل کف دست بلد باشید.

بعضی از این اصطلاحات را قبلاً یاد گرفته‌اید، اما مرور کردنشان ضرری ندارد.

ارزهای اصلی و فرعی

هشت ارزی که بیشتر از بقیه معامله می‌شوند عبارت‌اند از:

دلار آمریکا،‌ یورو، ین ژاپن، پوند استرلینگ، فرانک سوئیس، دلار کانادا، دلار نیوزلند و دلار آمریکا که به آنها ارز اصلی گفته می‌شود. این ارزها سیال ترین ارزها هستند.

همه‌ی ارزهای دیگر به عنوان ارز فرعی شناخته می‌شوند.

ارز پایه (Base Currency)

ارز پایه اولین ارز در هر جفت ارز است. مظنه ارز نشان می‌دهد که ارزش ارز پایه در برابر ارز دوم چقدر است.

به عنوان مثال اگر نرخ دلار آمریکا/فرانک سوئیس برابر با 1.6350 باشد، یک دلار آمریکا مساوی با 1.6350 فرانک سوئیس است.

در بازار فارکس، دلار آمریکا معمولاً ارز "پایه" برای مظنه‌ها در نظر گرفته می‌شود، این یعنی مظنه‌ها به صورت واحد 1 دلار در ارز دیگر در جفت ارز بیان می شوند.

استثناهای اصلی این قانون پوند انگلیس، یورو و دلار استرالیا و نیوزلند هستند.

ارز دوم (مظنه) (Quote Currency):

ارز مظنه دومین ارز در هر جفت ارز است. اغلب به این ارز پیپ گفته می شود و هرگونه سود یا زیان با این ارز بیان می شود.

پیپ (Pip)

پیپ کوچکترین واحد قیمت برای هر ارز است.

تقریباً همه جفت‌های ارزها از پنج رقم مهم تشکیل شده‌اند و اکثر جفت‌ها دارای نقطه اعشار بلافاصله بعد از رقم اول هستند، یعنی دلار آمریکا برابر با 1.2538 است.

در این مثال، یک پیپ برابر است با کوچکترین تغییر در رقم چهارم اعشار یعنی 0.0001. بنابراین، اگر ارز مظنه در هر جفت دلار آمریکا باشد، یک پیپ همیشه برابر است با یک صدم سنت.

استثناهای قابل توجه جفت ارز‌هایی هستند که شامل ین ژاپن می شوند که در آن پیپ برابر با 0.01 است.

پیپک (Pipette)

پیپک یک دهم پیپ است. برخی از کارگزاران برای دقت بیشتر در نرخ‌ها، پیپ‌های کسری یا پیپت‌ها را به عنوان مظنه استفاده می‌کنند.

به عنوان مثال، اگر یورو/دلا آمریکا از 1.32156 به 1.32158 کند، دو پیپک جابه‌جا هواهد شد.

قیمت عرضه (Bid Price)

قیمت عرضه، قیمتی است که کارگزار یا صرافی برای خرید جفت ارز از تریدر پیشنهاد می‌کنند. با این قیمت، تریرد می‌تواند ارز پایه را بفروشد. Bid در سمت چپ قیمت جفت ارز نشان داده شده است.

قیمت تقاضا (Ask/Offer Price)

قیمت تقاضا، قیمتی است که کارگزار یا صرافی برای فروش جفت ارز به تریدرپیشنهاد می‌کنند. با این قیمت تریدر می‌تواند ارز پایه را خریداری کند. قیمت تقاضا در سمت راست قیمت جفت ارز نشان داده شده است.

اسپرد قیمت عرضه و تقاضا (Bid-Ask Spread)

اسپرد تفاوت قیمت بین عرضه و تقاضا است.

" رقم بزرگ (Big figure quote)" عبارت کارگزاری‌ها است که به چند رقم اول نرخ ارز اشاره دارد. این ارقام اغلب در قیمت‌های فروشنده حذف می شوند.

به عنوان مثال، نرخ USD/JPY ممکن است 118.30/118.34 باشد، اما به صورت شفاهی بدون سه رقم اول به عنوان "30/34" ذکر می شود.

در این مثال دلار آمریکا/ین ژاپن دارای 4 پیپ تفاوت است.

