معایب ارزهای فیات
پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه ی فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد، بلکه پشتوانه ی آن دولتی است که آن را صادر کرده است. ارزش پول فیات از ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات دولت حاصل شده و به ارزش کالای فیزیکی، مانند ارزش پول، وابسته نیست. بیشتر ارزهای کاغذی مدرن مانند دلار امریکا، یورو و دیگر ارزهای مهم همگی پول فیات هستند.
فیات ریشه در زبان لاتین دارد و به معنی حکم باید بشود و یا بگذار که بشود است.
پول فیات
پول فیات چگونه کار میکند؟
پول فیات ارزشمند است فقط بدلیل این که دولت ارزشش را حفظ میکند و به واسطه این که دو طرف در یک تراکنش ارزش آن را می پذیرند.
در طول تاریخ، دولت ها سکه های خود را از کالاهای فیزیکی ارزشمند مانند طلا و نقره میساختند و یا پول کاغذی چاپ میکردند که در ازای آن سکه های طلا و نقره قابل دریافت بود. اما پول فیات این گونه تعریف نشده که ما به ازای آن مقدار معینی کالای ارزشمند و یا فلزات گرانبها دریافت شود.
بیشتر ارزهای مهم دنیا، مانند دلار امریکا، پول فیات هستند.
پول فیات چگونه بوجود آمد؟
از آنجا که پول فیات با ذخایر فیزیکی مانند ذخایر ملی طلا یا نقره ارتباطی ندارد، باعث می شود ارزش خود را به دلیل تورم از دست بدهد و یا حتی در صورت افزایش تورم، کاملا بی ارزش شود. اگر مردم اعتماد خود نسبت به پول ملی را از دست بدهند، پول ارزش خود را از دست خواهد داد. البته که این با پولی که طلا پشتوانه ی آن است، متفاوت است؛ برای مثال، طلا به دلیل استفاده شدن در جواهرات و تزئینات و همچنین تولید دستگاه های الکترونیکی، رایانه و وسایل نقلیه هوافضا دارای ارزش ذاتی است.
در گذشته در تاریخ امریکا، ارز این کشور پشتوانه ی طلا داشت (و حتی گاهی نقره). دولت فدرال با تصویب قانون بانکداری اضطراری سال ۱۹۳۳، اجازه نامه ی شهروندان در مبادله ارز با طلای دولت را لغو کرد، هنگامی که امریکا اجازه ی دادن طلا به کشورهای خارجی در ازای گرفتن دلار امریکا را لغو کرد، پشتوانه این ارز به طور کامل در سال ۱۹۷۱ حذف شد. از آن زمان تا به حال دلار امریکا، همانگونه که رویش هم چاپ شده، تنها پشتوانه ی ایمان و اعتبار دولت امریکا را دارد و به عنوان ارز رایج برای کلیه بدهی ها، دولتی و خصوصی چاپ میشود. از این رو، دلار آمریکا قانونا فقط ابزار رفع بدهی محسوب می شود و هیچ گونه ارزش اعتباری مرتبط با طلا، نقره و غیره ندارد.
مزایا و معایب پول فیات
پول فیات ارز خوبی محسوب می شود در صورتی که بتواند نقشهایی را که اقتصاد یک کشور در واحد پولی خود به آن نیاز دارد، اجرا کند: این ارز همچنین، فواید خوبی برای دولت ها از طریق ایجاد ارزش حبابی فراهم می کند.
پول فیات در قرن بیستم تا حدودی معروف شد زیرا دولت ها و بانک های مرکزی به دنبال قطع ارتباط اقتصاد خود از فراز و نشیب های چرخه تجارت بودند. از آنجایی که پول فیات منبع ثابتی مانند طلا ندارد، دولت ها میتوانند کنترل بیشتری روی آن داشته باشند و اینگونه میتوانند متغیرهای اقتصادی مانند عرضه ی اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را مدیریت کنند. به عنوان مثال، فدرال رزرو آمریکا وظیفه ی پایین نگه داشتن بیکاری و تورم را با این ابزار دارد.
با این حال، بحران وام و به دنبال آن سقوط مالی سال ۲۰۰۷ ، این باور را ایجاد کرد که بانک های مرکزی می توانند با تنظیم عرضه ی پول، مانع از سقوط و رکودهای جدی شوند. به طور مثال یک ارز مرتبط با طلا ثبات بیشتری دارد زیرا منبع طلا محدود است. اما به دلیل عرضه ی نامحدود پول فیات، امکان ایجاد حباب در این ارز وجود دارد.
دولت آفریقایی زیمبابوه نمونه ای از بدترین حالت تورم در دهه ی اول سال ۲۰۰۰ را ارائه داد. در پاسخ به مشکلات جدی اقتصادی، بانک مرکزی کشور شروع به چاپ پول با سرعتی عجیب کرد. این چاپ زیاد منجر به تورم اقتصادی شدیدی شد که در سال ۲۰۰۸ بین ۲۳۰ تا ۵۰۰ میلیارد درصد بود. قیمت ها به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرد و خریداران مجبور شدند برای خرید مایحتاج ساده، با سبدها و ساک های پر پول به فروشگاه بروند. هنگامی که تورم در بالاترین مقدار بود، ارزش یک تریلیون دلار زیمبابوه تنها ۴۰ سنت به دلار آمریكا بود.
پول فیات چه تفاوتی با ارز رمزنگاری شده دارد؟
فیات به معنای بگذار انجام شود است. ارز رمزنگاری شده به یک ابزار غیرمتمرکز و دیجیتال مبادله ای که توسط رمزنگاری اداره می شود. دلالت دارد. هردوی اینها ارز هستند اما چندین تفاوت با یکدیگر دارند:
پول فیات همان پول رایج است که دولت از آن حمایت میکند. این ارز میتواند مانند دلار کاغذی و یا به طور الکترونیکی و به صورت کارت های اعتباری، پی پال و غیره باشد. دولت عرضه آن را کنترل میکند و میتوان با استفاده از آن مالیات خود را پرداخت کرد.
ارز رمزنگاری شده یک وجه معایب ارزهای فیات رایج نیست و از طرف دولت و یا بانک پشتیبانی نمیشود. (این ارز غیرمتمرکز و جهانی است.) شکل آن بیشتر شبیه اعتبار بانکی است که در بانک وجود دارد. (این ارز دیجیتال است اما توسط بانک و یا دولت پشتیبانی نمیشود.) یک الگوریتم عرضه ی آن را کنترل میکند و شما می توانید با ارز رمزنگاری شده خرید کنید اما نمیتوانید با آن مالیات بپردازید. (و البته که باید برای آن هم مالیات بپردازید.)
تفاوت ارز رمزنگاری شده با پول فیات
قانون سکه ی سال ۱۹۶۵، به طور خاص، بخش ۳۱ امریکا ۵۱۰۳ با عنوان پول رایج می گوید: سکه و ارز امریکا (از جمله اسکناس های ذخیره شده فدرال و اسکناس های منتشر شده از بانکهای ذخیره فدرال و بانکهای ملی) پول رایج قانونی برای کلیه بدهی ها، عوارض عمومی، مالیات ها و حقوق، هستند.
برای اهداف مالیاتی فدرال، پول مجازی هم به عنوان دارایی محسوب می شود. اصول مالیاتی عمومی قابل اعمال در معاملات ملکی در معاملات ارز مجازی هم اعمال می شود.
در مواقع تورم زیاد، مردم باید بتوانند ثروت خود را به واحدی با ثبات بیشتر تبدیل کنند و یا با پایین آمدن ارزش پول فیات، سرمایه ای عظیم را از دست بدهند. اینجا ارزش ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین مشخص میشود. از آنجا که هیچ بانک مرکزی یا دولتی برای تغییر سیاست پولی بیت کوین وجود ندارد، این ارز دیجیتال به عنوان فرار از پول متمرکز به کار میرود و می تواند کمکی به سیاست های پولی ضعیف باشد.
با اینکه امروزه به خاطر تراکنش های طولانی مدت و نوسانات زیاد بیت کوین هنوز این نقش را ندارد، اما ممکن است که در آینده ای نزدیک و به خاطر تورم زیاد، مردم همه ی دارایی خود را تبدیل به بیت کوین کنند، همانگونه که امروزه همگی در پی خرید طلا هستند. تا زمانی که بیت کوین به ثبات برسد و قیمتش ثابت شود، سکه های باثبات دیگری مانند تتر،همچنان ارزشمند خواهند ماند. از آنجا که تتر به دلار امریکا متصل است، روشی کارآمد برای کسانی است که از تورم رنج میبرند و به دنبال ارزی باثبات و دولتی میگردند.
پول یا ارز فیات چیست؟
پول فیات به واحد پولی گفته میشود که دولتها آن را منتشر میکنند، اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا ، نقره) ندارد.
به گزارش ایبِنا، ارز فیات یا پول بیپشتوانه مانند دلار آمریکا، در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکنندهاش میگیرد و برخلاف پول کالایی، ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد. فیات از واژه لاتین به همین نام و به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده است. دولتی که پول فیات را چاپ میکند، عامل تعیینکننده در ارزش آن است و در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایهگذاری و سپردهگذاری استفاده میکنند. این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است.
در واقع پول فیات (Fia Cu e cy) به واحد پولی گفته می شود که دولتها آن را منتشر میکنند اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا، نقره) ندارد. ارزش این نوع پول بهجای آنکه وابسته به ارزش ذاتی داراییهایی دیگر بهعنوان پشتوانه باشد، ناشی از ارتباط بین میزان عرضه و تقاضا است.
متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند. مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح میکنند:
کمیابی (Sca ci y): پول فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمیپذیرد.
هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی بهصرفهتر است.
واکنشپذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار میدهد که نسبت به بحرانهای اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.
مبادلات بینالمللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار میگیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.
راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینهزا باشد، نیست.
نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولتها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را میدهد که میتواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.
سابقه تاریک: از نظر نمونههای تاریخی، پیادهسازی سیستم ارزی فیات معمولاً به سقوط نظامهای مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.
پول یا ارز فیات (Fia Cu e cy) چیست؟
تنها مشابهت بین ارز فیات و ارز دیجیتال در نداشتن پشتوانه فیزیکی آنهاست. در حالی که ارز فیات توسط دولتها و بانکهای مرکزی کنترل میشود، ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکزی دارند.
تفاوت آشکار این دو سیستم پولی، در نحوه ایجاد پولهای جدید در هر یک از آنهاست. بیت کوین به عنوان نمونه برتر ارزهای دیجیتال، در مقایسه با پولهای فیات که در کنترل بانکهاست و اساساً میتوانند بدون هیچ پایه و اساسی به وجود آیند، عرضه و تعداد سکه محدودی دارد.
به عنوان شکل دیجیتالی پول، ارزهای دیجیتال هیچ قرین فیزیکی ندارند و به هیچ مرزی محدود نمیشوند. علاوه بر این، تراکنشها در ارزهای دیجیتال برگشتناپذیر است در حالی که در ارزهای فیات اینگونه نیست.
لازم به اشاره است که بازار ارز دیجیتال دربرابر بازارهای سنتی و مبادلات ارزی بسیار کوچکتر و پرنوسانتر است. این یکی از دلایلی است که مانع از فراگیر شدن و پذیرش گسترده این ارزها در عرصه بینالمللی شده است. اما با رشد بازار ارزهای دیجیتال، به احتمال زیاد نوسان آن نیز کمتر و کمتر خواهد شد.
ارز دیجیتال و انواع آن _ ایده تجارت
ارز دیجیتال شکلی از ارز است که فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس است. به آن پول دیجیتال، پول الکترونیک، ارز الکترونیکی یا سایبرنقد نیز می گویند.
ارزهای دیجیتال، ارزهایی هستند که فقط با رایانه یا تلفن همراه قابل دسترسی هستند، زیرا فقط به صورت الکترونیکی وجود دارند.
ارزهای دیجیتال معمولی نیازی به واسطه ندارند و اغلب ارزان ترین روش برای معامله ارز هستند.
آشنایی با ارز دیجیتال
ارزهای دیجیتال ویژگی فیزیکی ندارند و فقط به صورت دیجیتال در دسترس هستند. تراکنش های مربوط به ارزهای دیجیتال با استفاده از رایانه یا کیف پول الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه های تعیین شده انجام می شود. در مقابل، ارزهای فیزیکی مانند اسکناس و سکه های ضرب شده، ملموس هستند، به این معنی که دارای ویژگی ها فیزیکی مشخصی هستند. تراکنشهای مربوط به چنین ارزهایی تنها زمانی امکانپذیر میشوند که دارندگان آنها دارای مالکیت فیزیکی این ارزها باشند.
ارزدیجیتال دارای کاربرد مشابه ارزهای فیزیکی هستند. می توان از آنها برای خرید کالا و پرداخت هزینه خدمات استفاده کرد. آنها همچنین می توانند استفاده محدودی را در میان معایب ارزهای فیات برخی از جوامع آنلاین مانند سایت های بازی، پورتال های قمار یا شبکه های اجتماعی پیدا کنند.
ویژگی های ارز دیجیتال
همانطور که قبلا ذکر شد، ارزهای دیجیتال فقط به صورت دیجیتالی وجود دارند. معادل فیزیکی ندارند.
ارزهای دیجیتال می توانند متمرکز یا غیرمتمرکز باشند. ارز فیات که به شکل فیزیکی وجود دارد، یک سیستم متمرکز تولید و توزیع توسط بانک مرکزی و سازمانهای دولتی است. ارزهای دیجیتال برجسته مانند بیت کوین و اتریوم ، نمونه هایی از سیستم های ارز دیجیتال غیرمتمرکز هستند.
ارزهای دیجیتال می توانند ارزش را انتقال دهند. استفاده از ارزهای دیجیتال مستلزم تغییر ذهنی در چارچوب موجود برای ارزها است، جایی که آنها با معاملات خرید و فروش کالا و خدمات مرتبط هستند. با این حال، ارزهای دیجیتال این مفهوم را گسترش می دهند. به عنوان مثال، یک توکن شبکه بازی می تواند عمر یک بازیکن را افزایش دهد یا قدرت های فوق العاده ای برای آنها فراهم کند. این معامله خرید یا فروش نیست، بلکه بیانگر انتقال ارزش است.
انواع ارز دیجیتال
ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که می تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. به طور کلی، سه نوع مختلف ارز وجود دارد:
ارزهای رمزنگاری شده
کریپتوکارنسی ها ارزهای دیجیتالی هستند که از رمزنگاری برای ایمن سازی و تایید تراکنش ها در یک شبکه استفاده می کنند. همچنین از رمزنگاری برای مدیریت و کنترل ایجاد چنین ارزهایی استفاده می شود. بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از ارزهای دیجیتال هستند. بسته به حوزه قضایی، ارزهای دیجیتال ممکن است تنظیم شوند یا نباشند.
ارزهای مجازی
ارزهای مجازی، ارزهای دیجیتال غیرقانونی هستند که توسط توسعه دهندگان یا یک سازمان موسس متشکل از سهامداران مختلف درگیر در فرآیند کنترل می شوند. ارزهای مجازی را نیز می توان به صورت الگوریتمی توسط یک پروتکل شبکه تعریف شده کنترل کرد. نمونه ای از ارز مجازی یک توکن شبکه بازی است که اقتصاد آن توسط توسعه دهندگان تعریف و کنترل می شود.