قیمت قراردادی (Quote Convention)

نرخ ارز در بازار فارکس با فرمت زیر بیان می شود:

ارز پایه/ارز مظنه = قیمت خرید/قیمت فروش

هزینه تراکنش (Transaction Cost):

تفاوت قیمت خرید/فروش در واقع همان هزینه معامله است که بعد اتمام آن به کارگزار با صرافی می‌رسد.

به عنوان مثال یورو/دلار آمریکا با نرخ 1.2812/15، هزینه تراکنش سه پیپ است.

فرمول محاسبه هزینه تراکنش به صورت زیر است:

هزینه تراکنش (Spread) = قیمت خرید – قیمت فروش

ارز کراس (Cross Currency):

ارز متقاطع به هر جفت ارزی گفته می شود که هیچ یک از ارزهای آن دلار آمریکا نباشد. این جفت‌ها رفتار قیمتی نامنظمی از خود نشان می‌دهند زیرا تریدر در واقع دو معامله دلاری را آغاز کرده است.

به عنوان مثال، شروع یک خرید طولانی مدت یورو/پوند استرلینگ معادل خرید یک جفت ارز یورو/دلار آمریکا و فروش پوند استرلینگ/دلار آمریکا است. جفت ارزهای متقاطع اغلب هزینه تراکنش بالاتری دارند.

مارجین

هنگامی که یک حساب مارجین جدید با یک کارگزار فارکس باز می کنید، باید حداقل مبلغ را نزد آن کارگزار بگذارید.

این مقدار از کارگزاری به کارگزاری دیگر متفاوت است و می تواند بین 100 دلار تا 100000 دلار باشد.

هر بار که معامله جدیدی را انجام می دهید، درصد مشخصی از مانده حساب در حساب مارجین به عنوان مارجین مورد نیاز اولیه برای معامله جدید کنار گذاشته می شود.

این مبلغ بر اساس جفت ارز اصلی، قیمت فعلی آن و تعداد واحدهای (لات) معامله شده است. اندازه لات همیشه به ارز پایه اشاره دارد.

به عنوان مثال، فرض کنید یک حساب کوچک باز می کنید که یک لورج 200:1 یا 0.5٪ مارجین را ارائه می دهد. اکانت های کوچک با لات های کوچک معامله می کنند. فرض کنید یک لات کوچک برابر با 10000 دلار است.

اگر بخواهید یک مینی لات باز کنید، به جای اینکه مجبور باشید 10000 دلار کامل را تهیه کنید، فقط به 50 دلار ($10000 x 0.5% = $50) نیاز خواهید داشت.

اهرم (Leverage)

اهرم نسبت مقدار سرمایه مورد استفاده در یک معامله به بیعانه مورد نیاز ("Margin") است.

در واقع اهرم توانایی کنترل مقادیر زیادی سهام با سرمایه‌ای نسبتاً کم است.

اهرم به طور چشمگیری در میان کارگزاران مختلف متفاوت است و از 2:1 تا 500:1 متغیر است.

فارکس (Forex/FX) چیست؟

معاملات فارکس که به آن معاملات ارز خارجی نیز گفته می شود، مبادله ارزهای مختلف در یک بازار غیرمتمرکز جهانی است. بازار فارکس یکی از بزرگترین بازارهای مالی جهان است و شامل خرید و فروش همزمان ارزهای مختلف جهان می شود.

هر ارز برای تبدیل به یک ارز دیگر دارای نرخ مشخصی است که در هر زمان قابل تغییر است؛ این نقش مهمی در تجارت های خارجی ایفا می کند زیرا محصولات و خدمات خریداری شده در یک کشور خارجی باید با استفاده از ارز آن کشور پرداخت شود.

بازار تبادل ارزهای خارجی فارکس

بازار تبادل ارزهای خارجی یکی از بازارهای پرمعامله جهان است که طبق گزاراشات منتشر شده گردش مالی روزانه آن به ۵ تریلیون دلار می رسد. بازار فارکس در یک مکان یا صرافی مستقر نیست و ۲۴ ساعته و در پنج روز هفته باز است. به دلیل تجارت های جهانی توسط افراد، شرکت ها و سازمان های مختلف در سراسر جهان طیف گسترده ای از ارزها به صورت مداوم در این بازار در حال مبادله است و هریک از فعالان بازار سعی می کنند از نوسانات نرخ این بازار بهره ببرند.

در حال حاضر بیش از ۳۳۰ جفت ارز مختلف از جمله EUR/USD و GBP/USD در فارکس وجود دارد. بازار تبادل ارزهای خارجی بیشتر توسط بانک های مرکزی، بانک های خرد، شرکت ها، بازرگانان و خرده فروشان مورد استفاده قرار می گیرد. درک نحوه تعامل هر یک از این فعالان در بازار فارکس، می تواند در تحلیل و فعالیت در این بازار مفید باشد.

• بانک های مرکزی: این بانک ها مسئولیت عرضه و مدیریت ارز ملی کشور و نرخ بهره را دارند. معمولا اقدامات بانک مرکزی در راستای تثبیت پول کشور است.
• بانک های خرد: حجم زیادی از ارز را در بازار بین بانکی معامله می کنند. این بانک ها از طرف سازمان های بزرگ و همچنین با حساب های خود ارزها را با یکدیگر مبادله می کنند.
• شرکت ها: شرکت هایی که برای واردات، صادرات یا دریافت خدمات با دیگر شرکت های خارج از کشور از بازار تبادل ارزهای خارجی استفاده می کنند.
• بازرگانان و خرده فروشان: این افراد حجم بسیار کمتری از معاملات فارکس را در مقایسه با بانک ها و شرکت ها تشکیل می دهند. این افراد با استفاده از تجزیه و تحلیل فنی و بنیادی، قصد دارند تا از نوسانات بازار فارکس سود ببرند.

معاملات فارکس چیست؟

بازار فارکس این فرصت را برای علاقه مندان فراهم می کند تا نوسانات قیمت جفت ارز ها را پیش بینی کنند. هدف از این پیش بینی این است که مشخص شود یک ارز نسبت به ارز دیگر قوی تر یا ضعیف تر می شود. با انتشار اخبار روزانه و اثر اتفاق های مختلف در اقتصاد جهانی، معامله گران فارکس هر روز با فرصت های جدیدی روبرو می شوند، به همین دلیل است که فعالان فارکس باید همواره اخبار را دنبال کنند و با استفاده از اطلاعات بدست آمده برای سود گیری از نوسانات ارزها استفاده کنند.

معاملات فارکس چگونه کار می کند؟

در بازار فارکس همیشه جفت ارز معامله می شود و معامله گران فارکس حدس می زنند که آیا قیمت ارز یک کشور در برابر ارز کشور دیگر افزایش می یابد یا کاهش پیدا می کند و براساس اطلاعات خود و پیش بینی، در آن سرمایه گذاری می کنند. در معاملات جفت ارز، ارز اول را ارز پایه و ارز دوم را ارز مظنه می نامند. به عنوان مثال در معامله پوند استرلینگ/دلار، پوند استرلینگ ارز پایه و دلار ارز مظنه است.

هنگام معامله در بازار فارکس، شما باید حدس بزنید که قیمت ارز پایه در مقابل ارز مظنه افزایش پیدا می کند یا کاهش. بنابراین اگر فکر می کنید که در جفت ارز پوند استرلینگ/دلار، پوند استرلینگ افزایش پیدا می کند این جفت ارز را خریداری می کنید و اگر فکر می کنید که پوند اسرلینک کاهش می یابد، جفت ارز را می فروشید.

اهرم در معاملات فارکس چیست؟

در هنگام معاملات، اهرم فارکس به معامله گران این اجازه را می دهد تا حجم زیادی از پول را با بودجه کم خود مدیریت کنند. این مبلغ در واقع یک “وام” است که توسط فارکس به معامله گران داده می شود، با این تفاوت که بهره ای وجود ندارد و فقط خود مبلغ برگردانده می شود.

معامله گران با استفاده از اهرم فارکس می توانند نسبت به بازارهای مشابه با سپرده کمتر، مبالغ بیشتری را کنترل کنند. وجود این اهرم یکی از دلایلی است که بسیاری از مردم ترجیح می دهند با استفاده از بازارهای سهام CFD در فارکس فعالیت کنند، زیرا این بازارها نرخ بهتری از اهرم را به کاربران خود ارائه می کنند.