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی
ارزهای دیجیتال بانک مرکزیCBDC)) ارزهای دیجیتال تنظیم شده ای هستند که توسط بانک مرکزی یک کشور صادر می شوند. یک CBDC می تواند مکمل یا جایگزینی برای ارز سنتی فیات باشد. برخلاف ارز فیات که به دو صورت فیزیکی و دیجیتالی وجود دارد، یک CBDC صرفا به شکل دیجیتالی وجود دارد. انگلستان، سوئد و اروگوئه چند کشوری هستند که در حال بررسی برنامه هایی برای راه اندازی نسخه دیجیتالی ارزهای فیات بومی خود هستند
مزایای ارزهای دیجیتال
مزایای ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:
زمان انتقال و تراکنش سریع دارند. از آنجایی که ارزهای دیجیتال معمولاً در یک شبکه وجود دارند و بدون واسطه نقل و انتقالات را انجام می دهند، مدت زمان مورد نیاز برای نقل و انتقالات مربوط به ارزهای دیجیتال بسیار سریع است. از آنجایی که پرداخت ها با ارزهای دیجیتال مستقیماً بین طرفین معامله بدون نیاز به هیچ واسطه ای انجام می شود، تراکنش ها معمولاً آنی و کم هزینه هستند. این در مقایسه با روشهای پرداخت سنتی که شامل بانکها یا اتاقهای پایاپای است، بهتر است . تراکنشهای الکترونیکی مبتنی بر ارز دیجیتال نیز ثبت و شفافیت لازم را در معاملات به همراه دارد.
آنها نیازی به ساخت فیزیکی ندارند و نمی توانند کثیف شوند.
بسیاری از الزامات ارزهای فیزیکی، مانند ایجاد تأسیسات تولید فیزیکی، برای ارزهای دیجیتال وجود ندارد. چنین ارزهایی همچنین در برابر نقص های فیزیکی یا کثیفی موجود در ارز فیزیکی مصون هستند.
ارزدیجیتال می تواند اجرای سیاست های پولی و مالی را تسهیل کند
تحت رژیم ارزی فعلی، فدرال رزرو از طریق یک سری واسطه – بانک ها و مؤسسات مالی – برای گردش پول در یک اقتصاد کار می کند. CBDC ها می توانند به دور زدن این مکانیسم کمک کنند و یک سازمان دولتی را قادر می سازد تا پرداخت مستقیم به شهروندان را انجام دهد. آنها همچنین با رفع نیاز به ساخت فیزیکی و حمل و نقل اسکناس از مکانی به مکان دیگر، روش های تولید و توزیع را ساده می کنند.
ارزدیجیتال می تواند هزینه های تراکنش را ارزان تر کند.
ارزهای دیجیتال امکان تعامل مستقیم در یک شبکه را فراهم می کنند. به عنوان مثال، یک مشتری میتواند مستقیماً به یک مغازهدار تا زمانی که در یک شبکه قرار دارد، پول پرداخت کند. حتی هزینههای مربوط به تراکنشهای ارز دیجیتال بین شبکههای مختلف در مقایسه با هزینههای ارزهای فیزیکی یا فیات نسبتاً ارزانتر است. با حذف واسطه هایی که به دنبال رانت اقتصادی از پردازش تراکنش هستند، ارزهای دیجیتال می توانند هزینه کلی یک تراکنش را ارزان تر کنند.
معایب ارزهای دیجیتال
معایب ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:
همه مشکلات ذخیره سازی و زیرساختی را حل نمی کنند.
در حالی که ارزهای دیجیتال به کیف پول فیزیکی نیاز ندارند، مجموعه ای از الزامات خاص خود را برای ذخیره سازی و پردازش دارند. به عنوان مثال، اتصال به اینترنت مانند تلفن های هوشمند و خدمات مرتبط با ارائه آنها ضروری است. کیف پول های آنلاین با امنیت قوی نیز برای ذخیره ارزهای دیجیتال ضروری هستند.
آنها مستعد هک هستند
منشا دیجیتالی آنها ارزهای دیجیتال را مستعد هک می کند. هکرها می توانند ارزهای دیجیتال را از کیف پول های آنلاین بدزدند یا پروتکل ارزهای دیجیتال را تغییر دهند و آنها را غیرقابل استفاده کنند. همانطور که موارد متعدد هک در ارزهای دیجیتال ثابت کرده است، ایمن سازی سیستم ها و ارزهای دیجیتال یک کار در حال پیشرفت است.
ارزدیجیتال می تواند از نظر ارزش متغیر باشند.
مقایسه انواع ارز دیجیتال
ارز دیجیتال اصطلاحی است که به نوع خاصی از ارز الکترونیکی با ویژگی های خاص اطلاق می شود.از نظر قانونی و فنی، تعاریف قانونی بیشماری از ارز دیجیتال و انواع زیرشاخههای ارز دیجیتال وجود دارد. با ترکیب ویژگیهای مختلف ممکن، تعداد زیادی پیادهسازی وجود دارد که انواع و اقسام فرعی ارز دیجیتال را ایجاد میکند. بسیاری از حوزه های قضایی دولتی تعریف منحصر به فرد خود را برای ارز دیجیتال، ارز مجازی، ارز دیجیتال، پول الکترونیکی، پول شبکه، پول نقد الکترونیکی و سایر انواع ارز دیجیتال پیاده سازی کرده اند.
ارز دیجیتال در مقابل ارز مجازی
ارز مجازی در سال 2012 توسط بانک مرکزی اروپا به عنوان «نوعی پول دیجیتالی غیرقانونی که توسط توسعه دهندگان آن صادر و معمولاً کنترل می شود و در بین اعضای یک جامعه مجازی خاص مورد استفاده و پذیرش قرار می گیرد » تعریف شده است. وزارت خزانه داری آمریکا در سال 2013 آن را tersely بیشتر به عنوان تعریف “ابزار مبادله است که مانند یک ارز در برخی از محیط، اما تمام ویژگی های واقعی ارز را ندارد” وزارت خزانه داری ایالات متحده همچنین اعلام کرد که “ارز مجازی در هیچ حوزه قضایی وضعیت قانونی و ارزی ندارد.
بر اساس گزارش «ارزهای دیجیتال» نوامبر 2015 بانک تسویههای بینالمللی ، داراییای است که به صورت دیجیتالی ارائه شده و دارای برخی ویژگیهای پولی است. ارز دیجیتال را می توان به یک واحد پول مستقل تبدیل کرد و توسط ناشر مسئول بازخرید پول دیجیتال در قبال پول نقد صادر شد. در این صورت، ارز دیجیتال نشان دهنده پول الکترونیکی (پول الکترونیکی) است. ارز دیجیتالی که بر حسب واحد ارزش خود یا با انتشار غیرمتمرکز یا خودکار به عنوان ارز مجازی در نظر گرفته می شود. به این ترتیب، بیت کوین یک ارز دیجیتال است و همچنین نوعی ارز مجازی است. بیت کوین و جایگزین های آن بر اساس الگوریتم های رمزنگاری هستند، بنابراین به این نوع ارزهای مجازی، ارزهای رمزنگاری شده نیز می گویند.
دیجیتال در مقابل ارز دیجیتال
cryptocurrency یک زیر نوع ارز دیجیتال است دارایی که متکی رمزنگاری به زنجیره ای با هم امضای دیجیتال از انتقال دارایی، نظیر شبکه و عدم تمرکز . در برخی موارد از طرح اثبات کار یا اثبات سهام برای ایجاد و مدیریت ارز استفاده می شود. ارزهای رمزپایه می توانند به سیستم های پول الکترونیکی اجازه دهند که غیرمتمرکز شوند. هنگامی که با بلاک چین پیاده سازی می شود، سیستم دفتر دیجیتال یا سیستم نگهداری سوابق از رمزنگاری استفاده می کندبرای ویرایش قطعات جداگانه ورودی های پایگاه داده که در بسیاری از سرورهای جداگانه توزیع شده اند. اولین و محبوب ترین سیستم بیت کوین است ، یک سیستم پولی الکترونیکی همتا به همتا که مبتنی بر رمزنگاری است.
دیجیتال در مقابل ارز سنتی
بیشتر عرضه سنتی پول ، پول بانکی است که در رایانه ها نگهداری می شود. آنها در برخی موارد ارز دیجیتال محسوب می شوند. می توان استدلال کرد که جامعه بی پول ما به طور فزاینده ای به این معنی است که همه ارزها در حال تبدیل شدن به ارزهای دیجیتال هستند، اما آنها به این صورت به ما ارائه نمی شوند.