اسپرد (Spread) در فارکس چیست؟

اسپرد در بازار فارکس تفاوت بین قیمت خرید و فروش یک جفت ارز است. هنگامی که یک جفت ارز در فارکس معامله می شود، یک قیمت خرید که اغلب بالاتر از قیمت بازار است و یک قیمت فروش که اغلب زیر قیمت بازار است به خریدار یا فروشنده پیشنهاد می شود. تفاوت این دو قیمت اسپرد خرید و فروش نام برده می شود و در اصل کمیسیون معاملات است.

چگونه می توان در بازار فارکس معامله کرد؟

روش های زیادی برای تجارت در بازار فارکس وجود دارد که تمام آنها از اصل خرید و فروش همزمان ارز که در مقاله گفته شد پیروی می کنند. انجام فعالیت در بازار ساده است، اگر فکر می کنید که ارز پایه قرار است گران شود، جفت ارز را خریداری می کنید و اگر فکر می کنید که ارز پایه قرار است ارزان شود، جفت ارز را می فروشید.

بازار فارکس در طول تاریخ از طریق یک کارگزار فارکس معامله می شد، با این حال با ظهور شرکت های بازرگانی آنلاین شما می توانید در بازار معاملاتی CFD مورد نظر خود یک حساب کاربری بسازید و فعالیت خود را در فارکس شروع کنید. در اکثر پلتفرم ها این امکان وجود دارد که از اهرم استفاده شود ولی از آنجایی که استفاده از اهرم می تواند پرخطر باشد، پیشنهاد می شود با کسب دانش کافی از آن استفاده شود.

استراتژی های معاملات فارکس

معامله گران چه در حال فعالیت در یک دفتر یا از خانه خود باشند، از استراتژی های معاملاتی مختلفی برای فعالیت های خود در این بازار استفاده می کنند. توانایی پیروی از یک استراتژی که به تصمیمات معامله گر کمک می کند همان چیزی است که فارکس را از صرفا حدس و گمان جدا می کند. بسیاری از معامله گران با ایده گرفتن از استراتژی های تجاری موفق دیگران و اعمال تغییرات مناسب با وضعیت خود استراتژی های شخصی خود را می سازند.

یک استراتژی تجارت در فارکس اغلب شامل سیگنال های مختلف و شاخص های فنی است. سیگنال تجارت در فارکس می تواند دستورالعمل هایی را برای تعیین نقاط ورود و خروج به کاربر ارائه دهد. از این سیگنال ها می توان به دو روش دستی یا خودکار استفاده کرد. روش دستی شامل بررسی الگوها و میانگین های نمودارها برای تعیین فرصت های خرید و فروش است و روش های خودکار از الگورتیم هایی استفاده می کنند که سیگنال های معاملاتی را تعیین می کنند و معاملات را براساس چندین شرط از پیش تعیین شده انجام می دهند.

استراتژی های معاملات فارکس، مانند سایر استراتژی های معاملاتی می توانند مبتنی بر ترکیبی از تجزیه و تحلیل فنی و تحلیل بنیادی باشند. تجزیه و تحلیل فنی و بنیادی تفاوت بسیاری با یکدیگر دارند، بنابراین می توان از ترکیبی از این دو برای تدوین یک استراتژی تجارت متعادل استفاده کرد. بسیاری از استراتژی های معاملات فارکس بر اساس الگوهای نمودار معاملات و فرمول های ریاضی است. در این استراتژی ها به نقش اخبار نیز توجه می شود، زیرا اخبار می توانند بیش از هر عامل دیگری در بازارهای فارکس تاثیر داشته باشند.

چه عواملی در بازار تبادل ارزهای خارجی فارکس تاثیرگذار است؟

معامله در بازار فارکس با آگاهی اندک از عواملی که در بازار فارکس تأثیرگذار است، می تواند ضررهای قابل توجهی در پی داشته باشد. وقتی به بازار فارکس نگاه می کنیم، مهم است به یاد داشته باشیم که ارز قوی تر یک کشور به معنای صادرات گران تر به سایر کشور ها و ارزان تر شدن واردات است. ارز ضعیف، صادرات را ارزان و واردات را گران می کند. بنابراین نرخ و قدرت ارز در تعیین روابط تجاری بین دو کشور سهم قابل توجهی دارد.

یکی از عواملی که می تواند در ارزش یک پول اثر بزرگی داشته باشد، بی ثباتی سیاسی و عملکرد اقتصادی ضعیف یک کشور است. انتخابات ریاست جمهوری و رکودهای ملی از جمله مواردی هستند که در نهایت می توانند در ضعیف شدن ارز کشور نقش مهمی داشته باشند. کشورهایی که ثبات سیاسی دارند و عملکرد اقتصادی خوبی از خود نشان داده اند بیشتر مورد توجه سرمایه گذاران خارجی قرار می گیرند.