ارز دیجیتال سنترالیتی (Centrality) چیست و چه کاربردی دارد؟ مزایا و معایب
سنترالیتی (Centrality) یکی از ارزهای دیجیتال آینده دار است. این پلتفرم به کاربران این امکان را میدهند تا با انتقال معاملات همتا به همتای خود، کارهای روزمره خود را مدیریت کنند و به توسعهدهندگان امکان ساخت و طراحی اپلیکیشنهای غیرمتمرکز را میدهد. در ادامه این مقاله از مجله صرافی معتبر رمزینکس بیشتر با رمز ارز سنترالیتی، مزایا و معایب سنترالیتی و آینده این رمز ارز آشنا خواهید شد.
ارز دیجیتال سنترالیتی چیست؟
ارز دیجیتال سنترالیتی یک ونچر استودیو (venture studios) است که با توسعهدهندگان و مبتکران مارکت پلیس (marketplace) برای توسعه اپلیکیشنهای غیرمتمرکز فعالیت میکند. با استفاده از این برنامهها، مصرفکنندگان میتوانند فعالیتها و کارهای روزمره خود را از طریق معاملات همتا به همتا مدیریت کنند.
کاربران رمز ارز سنترالیتی برای استفاده از این برنامه ها به یک سیستم و زیرساخت مجهز به بلاک چین متکی هستند.
تیم توسعهدهنده سنترالیتی، از رهبران ونچر استودیو بلاکچین در سراسر جهان هستند. ۷۵ نفر از قسمتهای مختلف جهان مانند اوکلند، سنگاپور، ملبورن و لندن در این تیم حضور دارند.
علاوه بر این پلتفرم سنترالیتی از یک شبکه جهانی سرمایهگذاری پشتیبانی معایب ارزهای فیات میکند که دارای یک چشمانداز مشترک برای کمک به مردم سراسر دنیا در استفاده از بلاکچین در آینده است.
ارز دیجیتال سنترالیتی چگونه از بلاکچین استفاده میکند؟
سنترالیتی روش خاصی برای استفاده از بلاکچین آگنوستیک دارد. سنترالیتی در وب سایت خود اعلام کرده است که از چندین پروتکل مختلف استفاده میکند، یکی از اینها، پروتکل خود سنترالیتی است که به نظر میرسد مزایا و امکانات ویژه و منحصر به فردی را ارائه میدهد.
سنترالیتی با کمک پروتکل و بلاکچین خود، یک مارکت پلیس غیرمتمرکز و مقیاسپذیر را برای کاربران ایجاد کرده است.
علاوه بر این سنترالیتی از طیف گستردهای از قراردادها از جمله قراردادهای هوشمند برای رسیدن به اهداف خود استفاده میکند. این قراردادها کاربردها و کاراییهای مختلفی برای پروتکل سنترالیتی به دنبال دارند، به عنوان نمونه میتوان از آنها برای تقسیم درآمد، پرداخت هزینهها، پرداخت جوایز دارندگان توکن، تبادل توکنها و مدیریت هویت کاربران استفاده کرد.
تمام این قراردادهای هوشمند به صورت عمومی در شبکه قرار میگیرند و تمام کاربران میتوانند آن را بررسی کنند.
ارز دیجیتال سنترالیتی چه هدفی دارد؟
تیم توسعهدهنده رمز ارز سنترالیتی، هدف از طراحی این ارز دیجیتال را پاسخ به نیازهای جهانی کاربران به فضایی عادلانه و برابر، اعلام کردند.
این تیم بر این باور است که شرکتهای بزرگ اینترنتی نباید دادههای کاربران را کنترل کنند، به همین دلیل سنترالیتی یک بازار برای کاربران ایجاد کرده است که کاربران مدیریت و کنترل دادهها و اطلاعات خود را در اختیار دارند.
در عین حال، پلتفرم سنترالیتی به شرکتهای کوچکتر فرصت همکاری با یکدیگر را میدهد و همچنین شانس موفقیت آنها را بهبود میبخشد.
فناوری سنترالیتی چگونه کار میکند؟
پلتفرم سنترالیتی پایه و اساس یک مارکت پلیس را ایجاد کرده است و اپلیکیشنهای مختلف با اتصال به این پلتفرم میتوانند به این مارکت پلیس بپیوندند. در این پلتفرم هنگامی که کاربران برای یک اپلیکیشن ثبت نام میکنند، بدون نیاز به انجام مراحل اضافی خواهند توانست از این اپلیکیشن یا سایر اپلیکیشنهای موجود در پلتفرم استفاده کنند.
در این پلتفرم هر اپلیکیشن بر توسعه مشاغل و مشارکتهای خود و همچنین مشتریان و کاربران خود تمرکز میکند و به علاوه به بازرگانان در استفاده کارآمد از منابع کمک میکند.
توکن سنز (CENNZ) چیست؟
توکن سنز، توکن بومی پلتفرم سنترالیتی است که همچنین اپلیکیشنهای مارکت پلیس را به کاربران و نرمافزارها متصل میکند. اپلیکیشنها برای خرید ماژولهای (modules) مورد نیاز برای ادغام سریع و ساخت برنامههای خود، به توکن سنز احتیاج دارند.
علاوه بر این، از این توکن میتوان برای پاداش دادن به کاربران برای همکاری در شبکه نیز استفاده کرد. مشتریان میتوانند توکنهای سنز خود را از برنامههای مختلف دریافت کنند و همچنین میتوانند از توکنهای خود در هر قسمت مارکت پلیس استفاده کنند.
علاوه بر این یک پلتفرم سنتراپی (CENTRAPAY) هم وجود دارد که در آن کاربران میتوانند کالاهای فیزیکی را در معاملات دنیای واقعی با استفاده از توکنهای سنز خریداری کنند. این معاملات دقیقاً مانند معاملات بلاکچینهای مبتنی بر الگوریتم اثبات کار (proof of work) انجام میشوند. برای آشنایی با الگوریتم اجماع اثبات کار به مقاله «اثبات کار چیست؟» بروید.
در پلتفرم سنترالیتی استخراج و ماینینگ وجود ندارد و توکنهای جدید ضبط شده و سپس به دست میآیند. توکنهای سنز طبق قوانین و مقررات کشور سنگاپور و نیوزیلند ایجاد شده و با قوانین مختلف این کشورها سازگار هستند. پلتفرم سنترالیتی در کل دو نوع توکن مختلف در شبکه خود دارد. یکی سنز و دیگری سیپی (CPAY).
توکن سنز مخصوص استیکینگ (staking) است و توکن اصلی اعتبارسنجی شبکه است. توکنهای سنز در نهایت به سنزنت (CENNZnet) میپیوندند و در آنجا به عنوان اعتبارسنج (validator) برای امنیت و اداره شبکه فعالیت خواهند کرد.
توکن سیپی، توکنی است که برای پرداخت هزینهها استفاده میشود. از این توکن برای پرداخت هزینه تراکنشها در شبکه استفاده میکنند. علاوه بر این، از توکن سیپی برای پرداخت پاداش سهامداران (اعتبارسنجها و معرفی کنندگان) نیز استفاده میشود.
همچنین این توکن به گونهای طراحی شده است تا توکنی ثابت برای کاربران و مشاغل مختلفی باشد که در سنزنت فعالیت میکنند.
چرا سنترالیتی دو توکن دارد؟
هدف توسعهدهندگان سنترالیتی این است که تا حد امکان سنزنت را برای کاربران مفید و موثر کنند. آنها یک شبکه غیرمتمرکز ایجاد کردهاند که توسعهدهندگان میتوانند از آن برای ساخت اپلیکیشنهای منحصر به فردی که کاربران میتوانند به نحو احسن از آن بهره ببرند، استفاده کنند.
آنها برای پایدار نگه داشتن هزینهها از ۲ توکن مختلف استفاده میکنند. توکن سنز برای حفظ امنیت شبکه و انجام معاملات و از توکن سیپی هم برای پرداخت هزینههای معاملات در شبکه استفاده میشود. این پلتفرم با تفکیک این دو توکن بر اساس کاربرد و عملکرد، این امکان را برای توسعهدهندگان فراهم میکند تا بدون نگرانی از عدم ثبات قیمت توکنها به فعالیت خود ادامه دهند.
مزایای ارز دیجیتال سنترالیتی چیست؟
سنترالیتی پلتفرمی است که پایه و اساس فناوری اپلیکیشنهای غیرمتمرکز را فراهم میکند و از طریق این اپلیکیشنها میتواند کاملاً بر ایجاد مشاغل و جلب کاربران و پروژههای جدید متمرکز شود.
توسعهدهندگان اپلیکیشنهای غیرمتمرکز از توکنهای سنز برای خرید ماژول برنامههای خود و به دست آوردن دادهها و جلب کاربران و شرکا استفاده میکنند. این برنامههای غیرمتمرکزی که روی پلتفرم سنترالیتی طراحی و ساخته میشوند برای ارائه خدمات خود با هم کار میکنند.
به علاوه، این اپلیکیشنها با قراردادهای هوشمند کار میکنند و به همین دلیل بسیار ایمن و معتبر هستند.
کاربران میتوانند تمامی معاملات برون برنامهای یا درون برنامهای خود را با کمک کیت توسعه نرمافزار (SDK) و بدون نیاز به نصب تکتک برنامهها انجام دهند.
سنترالیتی در پلتفرم خود مجموعهای از مؤلفهها و ماژولها برای غلبه بر هرگونه مانع و مشکلی که ممکن است برای اپلیکیشنها پیش بیاید، ساخته است.
به علاوه، سنترالیتی روی زنجیرهای از کنسرسیوم (consortium) مبتنی بر اتریوم توسعه یافته است که از تأخیر و ازدحام در شبکه و همچنین پرداخت هزینه بیشتر در هنگام شلوغی شبکه جلوگیری میکند.
تمام سرویسهایی که در اکوسیستم سنترالیتی کار میکنند دارای کلید خصوصی و آدرس عمومی خاص خود هستند که به آنها امکان تعامل با بلاکچین و همچنین ذخیره و بازیابی اطلاعات از آن را میدهد؛ بنابراین توسعهدهندگان در ایجاد خدمات و ویژگیهای پیچیدهای که بتوانند با مؤلفههای خالص بلاکچین ارتباط برقرار کنند، آزاد هستند.
هر اپلیکیشنی میتواند ضمن پیوستن به اکوسیستم سنترالیتی، توکن ERC20 بومی خود را ایجاد کند و آزادانه آن را مبادله کند. برای آشنایی بیشتر با توکن ERC20، توکن بومی اتریوم و بیشتر به مقاله «تفاوت توکن ERC20 با توکن TRC20 چیست؟» سر بزنید.
ویژگیهای سنترالیتی چیست؟
پلتفرم سنترالیتی فناوری و پایهای قوی دارد و یکی از بهترین پلتفرمها و ارزهای دیجیتال موجود در بازار است و ویژگیهای منحصر به فردی دارد، از جمله:
- یک ورود به سیستم برای چندین برنامه:
اینکه با یک پروفایل واحد میتوانید به چند برنامه مختلف دسترسی داشته باشید، برای اطمینان از تعامل و انتقال بی وقفه بین برنامههای داخل اکوسیستم است. کاربران تنها کافی است یک بار پروفایل خود را ایجاد کنند که از طریق یک قرارداد هوشمند که آدرس آن به کاربر داده میشود، روی زنجیره ذخیره میشود.
این ویژگی همچنین به کاربران اجازه میدهد تا از پروفایل بلاکچین خود برای اتصال به برنامههای غیربلاکچین نیز استفاده کنند.
سنترالیتی کیف پولی را توسعه داده است که هم برای پرداخت ارزهای فیات و هم برای رمز ارزها کار میکند و همچنین به کاربران اجازه میدهد از یک کیف پول برای اپلیکیشنهای غیرمتمرکز و برنامههای سنتی خارج از بلاکچین استفاده کنند.
از دیگر ویژگیهای ارز دیجیتال سنترالیتی میتوان به آنبوردینگ ویزارد کاربر (User Onboarding Wizard)، سبد خرید و ویشبورد (Wishboard) اشاره کرد که امکان پرداخت ارز فیات و رمز ارزها را فراهم میکند و همچنین امکاناتی همچون مشاهده موجودی، ایجاد و مدیریت محتوا، تولید قرارداد هوشمند و چندین موارد دیگر را به کاربران ارائه میدهد.
کاربرد ارز دیجیتال سنترالیتی
سنترالیتی در حال حاضر بیش از ۲۰ برنامه مختلف در بازار خود دارد که همه در موارد مختلف و به صورت گسترده استفاده میشوند. چند تا از بهترین این اپلیکیشنها عبارتاند از:
اپلیکیشن اسکوت (Skoot) یک پلتفرم مسافرتی است که بر تجربه مسافران و همچنین سفرهای رایگان تمرکز میکند. این اپلیکیشن به کاربران اجازه میدهد تا هنگام مسافرت تجربهای ایمن و دلنشین داشته و همواره با عزیزان خود در ارتباط باشند. پلتفرم سنترالیتی صاحب ۵۰ درصد از اپلیکیشن اسکوت است.
بیلانگ (Belong) یک پلتفرم مشارکتی برای کارمندان است که به مدیران و رئیسان مشاغل مختلف این امکان را میدهد تا پاداشهای غیرفیاتی به کارمندان خود بدهند.
این اپلیکیشن یک موتور خدمات مالی قوی است که برنامههای بیمه، مطالبات و حقوق را مدیریت میکند. سنترالیتی صاحب ۲۰ درصد از اپلیکیشن بیلانگ است.
اپلیکیشن یوشر (UShare) یک برنامه حمل و نقل درخواستی است که خدماتی همچون درخواست تاکسی، وسایل نقلیه اجارهای و حمل و نقل عمومی ارائه میدهد. سنترالیتی صاحب ۲۵ درصد این برنامه است.
اپلیکیشن مرج (Merge)، یک سیستم مدیریت زمانی است که از فناوری هوشمند برای برنامهریزی و مدیریت زمان سفر کاربران ساکن شهرهای مختلف استفاده میکند. این اپلیکیشن کاملاً متعلق به سنترالیتی است.
از دیگر اپلیکیشنهای این پلتفرم میتوان به برنامههای فیدمی (FeedMi) برنامهای برای نوبت گرفتن سریع در رستورانهای شلوغ، اپلیکیشن سینگیلارایکس (SingularX) پلتفرم معاملاتی ارزهای دیجیتال، بلاکهاوس (Blockhaus) پلتفرم سرمایهگذاری و بانک داری مبتنی بر بلاکچین و ایمی (Aimy) اپلیکیشنی برای سلامت و رفاه اشاره کرد.
آینده رمز ارز سنترالیتی
تحلیلگران و کارشناسان زیادی پیشبینیهایی را در مورد ارز دیجیتال سنترالیتی ارائه داده اند. مهمترین عاملی که باید در حال حاضر در مورد این رمز ارز در نظر بگیریم ارزش بازار و پذیرش جهانی ارز دیجیتال سنترالیتی است که به این صورت است:
عرضه اولیه توکنهای سنز در اواسط فوریه ۲۰۱۸ انجام شد و تنها در ۶ دقیقه ارزش بازار این توکنها به ۱۰۰ میلیون دلار رسید و آن را به یکی از ۱۰ عرضه اولیه سکه برتر جهان تا به امروز تبدیل کرد. مبلغ جمع شده از طریق عرضه اولیه به شرح زیر استفاده شد:
- ۶۳ درصد برای توسعه پلتفرم جدید استفاده شد.
- ۲۵ درصد به پشتیبانی از توسعهدهندگان و جذب کاربر جدید اختصاص یافت.
- ۱۰ درصد برای توسعه دفتر نیوزیلند هزینه شد.
- ۳ درصد برای هزینههای متفرقه به مصرف رسید.