نرخ بهره، نرخ تورم و نرخ ارز خارجی بهم پیوسته اند. بانک های مرکزی از نرخ بهره به عنوان معیاری برای کنترل تورم استفاده می کنند. اگر یک بانک مرکزی بخواهد تورم را کاهش دهد، می تواند نرخ بهره را افزایش دهد تا به هزینه ها و وام های اضافی پایان دهد. این موضوع به طور کلی ارزش پول در اقتصاد را افزایش می دهد، زیرا پول کمتری در کشور موجود است.

از طرف دیگر، هنگامی که پول بیشتر و با ارزش کمتری در اقتصاد وجود دارد، مشاغل و مصرف کنندگان هزینه ها و وام های خود را افزایش می دهند. در ادامه فروشندگان قیمت ها را افزایش می دهند و در نهایت این شرایط باعث ایجاد تورم و کاهش ارزش ارز می شود. این نوسانات ارزش پولی یکی از دلایلی است که معامله گران فارکس نرخ بهره بانک های مرکزی مانند فدرال رزرو ایالات متحده آمریکا یا بانک انگلیس را دنبال می کنند.

نرخ تورم که اغلب با نرخ بهره مرتبط است می تواند تاثیر عمده ای بر نرخ ارز یک کشور داشته باشد. افزایش نرخ تورم اغلب تاثیر منفی بر ارزش پول کشور دارد و برعکس، نرخ تورم پایین معمولا موجب افزایش ارزش ارز می شود.

شرایط تجاری یک کشور نشان دهنده نسبت قیمت های صادراتی به قیمت های وارداتی است. اگر قیمت های صادراتی یک کشور افزایش یابد و قیمت های واردات آن کاهش پیدا کند، شرایط تجاری کشور به طور مطلوب بهبود یافته است. این موضوع درآمد کشور را افزایش می دهد و با افزایش تقاضا برای ارز، ارزش پول کشور افزایش پیدا می کند.

بدهی یک کشور می تواند تاثیر زیادی در تغییرات قیمتی ارز آن کشور داشته باشد. کشورهایی که بدهی زیادی در تولیدات ناخالص داخلی (GDP) دارند برای سرمایه گذاران خارجی جذابیت کمتری دارند و با کاهش سرمایه گذاری های خارجی، نرخ تورم در کشور افزایش پیدا می کند و در نتیجه ارزش پول کشور کاهش پیدا می کند.

مزایای تجارت فارکس چیست؟

• توانایی استفاده از اهرم و دریافت وام برای معاملات
• سطح بالای نقدینگی که اسپرد فارکس را محدود نگه می دارد و هزینه های معاملات را کاهش می دهد
• قیمت ها به سرعت در برابر اخبار اقتصادی واکنش نشان می دهند (این موضوع می تواند یک نقطه منفی نیز باشد)
• امکان تجارت ۲۴ ساعته در پنج روز هفته
• توانایی خرید و فروش لحظه ای
• وجود طیف گسترده ای از بازارها
• روند بازار قابل پیش بینی است

خطرات و ریسک استفاده از فارکس چیست؟

• معاملات اهرمی فارکس سود و زیان را براساس مبلغ کامل (شامل وام) حساب می کند و ممکن است تمام سرمایه خود را از دست دهید
• با توجه به نوسانات بازار و تغییرات سریع قیمتی ممکن است موجودی حساب شما به سرعت تغییر کند و اعتبار کافی برای پوشش ضررها را نداشته باشید، موضوعی که در نهایت باعث بسته شدن حساب شما در پلتفرم می شود
• بازارهای مالی فارکس به سرعت در حال نوسان است و می توانند ضررهای سنگینی را به شما تحمیل کند

معاملات فارکس گزینه ای سریع و هیجان انگیز برای بسیاری از معامله گران در جهان است که تمام معاملات خود را در این بازار انجام می دهند. فرصت های زیادی در فارکس وجود دارد که می توانید با شناخت کافی از بازار و با استفاده از تحلیل و استراتژی های مناسب از آنها استفاده کنید و سود زیادی بدست آورید.