عرضه کل توکنهای سنترالیتی ۱/۲ میلیارد سنز است که به صورت زیر توزیع میشوند:
- ۷۰ درصد (۸۴۰ میلیون) توکنهای سنز در عرضه اولیه سکه فروخته شدند.
- ۲۰ درصد (۲۴۰ میلیون) توکنهای سنز به حفاظت از حقوق مالکیت اختصاص دارد.
- ۵ درصد (۶۰ میلیون) به توسعهدهندگان پلتفرم تعلق گرفت.
- ۵ درصد باقی مانده (۶۰ میلیون) به پلتفرم سنترالیتی تعلق میگیرند.
پیشبینی آینده ارز دیجیتال سنترالیتی مانند هر رمز ارز دیگری کمی دشوار است و به طور قطع نمیتوان در مورد آینده آن اظهار نظر کرد اما به طور کلی با توجه به پلتفرم و هدف این ارز دیجیتال میتوان گفت که آینده خوبی در انتظار سنترالیتی است.
سنترالیتی با رمز ارزهای دیگر چه تفاوتی دارد؟
هدف پلتفرم سنترالیتی این است که شرکتهای نوپا و سایر مشاغل، پلتفرمی غیرمتمرکز برای شروع کار خود داشته باشند و توسط هیچ مرکز یا اشخاص خاصی کنترل نشوند.
اغلب ارزهای دیجیتالی با عرضه اولیه سکه و جمعآوری مبلغ مورد نیاز فعالیت خود را شروع میکنند اما سنترالیتی قبل از عرضه اولیه سکه موفق شد با برنامههای زیادی در پلتفرم خود همکاری داشته باشد.
مزایا و معایب ارز دیجیتال
نگاهی اجمالی به مزایا و معایب ارز دیجیتال – ارائه دهندگان ارزدیجیتال به سرعت در حال ظهور هستند، ولی هنوز تعداد شرکت هایی که از این ارز ها به عنوان متد اولیه ی خرید و فروش کالا یا خدمات استفاده می کنند محدود است. آیا شرکتها به اندازه کافی احساس امنیت میکنند که از ارزهای رمزگذاری شده استفاده کنند؟
اخیرا در مطالعه ای در سایت خزانه داری بین الملل، معایب و مزایای ارز های دیجیتال بررسی شد. این مطالعه به این نتیجه رسید که علی رغم بی اعتمادی اولیه ی مردم نسبت معایب ارزهای فیات به این ارزها، نوآوری انقلابی آن باعث شده است که با وجود تمام شکاکی ها و ترس های اولیه، ارز های دیجیتال و کریپتو یا رمز ارز ها جایگاه خود را در بازهار هایی جهانی تثبیت کنند.
امروزه انواع ارزهای دیجیتالی به سرعت در حال گسترش هستند. حدود ۱۰ سال از ظهور آنها در دنیا میگذرد و در این مدت کوتاه به اندازه کافی جنجال و خبر آفریدهاند، اما به دلیل نگرانی از مسائل امنیتی و پشتوانه ی مالی آنها، برخی افراد هنوز معایب ارزهای فیات از استفاده آن ها در کسب و کار و زندگی شخصی خود بیمناک هستند. علاوه بر این نگرانی ها، بسیاری از افراد فکر می کنند که بدست آوردن ارز دیجیتال یا رمز ارز ها بسیار پیچیده و سخت است و از استفاده از آن به سادگی منصرف میشوند.
اما در واقع بدست آوردن ارز دیجیتال ساده است و دستگاه های مخصوص یا حتی کامپیوتر شخصی قوی افراد قادر به تولید برخی ارزهای دیجیتال می باشند. قابل به ذکر است که با هر سیستمی با توانمندی های محدود نمی توان به استخراج ارز دیجیتال پرداخت و این عمل نیازمند یک سری ویژگی های های مخصوص می باشد. از لحاظ امنیتی خوشبختانه ارز های دیجیتال دارای امنیت بالایی می باشند و هر ارز دیجیتالی دارای یک کد مخصوص می باشد. برای مثال بیت کوین یک ارز دیجیتال است و از الگوریتم و پروتکلهای رمزنگاری استفاده میکند؛ بنابراین دور زدن آن عملاً غیرممکن است. کسی نمیتواند حساب فرد دیگری را دستکاری کند. اما این دلیل بر امنیت مطلق ارز دیجیتال نمی باشد. در تراکنشهای ارز دیجیتال نیازی به وارد کردن اطلاعات شخصی یا هر گونه اطلاعات حساس در خصوص دریافت کننده یا گیرنده وجود ندارد. این مسئله ریسک سرقت هویت را کاهش میدهد بشرط اینکه در نگهداری اطلاعات خود مراقب باشید.
برخی دولت ها از این نگرانند که ارز های دیجیتالی می تواند در مواردی مانند پول شویی، حمایت از تروریسم و تبادل خدمات یا کالا های غیر مجاز استفاده شوند. اما مشکل از ارز دیجیتال نیست چون با پولهای معایب ارزهای فیات کاغذی هم هزاران اتفاق ناگوار و جرم صورت میگیرد.
تنها خود شما در کنترل ارز دیجیتال یا ارز رمز دخالت دارید
در مطالعه ی خزانه داری بین المللی، در نظر سنجی خود به این نتیجه رسیدند که اکثر مردم معتقدند که معرفی این واحد پول میتواند به عنوان فرصتی برای شرکتها برای اجرای فنآوریهای جدید و در نتیجه موفقیت به عنوان یک کسبوکار باشد. مزایای واحدهای ازر دیجیتال شامل این است که هزینههای معاملات کمتر میشود و توانایی پرداخت پول در هر زمان ممکن است. در کنار این، ارز دیجیتال میتواند مانند یک واحد پول به عنوان راهی برای تسویه حساب معاملات بین شرکت ها باشد . به عنوان صاحب مبلغ، تنها خود شما در کنترل ارز دیجیتال یا ارز رمز دخالت دارید و تمام واسطه ها یا فرد ثالث به طور کامل حذف گردیده است. این موضوع یعنی دیگر بانک ها، موسسات مالی، شرکت ها، دولت یا حکومت ها ارز های دیجیتالی شما را کنترل نمی کنند. و این یعنی حذف مالیات از دارایی های شما. البته باید دقت کنید چون ارزش ارز دیجیتال همیشه در حال نوسان است و شما می بایست همیشه به روز باشید تا بتوانید برنامه ریزی بهتری برای ارز های دیجیتال خود داشته باشید.
البته مدیریت پول نقد با افزایش استفاده از ارزها سادهتر میشود چون در این بین بانکها نادیده گرفته میشوند و تراکنش ها به طور مستقیم بین پرداختکننده و گیرنده انجام میشوند. این امر همچنین میتواند فرآیندهای اضافی و هزینههای زیرساخت را حذف کند وکسب و کارها آسانتر شود.
از نگرانیهایی که در مورد ارزهای دیجیتال در بازار بین مصرف کنندگان و شرکتها وجود دارد، امنیت، شناسایی ذینفع و نوسانات ارز هستند.
در حال حاضر قیمت و ارزش ارز دیجیتال در حال نوسان است
در حال حاضر قیمت و ارزش ارز دیجیتال در حال نوسان است و هنوز نتوانسته به یک قیمت ثابت برسد، که این یعنی بعضی ها توانستند اعداد و ارقام زیادی را برای خود فراهم سازند و در کنار آن خیلی ها نیز پول های کلانی را از دست دادند. پس درزمان خرید و فروش آن می بایست بسیار محتاطانه عمل نمود تا بتوان بیشترین سود را بدست آورد و کمترین زیان را متضرر شد.
البته امید میرود در آینده نه چندان دور با افزایش استفاده از ارز دیجیتال، بی ثباتی ارزش ارز دیجیتالی از بین برود و به یک قیمت ثابت برسد.
یک پایگاه نظارت کننده برای این نوع واحد پول وجود دارد و چارچوب نظارتی و مالیاتی ارزهای دیجیتال را تعیین میکند. معاملات گاهی در معرض تهدید خطر تغییر سیاست های اقتصادی و مالی قرار میگیرند و برای کسب و کارها مهم است که اجرای پروژه و خطرات احتمالی آن را مدیریت کنند.
هیچ نهاد یا دولتی توانایی جلوگیری از کار ارزهای دیجیتال را ندارد. از آنجایی که این نوع ارزها نسبت به سیاست نفوذ ناپذیر است، دولتها و مقامات حکومتی نیز نمیتوانند داراییهایی را که به شکل ارز دیجیتال درآمده ضبط یا مسدود کنند.
از لحاظ فنی، فهم ارز دیجیتال برای یک فرد عادی که آشنایی چندانی با فناوریهای روز ندارد، مشکل خواهد بود. از همین رو به اسم ارزهای دیجیتال در وبسایتها و نرمافزارهای تقلبی اقدام به فروش این ارز دیجیتال و گول زدن مردم میکنند.
ارز دیجیتال اصلا تورم ایجاد نمیکند، این یعنی مانند پول های عادی نمی تواند برای افراد یا جامعه مشکل ساز بشود. که این مسئله دو دلیل دارد
دلیل اول این است که تعداد ارز دیجیتال موجود در دنیا محدود است و برای مثال حداکثر تعداد موجود در جهان برای بیت کوین21 میلیون است و بیشتر از آن نمی توان بیت کوین تولید کرد. دلیل دوم این است که هیچ شرکت یا ارگان نمی تواند به صورت غیر مجاز، ارز دیجیتال تولید کند.
سعی میکنیم در مطالب بعدی در مورد آینده ارزهای دیجیتال و انواع ارزهای دیجیتال شما را آگاهتر نماییم.
با توجه به مطالب بالا بطور خلاصه مزایای ارز دیجیتال به این صورت است:
• ارزهای دیجیتال محدودیت های پول واقعی را ندارند.
• تبادل پول برای معاملات سنگین را آسان میکند.
• اکثر واحدهای ارز دیجیتالی ارزش بالایی در مقابل واحدهای پول واقعی دارند.
• در هیچ نقطه از دنیا امکان پیگیری تراکنش وجود ندارد و هیچ کجا به جز در زنجیره ی تراکنش ها ثبت نمی شود.
• تا کنون ارز دیجیتال هیچ گونه مالیاتی ندارد وبرای انجام معاملات بزرگ مزیت به حساب میآید.
• هیچ گونه شخص ثالثی در معاملات درگیر نمی شوند و فقط خریدار و فروشنده درگیر هستند و از همه مهمتر خریدار و فروشنده ناشناس میباشند.
• امنیت این ارزهای دیجیتالی بسیار بالاست. این ارزها با روشهای رمزگذاری پیشرفته از سوء استفاده حفظ میشوند.
• اسکناس و یا کارت بانکی وجود ندارد.
حال که با مهمترین مزایای ارز دیجیتال نسبت به پول سنتی آشنا شدید، در صورتی که بخواهید برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال اقدام نمایید، پیشنهاد میشود قبل از هر چیز مقاله « ارز فیات، دیجیتال و رمزارزها» را مطالعه کنید و سپس میتوانید با کمک سایت ثبت نام دات کام برای سایت های خرید و فروش ارز الکترونیک حساب شخصی باز کنید. ثبت نام در سایت ها و اپلیکیشن ها با پرداخت بین المللی از طریق سایت ثبت نام دات کام نیز از همین طریق قابل اجراست. با مراجعه به بخش پول های الکترونیک، میتوانید برای ثبت نام در سایتهای موجود اقدام کنید. اگر سایت مورد نظر خود را در گزینه ها نمی بینید، با ارسال فرم درخواست، در صورت امکان آن را به سایت ما اضافه کنید.
نمونه هایی از فیات مانی
El پول بدون پشتوانهپول غیر ارگانیک نیز به خودی خود ارزشی ندارد. این پول است که تنها توسط معایب ارزهای فیات اعتماد عمومی پشتیبانی می شود و تعهد ناشر مبنی بر پرداخت اوراق بهادار نماینده خود.
برگرفته از کلمه لاتین fiducĭa به معنای اعتماد. ارز فیات این ارز مبتنی بر اعتماد اجتماعی استیعنی بدون ضمانت یا تضمین پرداخت توسط ناشر.
لازم به توضیح است که این ایمان یا اعتماد در پول صادر شده و تأیید شده توسط دولت بیان نمی شود (به اصطلاح پول بدون پشتوانه) اما در انبوه ثروت مفروض که نشان دهنده آن است.
در اصلپول فیات پول کاغذی است یا ارز فیات بر اساس یک باور عمومی که ارزش گذاری آن به مقام پولی صادر کننده آن بستگی دارد. اما اعتبار آن به اعتماد کسانی که آن را می پذیرند پیوند دارد که هزینه بر است.
نمونه هایی از پول فیات
- همانطور که داستان پیش می رود، در سال 1971، ارز فیات جایگزین طلا در ایالات متحده شد. امروزه، دلار آمریکا را دیگر نمی توان با طلا مبادله کرد، اما دلار همچنان ارز معیار جهان است.
بسیاری از کشورها ارزهای خود را به دلار آمریکا متصل کرده اند (به اصطلاح میخکوب) و در مواقع بحران اقتصادی، بسیاری از سرمایه گذاران خارجی به نسبی پناه می برند. امنیت و ثبات دلار آمریکایی
- حال بیایید به یک مثال تاریخی از اشتباه یک ارز فیات نگاه کنیم: در دهه 80 واحد پول اتحاد جماهیر شوروی روبل بود.
با این حال، مردم به قیمت روبل اعتماد نداشتند و او اغلب کالاها و خدمات را با دیگران، مانند سیگار، یا با دلار آمریکا، همان ارزی که برای پرداخت به سرسخت ترین دشمن اتحاد جماهیر شوروی استفاده می شد، مبادله می کرد.
- به اصطلاح پول فیات پولی است که توسط رژیم صادر می شود و پشتوانه طلا یا نقره ندارد. قیمت آن ناشی از وابستگی بین عرضه و تقاضای پایدار دولت است، نه از قیمت کالای اساسی.
- از آنجایی که نقره از ذخایر فیزیکی به دست نمی آید، نمی توان آن را تبدیل یا مبادله کرد و بنابراین در معرض خطر تورم بالایی قرار دارد.
- این پول فقط زمانی قیمت دارد که سیستم آن را داشته باشد یا زمانی که دو طرف در یک معامله بر سر قیمت آن توافق کنند.
- این کارت های اعتباری، پیچ و تاب های پستی و اسکناس آنها واضح ترین نمونه های پول فیات و پر استفاده ترین و پذیرفته ترین انواع پول در جهان هستند. آنها با شبکه های مختلف پرداخت سازگار هستند و امکان تراکنش با ارزهای مختلف را فراهم می کنند.
- ل وام های صادر شده توسط موسسات مالی به افراد خصوصی پول معایب ارزهای فیات فیات نیز گفته می شود. از سوی دیگر، رمزارزها به روشی مشابه با پول فیات کار می کنند، اما هیچ وجه اشتراکی ندارند.
نمونه هایی از ارز فیات
پوند انگلیس، یورو و دلار آمریکا نمونه های معمولی از ارزهای فیات هستند. به هر حال، ارزهای بسیار کمی در جهان وجود دارند که واقعاً پول کالا هستند و اکثر آنها هستند پول بدون پشتوانه.
مقایسه بین پول فیات و پول کالایی
El پول بدون پشتوانهکه به عنوان ارز فیات نیز شناخته می شود، نقطه مقابل پول کالایی است. تفاوت بین پول فیات و پول کالایی به هزینه ها مربوط می شود.
از نظر تاریخی، پول کالا، مانند سکه های طلا و نقره، از نظر مواد ارزشمند بود. بجای، پول فیات ارزشی ندارد. ارزش اساسی وعده رژیم یا بانک مرکزی است که پول را می توان با کالا مبادله کرد.
اشکال معمولی پول فیات فعلی
یکی دیگر از مزایای پول حال و آینده این است که بیشتر پول امروز دیجیتال است. با این حال، این درست نیست که افراد به طور کامل به ارزهای دیجیتال روی آورده اند.
- اثر چند برابری پول صادر شده توسط بانک های مرکزی و وام داده شده به بانک های تجاری.
- اعتبار ایجاد شده توسط این پول ها، که می تواند پول فیات را قرض دهد.
نوعی پول است ما خودمان برای خرید آنلاین استفاده می کنیم و از کیف پول دیجیتال برای انتقال پول و واریز وجه به حساب استفاده کنید.
هنگامی که ما با استفاده از ویزا یا مسترکارت پول منتقل می کنیم، از پول فیات استفاده می کنیم، حتی اگر از پول فیزیکی استفاده نمی کنیم. شکی نیست که پول بدون پشتوانه او هنوز پادشاه است، اما در حال تطبیق با محیط جدید و تکامل است.
پول فیات و ارزهای دیجیتال چگونه متفاوت هستند؟
یورو و دلار ارزهای فیات هستند. به عبارت دیگر، ارز قانونی صادر شده توسط بانک های ملی و تضمین شده توسط دولت ها هستند. می توان از آنها برای قرض گرفتن پول و پرداخت مالیات استفاده کرد.
به طور مشخص بانک ها تصمیم می گیرند که حجم اسکناس ها را افزایش دهند یا خیر. ارزهای دیجیتال هنوز غیرمتمرکز هستند، توسط شرکت هایی که پتانسیل آن را کشف کرده اند استخراج و معامله می شود.
به عبارت دیگر در دست ماست و توسط دولت قابل کنترل نیست.
ارزهای رمزنگاری شده واحد پول دنیای دیجیتال و پول کاغذی وجود ندارد. تعداد کارت های در گردش توسط یک الگوریتم خاص کنترل می شود و ممکن است کاهش یابد. همچنین به احتمال زیاد دوام بیشتری دارند زیرا شکل فیزیکی مانند کاغذ یا طلا ندارند.
آیا نقاط تماسی بین ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات وجود دارد؟ بدیهی است که آنها ویژگی های مشترکی دارند.
یکی از آنها این است که ما می توانیم هم پس انداز کنیم و هم سرمایه گذاری کنیم. نرخ ها در نوسان هستند و قیمت داخلی وجود ندارد، مثلاً در مورد طلا.
همیشه وجود دارد خطر تقلب، اما دلیلی وجود ندارد که ارزهای رمزنگاری شده را جدا کنیم، زیرا به نظر می رسد ارز فیات هیچ ارتباطی با آن نداشته باشد، همانطور که الهام بخش موسسات مالی وظیفه مبارزه با تقلب نشان می دهد.
ویژگی های پول فیات
- برگشت ناپذیر است و به باور و اعتماد جامعه ای که در آن توزیع می شود بستگی دارد.
- برخلاف پول واقعی، پشتوانه آن فلزات گرانبها نیست و رایگان است.
- به عنوان یک ارز با حکم دولت تعیین می شود و ارزش آن به مرجع پولی صادر کننده آن بستگی دارد.
- این کالایی بدون ارزش ذاتی است که برای تسهیل تجارت در نظر گرفته شده است.
مزایای پول فیات
همانطور که در بالا ذکر شد، رژیم کنترل کمی بر قیمت پول فیات دارد، زیرا کاملاً به مواد مورد استفاده برای تولید پول وابسته است.
مزیت اکانت تراست این است که قابل کنترل تر است و رژیمی که آن را صادر می کند می تواند عرضه اعتبار، نقدینگی و نرخ بهره را با امنیت بیشتری کنترل کند.
مورد دیگر، بسیار مهم، کاهش ارزش است. یک ارز ذخیره می تواند به سرعت کاهش یابد زیرا مواد خام آن به راحتی در دسترس قرار می گیرد. چیزی که با آن اتفاق نمی افتد ارزهای فیات، بنابراین کاهش ناگهانی ارزش کمتر است.
معایب پول فیات
مهمترین عامل تعیین کننده قیمت یک ارز فیات سیاست اقتصادی و مالی کشور مورد نظر است. همانطور که بحران در ونزوئلا نشان می دهد، واحد پول ونزوئلا تقریبا ارزش خود را از دست داده است.
نکته منفی دیگر این است که ارزهای فیات مستعد حباب های سفته بازی هستند. پدیده حباب های سفته بازی با این واقعیت مرتبط است که عرضه پول کاغذی می تواند نامحدود باشد.
در این صورت دولت می تواند سیاستی را انتخاب کند محرک کمی از نظر اقتصادی مطلوب، که می تواند منجر به تورم بالا شود.
پول فیات به نفع چه کسی است؟
El پول بدون پشتوانه به نفع دولت ها و بانک هایی است که قدرت ایجاد آن را دارند. آنها برای ایجاد آن به ابزار سودآوری نیاز ندارند، آنها آن را از هیچ ایجاد می کنند.
هستند کسانی که پول می گیرند و کسانی که آن را خرج می کنند. زمینه افزایش تولید آنها این است که هزینه های پایین و نرخ بهره پایین دارند.
کالاها و خدمات دارای هزینه های ثابت برای یک دوره زمانی معین هستند. اما این موارد به تدریج افزایش می یابد و هزینه های اضافی را برای صاحبان دارایی هایی مانند شرکت ها و املاک و مستغلات که نیازی به تمدید ندارند، تحمیل می کند. این تغییرات اغلب باعث ایجاد حباب های حدس و گمان می شود که بسیار خطرناک هستند.
بدون تکیه بر سیستم بانکی، روشهای قدیمی خلق پول - چاپ، اعطای وام و کمکهای بانکی - ضروری باقی میماند.
در حال حاضر معمولاً افراد برای خرید محصولاتی که قبلاً می توانستند با درآمد یک کارگر خریداری کنند، درخواست وام می کنند.
مقایسه ارزهای دیجیتال و پول فیات
این رمزنگاری ارز آنها در سه ماهه آخر سال 2020 به سرعت رشد کردند و ارزش بازار آنها به سطوح بی سابقه ای رسید. در این دوره، قیمت بیت کوین تقریباً سه برابر شده است، در حالی که آلتکوین های بسیاری مانند اتریوم دو برابر شده است، روندی که تا سال 2021 ادامه خواهد داشت.
این سناریو بسیاری را به تعجب واداشته است چه کسی در نبرد بین ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات پیروز خواهد شد. برخی می گویند که ارزهای دیجیتال جایگزین ارزهای فیات خواهند شد، در حالی که برخی دیگر متقاعد شده اند که توکن ها هرگز نمی توانند با ارزهای سنتی رقابت کنند.
در حال حاضر، تصور آن آسان است دلار ارز اصلی باقی خواهد ماند پشتیبان گیری. با این حال، ارزهای دیجیتال ممکن است نسبت به پول کاغذی صادر شده توسط دولت مزایایی داشته باشند، زیرا می توانند به راحتی از مرزها عبور کنند.
جابجایی افراد و کالاها ممکن است کاهش یابد، اما جریان تجارت و اطلاعات دیجیتال همچنان در حال افزایش است.
ل حامیان ارزهای دیجیتالاز جمله رهبران فناوری مانند مدیر عامل تسلا، Elon مشک, مارک زوکربرگو جک دورسی از توییتر معتقد است که ارزهای دیجیتال برای این سیاره چند قطبی مناسب تر هستند.
این ارزهای فیات اصلی بوده اند موتور از رشد اقتصادی در دهه های گذشته آنها پتانسیل تغییر اقتصاد را دارند زیرا برای مبادلات عمومی استفاده می شوند و مورد اعتماد مردم هستند.
اما در عین حال، در صورت رکود، آن پول سرعت آن را بیشتر می کند. وقتی اعتبار متوقف می شود، اقتصاد کند می شود، قدرت خرید این پول کاهش می یابد و قیمت کالاها و خدمات افزایش می یابد. همه اینها از طریق سیاست پولی توسط بانک مرکزی کنترل می شود.
دیدگاه شما